ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 30 Οχτώβρη 2005
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο ΣΥΝ και η πραγματικότητα

Είναι μόνιμο φαινόμενο, όταν το ΚΚΕ ασκεί κριτική στις θέσεις του ΣΥΝ, η ηγεσία του να μην απαντά στην κριτική που του ασκούμε, επί της ουσίας. Αποφεύγει την ανοιχτή και συγκεκριμένη αντιπαράθεση και αρκείται στη μονότονη επανάληψη τριών ασχέτων πραγμάτων: Οτι το ΚΚΕ διαστρεβλώνει τις θέσεις του ΣΥΝ! Οτι η «ενότητα της αριστεράς» είναι απαίτηση των καιρών! Και ακόμη ότι το ΚΚΕ «προσφέρει υπηρεσία στο σύστημα, με το να αρνείται αυτή την «ενότητα», όπως είπε και πάλι ο Αλ. Αλαβάνος! Δηλαδή, άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε...

Ας δούμε αυτά τα τρία ζητήματα:

1. Ποιο κόμμα προσφέρει υπηρεσίες στο σύστημα ή στο δικομματισμό ή στο λεγόμενο νεοφιλελευθερισμό δεν είναι καθόλου δύσκολο να το αντιληφθεί κάποιος. Αρκεί μόνο να δει το πρόγραμμα του κάθε κόμματος και την πρακτική δράση του. Και τότε θα αντιληφθεί ότι ένα κόμμα, όπως το ΚΚΕ, που αγωνίζεται για την ανατροπή του συστήματος και το διακηρύσσει αυτό σε όλους τους τόνους και με την καθημερινή παρουσία του, η οποία υπηρετεί το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», αυτό λοιπόν το κόμμα δεν είναι δυνατόν ταυτόχρονα να υπηρετεί το σύστημα.

Αντίθετα, ένα κόμμα όπως ο ΣΥΝ, που πρωτοστατεί στην υπεράσπιση της ΕΕ και έχει ψηφίσει τις βασικές επιλογές της στρατηγικής του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, ενώ βάζει και πλάτη όπου μπορεί, για να υλοποιηθούν (ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - Αυτοδιοίκηση - Βουλή), δε χρειάζεται δεύτερη ματιά, για να συμπεράνει κάποιος ότι είναι κόμμα της διαχείρισης, δηλαδή κόμμα που εξ αντικειμένου προσφέρει υπηρεσίες στο σύστημα.

Εκτός αν οδηγηθούμε στον παραλογισμό ότι η πλουτοκρατία δεν ξέρει τι κάνει! Αλλά ξέρει πολύ καλά. Γι' αυτό και υποδέχτηκε με χαρά τους «ανανεωτές» του 1990 - 1991, τότε που επιχείρησαν να διαλύσουν το ΚΚΕ και τους σιγοντάρισε δεόντως. Είναι γνωστό ότι και στελέχη των αστικών κομμάτων είχαν τοποθετηθεί τότε δημοσίως υπέρ της «ανανέωσης»...

Και βέβαια ουδέποτε είδε άνθρωπος, όπου Γης, να χαιρετίζει η αστική τάξη εκείνους που φεύγουν από τα κόμματά της για να μεταπηδήσουν στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Αντίθετα, χαιρετίζει πάντα εκείνους που εγκαταλείπουν τα ΚΚ, εν προκειμένω το ΚΚΕ, για να πάνε κάπου αλλού. Πολύ περισσότερο τους χαιρετίζει, όταν ιδρύουν κόμματα της «ανανέωσης»... Εστω και αν αυτά ονομάζονται «κομμουνιστικά» ή «αριστερά» ή «ριζοσπαστικά», έστω δηλαδή κι αν έχουν ονομασίες που μπορεί να εξαπατήσουν απλούς εργαζόμενους, όχι όμως και την αστική τάξη.

