Με μεγάλη συγκέντρωση στο Δημοτικό Θέατρο της Αλεξανδρούπολης ολοκληρώθηκε το βράδυ της Παρασκευής η διήμερη περιοδεία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στη Θράκη. Με αντιπροσωπεία του Κόμματος, στην οποία συμμετείχαν ανάμεσα σε άλλους ο Δημήτρης Παπατολίδης, Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης, υποψήφιοι περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι της περιοχής, ο Δ. Κουτσούμπας επισκέφτηκε την Πέμπτη το εργοστάσιο της «Pharmathen» στις Σάπες Ροδόπης, όπου συναντήθηκε με εκπροσώπους της εταιρείας και συζήτησε με τους εργαζόμενους. Στη συνέχεια μίλησε σε συγκέντρωση στις Σάπες. Η πρώτη μέρα της περιοδείας «έκλεισε» με συγκέντρωση στην Κομοτηνή, στο κινηματοθέατρο REX, όπου μίλησαν επίσης ο Δ. Παπατολίδης, ο Γιάννης Λεβέντης, υποψήφιος δήμαρχος Κομοτηνής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», η Μπιργκιούλ Μαξούμ, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος από την Ξάνθη, και ο Ιμπραήμ Κερατζή Ιμπράμ, υποψήφιος ευρωβουλευτής του Κόμματος. Την Παρασκευή, η αντιπροσωπεία του Κόμματος επισκέφτηκε το μνημείο του ΔΣΕ στην Κορνοφωλιά Εβρου. Αργότερα, πριν τη συγκέντρωση στην Αλεξανδρούπολη, βρέθηκε στο εργοτάξιο του αγωγού ΤΑP, στους Κήπους του Εβρου, όπου ο Δ. Κουτσούμπας συναντήθηκε με εκπροσώπους της εργολήπτριας εταιρείας και με τους εργαζόμενους. Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από τις ομιλίες του Δ. Κουτσούμπα σε Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη, καθώς και στιγμιότυπα από τη δεύτερη μέρα της περιοδείας στη Θράκη.

Και ξέρουμε πως δεν θα είναι μια εύκολη μάχη. Τα επιτελεία του συστήματος, τα κόμματα, μπροστά σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις ένα και μοναδικό ερώτημα έχουν θέσει στο λαό: Το ποιος, ποια κυβέρνηση, με τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ, με ποιο κόμμα - μπαλαντέρ, θα υπάρχει την επόμενη μέρα.

Αυτό το ερώτημα, μέσα στο λαό, το αντιστρέφουμε. Και απαντάμε: Οση σημασία έχει ποια κυβέρνηση και τι είδους κυβέρνηση θα προκύψει την επόμενη μέρα, ακόμα ίδια και μεγαλύτερη σημασία έχει και το ποια αντιπολίτευση θα υπάρχει την επόμενη μέρα.

Γιατί την επόμενη μέρα, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ:

• Θα διατηρήσουν τα ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060 φορτώνοντας στο λαό ένα χρέος που δεν το δημιούργησε ο ίδιος, αλλά η στήριξη του κεφαλαίου.
• Θα διατηρήσουν όλους τους μνημονιακούς νόμους, γιατί για αυτούς τα μνημόνια δεν έχουν ημερομηνία λήξης, είναι εργαλεία που υπηρετούν τα κέρδη των λίγων.
• Θα εφαρμόσουν μία προς μία τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της Κομισιόν, αυτές που συνδιαμορφώνουν οι κυβερνήσεις της ΕΕ, με κριτήριο την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, γι' αυτό τσακίζουν το λαό και τα δικαιώματά του.
• Θα μειώσουν το αφορολόγητο που έχει ήδη ψηφίσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα το εφαρμόσει και η ΝΔ, γιατί, όπως λένε, «το κράτος έχει συνέχεια».
• Θα απογειώσουν τους πλειστηριασμούς γιατί το τραπεζικό τους σύστημα είναι ευάλωτο και χρειάζεται, λένε, στήριξη. Αντί να στηρίζουν το λαό, στηρίζουν τους τραπεζίτες.
• Θα κρατήσουν και οι δυο ψηλά όχι την ελληνική σημαία, όπως λένε, αλλά τη σημαία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, μεγαλώνοντας τους κινδύνους για το λαό μας, γιατί αυτό απαιτεί ο στόχος της γεωστρατηγικής αναβάθμισης τον οποίο υπηρετούν και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.

