ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 3 Αυγούστου 2008
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΤΟΥΡΚΙΑ
Στη σκιά του αίματος η απόφαση που αθώωσε το ΑΚΡ

Στη σκιά της διπλής αιματηρής επίθεσης στη συνοικία Γκιουνγκορέν της Κωνσταντινούπολης ανακοινώθηκε η αθωωτική απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Τουρκίας, αναφορικά με την προσφυγή εναντίον του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), που ζητούσε την αναστολή της λειτουργίας του και τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων 71 κορυφαίων στελεχών του, μεταξύ των οποίων ο Πρόεδρος της χώρας Αμπντουλάχ Γκιουλ και ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με την κατηγορία της «υπονόμευσης του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους». Η απόφαση δεν αναμενόταν πριν την 1η Αυγούστου, ωστόσο ανακοινώθηκε την Τετάρτη το βράδυ λίγο μετά την ταφή των θυμάτων της επίθεσης, που γέννησε σειρά ερωτηματικών, αναφορικά με τους σκοπούς που κλήθηκε να εξυπηρετήσει, το πώς χρησιμοποιήθηκε και ποιοι, τελικά, φέρουν την ευθύνη για το μακελειό της Ιστανμπούλ...

Η επίθεση στην Γκιουνγκορέν

Η Γκιουνγκορέν θρήνησε 17 νεκρούς και προσπαθεί να θεραπεύσει 154 τραυματίες. Μία εργατική συνοικία, από τις πιο πυκνοκατοικημένες της πόλης, είδε την πολιτική ηγεσία του κράτους να προσέρχεται σύσσωμη στις κηδείες των παιδιών της και να χύνει κροκοδείλια δάκρυα, ζητώντας «ενότητα του τουρκικού λαού απέναντι στην τρομοκρατία», κερδίζοντας τις εντυπώσεις, με υποσχέσεις ότι θα «κάνει τα πάντα για την τιμωρία των ενόχων».

Η διπλή βομβιστική επίθεση σημειώθηκε την Κυριακή, 24 ώρες πριν την έναρξη της πολυσυζητημένης δίκης του ΑΚΡ, που εμφανίστηκε ως η διαμάχη μεταξύ «κεμαλικού κατεστημένου» και «ισλαμιστών», που κέρδισαν την πλειοψηφία των εκλογών. Η κυβέρνηση Ερντογάν έσπευσε να αποδώσει - έστω και έμμεσα - τις κατηγορίες στο Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ), με τον Ρ. Ερντογάν να αναφέρεται σε τρομοκράτες που δρουν επί δεκαετίες στη χώρα και εκδικούνται το ότι η Τουρκία προχώρησε σε σαφή μέτρα εναντίον τους.

Ενας ισχυρισμός, που παρά την προσπάθεια της τουρκικής ηγεσίας και των τοπικών ΜΜΕ να τον κρατήσουν ζωντανό, κατέρρευσε αμέσως, αφενός γιατί το ΡΚΚ ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει απειλήσει αμάχους, αφετέρου υπήρξε άμεση απάντηση στις αιτιάσεις αυτές από τον Πρόεδρο του ενόπλου τμήματος της οργάνωσης Κόνγκρα Γκελ Ζουμπεγίρ Αϊντάν, ο οποίος καταδίκασε απερίφραστα την επίθεση, υπογραμμίζοντας ότι το ΡΚΚ δεν έχει καμία σχέση με αυτήν.

Υποθέσεις γίνονται και για σύνδεση της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Εργκένεκον», με τα γεγονότα, ενώ κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ακόμα και ανάμειξη του ΑΚΡ, καθώς, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, ωφελήθηκε από τις εξελίξεις... Αλλωστε, στην Τουρκία η πολιτική μέσω εκρήξεων θεωρείται συνηθισμένη τακτική, σε «δύσκολους καιρούς»...

