Ευρύτερες διεργασίες για το πολιτικό σκηνικό στη Γερμανία, με αφορμή τις εκλογές στην Εσση

Εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας πυροδότησε το εκλογικό αποτέλεσμα στο κρατίδιο της Εσσης την Κυριακή, καθώς τα κόμματα που συγκυβερνούν στο «μεγάλο συνασπισμό», η Χριστιανοδημοκρατική Ενωση (CDU) και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας (SPD), είχαν μεγάλες απώλειες. Δυο βδομάδες νωρίτερα, στη Βαυαρία, το αδελφό κόμμα της CDU, η CSU (Χριστιανοκοινωνιστές), αλλά και το SPD, είχαν χάσει πάνω από το 10% των ποσοστών τους.

Η καγκελάριος και πρόεδρος της CDU, Αγκελα Μέρκελ, δήλωσε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου τη σταδιακή της απόσυρση. Συγκεκριμένα, ότι δεν θα θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος στο συνέδριό του το Δεκέμβρη, ενώ παράλληλα ξεκαθάρισε πως προτίθεται να παραμείνει καγκελάριος μέχρι το τέλος της θητείας της, το 2021. Στην επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο δεν θα είναι ξανά υποψήφια για την καγκελαρία, ούτε για το κοινοβούλιο. Επίσης, σημείωσε πως δεν ενδιαφέρεται για άλλα αξιώματα στην ΕΕ. Οι εκλογές στην Εσση είναι «μια τομή» και «είμαι σίγουρη ότι είναι καιρός να ανοίξουμε ένα νέο κεφάλαιο», είπε. Πάντως, πρόσθεσε, την απόφασή της επεξεργάζεται ήδη από το περασμένο καλοκαίρι.

Στο μεταξύ, την υποψηφιότητά τους για την ηγεσία της CDU το Δεκέμβρη ανακοίνωσαν χτες η γενική γραμματέας του κόμματος, Ανεγκρετ Κραμπ - Καρενμπάουερ (θεωρείται «εκλεκτή» της Μέρκελ), και ο υπουργός Υγείας, Γενς Σπαν. Επίσης, σύμφωνα με την εφημερίδα «Bild», θα θέσει υποψηφιότητα ο Φρίντριχ Μερτς, πρώην επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος και εσωκομματικός αντίπαλος της Μέρκελ έως το 2009, οπότε και αποχώρησε από την ενεργό πολιτική. Ενας ακόμη πιθανός υποψήφιος, σύμφωνα με τα γερμανικά ΜΜΕ, είναι ο πρωθυπουργός του μεγαλύτερου γερμανικού κρατιδίου, της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας, Αρμιν Λάσετ. Η Αγκ. Μέρκελ δεν δήλωσε προτίμηση για κάποιον υποψήφιο πρόεδρο.

Φυσικά, το αν η σημερινή κυβέρνηση θα εξαντλήσει τη θητεία της δεν είναι εξασφαλισμένο, καθώς οξύνονται οι ενδοαστικές αντιθέσεις, αλλά και οι φιλοδοξίες του γερμανικού κεφαλαίου στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Εξάλλου, συνεχίζεται η συζήτηση μέσα στο SPD για το αν θα πρέπει να παραμείνει ή όχι στον «μεγάλο συνασπισμό». Πάντως η πρόεδρος του SPD, Αντρεα Νάλες, απέκλεισε «προσωπικές συνέπειες» σε ομοσπονδιακό επίπεδο εξαιτίας των απωλειών στην Εσση: «Δεν γίνεται λόγος για ανακατάταξη προσώπων στο SPD».

Ο πρόεδρος του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (FDP), Κρίστιαν Λίντνερ, θεωρεί πως η Αγκ. Μέρκελ θα πρέπει να αποχωρήσει από την καγκελαρία. «Η κυρία Μέρκελ παραιτείται από το λάθος αξίωμα», είπε ο Λίντνερ, προσθέτοντας πως οι Χριστιανοδημοκράτες «πρέπει να ανοίξουν το δρόμο για μια νέα αρχή στην κυβέρνηση», ενώ το FDP «είναι έτοιμο να αναλάβει (σ.σ. κυβερνητική) ευθύνη αν πρόκειται να υπάρξει ένα νέο ξεκίνημα για τη Γερμανία». Επανέλαβε πως σε περίπτωση αποχώρησης των Σοσιαλδημοκρατών από τον «μεγάλο συνασπισμό», «το FDP δεν θα συμμετάσχει σε καμία κυβέρνηση υπό την ηγεσία της Αγκ. Μέρκελ», αλλά θα στήριζε μια μειοψηφική κυβέρνηση CDU/CSU με τη Μέρκελ καγκελάριο, «για το καλό της χώρας».

