Από το βήμα του «φόρουμ», ο Ευ. Τσακαλώτος αξιοποίησε τα «επιτεύγματα» της αντιλαϊκής πολιτικής ως «κράχτη» για την προσέλκυση επενδύσεων

Φέτος, ανάμεσα στους συνδιοργανωτές ήταν οι τράπεζες «Citi», «BNP Paribas», «Credit Suisse», «Goldman Sachs», UBS αλλά και η ελληνική επενδυτική τράπεζα «Greek Investment Bank Axia Ventures Group Ltd». Αναγγέλλοντας τη συνάντηση, η ιστοσελίδα του Φόρουμ υποστήριζε πως «η (φετινή) συγκυρία είναι πολύ θετική», καθώς «μετά από χρόνια ύφεσης, η Ελλάδα επιστρέφει αργά σε μια περίοδο οικονομικής ανάπτυξης και επιδιώκει να καταστεί ένας ελκυστικός επενδυτικός και επιχειρηματικός προορισμός».

Αλλά και ο ίδιος ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, απευθύνοντας τηλεοπτικό μήνυμα στο Φόρουμ, διαβεβαίωσε τους μεγαλοεπιχειρηματίες ότι υπάρχουν «μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες» και ανακοίνωσε πως στην επόμενη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, το Σεπτέμβρη του 2018, επίτιμος προσκεκλημένος θα είναι οι ΗΠΑ, σηματοδοτώντας «την αποφασιστικότητά μας όσον αφορά στο να χτίσουμε ακόμη πιο βαθιές διμερείς σχέσεις».

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κομπάζει για το αντιλαϊκό της έργο και το διαφημίζει ως «κράχτη», για να πείσει ισχυρά ιμπεριαλιστικά και μονοπωλιακά συμφέροντα να «αξιοποιήσουν» τη χώρα μας ως βάση ευρύτερων επιδιώξεων, επενδυτικών και όχι μόνο. Το θράσος της είναι απύθμενο. Οχι απλά δεσμεύεται για τη διατήρηση και επέκταση των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων, αλλά επιπλέον δηλώνει πανέτοιμη να εμπλέξει τη χώρα ακόμα βαθύτερα σε επικίνδυνους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς.

Κι αυτό επειδή το ενδιαφέρον για επενδύσεις στην Ελλάδα έχει ευρύτερες διαστάσεις και προεκτάσεις, εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης. Ειδικά αυτήν την περίοδο, που στο σταυροδρόμι Βαλκανίων - Κασπίας - Μέσης Ανατολής - Αραβικού Κόλπου - Ανατολικής Μεσογείου - Βόρειας Αφρικής «συναντιούνται» αντίπαλοι σχεδιασμοί μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Καθόλου τυχαία, το πρόγραμμα του Φόρουμ περιλάμβανε ειδική θεματική ενότητα με τίτλο «Η Ελλάδα ως ενεργειακή πύλη» και όπως τόνιζαν οι διοργανωτές του Φόρουμ, οι αγωγοί και οι ενεργειακές διαδρομές που προχωρούν, αφορούν τις γενικότερες ισορροπίες για τη γεωπολιτική επιρροή στην κρίσιμη αυτή περιοχή του πλανήτη.

Ιδιαίτερα αποκαλυπτική ήταν η ομιλία που έκανε στην ενότητα αυτή ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, γνωστός μεταξύ άλλων για τις συχνές περιοδείες του σε περιοχές της Ελλάδας που «φιλοξενούν» ή σχεδιάζεται να «φιλοξενήσουν» κρίσιμα έργα για ενεργειακές και εμπορικές διαδρομές, που ενώνουν Μέση Ανατολή - Βαλκάνια - Ευρώπη και ενδιαφέρουν άμεσα τα αμερικανικά μονοπώλια.

