ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ενοχοποιούν μέχρι και τη σκέψη για αντίσταση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τη λυσσαλέα προσπάθεια της πλουτοκρατίας να πειστεί ο λαός πως είναι... λάθος να αντιδρά στην εγκληματική επίθεση που αντιμετωπίζει, αποτυπώνουν οι απόψεις που διατυπώνονται και μέσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Η θέρμη με την οποία ορισμένοι ακαδημαϊκοί υπερασπίζονται την ανάγκη να έχει ο λαός το κεφάλι σκυμμένο είναι πραγματικά αξιοζήλευτη. Για παράδειγμα, λέει ένας από αυτούς σε πρωινή εκπομπή την περασμένη Κυριακή: Δε γίνεται να έχει μόνο ένας το δίκιο, δε γίνεται να θεωρεί κάποιος ότι έχει το 100% του δίκιου, γιατί όπως εξήγησε, τότε έχει ολοκληρωτικές απόψεις!

Δηλαδή, ένας εργάτης που αντιλαμβάνεται ότι με τη σφαγή μισθών και συμβάσεων οδηγείται στην εξαθλίωση και αντί να σκεφτεί την «ανταγωνιστικότητα» της χώρας διαμαρτύρεται και οργανώνεται για να έχουν τα παιδιά του ψωμί να φάνε, είναι.... ολοκληρωτικός;

Οι χιλιάδες απολυμένοι εργάτες που παλεύουν για να έχουν επίδομα ανεργίας και καταδικάζουν τη λογική που λέει ότι πάνω από 6 στους 10 ανέργους δε θα παίρνουν επίδομα γιατί αυτό επιβάλλει η «δημοσιονομική σωτηρία της χώρας», είναι... ολοκληρωτικοί;

Η λογική αυτή είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη. Οχι απλά προσπαθεί να ταυτίσει τον εκμεταλλευτή και τον εκμεταλλευόμενο, αλλά ενοχοποιεί το ίδιο το δικαίωμα του εκμεταλλευόμενου να αντιστέκεται στην ταξική πολιτική που γεννά τα προβλήματά του. Ενοχοποιεί την ίδια τη σκέψη του εκμεταλλευόμενου για αντίσταση. Του μαθαίνει πως ανάγκη δεν είναι να συνειδητοποιήσει το πρόβλημά του και ποιος φταίει για να τον αντιπαλέψει, αλλά ανάγκη είναι να σκέφτεται πάντα (και) τα συμφέροντα της «άλλης πλευράς», δηλαδή των μονοπωλίων που ζουν πίνοντάς του το αίμα. Και βέβαια να τα σκέφτεται, να σκύβει ευλαβικά το κεφάλι και να υποτάσσεται.

Οψιμες αντιδράσεις ...

Οψιμα η πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στον επισιτισμό - τουρισμό «ανακάλυψε» ότι ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) «είναι ο βασικός υποκινητής της κατεδάφισης των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και το κύριο μέλος του οι ξενοδόχοι, οι πρώτοι που κατήγγειλαν πρόωρα την κλαδική ΣΣΕ ανοίγοντας τις ορέξεις των υπολοίπων».

Οψιμα «ανακάλυψε» επίσης ότι «πρωτοστατούν (σ.σ. οι ξενοδόχοι) στις απολύσεις και στην υποκατάσταση των θέσεων εργασίας από ανέργους της Ανατολικής Ευρώπης με το φαινόμενο της ψευδομαθητείας». Ζητά δε την παραίτηση (!) του προέδρου του ΣΕΤΕ Α. Ανδρεάδη «για τις βάναυσες και αντεργατικές παρεμβάσεις του εναντίον των εργαζομένων που τους οδηγούν στην εξαθλίωση».

ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ (πλειοψηφούν στην Ομοσπονδία) εμφανίζονται να προβληματίζονται για την αναβάθμιση του ΣΕΤΕ ως «κοινωνικού εταίρου» και της τρόικας. Και πώς απαντούν; Ζητώντας παραίτηση του προέδρου του ΣΕΤΕ...

