Eurokinissi

Από παλιότερη συνάντηση του Προέδρου της Κύπρου Ν. Αναστασιάδη με τον Ελληνα πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα

Σήμερα έχει προγραμματιστεί η επίσκεψη του Κύπριου Προέδρου, Νίκου Αναστασιάδη, στην Αθήνα, όπου θα συναντήσει τον Ελληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, μαζί με τους υπουργούς Εξωτερικών των δύο χωρών, στο πλαίσιο των προπαρασκευαστικών επαφών που συνεχίζονται μπροστά στο νέο γύρο επαφών που θα γίνουν για το Κυπριακό στη Γενεύη. Χτες, ο Αλ. Τσίπρας συναντήθηκε με τον ΓΓ της ΚΕ του ΑΚΕΛ, Αντρο Κυπριανού, και με τον Πρόεδρο του Κινήματος Οικολόγων - Συνεργασία Πολιτών, Γιώργο Περδίκη.

Θυμίζουμε ότι 9 - 11 Γενάρη θα συναντηθούν στη Γενεύη οι δύο πλευρές, συνεχίζοντας τις συνομιλίες για όλα τα κεφάλαια που αφορούν τη δομή και λειτουργία του ομόσπονδου κράτους που προετοιμάζει η νέα διχοτομική λύση τύπου «Σχεδίου Ανάν», «ώστε να επιτευχθεί περαιτέρω πρόοδος σε όλα τα εκκρεμούντα θέματα με διασταυρούμενη διαπραγμάτευση», όπως σημείωνε και η σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΟΗΕ στις 3 Δεκέμβρη. Μια μέρα μετά, στις 12 Γενάρη, θα ξεκινήσει η Διάσκεψη για την Ασφάλεια, στην οποία, εκτός από τις δύο πλευρές και τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις Ελλάδα - Τουρκία - Βρετανία, η σχετική ανακοίνωση ανέφερε ότι σε αυτήν θα προσκληθούν «άλλα εμπλεκόμενα μέρη ... όπως κριθεί απαραίτητο». Οι ίδιες οι ανακοινώσεις του ΟΗΕ δηλαδή έστρωναν το έδαφος για αντικρουόμενες ερμηνείες, οι οποίες και συνεχίζονται συνεχώς, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου παζαριού που στήνεται στην πλάτη του κυπριακού λαού.

Ενδεικτικές είναι οι πληροφορίες διαφόρων κυπριακών και ελληνικών ΜΜΕ, σύμφωνα με τις οποίες, στις συναντήσεις των δύο διαπραγματευτικών ομάδων δεν έχει επιτευχθεί η «απαραίτητη πρόοδος» για να υπάρξει σίγουρο αποτέλεσμα στη Γενεύη (το οποίο βέβαια όποιο κι αν είναι θα αφορά την προώθηση ιμπεριαλιστικών και μονοπωλιακών συμφερόντων και σε καμία περίπτωση σύγχρονων αναγκών του κυπριακού λαού).

Χτες, ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης, Νίκος Χριστοδουλίδης, δήλωσε στο ΡΙΚ πως «έχει σημειωθεί πρόοδος και περαιτέρω σμίκρυνση των διαφωνιών», συμπληρώνοντας ωστόσο ότι «η ελληνοκυπριακή πλευρά προσδοκούσε ότι η πρόοδος θα ήταν μεγαλύτερη».

Σε αυτό το φόντο, ορισμένοι κάνουν λόγο για την ακόμα μεγαλύτερη «κινητικότητα» που αναπτύσσει η Ουάσιγκτον, «"εντόνως προειδοποιητική" ως προς τους κινδύνους τυχόν ναυαγίου και των υποτροπών που αναποφεύκτως θα αναπαραχθούν. Επιδρώντας αρνητικά στο σύνολο των ελληνοτουρκικών ζητημάτων», σύμφωνα π.χ. και με το χτεσινό ρεπορτάζ των ΝΕΩΝ για τις σχετικές επισημάνσεις των ΗΠΑ.

Πάντως, το ενδιαφέρον των ΗΠΑ θα συνεχίσει να βαραίνει στις διεργασίες για το Κυπριακό και γενικά την Ανατολική Μεσόγειο, όπως αποτυπώνεται και στο «μπάσιμο» αμερικανικών κολοσσών στις μπίζνες με τους υδρογονάνθρακες της περιοχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα δικαιώματα έρευνας και ανάπτυξης του οικοπέδου 10 της κυπριακής ΑΟΖ (σ.σ. που γειτονεύει με το γιγάντιο αιγυπτιακό κοίτασμα «Ζορ») σύντομα θα ανατεθούν και επίσημα στην κοινοπραξία της αμερικανικής «Exxon Mobil » («Εξον Μόμπιλ») και της καταριανής «Qatar Petroleum» («Κατάρ Πετρόλεουμ»).

