ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 3 Ιούνη 2014
Σελ. /24
Ποια κόντρα στη λιτότητα;

Πολύς ντόρος γίνεται στα αστικά ΜΜΕ με αφορμή τη συνέντευξη του Ιταλού πρωθυπουργού Ρέντσι στη «Μοντ» και μια απάντησή του που λέει ότι: «Είναι σήμερα σαφές πως η Γερμανία έχει κάθε συμφέρον να αλλάξει η Ιταλία ταχύτητα και να ξαναμπεί στο δρόμο της ανάπτυξης, αρκεί να μη βασίζεται η Ευρώπη αποκλειστικά στη λιτότητα». Ο Ρέντσι, λένε, προτείνει διαχείριση της κρίσης κόντρα στη λιτότητα. Μόνο που δεν είναι και τόσο αλήθεια. Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση Ρέντσι έχει αποφασίσει δραστική μείωση των δαπανών του ιταλικού Δημοσίου, με περικοπές 34 δισ. ευρώ έως το 2016. Οι περικοπές, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν μείωση της χρηματοδότησης της Τοπικής Διοίκησης, περικοπή των δαπανών στην Υγεία και στις συντάξεις κ.ά. Αποφάσισε, επίσης, μείωση του συνολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά 85.000 έως το 2016. Τόσο ενάντια στη λιτότητα είναι...

Μεταβολές

Αναγνωρίζεται και διεθνώς η «στροφή στο ρεαλισμό» που ο ΣΥΡΙΖΑ «πήρε» αμέσως μετά τις εκλογές του 2012. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο «Μπλούμπεργκ» γράφει ότι ο Αλ. Τσίπρας καλλιεργεί την εικόνα του πρωθυπουργού εν αναμονή και «παρουσιάζεται σήμερα φιλικότερος προς τους επενδυτές, καθώς επιχειρεί να καλλιεργήσει την εικόνα του ηγέτη της επόμενης ελληνικής κυβέρνησης».

Το πρακτορείο, επικαλούμενο συνέντευξη που έχει παραχωρήσει στο ίδιο ο Αλ. Τσίπρας, διαπιστώνει ότι η σημερινή ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ συνιστά «μια τεράστια μεταβολή από τη ρητορική του Ιουλίου του 2012, όταν εγκαινίασε την ανάδειξή του στη διεθνή σκηνή, λέγοντας ότι οι υποψήφιοι επενδυτές που σχεδίαζαν να επενδύσουν σε ελληνικά περιουσιακά στοιχεία θα έχαναν τα λεφτά τους».

Η επισήμανση πως «οι επενδυτές εμφανίζονται έως τώρα απτόητοι από την ανάδυση του ΣΥΡΙΖΑ» κουμπώνει απόλυτα με τη συνέντευξη αυτή, που ήταν απ' την αρχή ως το τέλος προσκλητήριο στα αρπακτικά να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες για κέρδη που η Ελλάδα προσφέρει.

Κι ακόμα είναι στην αντιπολίτευση...

Αποστασίες...

Σχέδια αποστασίας βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ, συγκρίνοντας μάλιστα τις σημερινές συνθήκες με αυτές του 1965. Ολα αυτά με αφορμή τις εξελίξεις στη ΔΗΜΑΡ, στους ΑΝΕΛ, την προσπάθεια από πλευράς κυβέρνησης να προσεταιριστεί ανεξάρτητους βουλευτές. Ετσι, όμως, δε γίνεται στα αστικά κόμματα; Μετακινήσεις από το ένα στο άλλο, αλλαγές θέσεων κ.λπ.; Οι διεργασίες αυτές είναι ζωτικές για το αστικό πολιτικό σύστημα, διεργασίες στις οποίες άλλωστε και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει και παίρνει μέρος με τον έναν ή άλλον τρόπο. Η συζήτηση αυτή έχει αποπροσανατολιστικά χαρακτηριστικά και βρίσκεται μακριά από τα οξυμένα εργατικά - λαϊκά προβλήματα. Βεβαίως, ούτε τότε ούτε τώρα (ούτε στο μέλλον) κανένας δεν αποστάτησε, δεν αποστατεί (δε θα αποστατήσει) από την πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, απλώς διαλέγουν άλλο όχημα για να την υπηρετήσουν.

