ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 30 Οχτώβρη 2015
Σελ. /24
ΜΠΛΟΚΟ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ
Κεφάλαιο της ηρωικής Ιστορίας του λαού μας

Στεφάνι στο μνημείο των εκτελεσμένων
Στεφάνι στο μνημείο των εκτελεσμένων
Με μια μαζική εκδήλωση που διοργάνωσαν οι ΟΒ Βύρωνα της ΚΝΕ και το τοπικό Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ τιμήθηκαν την Κυριακή 25/10 τα 71 χρόνια από το Μπλόκο του Βύρωνα, που έγινε στις 7/8/1944 από τους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους ταγματασφαλίτες. Στο πρόσωπο των αγωνιστών που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους, των 11 παλικαριών που εκτελέστηκαν εκείνη τη μέρα, τιμήθηκε όλη η ηρωική πορεία των ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ, και του αιμοδότη και καθοδηγητή τους, του ΚΚΕ.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με πορεία στους δρόμους του Βύρωνα. Περνώντας από το σημείο της εκτέλεσης εκπρόσωποι των οργανώσεων κατέθεσαν στεφάνια, ενώ οι συγκεντρωμένοι τραγουδούσαν αντάρτικα.

«Λαέ θυμήσου! Το χώμα που πατάς, λευτέρωσαν με όπλα ΕΠΟΝ - ΕΑΜ - ΕΛΑΣ», ήταν ένα από τα συνθήματα που βροντοφώναξαν οι συγκεντρωμένοι. Μάλιστα, ο χώρος της προσυγκέντρωσης για την πορεία που ακολούθησε ήταν το ιστορικό σημείο, από το οποίο, στις 28/9/1943, οι οργανώσεις του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ Βύρωνα έκαναν την πρώτη στην κατεχόμενη Ελλάδα παρέλαση για τα 2 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ.

Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής την Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, ο κομμουνιστής δήμαρχος Καισαριανής, Ηλίας Σταμέλος, και πλήθος αντιπροσωπειών από Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Στο τέλος της εκδήλωσης κατατέθηκαν στεφάνια αλλά και προσφορές στην ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και στο «Σπίτι του Αγωνιστή», από τις Οργανώσεις Βύρωνα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και από πλήθος σωματείων και φορέων της περιοχής.

Στην εκδήλωση, που περιελάμβανε μουσικό πρόγραμμα και απαγγελίες ποιημάτων, συμμετείχαν ο συνθέτης και τραγουδιστής Στέφανος Ψαραδάκος, ο τραγουδιστής Σταύρος Σκουρτόπουλος, ο Λευτέρης Ψαραδάκος (μπουζούκι), οι ηθοποιοί Βασίλης Κολοβός, Χάρης Αρώνης και Δημήτρης Κωνσταντίνου και η χορωδία του Δημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών Βύρωνα.

Από την εκδήλωση της περασμένης Κυριακής
Από την εκδήλωση της περασμένης Κυριακής
Στους συγκεντρωμένους μίλησαν ο Γιάννος Μαράντος, στέλεχος της ΚΝΕ, και η πρόεδρος του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, Γεωργία Τσαμούρη.

Το χρονικό του Μπλόκου

Η περιγραφή του Μπλόκου του Βύρωνα από τον αντιστασιακό Ορέστη Μακρή στο βιβλίο του «Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας» είναι συγκλονιστική:

«7.8.44: Απ' τα ξημερώματα δύο γερμανικοί λόχοι πλαισιωμένοι από 800 γερμανοτσολιάδες μπλοκάρουν αιφνιδιαστικά μόνο ένα τμήμα του συνοικισμού Βύρωνα, συγκεντρώνοντας εκεί όλες τους τις δυνάμεις.

Δεν επανέλαβαν το λάθος της διασποράς των δυνάμεών τους της προηγούμενης μάχης.

Ξεκινούν την επίθεση από τη Λ. Υμηττού σε σχήμα λαβίδας. Αυτή τη φορά στην πρώτη γραμμή της επίθεσης βρίσκονται δύο γερμανικοί λόχοι και ακολουθούν οι γερμανοπροδότες.

Οι ελαφρές δυνάμεις του λόχου του Βύρωνα που είχαν επιστρέψει πριν ελάχιστες ώρες από το μπλόκο των ανατολικών συνοικιών, υποχρεώνονται σε υποχώρηση. Μερικές ομάδες εγκλωβίζονται στο μπλόκο.