Σειρά ερωτηματικών

Το ΚΚ Τουρκίας (ΤΚΡ), αναφερόμενο στην επίθεση, σημείωσε χαρακτηριστικά ότι η χρονική στιγμή κατά την οποία σημειώθηκε γεννά σειρά ερωτηματικών. Οπως υπογράμμισε το ΤΚΡ, στόχος των βομβιστών ήταν η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πρόκληση θυμάτων και υπενθυμίζοντας ότι η πολιτική των βομβιστικών επιθέσεων και της τρομοκρατίας είναι καθεστώς στην Τουρκία, καθώς αποπροσανατολίζει τη λαϊκή πάλη ιδιαίτερα σε κρίσιμες ώρες, προσθέτοντας ότι τα γεγονότα θυμίζουν παλαιότερες εποχές. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΤΚΡ, καμία εκδοχή δεν μπορεί να αποκλειστεί προς το παρόν, καθώς και ότι η επίθεση μπορεί να συνδέεται είτε με την κυβέρνηση, είτε με την οργάνωση «Εργκένεκον», που, αν και «εξαρθρώθηκε», στελέχη της συνεχίζουν τη δράση τους, είτε ακόμα και με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και τα σχέδια των ΗΠΑ στη δημιουργία της Νέας «Ευρείας Μέσης Ανατολής»...

«Αθώο» το ΑΚΡ

Σε αυτό το κλίμα εκδόθηκε η δικαστική απόφαση για την προσφυγή εναντίον του ΑΚΡ. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του προέδρου του Συνταγματικού Δικαστηρίου, Χασίμ Κιλίτς, το κυβερνών κόμμα απέφυγε το σκόπελο των κατηγοριών του Γενικού Εισαγγελέα Αμπντουραχμάν Γιαλτσίνκαγια, για μία μόλις ψήφο. Συγκεκριμένα, αποφάσεις περί αναστολής λειτουργίας κομμάτων απαιτούν 7 εκ των 11 ψήφων των μελών του δικαστηρίου. Στην περίπτωση του ΑΚΡ, υπέρ της απαγόρευσης ψήφισαν οι έξι δικαστές, με αποτέλεσμα η «ποινή» να περιοριστεί στην καταβολή προστίμου που αφορά το 50% της κρατικής χρηματοδότησης του κόμματος και στην «αυστηρή προειδοποίηση», με απαίτηση το κυβερνών κόμμα να προχωρήσει άμεσα στις «απαραίτητες νομικές διευθετήσεις», προκειμένου να μην αντιμετωπίσει ανάλογες προσφυγές στο μέλλον...

Η έκβαση της τελευταίας πολιτικής κρίσης, που αντιμετώπισε η Τουρκία, λόγω της διαμάχης «κεμαλιστών» και «ισλαμιστών», για την εξουσία και όχι για τη σωρεία των λαϊκών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα, ήταν λίγο έως πολύ αναμενόμενη. Σε αυτήν συνέβαλαν, με πιέσεις και δηλώσεις υπέρ της «τουρκικής δημοκρατίας», του «σεβασμού της λαϊκής βούλησης, όπως αυτή αποτυπώθηκε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές» και την αποφυγή μίας ισχυρής πολιτικο-οικονομικής κρίσης, τόσο η ΕΕ όσο και οι ΗΠΑ, που διαμήνυσαν σαφώς ότι στηρίζουν την κυβέρνηση Ερντογάν, η οποία και προωθεί με ταχύτατους ρυθμούς τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούν από τη χώρα, ώστε να εξυπηρετήσουν καλύτερα τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα. Σε αυτό το πνεύμα πραγματοποιήθηκαν οι επανειλημμένες δηλώσεις της Ουάσιγκτον ότι οι «εκλεγμένες κυβερνήσεις δεν ανατρέπονται με δικαστικές αποφάσεις», η επίσκεψη Ερντογάν στις ΗΠΑ, αλλά και η επίσκεψη του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Χοσέ Μανουέλ Ντουράο Μπαρόζο, και του επιτρόπου Διεύρυνσης, Ολι Ρεν, στην Τουρκία. Και οι δικές τους δηλώσεις ήταν ξεκάθαρες, διασαφηνίζοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι τυχόν απαγόρευση του ΑΚΡ θα σήμαινε οπισθοδρόμηση του εκδημοκρατισμού της χώρας και ανάσχεση των μεταρρυθμίσεων που θα ...«οδηγήσουν στην ολοκλήρωση των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων».