Αρα, λοιπόν το ερώτημα για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα είναι ένα: Απέναντι σε τέτοιου είδους αστικές κυβερνήσεις σαν του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ ποιος θα είναι αντιπολίτευση; Μήπως το ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ, το οποίο περιμένει πού θα κάτσει η εκλογική μπίλια για να δει σε ποιο κυβερνητικό σχήμα θα κολλήσει ξανά;

`Η μήπως η ναζιστική εγκληματική ΧΑ, αυτά τα τσιράκια του συστήματος που πουλάνε ψευτοπατριωτισμό σε έναν λαό αγανακτισμένο από αυτό το πολιτικό και οικονομικό σύστημα; Ενα σύστημα που θρέφει και τους χρυσαυγίτες για να του κάνουν παιχνίδι, να περνάει τα σχέδιά του ενάντια στα πραγματικά συμφέροντα του λαού μας;

Απέναντι λοιπόν σ' αυτήν την κυβέρνηση και σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση, αντιπολίτευση πραγματική ήταν, είναι και θα είναι μόνο το ΚΚΕ. Αποφασισμένο, μαχητικό, για να υπερασπιστεί τα λαϊκά συμφέροντα, αφού αυτήν τη στιγμή, με όλους αυτούς, δεν έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις μιας πραγματικής φιλολαϊκής διακυβέρνησης, για να έρθει η εργατική τάξη, ο λαός στην εξουσία.

Γι' αυτό χρειάζεται ένα ισχυρό ΚΚΕ στη Βουλή και τον λαό. Γι' αυτό χρειάζεται επίσης ισχυρό ΚΚΕ απέναντι στην ΕΕ, με μια ισχυρή παρουσία στο Ευρωκοινοβούλιο. Για να γίνει πιο δυνατό το ΟΧΙ του λαού στην ΕΕ του κεφαλαίου. Θα είναι μήνυμα μέσα κι έξω από την ΕΕ, μήνυμα σε όλους τους λαούς, στα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που δίνουν τη δική τους μάχη στις χώρες τους.

Γι' αυτό επίσης χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ στους δήμους και τις Περιφέρειες απέναντι στο αντιλαϊκό πλαίσιο της Τοπικής Διοίκησης. Με περισσότερους εκλεγμένους δημάρχους, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους της «Λαϊκής Συσπείρωσης», οι οποίοι δεν θα είναι οι υπηρέτες της κεντρικής εξουσίας. Κάτι το οποίο αποδείξουμε περίτρανα στους δήμους όπου οι κομμουνιστές βρεθήκαμε πλειοψηφία στη διοίκηση.

Ισχυρό ΚΚΕ παντού, σε όλες τις κάλπες, σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Για να πάρουμε πίσω όλα όσα χάσαμε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και να βάλουμε στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας, στην προσπάθειά του να παγιδέψει όλους όσους απογοήτευσε, ανθρώπους που νιώθουν προοδευτικοί, αριστεροί, πλασάρει την κάλπικη διαχωριστική γραμμή «πρόοδος ή συντήρηση», που έβγαλε από τα μπαούλα με τη ναφθαλίνη, κατατάσσοντας προφανώς το κόμμα του και την κυβέρνησή του στις δυνάμεις της προόδου.

Προφανώς στις «δυνάμεις της προόδου» κατατάσσει και το ακροδεξιό κόμμα των ΑΝΕΛ, με το οποίο συγκυβέρνησε τέσσερα χρόνια και με ένα τμήμα του συνεχίζει να κυβερνά. Αλλά στις «δυνάμεις της προόδου» κατατάσσει και όλα τα πολιτικά ρετάλια των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, και των μνημονιακών μάλιστα κυβερνήσεων, τα οποία μάζεψε για να στήσει τη δήθεν προοδευτική του συμμαχία.

Στις «δυνάμεις της προόδου» φαίνεται να κατατάσσει και την κυβέρνηση των ΗΠΑ, τον Πρόεδρο Τραμπ. Γιατί πώς αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι έχει γίνει ο «μεντεσές» τους στα Βαλκάνια; Ο «προτιμώμενος εταίρος» τους; Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Αμερικανού πρέσβη... Ο οποίος, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, πλέκει εγκώμια στον ΣΥΡΙΖΑ για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσφέρει στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς!

Στις «δυνάμεις της προόδου» κατατάσσει και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Νετανιάχου, που κατέχει παράνομα Παλαιστινιακά εδάφη, δολοφονεί το λαό της Παλαιστίνης, τα παιδιά της. Γιατί, πώς αλλιώς εξηγούνται οι διμερείς, τριμερείς συμφωνίες, ακόμα και οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις μαζί του;

Στις «δυνάμεις της προόδου» έχει από καιρό κατατάξει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας την ίδια τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ, η οποία πριν από 20 χρόνια έσπειρε το θάνατο στη Γιουγκοσλαβία, αλλάζοντας με των λαών το αίμα τα σύνορα στα Βαλκάνια. Γιατί, πώς αλλιώς εξηγείται ότι αυτή η κυβέρνηση έχει υπογράψει όλες τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ, από αυτές που συνιστούν πολεμική προετοιμασία απέναντι στη Ρωσία μέχρι την απόφαση για το πρώτο πυρηνικό πλήγμα;