Ο εχθρός σχηματίζει κλοιό και με τη φοβερή δύναμη πυρός που διαθέτει κρατάει σε απόσταση ασφαλείας τις υπόλοιπες δυνάμεις του λόχου μας. Διαθέτουν πολυβόλα, όλμους, μπαζούκας.

Η διοίκηση του 2ου Συντάγματος κινητοποιεί αμέσως το ΙΙΙ τάγμα Καισαριανής και τις υπόλοιπες δυνάμεις του ΙΙ τάγματος και διατάσσει συγχρονισμένη επίθεση για τη διάσπαση του μπλόκου από δύο σημεία και την απελευθέρωση των πολιτών που έχουν συγκεντρώσει στην πλατεία του Βύρωνα.

Το ΙΙΙ τάγμα της Καισαριανής εξορμάει απ' το Σκοπευτήριο και τη Ζωοδόχο Πηγή, με κατεύθυνση την πλατεία του Βύρωνα.

Την ίδια ώρα το ΙΙ τάγμα εξαπολύει αντεπίθεση από το Ρέμα της "Γριάς" στα σύνορα Νέας Ελβετίας - Βύρωνα.

Η μάχη ξεσπάει σαν θύελλα. Είναι σκληρή και άνιση. Τώρα αντιμετωπίζουμε Γερμανούς έμπειρους πολεμιστές, οπλισμένους μέχρι τα δόντια.

Οι απώλειες και των δύο πλευρών είναι βαριές. Ο εχθρός έχει αρκετούς τραυματίες και ένα νεκρό Γερμανό αξιωματικό. Αλλά κι εμείς έχουμε 2 νεκρούς και πάρα πολλούς τραυματίες.

Τελικά οι οχυρωμένοι Γερμανοί κατορθώνουν να συγκρατήσουν τις επιθέσεις μας, ξερνώντας φωτιά και σίδερο με τους άφθονους όλμους και τα πολυβόλα τους. Τέσσερις ώρες κρατάει η μάχη ανάμεσα στο σιδερόφραχτο εχθρό και στις αδάμαστες ψυχές των ΕΛΑΣιτών.

Τόσο τους χρειάζονταν για να πραγματοποιήσουν το εγκληματικό τους έργο στην πλατεία.

Στην πλατεία οι μασκοφόροι υπέδειξαν 10 άοπλους ΕΛΑΣίτες και αφού τους βασάνισαν απάνθρωπα τους έστησαν στον τοίχο.

Πλησιάζει ο Γερμανός διοικητής και τους ζητάει να μαρτυρήσουν τους αξιωματικούς του ΕΛΑΣ που βρίσκονταν μέσα στο πλήθος και ήταν υπεύθυνοι για το θάνατο του Γερμανού αξιωματικού. Τους υποσχέθηκε σαν αντάλλαγμα να τους χαρίσει τη ζωή. Δεν πήρε καμιά απάντηση! Και τότε πετάγεται από το πλήθος ένας νεολαίος, ο Παναγιώτης Κασσιμάτης, η απόλυτη έκφραση της επαναστατικής έξαρσης του γίγαντα λαού μας την εποχή εκείνη. Προχωρεί περήφανα, στέκεται μπροστά στον Γερμανό διοικητή και του λέει: "...Εγώ χτύπησα τον Γερμανό, εμένα να σκοτώσετε. Αυτοί είναι αθώοι. Αφήστε τους". Ο Γερμανός φρύαξε και έξαλλος δίνει εντολή και εκτελούν αμέσως και τα έντεκα παλικάρια (...)

Ετσι οι Γερμανοί φασίστες, μαζί με τους "έλληνες" προδότες, αφού ολοκλήρωσαν το βρωμερό τους ομαδικό έγκλημα, ενάντια στο μαρτυρικό συνοικισμό, απαγκιστρώθηκαν και έφυγαν προς το κέντρο κάτω από τις κατάρες των χαροκαμένων μανάδων, παιδιών και αδερφών που 'χασαν για πάντα τους αγαπημένους τους. Και αυτοί, Γερμανοί και προδότες, βουτηγμένοι στο αίμα τραγουδούσαν το "Ολα-ρία-Ολα-ρα".

