Στο "σβέρκο" πατάνε οι καπνέμποροι τους καπνοπαραγωγούς και με τη στήριξη της κυβέρνησης "αρπάζουν" τα καπνά σε εντελώς εξευτελιστικές τιμές, που φτάνουν και τις 400 δραχμές κάτω, σε σύγκριση με πέρσι.

Οι "άγριες" διαθέσεις των καπνεμπόρων - βιομηχάνων φάνηκαν από την έναρξη της τρέχουσας εμπορικής περιόδου. Ωστόσο όμως, η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας δεν πήραν κανένα μέτρο προστασίας των καπνοπαραγωγών και να βάλουν φρένο στην ασυδοσία των καπνεμπόρων - βιομηχάνων. Κι η κατάσταση αυτή εκτός των άλλων καταρρίπτει και το "μύθο" της κυβέρνησης για ποιότητα, αφού φέτος η ποιότητα στα καπνά είναι η καλύτερη των τελευταίων ετών, αλλά οι τιμές είναι οι χειρότερες. Επίσης εκτός από τη δραματική πτώση των εμπορικών τιμών, οι καπνοπαραγωγοί έχουν να αντιμετωπίσουν και την αισθητή μείωση της επιδότησης, εξαιτίας της επιβολής του ΕΥΡΩ μετά την 1/1/99, που κυμαίνεται ανά κιλό ανάλογα με την ποικιλία από 25 μέχρι και 50 δραχμές λιγότερο.

Αναφορικά με τις εμπορικές τιμές, όπως φαίνεται και από σχετικά στοιχεία του Οργανισμού Καπνού, οι καπνέμποροι δίνουν για τα "Βιρτζίνια" - που έχει πουληθεί το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής (το 95%) - μέση εμπορική τιμή 195 δραχμές το κιλό, ενώ πέρσι η μέση τιμή ήταν 324 δραχμές και πρόπερσι 352 δραχμές.

Η μεγάλη σφαγή γίνεται στην ποικιλία "Κατερίνη",στα οποία με βάση τις πρώτες αγοραπωλησίες το Γενάρη, η μέση τιμή που δόθηκε είναι 292 δραχμές το κιλό, ενώ αντίστοιχα πέρσι ήταν 718 δραχμές. Δηλαδή 426 δραχμές το κιλό κάτω!

Ανάλογη είναι η κατάσταση για τα "Σ-79",που η μέση τιμή διαμορφώνεται στις 167 δραχμές, ενώ πέρσι ήταν 374 δραχμές, καθώς και για τα "Κ. Κ. μη κλασικά" και τα "Μπέρλεϊ",στα οποία επίσης οι τιμές είναι αισθητά μειωμένες.

Ιδια και χειρότερη είναι η κατάσταση στα "Τσεμπέλια" και "Μαύρα",ποικιλίες για τις οποίες τα επιτελεία των Βρυξελλών επιδιώκουν την οριστική εξαφάνισή τους. Οι τιμές που δίνουν οι καπνέμποροι για τα "Τσεμπέλια" βγάζουν μέσο όρο 130 δραχμές και για τα "Μαύρα" 110 δραχμές, ενώ πέρσι ήταν αντίστοιχα 338 και 321 δραχμές. Οι τιμές αυτές είναι και οι χαμηλότερες που δίνονται σε σύγκριση με τις άλλες ποικιλίες και το γεγονός αυτό στρώνει το χαλί στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών να στηρίξουν το σαθρό "επιχείρημά" τους ότι πρόκειται για κακές ποικιλίες που δεν τις θέλει η αγορά και συνεπώς πρέπει να βγουν εκτός καλλιέργειας. Και βέβαια οι καπνέμποροι που δίνουν αυτές τις εξευτελιστικές τιμές, η κυβέρνηση που τους σιγοντάρει, καθώς και τα επιτελεία των Βρυξελλών, αδιαφορούν αν χιλιάδες μικρομεσαίοι καπνοπαραγωγοί, που καλλιεργούν αυτές τις δύο ποικιλίες, οδηγηθούν στο μαζικό και βίαιο ξεκλήρισμα.

Και το κακό αυτό θα συνεχιστεί και ενταθεί ακόμα περισσότερο, αφού ο νέος κανονισμός της ΕΕ για τα καπνά "ενισχύει" μόνο τα συμφέροντα των καπνεμπόρων - βιομηχάνων και των πολυεθνικών. Ηδη ταυτόχρονα με την αλλαγή του καθεστώτος στα καπνά, οι έμποροι ξεσάλωσαν, δημιουργώντας μια κατάσταση αδιεξόδου και πλήρους εξάρτησης για τους καπνοπαραγωγούς. Γιατί από τη νέα παραγωγή το πριμ θα είναι μεταβλητό και η καταβολή του θα εξαρτάται από τις προθέσεις και τις σκοπιμότητες των καπνεμπόρων - βιομηχάνων. Επίσης οι παραγωγοί θα πρέπει από φέτος να πουλήσουν το αργότερο μέχρι τις 31 Απρίλη, γιατί διαφορετικά δε δικαιούνται πριμοδότησης και αυτό ευνοεί ακόμα περισσότερο τους καπνεμπόρους στους εκβιασμούς τους. Επιπλέον φαίνεται ότι οι καπνοπαραγωγοί και ειδικότερα οι μικρομεσαίοι οδηγούνται "σκόπιμα" σε αδιέξοδο, ώστε να αγανακτήσουν και να ξεπουλήσουν "τζάμπα" τις ποσοστώσεις τους, όπως επιβάλλει ο νέος κανονισμός της ΕΕ.

