ICON

«Οχι στη μερική απασχόληση», διαδηλώνουν οι χιλιάδες συμβασιούχοι που βρίσκονται στον «αέρα» με τη λήξη των συμβάσεων, που ξεκινά από το Σεπτέμβρη

Και αυτό έρχεται να προστεθεί στα εξής:

• Οι μισθοί των εργαζομένων σε αυτά τα προγράμματα είναι μισθοί πείνας.
• Οι περισσότεροι δουλεύουν χωρίς ασφάλιση (π.χ. προγράμματα «stage»).
• Τα επιδοτούμενα αυτά προγράμματα είναι περιορισμένης διάρκειας και στηρίζονται στη λογική της ατομικής σύμβασης εργασίας και όχι της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

ICON

Στα ΚΕΠ απασχολούνται πολλοί συμβασιούχοι που το μέλλον τους είναι αβέβαιο

Η χρηματοδότηση των 2.500 συμβασιούχων που εργάζονται στα ΚΕΠ λήγει στο τέλος του χρόνου. Η διαδικασία μονιμοποίησης που είχε ξεκινήσει, σταμάτησε από την άνοιξη του 2006, με αποτέλεσμα στις αρχές του 2007, που σταματά η χρηματοδότηση του προγράμματος, οι εργαζόμενοι αυτοί να βρίσκονται μετέωροι. Η λειτουργία τους χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας».

Η χρηματοδότηση των 2.816 σχολικών φυλάκων συνεχίζεται μέχρι το Σεπτέμβρη του 2006 από τον κρατικό προϋπολογισμό. Από εκεί και πέρα, όμως, γίνονται «μπαλάκι» μεταξύ κυβέρνησης και ΚΕΔΚΕ για το ποιος θα αναλάβει τη χρηματοδότηση. Μάλιστα, η ηγεσία του υπουργείου «υποσχέθηκε» ότι θα χρηματοδοτήσει επιλεκτικά όσους δήμους στους οποίους δεν προχωρεί η διαδικασία μονιμοποίησης, σύμφωνα με το ΠΔ 164. Εχουν μονιμοποιηθεί μόλις 553 σε 28 δήμους της χώρας.

Από χρήματα του Β΄ και Γ΄ ΚΠΣ καλύπτεται, μέχρι τον Ιούνη του 2007, η χρηματοδότηση των 3.525 ατόμων που απασχολούνται σε δομές κοινωνικού χαρακτήρα, όπως «Βοήθεια στο Σπίτι». Καμία απόφαση μονιμοποίησης των 6.700 ΑμΕΑ δεν έχει χρηματοδοτηθεί.

Τα προγράμματα, συνολικής διάρκειας πέντε χρόνων, ξεκίνησαν ως συγχρηματοδοτούμενα από την ΕΕ και το κράτος, για τα πρώτα τρία έτη. Τα υπόλοιπα δύο χρόνια, έπρεπε να τα λειτουργήσει ο εκάστοτε δήμος με ίδιους πόρους. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου οι δήμοι και η ΚΕΔΚΕ δηλώνουν «αδυναμία» συνέχισης αυτών των προγραμμάτων. Η κυβέρνηση ζητά να περάσουν στους δήμους.

Σημειώνεται ότι με μοχλό την Τοπική Αυτοδιοίκηση υλοποιήθηκαν πολιτικές και προγράμματα με κοινό στόχο και σκοπό τη σταδιακή αντικατάσταση της μόνιμης και σταθερής δουλιάς από την ευκαιριακή απασχόληση και με περικοπές στοιχειωδών δικαιωμάτων. Ενα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης και οι Τοπικές Πρωτοβουλίες Απασχόλησης. Προγράμματα που υπονομεύουν τις κλαδικές συμβάσεις και τα εργασιακά δικαιώματα.