Οι δυνάμεις μας ξαναπήραν τις θέσεις τους στη Φιλολάου - Δαμάρεως και λεωφόρο Υμηττού και οργάνωσαν καλύτερα τα οχυρά τους για να μην μπορέσει να ξαναμπεί ο εχθρός στις ανατολικές μας συνοικίες. Στο τέλος Αυγούστου η λεωφόρος Υμηττού ήταν το σύνορο της ελεύθερης Αθήνας.

Από κει ξεκίνησαν την εξόρμησή τους οι ΕΛΑΣίτες του 2ου συντάγματος την 1 Σεπτέμβρη για την απελευθέρωση του Παγκρατίου από τις ομάδες των Παπαγιώργηδων, που ήταν ντυμένοι με γερμανικές στολές των Ες-Ες, και μετέφεραν αρχές Σεπτέμβρη την "Κόκκινη Γραμμή" σ' όλο το μήκος της ανατολικής όχθης του Ιλισού, στο Στάδιο.

Ο συνοικισμός του Βύρωνα θυσίασε στον αγώνα ενάντια στο φασισμό τους πιο διαλεχτούς λεβέντες του. Η προσφορά του σε αίμα συναγωνίζεται την αντάρτισσα Καισαριανή. Γι' αυτό και ο λαός μας χάρισε σ' αυτές τις συνοικίες επίθετα - τίτλους τιμής. Η Καισαριανή πήρε τον τίτλο "Το Στάλινγκραντ της Αθήνας". Ο Βύρωνας τον τίτλο: "Ο ατρόμητος Βύρωνας"...».

Για τα 71 χρόνια από το Μπλόκο στο Αιγάλεω

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Εβδομήντα ένα χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από το ματωμένο Μπλόκο των Γερμανών ναζί κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους, που έγινε στον Κηφισό στις 29/9/1944 και με εκδήλωση οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και το Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ τίμησαν τους ΕΛΑΣίτες που έδωσαν παλικαρίσια τη μάχη, αλλά και όλη την ηρωική διαδρομή του λαού μας, που αντιστάθηκε μέσα από το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ.

Η εκδήλωση που έγινε στο Μπαρουτάδικο περιλάμβανε απαγγελία ποιημάτων, μουσικό πρόγραμμα και έκθεση φωτογραφίας από τη δράση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, ενώ ολοκληρώθηκε με κατάθεση στεφάνων. Μετά την αφήγηση του χρονικού του Μπλόκου, χαιρετισμό απηύθυνε εκ μέρους του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ η Βάσω Μανωλίτση.

Στην κεντρική ομιλία, ο Βασίλης Βούλγαρης, Γραμματέας της ΤΕ Νοτιοδυτικών Συνοικιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, υπογράμμισε μεταξύ άλλων το χρέος που έχουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία να μάθουν όλη την αλήθεια για την ιστορία, για το μεγάλο ηρωικό αγώνα του λαού μας και τις θυσίες του ενάντια στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό, να μάθουν για τις νίκες και τις ήττες, για το ρόλο που έπαιξαν η αστική ταξική και τα κόμματά της.

«Να μην περάσει», τόνισε, «η χάλκευση και η παραχάραξη της ιστορίας των λαών που επιχειρεί η ΕΕ. Η ιστορική γνώση αποτελεί ισχυρό όπλο του λαού, για να αποκρούσει αντιδραστικά ιδεολογήματα και παγίδες, για να βαδίσει αποτελεσματικά και νικηφόρα στο δρόμο της Λαϊκής Συμμαχίας και αντεπίθεσης, για να ανήκει ο πλούτος στους εργαζόμενους και στο λαό, για να αναπτυχθεί η χώρα χωρίς ιμπεριαλιστικά δεσμά, αποδεσμευμένη από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για να μη χύσει ο λαός το αίμα του σε κανέναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο».