Είναι η κυβέρνηση που με αφορμή τη διαχείριση του Προσφυγικού προσκάλεσε τη ΝΑΤΟική αρμάδα και το ΝΑΤΟ εγκαταστάθηκε στο Αιγαίο. Η Ελλάδα, και με αυτήν την κυβέρνηση της γιαλαντζί Αριστεράς, είναι από τις ελάχιστες που δαπανά το 2% του ΑΕΠ για τις δαπάνες αυτού του ιμπεριαλιστικού οργανισμού. Ε, αν αυτή η κυβέρνηση δεν είναι ΝΑΤΟικότερη του ΝΑΤΟ, τότε ποια είναι;

Πώς αλλιώς εξηγείται ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατά παραγγελία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σχεδίασε μια επαίσχυντη συμφωνία, όπως είναι η συμφωνία των Πρεσπών; Μιλάμε βέβαια για μια συμφωνία γκαραντί ΝΑΤΟική. Ακόμα το φωνάζουν ο ένας μετά τον άλλο οι ιμπεριαλιστές, που δίνουν συγχαρητήρια στον Τσίπρα και τον Ζάεφ.

Μια συμφωνία που μοναδικό στόχο είχε όχι κυρίως τη φιλία και τη συνεργασία ανάμεσα στους δύο λαούς, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αλλά το να μπει η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Για να ολοκληρωθεί η «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» στα Δυτικά Βαλκάνια. Για να ανακοπεί η επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας στην περιοχή. Και γι' αυτό ακριβώς, επειδή είναι ΝΑΤΟική συμφωνία, έχει τα σπέρματα του αλυτρωτισμού, αφού αναγνωρίζει μακεδόνα πολίτη και γλώσσα.

Αυτό πρέπει να δει σήμερα ο κάθε εργάτης, ο κάθε άνεργος και άνθρωπος του μόχθου που του ρίχνουν το δηλητήριο του εθνικισμού. Και γι' αυτό το δηλητήριο έχουν ευθύνη και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ που παίζουν πολιτικά παιχνίδια με την ακροδεξιά και ψαρεύουν στα θολά νερά του εθνικισμού.

Στις «δυνάμεις της προόδου» ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατατάξει και την ΕΕ, αυτήν τη διακρατική καπιταλιστική ένωση, που μόνο τα χρόνια της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης να πάρει κανείς, θα δει ότι:

• Στο όνομα της προόδου, η ΕΕ έχει επιβάλει τα μνημόνια διαρκείας για όλα τα κράτη - μέλη της, γιατί αυτό είναι το Σύμφωνο Σταθερότητας, η Ενισχυμένη Οικονομική Διακυβέρνηση, τα Ευρωπαϊκά Εξάμηνα και όλοι οι μηχανισμοί της, που στόχο έχουν να θωρακίσουν τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.
• Στο όνομα της προόδου, η ΕΕ ενισχύει την επιθετικότητα και στρατιωτικοποίησή της, δημιουργεί δυνάμεις ταχείας αντίδρασης για πολεμικές επιχειρήσεις, ενισχύει τους μηχανισμούς καταστολής και φακελώματος.
• Στο όνομα της προόδου, έχει εγκλωβίσει χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων, οι οποίοι ζουν σε άθλιες συνθήκες και στη χώρα μας. Αυτή η πολιτική οδήγησε στο θάνατο 2.000 προσφύγων μόνο το 2018, στη θάλασσα της Μεσογείου, σε απαράδεκτους φράκτες που έχουν υψώσει οι κυβερνήσεις της.
• Και βέβαια, στο όνομα της προόδου, η ΕΕ, αυτή η συμμαχία των λύκων που τρώγονται μεταξύ τους για το ποιος θα αρπάξει τα περισσότερα, αλλά μονιάζουν όταν πρόκειται να επιτεθούν στους λαούς, έχει ως επίσημη ιδεολογία της τον αντικομμουνισμό, τη θεωρία των δύο άκρων, την εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό.

Αλλά για όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση, στο όνομα πάλι της δήθεν προόδου, δεν βγάζουν τσιμουδιά. Και επειδή αυτός ο κατ' όνομα προοδευτικός χαρακτήρας της ΕΕ απειλείται μπροστά στις ευρωεκλογές του Μάη, γι' αυτό θέτει πιο συγκεκριμένα το δίλημμά του προς τον λαό.

Και χωρίς να ντρέπεται καθόλου, με τον αμοραλισμό που τον χαρακτηρίζει, μας λέει ότι «το δίλημμα είναι σαφές: Από τη μια πλευρά είναι οι δυνάμεις της προόδου, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής συνοχής και της συνανάπτυξης... Και, από την άλλη μεριά οι δυνάμεις του φόβου, της εθνικής περιχαράκωσης και ότι η Ελλάδα δεν θα βρεθεί στη λάθος πλευρά».

