Κάλεσμα στους εργαζόμενους και το λαό του Εβρου για ισχυρό ΚΚΕ παντού, για να κάνουμε την πραγματική διαφορά, κάλεσμα συμπόρευσης με τους κομμουνιστές στις καθημερινές μάχες, στις εκλογικές αναμετρήσεις που έχουμε μπροστά μας, απηύθυνε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, μιλώντας το βράδυ της Παρασκευής στο Δημοτικό Θέατρο της Αλεξανδρούπολης, κλείνοντας τη διήμερη περιοδεία στη Θράκη. Το λόγο πήραν επίσης ο Δ. Παπατολίδης, υποψήφιος περιφερειάρχης Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης, ο Διονύσης Κλάδης, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, και ο Σάββας Δευτεραίος, υποψήφιος δήμαρχος Αλεξανδρούπολης με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» (αποσπάσματα από τις ομιλίες τους θα δημοσιεύσει ο «Ριζοσπάστης» στο φύλλο της Τρίτης). Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα.

Ο δήθεν «προοδευτικός» ΣΥΡΙΖΑ υλοποιεί μία προς μία τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, του «διαβολικά καλού» Τραμπ, από τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ, παραχωρώντας στους ιμπεριαλιστές νησιά, λιμάνια και αεροδρόμια για τις βάσεις τους, τα αεροπλανοφόρα τους, ακόμα και τα πυρηνικά τους, μετατρέποντας τη χώρα σε προκεχωρημένο φυλάκιο των ιμπεριαλιστών.

Και ξέρετε πολύ καλά ότι και εδώ στην πόλη σας η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υλοποιεί μία από τις δεσμεύσεις της προς τους Αμερικάνους: Τη δημιουργία βάσης ελικοπτέρων στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Αυτό αποφασίστηκε ανάμεσα στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της επέκτασης της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ.

Η βάση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης θα είναι μια ακόμα βάση θανάτου. Και θα ενταχθεί σε σχεδιασμό χρησιμοποίησης ελικοπτέρων και άλλων μέσων. Θα αποτελέσει μέρος ενός κατασκοπευτικού δικτύου για την παρακολούθηση της Μαύρης Θάλασσας. Εργαλείο στα επιχειρησιακά σχέδια του ΝΑΤΟ στον στρατιωτικό ανταγωνισμό του με τη Ρωσία.

Θα συμβουλεύαμε τον κ. Τσίπρα να εντάξει στην «προοδευτική» του συμμαχία και τον δήμαρχο της Αλεξανδρούπολης. Πού αλλού θα βρει καλύτερο διαφημιστή των αμερικανικών βάσεων; Ούτε ο ίδιος ο Αμερικανός πρέσβης δεν θα έλεγε καλύτερα αυτό που τόλμησε να ξεστομίσει ο δήμαρχος: «Τι έπαθε η Κρήτη με τη Σούδα;».

Βέβαια, όταν μιλάμε για τη Σούδα, μιλάμε για την αμερικάνικη βάση της Σούδας, η οποία είναι δολοφονική μηχανή κατά των λαών, κέντρο οργάνωσης ιμπεριαλιστικών πολέμων, που τροφοδότησε τα αμερικανικά αντιτορπιλικά με πυραύλους που εκτοξεύτηκαν κατά της Συρίας. Που εφοδίασε τα ΝΑΤΟικά αεροσκάφη και πλοία με καύσιμα, που κατασκοπεύει και παίζει συντονιστικό ρόλο, βάζοντας πιο βαθιά την Κρήτη, ολόκληρη τη χώρα μας, στο «μάτι του κυκλώνα».

Στη «δίκαιη ανάπτυξη» του ΣΥΡΙΖΑ και στη «βιώσιμη ανάπτυξη» της ΝΔ, η περιοχή σας, η Θράκη, ο Εβρος και η Αλεξανδρούπολη, αναφέρονται μόνο εκεί, που και οι δύο μιλάνε, για «μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο». Γιατί και οι δύο πόλοι του αστικού πολιτικού συστήματος ταυτίζονται στο στόχο αυτό. Κι όταν μιλάμε για τη μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο, μιλάμε για μεγάλα συμφέροντα, τα οποία συγκεντρώνουν την προσοχή τους:

• Στο Διαδριατικό αγωγό ΤΑΡ, που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ιταλία, στην Ευρώπη, διαμέσου της Τουρκίας και της Ελλάδας.
• Στον διασυνδετήριο αγωγό μεταφοράς αερίου Ελλάδας - Βουλγαρίας και άλλους παρόμοιους αγωγούς.
• Στη δημιουργία τερματικού σταθμού Υγροποιημένου Αερίου (LNG) στην Αλεξανδρούπολη, αξιοποιώντας κανάλια με τις ΗΠΑ.

Στο ερώτημα που εμείς θέτουμε, «ανάπτυξη για ποιον;», απαντάει η κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ, που πολυδιαφημίστηκε στους εργάτες της περιοχής, γιατί πρόκειται για μια επένδυση δισεκατομμυρίων. Το συνολικό ύψος της επένδυσης έφτασε το 1,5 δισ. ευρώ, που όμως στην περιοχή δεν αφήνει σχεδόν τίποτα. Ούτε αέριο φτηνό για το λαό που ξεπαγιάζει κάθε χειμώνα, ιδιαίτερα εδώ στη Βόρεια Ελλάδα. Ούτε θέσεις εργασίας για τους χιλιάδες των ανέργων.

Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει, μπορούν να απαντήσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, που μπορεί να δούλεψαν για κάποιο διάστημα με καλούτσικες αποδοχές, αλλά μικρές σε σχέση με τα εξοντωτικά ωράρια και οι οποίοι ξέρουν πως όταν τελειώσει το έργο θα πεταχτούν ξανά στην ανεργία. Οι μόνιμες θέσεις εργασίας θα είναι ελάχιστες, λόγω και της αυτοματοποίησης, με υψηλά εξειδικευμένο προσωπικό, που πιθανότατα δεν θα προέρχεται και από την περιοχή σας.

Και βέβαια είναι προκλητικό το γεγονός, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα μιας ολόκληρης περιοχής, που διαφημίζεται ως κόμβος μεταφοράς Ενέργειας, να μην έχουν πρόσβαση σε αυτήν την Ενέργεια. Γιατί σ' αυτήν την περιοχή, απ' την οποία διέρχονται αγωγοί φυσικού αερίου, δεν υπάρχουν καν υποδομές για να έχουν πρόσβαση τα λαϊκά νοικοκυριά σε φτηνή παροχή Ενέργειας, που θα τους εξασφαλίσει φτηνή θέρμανση. Οταν μάλιστα το χειμώνα οι θερμοκρασίες είναι πολύ χαμηλές, η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης υψηλή.

Και στην περίπτωση αυτού του «μεγάλου έργου» κριτήριο δεν είναι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αλλά η εξασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων που εμπλέκονται στην κατασκευή των αγωγών φυσικού αερίου. Βέβαια, από την κατασκευή του ΤΑΡ ωφελημένοι θα βγουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι οι εργαζόμενοι. Ετσι συμβαίνει σε αυτό εδώ το σύστημα.

Ούτε βέβαια μπορεί κανείς με σοβαρότητα πλέον να υποστηρίζει πως τέτοια έργα θα γίνουν αντικειμενικά παράγοντες για τη σταθερότητα, την ασφάλεια, την ειρήνη των χωρών που εμπλέκονται σ' αυτούς. Στο έργο εμπλέκονται Ελλάδα - Αλβανία, όμως αυτό δεν στάθηκε αιτία για να λυθούν τα προβλήματα στις ελληνοαλβανικές σχέσεις.

Το αντίθετο συμβαίνει. Στο έργο εμπλέκονται Ελλάδα και Τουρκία, όμως αυτό δε στάθηκε ικανό να επιλύσει προβλήματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν στάθηκε ικανό να ανατρέψει την προκλητικότητα της αστικής τάξης της Τουρκίας.

Το ΚΚΕ λέει καθαρά, ξάστερα, ότι μόνο όταν ο λαός κατακτήσει πραγματικά τη δική του εξουσία, μπορεί να διασφαλίσει πλέρια και σε σωστή βάση την αμοιβαία επωφελή διακρατική συνεργασία στον ενεργειακό τομέα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Στην πραγματικότητα, μόνο όταν έχεις χαράξει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποίηση των εγχώριων πηγών Ενέργειας και υποδομών, με την αποδέσμευση απ' την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, μόνο τότε, τέτοια έργα μπορεί να αξιοποιούνται με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία και όχι την κερδοφορία του κεφαλαίου και, εκτός των άλλων, να μην είναι και «εστία» ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ με τη «δίκαιη ανάπτυξή» του ούτε η ΝΔ με τη «βιώσιμη ανάπτυξή» της μπορούν να εγγυηθούν πως οι εργάτες θα έχουν σταθερή δουλειά με δικαιώματα, οι φτωχοί αγρότες και κτηνοτρόφοι θα μπορούν να παράγουν και να ζουν, τα νέα παιδιά θα βρίσκουν δουλειά και θα μένουν στον τόπο τους.

Ποιος από αυτούς μπορεί να εγγυηθεί ότι το εργοστάσιο της ζάχαρης θα ξαναλειτουργήσει; Κανένας τους. Αφού όλοι τους - και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ - υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ τα τελευταία σχεδόν 20 χρόνια, οδήγησαν στο κλείσιμό του.

Ολοι τους υλοποίησαν τις κατευθύνσεις της ΕΕ για τις ποσοστώσεις στην παραγωγή ζάχαρης. Ολοι τους υλοποίησαν τα προγράμματα επιδότησης, για εγκατάλειψη της καλλιέργειας τεύτλου. Ολα αυτά, δηλαδή, που οδήγησαν στο κλείσιμο των εργοστασίων ζάχαρης σε Ξάνθη και Λάρισα σε πρώτη φάση το 2006, και σε συνέχεια με μείωση προσωπικού, περιορισμό της παραγωγής τεύτλων, με αποτέλεσμα το 2018 να υπάρχουν στο σύνολο της χώρας 335 συμβάσεις για καλλιέργεια τεύτλου, όταν μόνο στο νομό Εβρου υπήρχαν 6.000 συμβάσεις την περίοδο πλήρους λειτουργίας του εργοστασίου της Ορεστιάδας.