Για τους εκτελεσμένους στο ματωμένο λόφο του Μεζούρλου

Στον αιματοβαμμένο λόφο του Μεζούρλου, όπου περισσότεροι από 450 αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης, του ΔΣΕ, του ΚΚΕ εκτελέστηκαν την περίοδο 1946 - 1949, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση που οργάνωσαν, την Κυριακή 25/10, οι Οργανώσεις Λάρισας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και το Παράρτημα Λάρισας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Είχε προηγηθεί συγκέντρωση στην πλατεία Τσάτσου, μπροστά στο μνημείο της Δήμητρας Τσάτσου, της 24χρονης ΕΠΟΝίτισας που εκτελέστηκε, μαζί με άλλους 40 αγωνιστές, το Μάρτη του 1944, στο Αντιαεροπορικό. Από κει οι συγκεντρωθέντες έφτασαν, με πορεία, στο Μεζούρλο.

Η εκδήλωση άνοιξε με θεατρικό της ΚΝΕ για το «σκηνικό» πάνω στο οποίο εκδηλώθηκε η δράση των εκατοντάδων αγωνιστών που εκτελέστηκαν στο Μεζούρλο - όπως ο 37χρονος πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, Τάκης Γαργαλιάνος, ο Γιώργος Παπαδημητρίου (Βύρωνας), ο Νίκος Μπάλαλας (Μπαντέκος), ο Γιάννης Παπαγαρυφάλλου, ο Κλεάνθης Σταματόπουλος, ο Αποστόλης Σαριγγούλης, ο Βλαδίμηρος και ο Θανάσης Κωστίμπας, ο Γιώργος Παπαϊωάννου, ο Παπαφλέσσας-Ταμουρίδης - αλλά και χιλιάδων άλλων σ' όλη τη χώρα.

Στη Θεσσαλία, το κίνημα της Αντίστασης πήρε πρωτοφανέρωτες διαστάσεις. Το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ διαλέγει για έδρα του τα Πετρίλια Αγράφων, αναπτύσσεται πλούσια δράση από το Μηχανικό του Ολύμπου, προξενώντας σοβαρές ζημιές στις μεταφορές των κατακτητών, καθώς και από το Θεσσαλικό Ιππικό, ενώ ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει όλη σχεδόν την ύπαιθρο και μεγάλες πόλεις σαν την Καρδίτσα, τον Αλμυρό, τη Δεσκάτη.

Από την εκδήλωση στο λόφο του Μεζούρλου
Από την εκδήλωση στο λόφο του Μεζούρλου
Από την άλλη, το αστικό κράτος λειτουργεί σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής ενισχύοντας τον κατασταλτικό χαρακτήρα του ενάντια στο λαό. Εφτιαξε και εκπαίδευσε οργανώσεις στις οποίες στηρίχτηκε όλη τη δεκαετία του '40, με στόχο να τσακίσει το λαϊκό κίνημα.

Στην ύπαιθρο εμφανίζονται συμμορίες που η καθεμιά παίρνει το όνομα από τον αρχηγό της. Στα Φάρσαλα οι Σούρληδες, στο Βόλο οι Καλαμπαλίκηδες και Αρχιμανδρίτες, στη Δυτική Θεσσαλία οι Βουρλάκηδες και Μπισδαίοι, αλλού οι Ταμπούρηδες. Συνολικά δρουν 35 τρομοκρατικές συμμορίες, διαπράττονται πάνω από 500 επιδρομές στα χωριά, εκατοντάδες οι δολοφονημένοι, μόνο στην περιοχή του Νότιου Ολύμπου, Κισσάβου, Μαυροβούνι, πάνω από 300 δολοφονίες, 1.500 βασανισμοί, 1.000 φυλακίσεις.

Τα παρακρατικά όργανα ενεργούν με εντολές, ανεμπόδιστες από νομικές διατυπώσεις και τα κρατικά όργανα με πλήρη νομική κάλυψη, που τους εξασφαλίζει το διαβόητο Γ' Ψήφισμα, το οποίο, χωρίς λεπτομερειακές αναλύσεις άρθρων και περιπτώσεων, χωρίς καν την καθιέρωση αποδεικτικών μέσων, ορίζει την ποινή του θανάτου.

Συγκροτούνται έκτακτα στρατοδικεία που αρχίζουν να δικάζουν αμέσως, με τη δική τους πρακτική: Ενοχος κρίνεται κάθε κατηγορούμενος. Ηδη από το Σεπτέμβρη του 1946 αρχίζει να δικάζει το Στρατοδικείο Λάρισας και να εκτελεί επί τόπου, στο λόφο του Μεζούρλου. Μέχρι το 1949, τα εκτελεστικά αποσπάσματα πηγαίνουν στο Μεζούρλο σαν σε καθημερινές ασκήσεις, τουφεκίζουν όμως στόχους αληθινούς, ζωντανούς, τους μαχητές του ΔΣΕ.