Αφού εξήγησε ότι οι εξελίξεις στον τομέα της Ενέργειας έχουν «μεγάλη γεωπολιτική σημασία για την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και ολόκληρη την περιοχή», σημείωσε: «Η θέση της Ελλάδας στο σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Ασίας και της Μέσης Ανατολής έχει επηρεάσει εδώ και αιώνες την Ιστορία της. Αυτή η γεωστρατηγική σημασία έχει επηρεάσει την πολιτική των ΗΠΑ εδώ και πολλές δεκαετίες και σήμερα διαμορφώνει την προσέγγισή μας για τον αναδυόμενο ρόλο της Ελλάδας, ως ευρωπαϊκού ενεργειακού κόμβου».

Αναφέρθηκε αναλυτικά σε έργα, όπως οι αγωγοί TAP (Διαδριατικός Αγωγός) και ΤΑΝΑP (Δια-ανατολικός Αγωγός μέσω Γεωργίας και Τουρκίας, αμερικανικών συμφερόντων), που μεταφέρουν αζέρικο αέριο στην Ευρώπη, αλλά και συνολικά στον λεγόμενο «Νότιο Διάδρομο», ως μέρος του σχεδιασμού για «να εισέλθουν στην Ευρώπη νέες πηγές φυσικού αερίου», υποστηρίζοντας ότι οι ΗΠΑ μοιράζονται με τους Ευρωπαίους εταίρους τους «το όραμα μιας πλήρως διασυνδεδεμένης αγοράς Ενέργειας στην Ευρώπη, με την Ελλάδα ως το νότιο κόμβο της», η οποία «θα συμβάλει ώστε η Ευρώπη να έχει πρόσβαση σε προσιτές, αξιόπιστες, ποικίλες και ασφαλείς προμήθειες Ενέργειας, οι οποίες, όπως σημείωσε πρόσφατα ο κ. Τίλερσον (σ.σ. ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ), είναι "θεμελιώδεις για τους στόχους της αμερικανικής εθνικής ασφάλειας"».

Ομολογώντας ότι προτεραιότητα της Ουάσιγκτον είναι να περιορίσει το ρόλο της Ρωσίας στην περιοχή, συνέχισε: «Οπως σημείωσε ο υπουργός Τίλερσον, "είμαστε πρόθυμοι να συνεργαστούμε με τους Ευρωπαίους συμμάχους για να εξασφαλίσουμε την ανάπτυξη της αναγκαίας υποδομής, όπως τερματικούς σταθμούς εισαγωγής και αγωγούς διασύνδεσης, για την προώθηση της ποικιλίας της προσφοράς στην Ευρώπη".

Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζουμε ότι καμία χώρα έξω από την Ενεργειακή Ενωση της Ευρώπης δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει τους πόρους της ή τη θέση της στην παγκόσμια αγορά Ενέργειας για να εξοντώσει άλλα έθνη (...) Μειώνουμε την επιρροή των προμηθευτών, οι οποίοι έχουν χρησιμοποιήσει για πολύ καιρό την Ενέργεια ως εργαλείο πολιτικού εκβιασμού. Αυτό είναι πιο σημαντικό κυρίως στα Βαλκάνια, όπου τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε δει μια δραματική αύξηση των προσπαθειών ρωσικής αρνητικής επιρροής (...)

Ολοι γνωρίζουμε ότι εδώ και χρόνια η "Gazprom" είχε το μονοπώλιο ή σχεδόν μονοπώλιο στην παροχή αερίου στην πλειονότητα της περιοχής, αλλά αυτό φτάνει σε ένα τέλος, και η Ελλάδα διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη δημιουργία της υποδομής που θα επιτρέψει στις δυνάμεις της αγοράς να επικρατήσουν».

Η επικαιροποίηση των σχεδιασμών των ΗΠΑ, που περιλαμβάνουν και την Ελλάδα, είναι ενταγμένη στην ευρύτερη όξυνση του ανταγωνισμού με τη Ρωσία και όχι μόνο. Αλλωστε, αντιθέσεις υπάρχουν - και μάλιστα βαθαίνουν - όχι μόνο μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, αλλά και μεταξύ ΗΠΑ - ΕΕ, ειδικότερα μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας.