Σύμφωνα με τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα, η CDU πήρε το 27% των ψήφων (από 38,3% στις εκλογές του 2013) και 40 έδρες στο τοπικό κοινοβούλιο, από τις συνολικά 137. Το SPD κατάφερε να παραμείνει στη δεύτερη θέση με 19,8% (από 30,7%) και 29 έδρες, «ισοψηφώντας» με τους Πράσινους, που έλαβαν (με μόλις 100 ψήφους παραπάνω) επίσης 19,8% και 29 έδρες, αλλά σχεδόν διπλασίασαν τα ποσοστά τους (11,1% το 2013). Ακολουθεί με 13,1% (από 4,1%) η εθνικιστική - ευρωσκεπτικιστική «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (ΑfD), που με 19 έδρες εισέρχεται στο τοπικό κοινοβούλιο και πλέον εκπροσωπείται και στα 16 ομόσπονδα κρατίδια. Ακόμα, το FDP πήρε 7,5% (από 5%) και 11 έδρες, και το σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα «Η Αριστερά» (Die Linke) 6,3% (από 5,2%) και 9 έδρες. Αλλο κόμμα ψήφισε το 6,5%. Η συμμετοχή μειώθηκε στο 64,7% (70,6% το 2013).

Με αυτά τα δεδομένα, στην Εσση μπορεί να συνεχιστεί ο σημερινός κυβερνητικός συνασπισμός CDU - Πράσινοι, καθώς θα έχουν - έστω και οριακά - την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο με 69 έδρες. Ο σημερινός χριστιανοδημοκράτης πρωθυπουργός της Εσσης και επικεφαλής υποψήφιος της CDU, Φόλκερ Μπουφιέ, θεωρεί πως είναι πιθανός ο σχηματισμός τοπικής κυβέρνησης μέχρι τα Χριστούγεννα.

Ο επικεφαλής υποψήφιος του SPD στην Εσση, Τόρστεν Σέφερ - Γκίμπελ, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο ενός κυβερνητικού συνασπισμού με τους Πράσινους και το FDP, δήλωσε πως το κόμμα του «δεν θα αποκλείσει καμία επιλογή», ωστόσο απέφυγε να απαντήσει αν θα υποστήριζε έναν Πράσινο πρωθυπουργό.

Copyright 2018 The Associated

Ο Μπολσονάρο, μετά την αποχώρησή του από εκλογικό τμήμα την Κυριακή

Ο επονομαζόμενος και «Τραμπ της Βραζιλίας», πρώην λοχαγός Μπολσονάρο, ακροδεξιός, νοσταλγός της χούντας, σε ένα ιδιαίτερα πολωμένο κλίμα και με το προφίλ του «ισχυρού άνδρα που θα φέρει την κάθαρση», αναδείχθηκε Πρόεδρος (αναλαμβάνει από 1η Γενάρη 2019) αξιοποιώντας τη στήριξη της αστικής τάξης, ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων και καταφέρνοντας να χειραγωγήσει τη δυσαρέσκεια λαϊκών ανθρώπων από τη σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση των Λούλα, Ρουσέφ και ιδιαίτερα τα τελευταία σκάνδαλα διαφθοράς. Κάνει λόγο επίσης για επανεξέταση των διεθνών συμμαχιών της χώρας, ενώ ιδιαίτερα επιθετικός εμφανίζεται ενάντια στη Βενεζουέλα και την Κούβα.

Την τελευταία βδομάδα ο Μπολσονάρο ανέβασε τους τόνους, τις απειλές και τις αντικομμουνιστικές κραυγές για «αφανισμό των κόκκινων συμμοριτών», για «φυλακίσεις και εξορίες». Αμέσως μετά τη νίκη του, το βράδυ της Κυριακής, δήλωσε στα προσφιλή του «κοινωνικά δίκτυα»: «Θα αλλάξουμε μαζί το πεπρωμένο της Βραζιλίας. Δεν μπορούμε πλέον να συνεχίσουμε να ερωτοτροπούμε με το σοσιαλισμό, τον κομμουνισμό, το λαϊκισμό της αριστεράς». Κατέληξε ότι θα «υπερασπιστεί το Σύνταγμα, τη δημοκρατία, την ελευθερία». Δηλαδή, παρουσιάζοντας ανιστόρητα τη σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση και τη διαχείριση του καπιταλισμού που έζησε ο λαός και δεν έχει καμία σχέση με το σοσιαλισμό, καταφέρνει να προωθεί τα σχέδια των εκμεταλλευτών του λαού.