Για το πώς οι κομμουνιστές και οι άλλοι αγωνιστές αντιμετώπιζαν τις δικαστικές καταδίκες και το εκτελεστικό απόσπασμα, χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω παράδειγμα: Ο Γιώργος Παπαδημητρίου («Βύρων»), 27 χρονών, Διοικητής Τάγματος του ΔΣΕ, από τη Ρέτσανη, σπάει ρεκόρ. 31 φορές σε θάνατο, το Σεπτέμβρη του '49... Στην ίδια δίκη κατηγορούμενος είναι ο Νίκος Μπάλαλας («Μπαντέκος»), 33 χρονών, από την Τσαριτσάνη, 17 φορές σε θάνατο. Και ο «Μπαντέκος» λέει στον «Βύρωνα»: «Ε ρε Βύρων, μ' έφαγες! Ταγματάρχης εσύ, 31 φορές, ταξίαρχος εγώ, μόνο 17!».

Απόδειξη της δύναμης του λαϊκού κινήματος όταν ο λαός πιστεύει σε αυτήν

Στην ομιλία του στην εκδήλωση, ο Γ. Σκόκας, Γραμματέας της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Ολη αυτή η ιστορία είναι αποδεικτική για τη δύναμη που κρύβει μέσα του το λαϊκό κίνημα. Τη δύναμη που μπορεί να απελευθερώσει όταν πιστέψει σ' αυτή. Γι' αυτό ακριβώς προσπαθούν να σβήσουν όλα αυτά τα ιδανικά και τα οράματα της Αντίστασης, του Δημοκρατικού Στρατού, όλα αυτά τα αποτυπώματα του γίγαντα λαού. Προσπαθούν να τα θάψουν είτε με τη σιωπή είτε διαστρεβλώνοντας το νόημα και το χαρακτήρα του έπους της Εθνικής Αντίστασης. Δουλεύουν συστηματικά για τον αποχρωματισμό του περιεχόμενου αυτού του ηρωικού αγώνα, προσβάλλοντας έτσι τους ίδιους τους αγωνιστές. Εξαφανίζοντας το μοναδικό πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ και των κομμουνιστών, που αποτέλεσαν το νου, την καρδιά και τη ραχοκοκαλιά της Αντίστασης, δίνοντας εκατόμβη θυμάτων στον αγώνα αυτό. Ο στόχος τους προφανής: Να συντηρητικοποιήσουν τη συνείδηση του ριζοσπάστη, του αριστερού, του προοδευτικού, μα πάνω απ' όλα να κερδίσουν χρόνο ώστε να μπορέσουν πιο εύκολα να περνάνε τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους».

Ο ομιλητής, αναφερόμενος στα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ηρωική ιστορία του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος, στάθηκε μεταξύ άλλων στην ανάγκη να δρα το Κόμμα με αυτοτέλεια κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, νόμιμες ή παράνομες, να δίνει ακατάπαυστα την ιδεολογική και πολιτική μάχη ενάντια στα αστικά κόμματα και τους φορείς τους, στις ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις. Σημείωσε, επίσης, ότι αποδείχτηκε και ιστορικά ότι δεν υπάρχει σωτηρία για το λαό από τη συμμετοχή των κομμουνιστών στις αστικές κυβερνήσεις, ότι η σωτηρία του βρίσκεται στην απόφασή του να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής των εξελίξεων.

«Το Κόμμα μας, σε όλη αυτή την πορεία του προς τη συμπλήρωση μάλιστα 100 χρόνων ζωής και δράσης, άντεξε στα δύσκολα», ανέφερε κλείνοντας την ομιλία του ο Γ. Σκόκας και συμπλήρωσε: «Η αντοχή του είναι προϊόν των ακατάλυτων δεσμών που δημιουργήθηκαν ανάμεσα στο Κόμμα μας, στην εργατική τάξη και το λαό, σαν αποτέλεσμα σκληρής πάλης και μαζικών θυσιών για όλα τα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας».

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΡΩΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΠΑΛΗ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '40


Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