Εξάλλου, τα πρόσωπα τα γνωρίζουμε σε απροσδιόριστους χρόνους και όσον αφορά στη δική τους ηλικία, αλλά και στη δική μας.

Τώρα φέρνω για μια ακόμα φορά στο νου μου τα πρόσωπα που θαύμασα και αγάπησα, που πολλά από αυτά δε συνάντησα ποτέ.

Τον πατέρα Ρινγκ Λάρντνερ τον διάβαζαν εκατομμύρια αναγνώστες μέσα από εκατόν πενήντα εφημερίδες, που εκδίδονταν ταυτόχρονα σε όλη την Αμερική.

Στη δεκαετία του 1920 βρισκόταν στον κολοφώνα της δόξας του με τέσσερα αγόρια, που με τη γυναίκα του αποτελούσαν το καλύτερο ακροατήριό του.

Αυτός και οι τέσσερις γιοι του, πριν ακόμα γίνουν είκοσι χρόνων, άλλαξαν την πορεία της δημοσιογραφίας τότε που αυτή ήταν μια φορητή γραφομηχανή κι ένα πάθος για τον εκφρασμένο λόγο που γινόταν αμέσως γραπτός και επηρέαζε εκατομμύρια αναγνώστες.

Η ζωή, όμως, όλων ήταν τραγική και ίσως η πιο τραγική να ήταν του βιογράφου της οικογένειας.

Ο Ρινγκ, ο νεότερος ύστερα από ένα ταξίδι του, το 1935, στη Γερμανία και τη Σοβιετική Ενωση, όχι τυχαία, είχε πια πειστεί για τα πολιτικά του αισθήματα και την ιδεολογία του.

Το 1937 η ζωή του είχε αλλάξει δραστικά.

"Μια φορά την εβδομάδα πήγαινα σε μια ομάδα μελέτης του Μαρξ, μια συνάντηση της νεοσυσταθείσας μονάδας του Κόμματος... Η σύντομη επίσκεψή μου δυο χρόνια νωρίτερα στην Κομμουνιστική Ρωσία και τη Ναζιστική Γερμανία με είχαν οδηγήσει να μεροληπτώ εντελώς υπέρ της πρώτης και να ανταγωνίζομαι τη δεύτερη...

Ενας άλλος παράγοντας που με επηρέασε ήταν η ποιότητα των ανθρώπων που συναντούσα στο Κόμμα... και οι περισσότεροι που γνώριζα ως κομμουνιστές ήταν πιο έξυπνοι και πιο αξιοθαύμαστοι και πιο αξιαγάπητοι από τους άλλους ανθρώπους...".

Ο ίδιος ομολογεί:

"Ενόχλησα ιδιαίτερα τον πρόεδρο της Επιτροπής, Τζ. Πάρνελ Τόμας, Ρεπουμπλικάνο από το Νιου Τζέρσεϊ, λέγοντας: "Θα μπορούσα ν' απαντήσω ακριβώς όπως θέλετε κύριε Πρόεδρε, αλλά το άλλο πρωί θα μισούσα τον εαυτό μου"".

Τελικά, ο Ρινγκ Λάρντνερ ο νεότερος φυλακίστηκε για την κομμουνιστική του ιδεολογία και εξέτισε την ποινή του στο Ομοσπονδιακό Σωφρονιστικό Ιδρυμα στο Ντάνμπερι της Πολιτείας Κονέκτικατ.

Οσο ήταν στη φυλακή πούλησε το σπίτι στη Σάντα Μόνικα στην Καλιφόρνια, για να ζήσει η οικογένειά του κι όταν βγήκε έκαναν μια απόπειρα να πάνε να ζήσουν στην Πόλη του Μεξικού, αλλά κι εκεί ήταν δύσκολα και η ζωή όχι τόσο φτηνή όσο νόμιζαν.

"... Κατά τις έντεκα το βράδυ ο Τζιμ πήρε διαταγή να ηγηθεί μιας μικρής περιπολικής ομάδας για να έρθει σ' επαφή με μια ισπανική... Το σκοτάδι ήταν πολύ και μπορεί αυτός και οι άντρες του, ένας Αμερικανός κι ένας Ισπανός να έχασαν το δρόμο τους.... Ο Τζιμ τους άφησε και τους είπε να περιμένουν όσο αυτός θα πήγαινε να δει τι γίνεται... "

Και το κεφάλαιο του Τζιμ τελειώνει από τον αδελφό του Ρινγκ το νεότερο: "Ηταν ο τελευταίος Αμερικανός εθελοντής που πήγε να καταταγεί στο Δημοκρατικό Στρατό κι ένας από τους τελευταίους που σκοτώθηκε".

Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ

Τα εισαγωγικά από τη βιογραφία "Οι Λάρντνερ - Θυμάμαι την Οικογένειά μου".

Επιτροπή = Επιτροπή Αντιαμερικανικής Δράσης.