Στην Αγκυρα, την Τετάρτη, ξεκίνησαν οι επαφές αξιωματούχων των υπουργείων Εξωτερικών Ελλάδας - Τουρκίας, ενόψει και της ενδεχόμενης συνάντησης Τσίπρα - Ερντογάν, στις αρχές Γενάρη.

Επίσης, στην Αγκυρα, βρέθηκε και ο «υπουργός Εξωτερικών» του ψευδοκράτους, Ταχσίν Ερτουγρούλογλου, που συνάντησε τον Τούρκο ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, και τον αναπληρωτή πρωθυπουργό, αρμόδιο για την Κύπρο και προερχόμενο από το εθνικιστικό MHP Τουγρούλ Τουρκές.

Στα Κατεχόμενα, αίσθηση έκαναν οι δηλώσεις πρώην διαπραγματευτών των Τουρκοκυπρίων (συγκεκριμένα των Εργκιούν Ολγκιούν και Οσμάν Ερτούγ) ότι δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να γίνει αποδεχτό το «πείσμα», όπως λένε, της ελληνοκυπριακής πλευράς για συμμετοχή της στην πενταμερή διάσκεψη της Γενεύης ως «Κυπριακής Δημοκρατίας», με το επιχείρημα ότι αυτό θα νομιμοποιήσει την «κατοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας από τους Ελληνοκύπριους». Οι ίδιοι λένε ότι «σε περίπτωση που προκύψει πρόσκληση των Ηνωμένων Εθνών προς την ελληνοκυπριακή πλευρά με τον τίτλο της Κυπριακής Δημοκρατίας ή και σε περίπτωση που η ελληνοκυπριακή πλευρά επιχειρήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα στο θέμα αυτό, τότε η τουρκοκυπριακή πλευρά όχι μόνο δεν πρέπει να συμμετάσχει στη συνάντηση στη Γενεύη, αλλά πρέπει να επιδείξει την πιο δυνατή αντίδραση».

Στο μεταξύ, σύμφωνα με τα ελληνοκυπριακά ΜΜΕ, οι πολιτικοί αρχηγοί που μέχρι στιγμής έχουν εκφράσει ενδιαφέρον να συνοδέψουν τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στη Γενεύη είναι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, ο ΓΓ της ΚΕ του ΑΚΕΛ, Αντρος Κυπριανού, η πρόεδρος της «Αλληλεγγύης», Ελένη Θεοχάρους, και ο πρόεδρος των Οικολόγων, Γιώργος Περδίκης. Οι επικεφαλής των ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και «Συμμαχίας Πολιτών» έχουν δηλώσει ότι θα περιμένουν πρώτα την ενημέρωση στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου (σ.σ. συμμετέχουν οι πρώην Πρόεδροι Δημοκρατίας και οι επικεφαλής των κοινοβουλευτικών κομμάτων), στις 5 Γενάρη.

Την αλήθεια με τα πόδια πάνω και το κεφάλι κάτω έχουν βαλθεί να αναποδογυρίσουν τα αστικά επιτελεία και στη χώρα μας, καθώς εντείνονται οι συνομιλίες για το Κυπριακό και πλησιάζει η νέα κρίσιμη φάση του παζαριού, στη Γενεύη.

Σε αυτό το πλαίσιο, επισημαίνεται ξανά και ξανά πως «τόσο η Ελλάδα όσο και η Κυπριακή Δημοκρατία αναγνωρίζονται ως παράγοντες σταθερότητας και ασφάλειας στην ταραγμένη Ανατολική Μεσόγειο», όπως έγραφε και χτες η «Αυγή», συμπληρώνοντας ότι «τυχόν θετική έκβαση των συνομιλιών για το Κυπριακό θα μετατρέψουν το νησί σε γέφυρα ειρήνης της Ευρώπης με τη Μ. Ανατολή και Β. Αφρική...». Στο ίδιο πλαίσιο, επιστρατεύονται και ψευτοδιλήμματα όπως το ότι αν η λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ δεν εμπλακεί άμεσα στο νέο σύστημα «διεθνών εγγυήσεων», θα πρέπει ο κυπριακός λαός να κοιμάται ήσυχος, λες και δεν είναι η χώρα του που ετοιμάζεται να διχοτομηθεί για να εξυπηρετήσει έτσι τα σχέδια αντίπαλων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Αλλωστε, ακούγονται και άλλα σενάρια για δύναμη του ΟΗΕ ή της ΕΕ, που δεν αλλάζουν την ουσία.