Η ίδια πολιτική οδήγησε στην απαξίωση υποδομών, μηχανημάτων, εργαλείων μεγάλης αξίας και στην οικονομική καταστροφή εκατοντάδων τευτλο-εξαγωγέων. Στο νομό Εβρου υπήρχαν 250 μηχανές εξαγωγής τεύτλου. Το 2018 λειτούργησαν 25 και σήμερα παύει η χρήση τους.

Η παραγωγή της ζάχαρης στη χώρα μας είναι από μόνο του ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς «ωφελήθηκαν» οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, ο λαός μας από την ΕΕ. Μια χώρα σαν την Ελλάδα, με αυτοτέλεια στην παραγωγή ζάχαρης (είχε 350.000 τόνους το 2005 και σήμερα μόνο 15.000), μετατρέπεται σε χώρα που εισάγει τη ζάχαρη.

Την ώρα που απαξίωναν την ΕΒΖ και την υποχρηματοδοτούσαν, έβρισκαν κονδύλια να χρηματοδοτούν άλλες μεγάλες επιχειρήσεις, να μειώνουν τους φόρους στα κέρδη. Επιπλέον, η κυβέρνηση προχωρά στις μετατάξεις του προσωπικού στους δήμους, χωρίς ακόμη να διασφαλίσει τα κονδύλια.

Το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε: Είναι ευθύνη της κυβέρνησης άμεσα να διασφαλίσει την πληρωμή των εργαζομένων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ευθύνη της είναι και να ξεχρεώσει τώρα και χωρίς καμία καθυστέρηση τους τευτλοπαραγωγούς για τα παλαιότερα χρέη που υπάρχουν. Ποιος, αλήθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ, μπορεί να εγγυηθεί ότι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι αυτού του νομού θα επιβιώσουν με τις οικογένειές τους, δεν θα ξεκληριστούν, δεν θα πνιγούν από τα χρέη; Κανένας τους. Σας το λέμε και το υπογράφουμε.

Επιπλέον, ξέρουμε ότι ο Εβρος είναι μια από τις πιο ευάλωτες περιοχές της χώρας μας. Αφού είναι πύλη εισόδου πολλών εξωτικών νοσημάτων... Και δυστυχώς, οι κτηνιατρικές υπηρεσίες, με ευθύνη των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά και της σημερινής, βρίσκονται κυριολεκτικά σε πλήρη διάλυση. Η κατάσταση με τις ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές είναι τραγική. Ούτε να την περιγράψει δεν μπορεί κανείς.

Μάλιστα, πέρυσι, λόγω και των ευνοϊκών - για την ανάπτυξή τους - καιρικών συνθηκών, υπήρξε ανάπτυξη ασθενειών που έπληξαν κύρια τη βαμβακοκαλλιέργεια. Ετσι, η προσβολή από το πράσινο σκουλήκι έβγαλε στην επιφάνεια, για άλλη μια φορά, πως ο τρόπος αντιμετώπισης επί της ουσίας είναι ανεπαρκής. Ενώ, μετά την προσβολή, η αντιμετώπιση εναπόκειται στην ατομική ευχέρεια του κάθε καλλιεργητή.

Οι φτωχοί αγρότες είναι αντιμέτωποι ακόμα και με ολική καταστροφή, αφού υπάρχει πλήρης απουσία κρατικής ευθύνης. Τα φάρμακα κοστίζουν υπέρογκα ποσά και αν οι ψεκασμοί δεν γίνουν συνδυασμένα, σε πολλά χωράφια ταυτόχρονα, πολλές φορές καθίστανται άκαρποι. Είναι εμφανής η απουσία κρατικού φορέα αντιμετώπισης ασθενειών, o οποίος θα αντιμετωπίζει τα ζημιογόνα αίτια με πρόληψη, με δωρεάν και ορθολογική χρήση φαρμάκων, με επιστήμονες κ.λπ.

Για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται ότι στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής ο παραγωγός είναι πλήρως εκτεθειμένος στις καταστροφές και η διαχείριση των επιπτώσεών τους αποτελεί ατομική ευθύνη του. Και μιας και μιλάμε για καταστροφές, γνωρίζουμε πως φέτος, καθαρά από τύχη, δεν υπήρχαν προβλήματα με τον Εβρο, που πολύ συχνά πλημμυρίζει και προκαλεί μεγάλες ζημιές.

Το πραγματικό δίλημμα που μπαίνει μπροστά στο λαό είναι ένα: Θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, που αποδεδειγμένα φέρνει νέα δεινά; `Η θα αντεπιτεθούμε μαζικά και δυναμικά παντού, για ν' ανοίξει επιτέλους ο δρόμος για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών; Η δική μας απάντηση είναι: Αντεπίθεση! Αντεπίθεση με ισχυρό το ΚΚΕ παντού και στις ευρωεκλογές και στις δημοτικές και περιφερειακές και στις βουλευτικές.