Οι φήμες, δε, περί τέλματος και οικονομικής οπισθοδρόμησης της χώρας, με ανάσχεση της «ανάπτυξής» της, «έπιασαν τόπο», στην προπαγάνδα που διεξήχθη όλους αυτούς τους μήνες, καθώς η απόφαση ερμηνεύεται και ως προσπάθεια του Δικαστηρίου και της «κοσμικής» ελίτ να αποφύγει τη χρέωση ευθυνών αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής.

Μία οικονομία που ακολουθεί το δρόμο της πλήρους φιλελευθεροποίησης, με την ανεργία να φτάνει, σε πραγματικούς αριθμούς και όχι εικονικές μετρήσεις, το 25% και το λαό να ζει στην ανέχεια.

Την αθώωση του ΑΚΡ, όπως ήταν φυσικό, χαιρέτισαν ΕΕ και ΗΠΑ, αναφέροντας σε ανακοινώσεις τους ότι «έγινε ακόμα ένα βήμα προς τη δημοκρατία»...

Αναλυτές αποδίδουν την απόφαση στην ανάγκη διατήρησης των «λεπτών ισορροπιών», πάνω στις οποίες βαδίζει η Τουρκία...

Η δίκη συνεχίζεται από το λαό

Το ΚΚ Τουρκίας, από την πλευρά του, χαρακτηρίζει τη δικαστική απαλλαγή του ΑΚΡ εξαιρετικά «ενδιαφέρουσα», δεδομένου ότι η απόφαση παραδέχεται μεν ότι το κυβερνών κόμμα έδρασε ενάντια στην κοσμικότητα του κράτους, επομένως είναι ένοχο των κατηγοριών, ωστόσο δεν είναι σε θέση για μία ψήφο να αναστείλει τη λειτουργία του. Οπως εκτιμά το ΚΚ Τουρκίας, παρά την επιβολή χρηματικού προστίμου, το ΑΚΡ βγήκε ισχυροποιημένο από τη δικαστική του περιπέτεια, στην πολιτική σκηνή, δεδομένης και της επικρατούσας κατάστασης στη χώρα, συνυπολογιζομένης και της διπλής βομβιστικής επίθεσης. Υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι πρέπει να συνυπολογιστούν σε αυτή και τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα στην περιοχή, καθώς και τα σχέδια για την «Ευρεία Μέση Ανατολή», επισημαίνοντας ότι η απόφαση των δικαστών και της αστικής τάξης δεν πρέπει να εμποδίσει την ανεξάρτητη κρίση του λαού, προσθέτοντας ότι η δίκη του ΑΚΡ συνεχίζεται, αλλά όχι στο δικαστήριο. Οι κομμουνιστές της Τουρκίας σημειώνουν ότι πλέον η μάχη του λαού πρέπει να δοθεί ενάντια στην κυβέρνηση του ΑΚΡ και πρέπει να συνεχιστεί, ενάντια στα συμφέροντα των αστών και των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων.


Αλεξάνδρα ΦΩΤΑΚΗ

Μπροστά σε ανακατατάξεις

Δυο γεωγραφικοί χώροι βγαίνουν στην άμεση προτεραιότητα στον ευαίσθητο χώρο των Βαλκανίων. Σερβία και FYROM.