Δεν ήταν τυχαίοι οι «προβληματισμοί» που ο Πάιατ διατύπωσε ανοιχτά για έργα όπως ο αγωγός «Nordstream 2» («Βόρειο Ρεύμα 2»), που όπως χαρακτηριστικά είπε «ενισχύουν περαιτέρω την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο». Και προχώρησε λέγοντας ότι τέτοια έργα «δεν θα διευκολύνουν τον ανταγωνισμό ή την ποικιλία του εφοδιασμού και τελικά θα λειτουργήσουν ενάντια στα συμφέροντα της Ελλάδας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών».

Ο συγκεκριμένος αγωγός - όταν ολοκληρωθεί - θα διασχίζει τη Βαλτική για να μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία (δίπλα στον ήδη υπάρχοντα αγωγό «Nordstream 1») και ενισχύει, έστω και ως σχέδιο, τις διαφωνίες που υπάρχουν μεταξύ των δύο πλευρών του Ατλαντικού για τη συνέχιση και το είδος της συνεργασίας με τη Ρωσία.

Το κάδρο συμπληρώνουν οι αλλαγές που σηματοδοτεί η γοργή ανάπτυξη της εξόρυξης σχιστολιθικού φυσικού αερίου από τις ίδιες τις ΗΠΑ και το σχέδιο εξαγωγής στην ευρωπαϊκή αγορά, αλλά και η ενεργότερη εμπλοκή αμερικανικών κεφαλαίων σε υποδομές και δίκτυα που αφορούν τη μεταφορά Ενέργειας στην Ευρώπη.

«Η άφιξη του ΥΦΑ (σ.σ. Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου) των Ηνωμένων Πολιτειών, τόσο στην Πολωνία όσο και στη Λιθουανία, σημάδεψε την αλλαγή που συμβαίνει στην παγκόσμια αγορά φυσικού αερίου», τόνισε ο Πάιατ, υπενθυμίζοντας ότι η Ελλάδα συμφώνησε ρητά στο στόχο να γίνει «ο τρίτος εισαγωγέας του αμερικανικού ΥΦΑ στην Ευρώπη, κάτι που ο πρωθυπουργός Τσίπρας συγκεκριμένα ανακοίνωσε στην Ουάσιγκτον» (σ.σ. κατά την επίσημη επίσκεψη Τσίπρα, το φθινόπωρο).

Ενώ λίγο πριν, είχε τονίσει τις μεγάλες ευκαιρίες που διαμορφώνονται στην περιοχή μας για «εταιρείες των ΗΠΑ που ενδιαφέρονται να προμηθεύσουν Ενέργεια και τεχνολογία Ενέργειας στην Ευρώπη», εκφράζοντας μάλιστα ικανοποίηση επειδή «η ελληνική κυβέρνηση είναι πρόθυμη να δει τις επενδύσεις των ΗΠΑ και να αυξήσει την εμπορική δραστηριότητα σε αυτόν τον στρατηγικό τομέα».

Ενδιαφέρον επίσης εκδηλώνεται από αμερικανικά μονοπώλια και για τις λεγόμενες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) στην Ελλάδα, κάτι που προπαγανδίζει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ως ...προσφορά στην προστασία του περιβάλλοντος, ενώ πρόκειται για νέα πεδία κερδοφορίας για τα μονοπώλια, με δεδομένη την ενεργειακή φτώχεια για το λαό, όπως και τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα που ενισχύουν παραπέρα αυτήν την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Μιλώντας στο φόρουμ, ο Τζ. Πάιατ περιέγραψε πολύ χαρακτηριστικά την ανησυχία της Ουάσιγκτον για την κινητικότητα της Ρωσίας στη «γειτονιά» μας. Πριν από μερικές μέρες, ο Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφτηκε Συρία, Αίγυπτο, Τουρκία, μέσα σε μόλις ένα 24ωρο. Στη Συρία επέλεξε να βρεθεί στη ρωσική αεροπορική βάση Χμέιμιμ στη Λατάκεια, υποστηρίζοντας ότι «η απειλή της τρομοκρατίας σε όλο τον κόσμο παραμένει πολύ μεγάλη» και παρουσιάζοντας τη χώρα του έτοιμη να πρωταγωνιστήσει στον διεθνή «αντιτρομοκρατικό» πόλεμο.