... που δεν κρύβουν το αντεργατικό έργο

Δηλαδή αν στη θέση αυτού αναλάβει κάποιος άλλος, μπορεί η επίθεση που έχουν εξαπολύσει οι ξενοδόχοι να μετριαστεί (!!!). Μα ο ΣΕΤΕ είναι ο άμεσος εκπρόσωπος και εκφραστής των συμφερόντων και των επιδιώξεων των μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με το αν είναι «επίσημος» εταίρος της τρόικας ή όχι, αλλά με το ότι εκπροσωπεί εκείνους που κερδίζουν μόνο από την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Οι «αντιδράσεις» της Ομοσπονδίας είναι τουλάχιστον άσφαιρες αν αναζητούν άλλο πρόεδρο για την ένωση των εργοδοτών του κλάδου. Και αποπροσανατολιστικές ως προς τον αντίπαλο που δεν είναι ο πρόεδρος των μεγαλοξενοδόχων αλλά όλοι οι μεγαλοξενοδόχοι. Επειτα, δεν μπορούν να κρύψουν το ρόλο που εδώ και χρόνια παίζει η Ομοσπονδία ως άξιος «εταίρος» για να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις των ξενοδόχων σε βάρος των εργαζομένων. Μόλις το περασμένο καλοκαίρι (όχι για πρώτη φορά) έσπευσε, μια από τις πρώτες Ομοσπονδίες, να ικανοποιήσει το αίτημα των ξενοδόχων για σφαγή των μισθών των ξενοδοχοϋπαλλήλων, υπογράφοντας κλαδική ΣΣΕ με μειώσεις σε ποσοστό 15%, επιχειρηματολογώντας μάλιστα πλούσια για την έλλειψη των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων.

Συνυπεύθυνοι για τη βαρβαρότητα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΣΑΚΩΜΟΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, γιατί - λέει - ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Στουρνάρας, βλέπει στο γραφείο του βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Τσαντίστηκε ο Ε. Βενιζέλος, γιατί επεμβαίνουν στα εσωτερικά του κόμματός του.

Τι να κάνουμε όμως, η συγκατοίκηση σε κυβερνήσεις και αντιλαϊκές πολιτικές είναι αναπόφευκτο να δημιουργήσει ...οικειότητες. Πώς να γίνει; Κάτω από την ίδια «στέγη» είναι να μην ανταλλάσσουν και δυο κουβέντες;

`Η μήπως νομίζουν στο ΠΑΣΟΚ (ή αντίστοιχα στη ΔΗΜΑΡ) πως θα καταφέρουν μετά από αυτά που ετοιμάζουν, να διατηρήσουν το ...ξεχωριστό τους στίγμα και να διαχωρίσουν τη θέση τους από τα μέτρα που θα ψηφίσουν και θα στηρίξουν;

Μάλλον θεωρούν πολύ ανόητο τον ελληνικό λαό, σαν να μην έχει κρίση, σκέψη και λογική.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ - όπως διαβάζουμε - μια έρευνα εταιρείας επιχειρηματικών συμβούλων που διαπιστώνει ότι ενδεχόμενες επενδύσεις στην Ελλάδα έχουν μεγαλύτερο ρίσκο από ενδεχόμενες επενδύσεις στη Συρία!

Κι αυτό προκαλεί - υποτίθεται - μεγάλη εντύπωση και είναι ενδεικτικό του πόσο «εχθρική» για την επιχειρηματικότητα είναι η κατάσταση στη χώρα μας, που έχει μεγάλο δημόσιο χρέος και δεν έχει προχωρήσει στις «διαρθρωτικές αλλαγές».

Ας μην ανησυχούν πάντως και τόσο οι διεθνείς και εγχώριοι «επενδυτές» που φυσικά νοιάζονται για την ανάπτυξη και την ευημερία των χωρών του πλανήτη. Και στη Συρία και στην Ελλάδα ετοιμάζονται και προωθούνται μεγάλες ...αλλαγές.

Μόνο που στη Συρία το σχεδιάζουν μέσω των γνωστών πλέον βάρβαρων βομβαρδισμών που θα δημιουργήσουν (όπως στο Ιράκ) ένα ...θαυμάσιο επιχειρηματικό περιβάλλον.