ΣΕΡΒΙΑ. Η σύλληψη του Ράντοβαν Κάραζιτς από τη σερβική κυβέρνηση και η παράδοσή του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου δείχνει την παράδοση της Σερβίας στα κελεύσματα της ευρωατλαντικής συμμαχίας. Σειρά πολιτικών εκπροσώπων του ευρωατλαντισμού χαιρέτισαν το γεγονός σημειώνοντας ότι ανοίγει ο δρόμος της ένταξης της Σερβίας στους ευρωατλαντικούς θεσμούς (ΝΑΤΟ, ΕΕ κλπ.). Μέχρι και η Ελληνίδα ΥΠΕΞ, Ντόρα Μπακογιάννη, έκανε την καθ' όλα εφιαλτική δήλωση θέλοντας έμμεσα να τονίσει ότι ενισχύεται ο ηγεμονικός ρόλος του ελληνικού καπιταλισμού στη Βαλκανική. Σημασία έχει και η κυβερνητική δήλωση της Σερβίας ότι η χώρα γίνεται σταθεροποιητικός παράγοντας στην περιοχή.

Η πανομοιότυπη αυτή δήλωση ευρωατλαντικής έμπνευσης δείχνει την έμπρακτη ανοιχτή πρόθεση ολικής ένταξης της Σερβίας στον ευρωατλαντισμό. Η σχετική ολοκλήρωση αυτού του γεγονότος μέλλει να επιφέρει αλλαγές στο δεδομένο βαλκανικό status, με επιπτώσεις πολλαπλής κατεύθυνσης. Ερωτήματα, όπως η τύχη του Κοσσυφοπεδίου, της FYROM, των Αλβανών κλπ. μένουν να απαντηθούν. Περισσότερο μένει να απαντηθεί ο νέος ρόλος της Σερβίας στην ελληνο-ρωσική προσέγγιση με επίκεντρο τους αγωγούς πετρελαίου και αερίου για λογαριασμό του συνόλου της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Επίσης ερωτάται ποια μέλλει να είναι η θέση των ΗΠΑ στις πιθανές ουσιώδεις πολιτικές διακρατικές ανακατατάξεις. Πάντως ο ελληνικός καπιταλισμός δείχνει αρκετά δυνατός κι αισιόδοξος ώστε να επεκτείνει μέχρι το 2040 την ελληνο-ρωσική συμφωνία.

FYROM. Στις νέες ουσιώδεις εξελίξεις η κυβέρνηση των Σκοπίων δείχνει να οδηγεί τη χώρα στους ανέμους του άγνωστου. Η πολιτική της έναντι του τυπικού ζητήματος της ονομασίας της με την Ελλάδα τη μεταβάλλει σε κατ' ουσία ανυπεράσπιστο χώρο ποδηγέτησης. Η σοβαρά πιθανολογούμενη αλλαγή του σημερινού βαλκανικού status εξαιτίας κυρίως της Σερβίας ίσως να επιφέρει αλλαγές στο τρόπο της αμερικάνικης παρουσίας. Εάν συμβεί αυτό, είναι πιθανό να αμφισβητηθεί κι αυτή η κρατική υπόσταση της FYROM συμπαρασυρμένη από πιθανές αλλαγές στο σημερινό status του Κοσσυφοπεδίου.

Οπως και να 'χει όλα δείχνουν ότι τα Σκόπια θα πληρώσουν την παλιά δοκιμασμένη ιμπεριαλιστική πολιτική τού «διαίρει και βασίλευε» και της «στημένης λεμονόκουπας». Ο ελληνικός καπιταλισμός γνωρίζει μια τέτοια πιθανή εξέλιξη και τρίβει τα χέρια του με αλαζονεία και κομπορρημοσύνη. Δείγμα αυτής της ενδεχόμενης αναβάθμισης του ελληνικού καπιταλισμού και των ξένων επιρροών προσανατολισμού είναι κι η πολιτική αστάθεια των κομμάτων εξουσίας και των υποψηφίων συνεργατών τους. Οι ερωτήσεις πολλές και η χοάνη των ανακατατάξεων δεδομένη.

  • Εκ παραδρομής στο προηγούμενο σημείωμα της στήλης, αντί για τη σωστή λέξη «μειράκια» γράφτηκε το λάθος «μωράκια».

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