Αν και ανακοίνωσε χρονοδιάγραμμα αποχώρησης από τη Συρία, ξεκαθάρισε ότι «οι δύο βάσεις (μας) σε Ταρτούς και Χμέιμιμ, θα συνεχίζουν να λειτουργούν σε σταθερή βάση (...) Αν οι τρομοκράτες σηκώσουν ξανά κεφάλι, θα επιφέρουμε πλήγματα άνευ προηγουμένου».Δυο μέρες μετά, η ρωσική κυβέρνηση κατέθεσε σχέδιο συμφωνίας για τη συνέχιση λειτουργίας της ρωσικής βάσης στο Ταρτούς, με ισχύ για 49 χρόνια και δυνατότητα αυτόματης παράτασης για άλλα 25.

Επιπλέον, στην Αίγυπτο, ο Πούτιν συζήτησε με έμφαση το σχέδιο ρωσοαιγυπτιακής συμφωνίας ώστε και οι δύο πλευρές να χρησιμοποιούν στρατιωτικές αεροπορικές βάσεις αλλά και τους εναέριους χώρους, η μία της άλλης. Σύμφωνα με το σχέδιο, η συμφωνία θα έχει πενταετή ισχύ, με δυνατότητα παράτασης.

Οι κινήσεις της Μόσχας φυσικά δεν περνούν απαρατήρητες. Στις 30 Νοέμβρη 2017, το γνωστό ίδρυμα «Stratfor» φιλοξένησε στην ιστοσελίδα του μεγάλη ανάλυση με τίτλο «Αίγυπτος: Τα κίνητρα της Ρωσίας για την επέκταση της επιρροής της στη Μέση Ανατολή».

Εκεί τονιζόταν ότι το σχέδιο ρωσοαιγυπτιακής συνεργασίας εντάσσεται στην ευρύτερη προσπάθεια της Ρωσίας να «αποκαταστήσει τη στρατιωτική της παρουσία στη Μέση Ανατολή», που για τη Μόσχα αποκτά μεγάλη σημασία επειδή: «Πρώτον, θέλει να κερδίσει την απαιτούμενη μόχλευση και ελευθερία για να επιλύσει ευρύτερες διεθνείς και οικονομικές προκλήσεις με τους δικούς της όρους. Δεύτερον, ενδιαφέρεται να περιληφθεί στην αντιμετώπιση της απειλής του ριζοσπαστικού Ισλάμ, που φτάνει πολύ κοντά στην περιοχή της. Και τέλος, σε μια εποχή που οι δυτικές κυρώσεις βαραίνουν για την οικονομία της, η Μόσχα επιδιώκει να ανακτήσει επιρροή και πρόσβαση σε νέες αγορές για τα ρωσικά όπλα, αγαθά και τη ρωσική Ενέργεια».

Μεταξύ άλλων, συμπληρωνόταν ότι «η απόκτηση βασικών δικαιωμάτων ("πρόσβασης") στην Αίγυπτο θα επέτρεπε στη Ρωσία να σχεδιάσει τη στρατιωτική της δύναμη στη Λιβύη, στην Ερυθρά Θάλασσα, στο Κέρας της Αφρικής και τη Μεσόγειο. Ακόμα και αν δεν χρησιμοποιήσει αυτή τη δυνατότητα, το ίδιο το γεγονός ότι τη διαθέτει θα της προσφέρει μεγαλύτερη διπλωματική επιρροή στην Αφρική. Θα νομιμοποιήσει επίσης την παρουσία της Ρωσίας στην περιοχή και θα την καταστήσει εταίρο με μεγαλύτερη αξία για άλλες χώρες στην περιοχή...».