Στην Ελλάδα, πάλι, το πάμε ...αλλιώς το πράγμα. Ολα θα γίνουν στο όνομα του «ευρώ» και της «ευρωπαϊκής προοπτικής» . Δεν επιδιώκουν να γίνουν συντρίμμια κάποια κτίρια, απλά θέλουν συντρίμμια κάθε εργατική κατάκτηση και δικαίωμα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Το νέο «κούρεμα»

Τα σενάρια για νέα αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους τα φέρνουν κάποιοι με εκρηκτικό τρόπο στην επικαιρότητα, κύρια για να τρομάξουν τα λαϊκά νοικοκυριά, να περιμένουν καρτερικά να υλοποιηθεί η συμφωνία της ντόπιας ολιγαρχίας με την τρόικα, με ό,τι αυτό σημαίνει για τους εργαζόμενους και τα άλλα θύματα της φιλομονοπωλιακής πολιτικής. Το έδαφος, πάνω στο οποίο στήνουν το νέο τους εκβιασμό, είναι υπαρκτό και το επικαλούνται δεόντως. Πρόκειται, αφενός για τις απειλές αποχώρησης του ΔΝΤ από το σχήμα της τρόικας, αν δεν εξασφαλιστεί ότι το 2020 το χρέος της Ελλάδας δε θα ξεπερνά το 120% του ΑΕΠ και, αφετέρου, για τις κραυγές της ΕΕ και της ΕΚΤ ότι δεν πρόκειται να δεχτούν νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Παραμύθια. Αργά ή γρήγορα θα βρεθεί το σημείο συμβιβασμού, ώστε και να συνεχιστεί η χρηματοδότηση από το ΔΝΤ και να καθοριστεί το αναγκαίο σενάριο για ένα νέο «κούρεμα» του κρατικού χρέους.

Κούρεμα» του κρατικού χρέους της χώρας είχαμε και την προηγούμενη άνοιξη, όταν οι μεγάλες τράπεζες, που κατείχαν ελληνικά ομόλογα, κατέληξαν στην αμετάκλητη εκτίμηση ότι μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, ήταν αδύνατον να εξυπηρετηθεί το χρέος. Ετσι, αποφασίστηκε το πέρασμα στη φάση της «καταστροφής κεφαλαίου», όπως ακριβώς έλεγε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή ότι θα συμβεί. Ηταν μια καταστροφή, που για μεν τα λαϊκά στρώματα σήμανε μια απίθανη κλιμάκωση των αντιλαϊκών μέτρων και πολιτικών στο πλαίσιο της επικαιροποίησης του μνημονίου και συνοδεύτηκε από την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων που κατείχαν κρατικά ομόλογα, για δε τις τράπεζες σηματοδότησε τη σημαντική τους ενίσχυση με νέα κεφάλαια.

Το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει τότε ότι θα ακολουθούσε νέο «κούρεμα», αφού, λόγω της οικονομικής κρίσης, το χρέος θα αυξανόταν ακόμα περισσότερο. Ηταν από την πρώτη στιγμή δεδομένο ότι μετά τον ιδιωτικό τομέα, και ο δημόσιος, που στην προκειμένη περίπτωση είναι κράτη της ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, θα «ψαλίδιζαν» σε κάποιο ποσοστό το κρατικό χρέος της Ελλάδας, προκειμένου να μην τα χάσουν όλα. Τούτο το «κούρεμα», είτε γίνει απευθείας, είτε το κάνουν με αγορά (επαναγορά, το λένε) ελληνικών ομολόγων στις φτηνές τιμές που κυκλοφορούν στη δευτερογενή αγορά, θα συνοδευτεί με μια ακόμα σφοδρή επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους της χώρας και το λαό. Με μία, όμως, διαφορά: Τώρα, μιλάμε για εκατομμύρια εργαζόμενους και οικογένειες εντελώς εξουθενωμένες από μέτρα και πολιτικές, που εδώ και δυόμισι χρόνια τσακίζουν κάθε πλευρά της καθημερινής τους ζωής και γκρεμίζουν τα όνειρα που έκαναν για το μέλλον.

Η προοπτική του λαού δεν είναι ούτε με τα «κουρέματα», ούτε με τα μνημόνια. Δεν είναι με τα σχέδια εκείνων που ορέγονται μια κοινωνία που θα είναι κόλαση για τους πολλούς, για να κερδίζουν οι λίγοι. Το μέλλον μας είναι με τις δυνάμεις αντίστασης. Με το ΚΚΕ και το Λαϊκό Μέτωπο, στην προοπτική της ανατροπής για να χτίσουμε την άλλη κοινωνία. Εκείνη που στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός της θα έχει το λαό και τις ανάγκες του. Τα πρώτα βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση περνάνε μέσα από την αποδέσμευση από την ΕΕ, την άρνηση και μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση των μεγάλων παραγωγικών μονάδων.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