Η διαχείριση του ελληνικού κρατικού χρέους, σε συνδυασμό με τη συνολική διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη, κυριαρχεί στην προεκλογική περίοδο της Γερμανίας, όπως έδειξε και η «τηλεμαχία» (debate) μεταξύ των δύο βασικών υποψηφίων για την καγκελαρία, της Α. Μέρκελ και του Πέερ Στάινμπρουκ, από το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Οι συμφωνίες και οι επιμέρους κόντρες που καταγράφηκαν στη διάρκεια της «τηλεμαχίας», αντανακλούν την ανησυχία της αστικής τάξης για την εξέλιξη της κρίσης, αλλά και τα διαφορετικά μείγματα στη διαχείριση, που προκύπτουν από ανταγωνιστικά συμφέροντα στο εσωτερικό της.

«Κανείς δεν ξέρει ακριβώς πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στην Ελλάδα. Θα μπορούσε να υπάρξει και νέο πακέτο (βοήθειας), αλλά κανείς δεν ξέρει πόσο μεγάλο θα είναι», είπε η Γερμανίδα καγκελάριος και συμπλήρωσε ότι «αυτό θα το δούμε όταν έρθει η ώρα και με βάση τις εκθέσεις της τρόικας». Η ίδια διαβεβαίωσε ότι η Ευρωζώνη θα συνεχίσει να υποβοηθά την ελεγχόμενη χρεοκοπία της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας και είπε με νόημα: «Το θέμα είναι πώς βοηθάει κανείς. Βοηθάει με το να λυπάται για τη δύσκολη κατάσταση; 'Η βοηθάει με το να προτρέπει για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις;».

Σε άλλο σημείο είπε ότι καθήκον της ίδιας, ως καγκελαρίου, είναι να συνεχίζει να πιέζει για μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα και ότι «δεν πρέπει να δείξουμε λάθος αλληλεγγύη, αλλά πρέπει να ακολουθήσουμε την αρχή "παροχές για αντιπαροχές, αλληλεγγύη και υπευθυνότητα"». Το σύνολο της παρέμβασής της, επιβεβαιώνει ότι οποιαδήποτε λύση κι αν επιλεγεί για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους, τα αντιλαϊκά μέτρα, που στη γλώσσα του κεφαλαίου βαφτίζονται «μεταρρυθμίσεις», είναι δεδομένα, και θα κλιμακωθούν, είτε επιλεγεί ένα νέο κούρεμα του χρέους, είτε ένα νέο δάνειο.

Από την πλευρά του, ο Στάινμπρουκ προσπάθησε να καταγραφεί σαν πολέμιος της «λιτότητας», κατηγορώντας τη Γερμανίδα καγκελάριο ότι «συνθλίβει τις νότιες ευρωπαϊκές χώρες». «Η στρατηγική σας για την κρίση είναι αποτυχημένη» είπε, θυμίζοντας τη διαχειριστική κριτική που κάνει στην ελληνική κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο ίδιο πνεύμα ήταν και το αίτημά του να εφαρμοστεί ένα «σχέδιο Μάρσαλ 2» για την Ελλάδα και τις άλλες χώρες που είναι σε κρίση, υπερασπιζόμενος και αυτός την άμεση παροχή χρήματος στο κράτος, τις τράπεζες και κυρίως στο κεφάλαιο, για να γίνουν επενδύσεις στα αποκαΐδια των λαϊκών δικαιωμάτων.

Πρόσθεσε επίσης ότι στην περίπτωση της Ελλάδας θα έπρεπε να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός, «αλλά η λιτότητα δε θα έπρεπε να φτάσει σε θανατηφόρα δόση». Επιβεβαίωσε, δηλαδή, ότι και ο ίδιος είναι υπέρ της δημοσιονομικής προσαρμογής, που εξοντώνει μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες, αλλά με βραδύτερους ρυθμούς. Σε άλλο σημείο, είπε ότι θέλει κι αυτός να βοηθήσει την Ελλάδα, έτσι ώστε η οικονομία να αποκτήσει ξανά «ορμητικότητα» και κατέκρινε τον τρόπο που η Γερμανίδα καγκελάριος αντιμετώπισε την κρίση.