Ξέχασαν, άραγε, ότι από τους πρώτους χειροκροτητές της κυβέρνησης Ντ' Αλέμα ήταν ο ιδιοκτήτης της «Φίατ» Ανιέλι;

2. Σε ποιο ακριβώς θέμα το ΚΚΕ διαστρέβλωσε τις θέσεις του ΣΥΝ;

  • Μήπως στο ότι τάσσονται υπέρ του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού; Μα το λένε οι ίδιοι. Το γεγονός ότι δε θεωρούν ιμπεριαλιστική την ΕΕ, δεν αποτελεί διαστρέβλωση της θέσης του ΣΥΝ από το ΚΚΕ. Αποτελεί απόδειξη του ρόλου και της πολιτικής του ΣΥΝ.
  • Μήπως δεν είναι γεγονός ότι συμμετέχουν στον «κοινωνικό διάλογο», ότι θεωρούν πως από την ταξική συνεργασία θα προκύψει θετικό αποτέλεσμα για την εργατική τάξη, και φεύγουν μόνο τότε που νιώθουν ότι αυτός χρεοκόπησε στα μάτια των εργαζομένων;
  • Μήπως δε γνώριζαν από το 1992 ότι ερχόταν θύελλα αντιλαϊκών μέτρων; Το γνώριζαν, αλλά μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ εξωράισαν τα πράγματα. Χαιρέτισαν την ΟΝΕ και το ευρώ. Αποτελεί αυτό διαστρέβλωση της θέσης τους;
  • Οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ έχουν ψηφίσει στην Αυτοδιοίκηση (ΚΕΔΚΕ - ΕΝΑΕ - ΤΕΔΚΝΑ κ.ά), μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όλες τις αντιδραστικές ρυθμίσεις της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Σε τι, λοιπόν, τους συκοφαντούμε;

Ο ΣΥΝ υποστηρίζει ότι αγωνίζεται «για το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία».

  • Αν αγωνίζεται για το σοσιαλισμό, γιατί είναι αντίθετος με την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής; Μπορεί να υπάρχει σοσιαλισμός και τα μέσα παραγωγής να ανήκουν στους καπιταλιστές; Μπορεί να υπάρχει δημοκρατία χωρίς να υπάρχει κοινωνική ιδιοκτησία;
  • Αν ο ΣΥΝ αγωνίζεται για το σοσιαλισμό, γιατί απορρίπτει μετά βδελυγμίας την εξουσία της εργατικής τάξης που ασκεί με τους συμμάχους της; Είναι δυνατό να υπάρχει σοσιαλισμός και η εξουσία να είναι του αστικού κράτους και των κομμάτων του;
  • Αλλά το θέμα εδώ, επίσης, είναι ότι ο ΣΥΝ αποφεύγει να πει στο λαό (το κρύβει), ποια εξουσία επιδιώκει να φέρει. Και το κρύβει, γιατί η λογική του δε βρίσκεται έξω από τη γραμμή της γαλλικής κυβέρνησης Ζοσπέν, την οποία χαιρέτισε τότε και στη συνέχεια έπαψε να μιλάει γι' αυτήν, όταν η συγκεκριμένη κυβέρνηση (Σοσιαλιστικό Κόμμα - ΚΚ Γαλλίας κ.ά), χρεοκόπησε εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής της. Ομως, από το μυαλό του ΣΥΝ δεν έχει φύγει το πρότυπο...

Αποτελούν όλα αυτά διαστρέβλωση των θέσεων του ΣΥΝ;

  • Το συμπέρασμα είναι ότι ο ΣΥΝ κρίνεται ως κόμμα της «αριστερής» διαχείρισης και όχι ως δύναμη που συγκρούεται με τον ιμπεριαλισμό (έστω με ασυνέπεια), πολύ περισσότερο δεν κρίνεται ως κόμμα που παλεύει για το σοσιαλισμό. Πρόκειται για διαστρέβλωση;

3. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ τάχθηκε κατά των τάσεων στο κόμμα. Δεν ήταν οι ίδιοι που κατηγορούσαν το ΚΚΕ, όταν ήταν στελέχη του, επειδή επέμενε να μην υπάρχουν τάσεις; Αλλά έτσι γίνεται: Θέλουν τις τάσεις ώστε, αφού επικρατήσει του ενός, να καταργήσει τις άλλες!... Τέτοια δημοκρατικότητα...

Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ, όπως πληροφορηθήκαμε από τον Τύπο, πήγε και συνάντησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δίχως να ενημερώσει την ηγεσία του ΣΥΝ...

Ο νυν πρόεδρος του ΣΥΝ συγκρούστηκε δημοσίως με τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΝ, διότι ο πρωθυπουργός θεωρεί τον πρώην βασιλικό και τον νυν γλάστρα!..

Ο νυν πρόεδρος συγκρούστηκε με την «αντιπολίτευση» του ΣΥΝ, για τον υποψήφιο δήμαρχο Αθήνας.

Από την άλλη, οι αντιθέσεις και τα κοσμητικά μεταξύ των διαφόρων ομάδων του ΣΥΡΙΖΑ δε λένε να σιγήσουν. Ιδια πολιτική έχουν και δεν μπορούν να βρουν άκρη.

Αποτελούν αυτά διαστρέβλωση της πραγματικότητας από την πλευρά μας;

Δεν έχουμε πρόθεση να ασχοληθούμε με τα εσωτερικά του ΣΥΝ ή άλλου κόμματος. Εκείνοι και άλλοι ασχολήθηκαν κατά καιρούς και επενέβησαν στα εσωτερικά του ΚΚΕ. Δεν τους ακολουθούμε. Αν αναφέρθηκαν τα προηγούμενα, ο λόγος βρίσκεται στο εξής ερώτημα: Κι αν ακόμη υποθέσουμε ότι δεν υπήρχαν οι προγραμματικές διαφορές ανάμεσα σε ΚΚΕ και ΣΥΝ, πώς είναι δυνατό να συμπράξει το ΚΚΕ με έναν άλλο χώρο όπως ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ, που στο εσωτερικό τους συμβαίνουν όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα; Φαντάζεται κανείς, τι θα γινόταν, ποια και πόση αφερεγγυότητα θα «εισέπραττε» και το ΚΚΕ μέσα σ' ένα τέτοιο φύρδην μίγδην;

Η πολιτική των συμμαχιών είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και απαιτεί να τη χειριζόμαστε και με σοβαρότητα και με ευθύνη απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα. Η πολιτική των συμμαχιών δε γίνεται από τα τηλεπαράθυρα με κορόνες δημαγωγίας. Και βεβαίως δεν μπορεί ένα κόμμα να απευθύνεται σε άλλο, όπως κάνει ο ΣΥΝ, αν και δεν μπορεί ούτε και θέλει να συνεργαστεί μαζί του, μόνο και μόνο για να ψαρεύει σε θολά νερά.

Το ερώτημα, «ποια πολιτική συνεργασία χρειάζεται ο λαός», είναι αντικειμενικό. Ξεπηδά από τις αντιθέσεις του καπιταλισμού, από την αντίθεση μονοπώλια - λαός. Ξεπηδά από τον καπιταλισμό και όχι από το λεγόμενο νεοφιλελευθερισμό, έναν από τους όρους που χρησιμοποιεί διεθνώς η σοσιαλδημοκρατία κάθε απόχρωσης, για να μην πει «ο καπιταλισμός» και για να καλύψει τη διαχείριση, εμφανίζοντας ως αιτία, όχι το σύστημα, αλλά το «μοντέλο της διαχείρισης»

Η απάντηση είναι μόνο μία: Συμμαχία λαϊκή αντιιμπεριαλιστική, που στοχεύει στη λαϊκή εξουσία. Ο ΣΥΝ, σε σχέση με αυτό, βρίσκεται σε άλλο μήκος κύματος.


Του Μάκη ΜΑΪΛΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