Ποιες θεωρεί ο Τσίπρας δυνάμεις της προόδου, της αλληλεγγύης και της συνανάπτυξης στην ΕΕ; Ποια θεωρεί ότι είναι η σωστή πλευρά; Δυστυχώς για τον ελληνικό λαό, όλους αυτούς με τους οποίους τα έχει βρει και συναγελάζεται μαζί τους: Δηλαδή, την Μέρκελ, τον Μακρόν, τον Γιούνκερ, τον Μοσκοβισί, τον Τουσκ, τον Ντράγκι, τα διάφορα δεξιά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, τα κόμματα της «ευρωπαϊκής αριστεράς», τους Πράσινους, τους φιλελεύθερους.

Ολους αυτούς που έφτασαν τους λαούς της Ευρώπης σε αυτό το χάλι. Ολους αυτούς όπου επέβαλαν μνημόνια. Ολους αυτούς που με την πολιτική τους έστρωσαν το έδαφος να πατήσει η ακροδεξιά, ο φασισμός. Γι' αυτό ας αφήσει αυτά που ξέρει ο κ. Τσίπρας. Ολοι αυτοί μαζί και ο ίδιος βρίσκονται στην ίδια μεριά, αυτή της υπεράσπισης των κερδών των αδηφάγων μονοπωλίων και της επίθεσης στους λαούς.

Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι φτωχοί αγρότες και επαγγελματίες, οι νέοι, πρέπει να βρεθούν απέναντί τους. Να στηρίξουν το ΚΚΕ και στις ευρωεκλογές, γιατί μόνο το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της παλεύει ενάντια στην ΕΕ των μονοπωλίων.

Στο κάλπικο δίλημμα του ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ απαντάει με το δικό της, επίσης κάλπικο, δίλημμα: «Λαϊκισμός», λέει, «ή υπευθυνότητα»;

Για να κερδίσει ψήφους από τον κόσμο που εμπιστεύτηκε πριν 4 χρόνια τον ΣΥΡΙΖΑ, που πίστεψε πως μπορεί χωρίς συμμετοχή στο κίνημα, χωρίς ρήξη και σύγκρουση κάτι έστω να γλιτώσει, κάτι έστω να κερδίσει, και σήμερα είναι απογοητευμένος.

Αλήθεια, ποιος δίνει σήμερα τη δυνατότητα στη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη να εμφανίζονται δικαιωμένοι για τα μνημόνια που εφάρμοσαν, για τις περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, τα δικαιώματα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας, που υπερασπίζεται ότι έκανε το σωστό το καλοκαίρι του '15, με το δημοψήφισμα και το 3ο μνημόνιο, δικαιώνοντας όχι μόνο την πολιτική των μνημονίων, αλλά και τα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, που πρώτα τα ψήφισαν και τα εφάρμοσαν...

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του, που συνεχίζει να διατηρεί όλο το μνημονιακό αντιλαϊκό οπλοστάσιο, παρά το ότι, όπως μας λένε τα στελέχη του, «βγήκαμε από τα μνημόνια». Ποιος δίνει στη ΝΔ το δικαίωμα να εμφανίζεται ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη;

Οπου «υπευθυνότητα» της ΝΔ είναι:

• Οι μισθοί να παραμείνουν στον πάτο.
• Οι συντάξεις να ισοδυναμούν με επίδομα φτώχειας.
• Οι ιδιωτικοποιήσεις να προχωράνε παραπέρα.
• Η εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας να ολοκληρώνονται.

«Υπευθυνότητα» για τη ΝΔ είναι να μειωθεί κι άλλο η φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου. Πόσο άλλο, αλήθεια, να μειωθεί, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη μειώσει τους φόρους για τους μεγαλοκαρχαρίες; «Υπευθυνότητα» για τη ΝΔ είναι και ο πιο άδικος, μισητός φόρος, ο ΕΝΦΙΑ, να μονιμοποιηθεί, να περάσει στους δήμους για να πληρώνουμε εφ' όρου ζωής νοίκι στο ίδιο μας το σπίτι.

Ως δύναμη «υπευθυνότητας», πρώτα απ' όλα απέναντι στο κεφάλαιο, θέλει να κατοχυρωθεί η ΝΔ. Γιατί έχει και την αποφασιστικότητα και το «know how» να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις για λογαριασμό του.

Βέβαια, την ίδια αποφασιστικότητα έδειξε και συνεχίζει να δείχνει ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του. Χώρια που «τα παίρνει τα γράμματα», έμαθε γρήγορα να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Ε, και σε αντίθεση με τη ΝΔ έχει και ένα πλεονέκτημα παραπάνω: Την τέχνη της εξαπάτησης και του εγκλωβισμού του λαού.