Ανταπαντώντας, η Α. Μέρκελ δήλωσε ότι η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ χωρίς να έχει συμπληρώσει όλους τους όρους. «Η χώρα δεν είχε μόνο σημαντικά οικονομικά ελλείμματα, αλλά επιπλέον, το σύνολο της δομής του κράτους δεν ανταποκρίνεται και στις απαιτήσεις στις οποίες πρέπει σήμερα να ανταποκρίνεται ένα μέλος της Ευρωζώνης» είπε συγκεκριμένα η Γερμανίδα καγκελάριος.

Χτες το απόγευμα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, αναμενόταν να ενημερώσει την Επιτροπή Προϋπολογισμού του γερμανικού Κοινοβουλίου για το τρίτο δανειακό πακέτο προς την Ελλάδα. Σύμφωνα με ενημέρωση από βουλευτή του κόμματος της Μέρκελ, ο Β. Σόιμπλε εκτιμά πως το χρηματοδοτικό κενό της Ελλάδας, θα είναι γύρω στα 4 με 4,5 δισ. ευρώ. Στο πλαίσιο της ίδιας συνεδρίασης, θα γίνονταν ενημέρωση από το υπουργείο Οικονομικών «για την τρίτη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφορικά με το επίπεδο εφαρμογής των μέτρων του δεύτερου Προγράμματος Προσαρμογής της Ελλάδας ως το τέλος του δευτέρου τριμήνου του 2013».

Στο μεταξύ, μια δημοσκόπηση που έγινε ανάμεσα σε επιχειρηματίες στη Γερμανία, ερμηνεύει κατά πολύ τη στάση της κυβέρνησης, αλλά και των σοσιαλδημοκρατών, αναφορικά με τη διαχείριση του ελληνικού κρατικού χρέους. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, τo 56% των στελεχών επιχειρήσεων στην Γερμανία θεωρεί πως ένα νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους θα ήταν «εσφαλμένη κίνηση», ενώ το 49% εκτιμά ότι κάτι τέτοιο θα αποδυνάμωνε τα κίνητρα της Αθήνας προκειμένου να βάλει σε τάξη τον προϋπολογισμό της.

Την έρευνα διεξήγαγε η εφημερίδα «Die Welt» ανάμεσα σε 200 στελέχη που ανήκουν στην ομάδα «Leaders Parliament». Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 7% των στελεχών απορρίπτει το ενδεχόμενο παραίτησης των πιστωτών από τις απαιτήσεις τους, καθώς κάτι τέτοιο θα επιβάρυνε τους προϋπολογισμούς χωρών όπως η Γερμανία. Το 41% θεωρεί ωστόσο αναγκαία μια αναδιάρθρωση του χρέους και το 25% δεν πιστεύει πλέον ότι η Ελλάδα μπορεί να σταθεροποιήσει το επίπεδο του χρέους της με τις δικές της δυνάμεις. Ενα ποσοστό 16% τάσσεται υπέρ μιας ελάφρυνσης του χρέους, καθώς ένα τρίτο πακέτο οικονομικής βοήθειας θα αύξανε τις οφειλές της Ελλάδας.

Την ίδια ώρα, πληθαίνουν τα σημάδια ότι η Ευρωζώνη εξετάζει την αξιοποίηση ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου από διεθνή εταιρεία συμμετοχών με έδρα το Λουξεμβούργο, ως μέρος της λύσης που προωθείται για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους έως το 2020. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ένα από τα βασικά σενάρια που εξετάζουν οι υπηρεσίες της ΕΕ για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, προβλέπει το μηδενισμό των επιτοκίων όλων των δανείων που έχουν παράσχει τα κράτη της Ευρωζώνης και ο EFSF μέχρι το 2022. Ως «αντάλλαγμα», η Ελλάδα θα μεταφέρει προς αξιοποίηση σε εταιρεία συμμετοχών με έδρα το Λουξεμβούργο κρατικά περιουσιακά στοιχεία ύψους έως και 20 δισ. ευρώ.

Σχέδια όπως τα παραπάνω επιβεβαίωσε και ο Επίτροπος Ολι Ρεν, λέγοντας ότι πρόκειται για μια «ιδέα που κυκλοφόρησε». Βάσει του ίδιου σχεδίου, η ΕΕ υπολογίζει ότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα οδηγήσουν σε αύξηση του ΑΕΠ το επίμαχο διάστημα, βελτιώνοντας έτσι πρόσθετα το προφίλ του χρέους, ως ποσοστό του ΑΕΠ. Σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, τα μηδενικά επιτόκια και η αναχρηματοδότηση του χρέους με νέο δάνειο (και νέο Μνημόνιο), ικανοποιούν τους όρους που έχει θέσει το ΔΝΤ για να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα έως το 2016.