Ο Πάολο Γκέτζις, που προαλείφεται για υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών στην κυβέρνηση Μπολσονάρο, έδωσε μια γεύση της συνέχειας της αντιλαϊκής πολιτικής της νυν κυβέρνησης του Μισέλ Τέμερ (που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μέχρι το Μάη του 2016 ήταν σύμμαχος του PT και στη συνέχεια ανέτρεψε την Ρουσέφ). Είπε ότι θα έρθει ένα ιδιαίτερα ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και «μεταρρυθμίσεων» στο Ασφαλιστικό και στις συντάξεις.

Ο απερχόμενος Πρόεδρος της Βραζιλίας, Τέμερ, αμέσως έσπευσε να συγχαρεί τον Μπολσονάρο, όπως και ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Σε δελτίο Τύπου ο Λευκός Οίκος εκφράζει την ευχή οι δύο Πρόεδροι να διαδραματίσουν «ηγετικό ρόλο» στην αμερικανική ήπειρο. Τον Μπολσονάρο συγχαίρουν επίσης διάφοροι ακροδεξιοί και εθνικιστές, όπως ο Ματέο Σαλβίνι και η Μαρίν Λεπέν.

Ο δε Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν συνεχάρη τον νέο Πρόεδρο της Βραζιλίας και εξέφρασε την «πεποίθηση» ότι «θα συνεχιστούν οι καλές διμερείς σχέσεις, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, των ΒRICS (με Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) και του G20» και οι «εποικοδομητικές σχέσεις σε όφελος των δύο χωρών, που μπορούν να αναπτυχθούν και σε πολλούς νέους τομείς». Από τα μέχρι τώρα λεγόμενα του Μπολσονάρο, δεν είναι ξεκάθαρο αν θα διατηρήσει ή θα ακυρώσει τη συμμετοχή της χώρας του σε τέτοιες διακρατικές ενώσεις.

Από την πλευρά του, ο Φερνάντο Χαντάτ απαίτησε «σεβασμό προς τα 47 εκατομμύρια που τον στήριξαν» και τόνισε ότι «διακυβεύονται τα ατομικά, τα πολιτικά, τα εργασιακά και τα κοινωνικά δικαιώματα (...) Εχουμε την ευθύνη να αποτελέσουμε μια αντιπολίτευση που θα βάζει τα συμφέροντα του έθνους πάνω απ' όλα».

Το ΚΚ Βραζιλίας, που στηρίζει τη συμμαχία με το PT (η βουλευτής του, Μανουέλα Ντ' Αβιλα, ήταν η υποψήφια αντιπρόεδρος του Χαντάτ), σε πρώτη ανακοίνωσή του μετά το εκλογικό αποτέλεσμα σημειώνει τις «απειλές για τη δημοκρατία, την εθνική κληρονομιά, την κυριαρχία του έθνους και τα δικαιώματα των ανθρώπων» και αναφέρει ότι λόγω «της σημασίας της Βραζιλίας - η οποία έχει μια οικονομία που είναι μεταξύ των δέκα μεγαλύτερων στον κόσμο - αυτή η αντιδραστική ρήξη θα έχει ισχυρότατο αντίκτυπο στη Λατινική Αμερική». Απευθύνει κάλεσμα «στις δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας», προτρέποντας «από σήμερα τη συγκρότηση ευρείας ενότητας, προκειμένου να ανοίξουν οι ορίζοντες σε μια νέα μέρα, πατριωτική, δημοκρατική και λαϊκή, και να μπουν εμπόδια στην επιστροφή ενός καθεστώτος κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Για την υπεράσπιση της δημοκρατίας, της Βραζιλίας και των δικαιωμάτων του λαού».

Το Βραζιλιάνικο ΚΚ, που στον β' γύρο στήριξε τον Χαντάτ (στον α' είχε στηρίξει τον Γκιλιέρμε Κάρλος Μπόουλος, του Κόμματος Σοσιαλισμού και Ελευθερίας) σημειώνει ότι «η νέα κυβέρνηση θα εμβαθύνει τα μέτρα της ποινικοποίησης των κοινωνικών κινημάτων, θα προχωρήσει τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων, την υποταγή στα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ και την παράδοση του εθνικού πλούτου, συμπεριλαμβανομένου του Αμαζονίου». Καλεί σε «αντιφασιστικό - δημοκρατικό μέτωπο» με «ιδιαίτερη έμφαση στους λαϊκούς αγώνες και το συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα, όπου πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην ενίσχυση της ενότητας των αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών πολιτικών οργανώσεων και κινημάτων σε όλη τη Βραζιλία, γιατί μόνο η οργανωμένη εργατική τάξη μπορεί να νικήσει τον φασισμό!».