Τα κρίσιμα ερωτήματα είναι άλλα: Γιατί αποτελεί «σταθερότητα» για ένα λαό όταν στην πατρίδα του «φυτεύονται» στρατιωτικές βάσεις όπως αυτή στη Σούδα της Κρήτης που ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κ.τ.λ. παινεύουν για τα προτερήματα (εξοπλισμό, γεωγραφική θέση, ανθρώπινο δυναμικό) που έχει και άρα είναι από τις πρώτες που μπορεί να «αξιοποιηθούν» στα νέα μακελέματα που ετοιμάζονται; Μάλιστα, είναι τέτοια η θέρμη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να πρωτοστατήσει για την προστασία της «σταθερότητας» που κόβεται - ράβεται στα μέτρα των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, που επανειλημμένα έχει προσφερθεί να «φιλοξενήσει» η χώρα μας κι άλλες βάσεις, όπως και να αναλάβει ενεργότερο ρόλο στις «αντιτρομοκρατικές» επιχειρήσεις που προχωρούν, στο φόντο και της σφοδρής κόντρας Δύσης - Ρωσίας.

Γιατί αποτελεί «ασφάλεια» για ένα λαό όταν στα ανοικτά της χώρας του στέλνουν στρατό να εξ-«ασκηθεί» όλοι όσοι πρωτοστατούν στη δολοφονία και το ξεσπίτωμα εκατοντάδων χιλιάδων λαού από Συρία, Ιράκ, Παλαιστίνη κι άλλες χώρες της «φλεγόμενης» Μέσης Ανατολής; Μόλις στις 15 Δεκέμβρη, επί σειρά ημερών, στο FIR Λευκωσίας και την ΑΟΖ της Κύπρου είχαν μαζευτεί αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις από Ρωσία, ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Ισραήλ, Τουρκία. Ηταν τέτοια η «συμφόρηση» που - για πρώτη φορά στα χρονικά - εξέδωσε ΝΟΤΑΜ και το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας της Κύπρου, ώστε να υπάρχει συνεχής επαφή των πολιτικών αεροπλάνων με τους Κύπριους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, δεδομένου των πολύ στενών αεροδιαδρόμων που έμεναν ελεύθεροι.

Γιατί αποτελεί «σταθερότητα» ή «ασφάλεια» για ένα λαό όταν η χώρα του βαφτίζεται «εταίρος» σε «τρίγωνα συνεργασίας», όπως τα Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ ή Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, τα οποία ξεκινούν και φτάνουν μέχρι εκεί που υπαγορεύουν οι εκάστοτε ανάγκες των μονοπωλιακών συμφερόντων που κάθε πλευρά εκπροσωπεί; «Τρίγωνα» που στήνονται με στόχο την αρπαγή του φυσικού πλούτου των λαών και, με δεδομένο την οξύτητα και τη ρευστότητα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, εύκολα «αναμορφώνονται», προσθέτοντας νέα ορμή στις αντιλαϊκές επιθέσεις.

Αυτό που για την αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές συνιστά ασφάλεια ή σταθερότητα, για τους λαούς είναι το ακριβώς αντίθετο. Κι η αλήθεια για την περιοχή μας είναι ότι σιγά - σιγά μετατρέπεται σε μια μεγάλη «μπαρουταποθήκη», με διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα να παρατάσσουν στην Ανατολική Μεσόγειο ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις, αλλά και να ιεραρχούν τη γειτονιά στη γεωπολιτική και επιχειρηματική τους αναμέτρηση με αντιπάλους τους. Το Κυπριακό, όπως επιβεβαιώνουν και οι «τρέχουσες» διεργασίες που φουντώνουν ενόψει Γενεύης, ήταν πάντα στενά δεμένο με την εξέλιξη σφοδρών αντιλαϊκών ανταγωνισμών, που αφορούν τον έλεγχο του μεγάλου φυσικού πλούτου και της Μέσης Ανατολής, αλλά και την κρίσιμη γεωγραφική θέση του νησιού, στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων. Από αυτή την πλευρά, λοιπόν, και με δεδομένο το πόσο «φουντώνει» το ενδιαφέρον διαφόρων για την ευρύτερη περιοχή, παράλληλα με σύνθετα παζάρια σε πολλά άλλα ανοικτά μέτωπα, μόνο ανησυχία μπορεί να δημιουργεί για τους λαούς.