Το σχέδιο για τη δημιουργία μιας εταιρείας συμμετοχών, η οποία θα αντλεί έσοδα από τη δημόσια περιουσία που θα κατευθύνονται στην αποπληρωμή του χρέους, είναι εμπνευσμένο από το σχέδιο EURECA που παρουσιάστηκε το 2011, αλλά έξι φορές μικρότερο σε σχέση με το αρχικό, το οποίο προέβλεπε την ομαδοποίηση κρατικών περιουσιακών στοιχείων ύψους 125 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με το σχέδιο, η εταιρεία συμμετοχών θα εκδίδει ομόλογα έναντι μελλοντικών εσόδων από τα ακίνητα αυτά. Θα μπορεί επίσης να δημιουργεί εταιρείες αξιοποίησης ακινήτων, τις οποίες θα μετοχοποιεί, αλλά και να επενδύει με τρόπους που θα παράγουν αξία για τα ίδια τα ακίνητα (π.χ. πώληση).

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ο μεταποιητικός τομέας της Ευρωζώνης συνέχισε να ανακάμπτει τον Αύγουστο, κύρια σε Γερμανία, Ιταλία, Αυστρία, Ολλανδία και Ιρλανδία. Ειδικότερα, η εταιρεία ερευνών «Markit» ανακοίνωσε ότι ο μεταποιητικός δείκτης PMI έφτασε σε υψηλό 26 μηνών τον Αύγουστο, στο 51,4 από 50,3 τον Ιούλιο, σημειώνοντας άνοδο για τέταρτο διαδοχικό μήνα. Στη Γερμανία, ο δείκτης διαμορφώθηκε στο 51,8 (υψηλό 25 μηνών), ενώ στην Ιταλία ο δείκτης έφτασε σε υψηλό 27 μηνών στο 51,3.

Αντίστοιχα, στην Κίνα, ο δείκτης για τη δραστηριότητα του μεταποιητικού κλάδου έφτασε τον Αύγουστο στο υψηλότερο επίπεδο από τον Απρίλη του 2012, σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της χώρας. Συγκεκριμένα, όπως μεταδίδει το «Dow Jones Newswires», ο δείκτης PMI σημείωσε άνοδο στις 51 μονάδες από 50,3 μονάδες τον Ιούλη και 50,1 μονάδες τον Ιούνη. Σημειώνεται πως οι ενδείξεις άνω των 50 μονάδων, φανερώνουν επέκταση της δραστηριότητας. Η βιομηχανική παραγωγή στην Κίνα «έχει τη μεγαλύτερη αναπτυξιακή ώση» και αποτελεί ένα σαφέστερο σημάδι για τη σταθεροποίηση της ανάπτυξης, ανέφερε το Εθνικό Γραφείο Στατιστικής.

Αντίθετα, στην Ινδία, η κυβέρνηση ανακοίνωσε το τρίτο διαδοχικό τρίμηνο ανάπτυξης κάτω από το 5%, αυξάνοντας τις ανησυχίες για την πορεία της οικονομίας. Τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Στατιστική Υπηρεσία της χώρας, έδειξαν ότι το ΑΕΠ αναπτύχθηκε κατά 4,4% σε ετήσια βάση το τρίμηνο Απρίλη - Ιούνη, επιβραδύνοντας από ανάπτυξη 4,8% το προηγούμενο τρίμηνο.

Πρόκειται για την πιο αδύναμη μέτρηση του ΑΕΠ από το πρώτο τρίμηνο του 2009, όταν η οικονομία είχε αποδυναμωθεί από την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση. Οι ρυθμοί ανάπτυξης της ινδικής οικονομίας διολίσθησαν σε χαμηλό 10 ετών στο 5% το δημοσιονομικό έτος που ολοκληρώθηκε στις 31 Μάρτη. Η επιβράδυνση συνυπάρχει με διογκούμενα ελλείμματα στα δημόσια οικονομικά.