Η πολιτική αυτή είχε ως αποτέλεσμα το 35% των εργαζομένων στους δήμους να δουλεύει με ελαστικές μορφές απασχόλησης. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι δημοτικές επιχειρήσεις προωθούν προγράμματα για «ευπαθείς» ομάδες πληθυσμού, όπως νέοι, γυναίκες, μετανάστες, ΑμΕΑ κ.ά. σε συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ετσι, προσφέρεται στο κεφάλαιο και στους κατά τόπους επιχειρηματίες φτηνή εργατική δύναμη.

Η δήθεν «κόντρα» για τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων μεταξύ κυβέρνησης και ΚΕΔΚΕ, που ξεκίνησε από τις αρχές του 2004, είναι ψευδεπίγραφη. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι να βρίσκονται στη μέση μιας προεκλογικής και μικροκομματικής αντιπαράθεσης, αφού η ΚΕΔΚΕ δηλώνει πως αν το κράτος δεν καλύψει το κόστος συνέχισης των προγραμμάτων αυτών, οι εργαζόμενοι θα απολυθούν...

Και οι δύο πλευρές, τόσο η κυβέρνηση, όσο και η ΚΕΔΚΕ, γνώριζαν ότι η χρηματοδότηση αυτών των προγραμμάτων είχε ημερομηνία λήξης και ότι οι δήμοι θα καλούνταν κάποια στιγμή να αναλάβουν εξ ολοκλήρου την παροχή των προσφερόμενων αυτών υπηρεσιών και άρα το οικονομικό βάρος να μετακυλιστεί στους δημότες. Το γνώριζε, όμως, και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όταν ξεκινούσε τη λειτουργία αυτών των προγραμμάτων.

«Ακόμα και αν συνεχιστούν τα προγράμματα, ακόμη και αν ξεπεραστεί η δήθεν κόντρα κυβέρνησης - ΚΕΔΚΕ και βρεθεί τρόπος χρηματοδότησής τους, οι εργαζόμενοι θα είναι και πάλι οι μόνοι χαμένοι. Και αυτό γιατί τα προγράμματα αυτά προωθούν την ευέλικτη εργασία», σημειώνει στο «Ρ» ο Γιάννης Στρατηγός, μέλος της Γραμματείας Αθήνας του ΠΑΜΕ και μέλος του Συντονιστικού Σωματείων Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής. «Η ευέλικτη εργασία και η μερική απασχόληση προωθούνται με πολλούς τρόπους, μεταξύ των οποίων και ο Ν. 3250/04 της ΝΔ. Ευελιξία, όμως, την οποία νωρίτερα είχε προωθήσει και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ», σημειώνει.

Αποκαλυπτικά της κατάστασης που βιώνουν οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στους δήμους είναι τα όσα λέει στο «Ρ» η Τασούλα Λουδάρου, συμβασιούχος εδώ και τρία χρόνια στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου Αθήνας, 26 χρονών. «Στην ουσία, λέει, είμαστε φτηνό και ευέλικτο δυναμικό. Καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες σε υπηρεσίες που θα έπρεπε να λειτουργούν με μόνιμο προσωπικό. Πληρωνόμαστε με τα μισά λεφτά από ό,τι θα έπρεπε. Χωρίς δώρα Χριστουγέννων ή Πάσχα».

«Η ιδιότυπη ομηρία των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση χρήζει απάντησης από τους ίδιους τους εργαζόμενους», τονίζει ο Γιάννης Στρατηγός. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση σημειώνει ότι πρέπει «αγωνιστικά να απαιτηθεί η εξασφάλιση της σταθερής μόνιμης δουλιάς με αίτημα τη μονιμοποίηση όλων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αίτημα που προβάλλει το ΠΑΜΕ».

Και τονίζει την ανάγκη «να καταδικαστούν οι υπαίτιοι αυτής της ομηρίας. Ενόψει μάλιστα των επικείμενων εκλογών, συνεχίζει, τα ψηφοδέλτια που στηρίζουν οι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, σε όλη την Ελλάδα πρέπει να "μαυριστούν". Είναι από τους κύριους υπεύθυνους για τη σημερινή κατάσταση των εργαζομένων. Να ενισχυθούν τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια, που στηρίζονται από το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση και την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, στους νομούς και τους δήμους της χώρας».