Τα περί ανασχηματισμού

Κυριαρχεί στην αστική προπαγάνδα η υπόθεση του κυβερνητικού ανασχηματισμού, ως μέσου για να προωθηθεί το αντιλαϊκό κυβερνητικό έργο ακόμη πιο αποφασιστικά. Αλλωστε, λένε αυτό ήταν ένα από τα μηνύματα που έστειλε ο λαός στα δύο κυβερνητικά κόμματα μειώνοντάς τα εκλογικά! Οι αστικές κυβερνήσεις, όταν εκφράζεται λαϊκή δυσαρέσκεια για την πολιτική τους, πασχίζουν να την αναστρέψουν αξιοποιώντας και τους κατά καιρούς ανασχηματισμούς, πλασάροντας την άποψη ότι η αλλαγή προσώπων θα βελτιώσει σε όφελος του λαού την κυβερνητική πολιτική. Αυταπάτες. Τα πρόσωπα αλλάζουν, η πολιτική δεν αλλάζει. Αλλωστε, πιο αποφασιστική προώθηση της πολιτικής υπέρ των μονοπωλίων επιδιώκουν. Γι' αυτό η «Καθημερινή», 1/6/2014, προειδοποιεί: «Υπάρχουν υπουργοί οι οποίοι "σπάνε αυγά", κάνουν τη δουλειά τους και υπερασπίζονται δημοσίως την ανάγκη μεταρρυθμίσεων. Υπάρχουν όμως και υπουργοί, οι οποίοι δεν έχουν καταλάβει τίποτα από την κρίση και απλώς αναζητούν ακόμη και σήμερα τρόπους για να αποφύγουν να χρεωθούν μισό γραμμάριο πολιτικού κόστους. Αν, ο μη γένοιτο, θυσιαστούν δραστήριοι και αποφασισμένοι υπουργοί η ζημιά θα είναι μεγάλη».

Ο λαός να μην τσιμπήσει

Σε ρεπορτάζ του αστικού Τύπου της Κυριακής, 1/6/2014, γράφτηκε ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πάρει μέτρα ανακούφισης του λαού. Γράφτηκε λοιπόν ότι, μετά το περιβόητο κοινωνικό μέρισμα των 0,50 ευρώ τη μέρα, σκέφτεται να μειώσει ή και να καταργήσει το χαράτσι «εισφορά αλληλεγγύης» και να μειώσει τον ΦΠΑ σε είδη λαϊκής κατανάλωσης. Σιγά μη σκάσουμε από τον πλούτο που θα φέρουν αυτά τα μέτρα στο λαό! Τίποτα παραπάνω δεν είναι, παρά μέτρα διαχείρισης της εξαθλίωσης. Μια ορισμένη μείωση του ΦΠΑ τη ζητούν και οι βιομήχανοι, γιατί μειώνονται οι τιμές και πιστεύουν ότι θα αυξηθούν οι πωλήσεις τους άρα και ο τζίρος και τα κέρδη. Την ίδια ώρα, όμως, η κυβέρνηση ετοιμάζει γενναία μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου, θα την κατεβάσει από το 20% στο 15%, ως ένα ακόμη μέτρο συμβολής στις επενδύσεις. Αλήθεια, σε ποιανού τις πλάτες θα φορτωθούν όσα ελαφρύνουν το κεφάλαιο;

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1833 Δημοσιεύεται στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» το βασιλικό διάταγμα «Περί σχηματισμού της Ελληνικής Χωροφυλακής».

1899 Πεθαίνει ο Αυστριακός συνθέτης της κλασικής μουσικής Γιόχαν Στράους (ο 2ος).

1917 Στην πόλη Λιντς της Βρετανίας πραγματοποιείται αντιπολεμική Συνδιάσκεψη των εργατικών οργανώσεων, με τη συμμετοχή 1.150 αντιπροσώπων των συνδικάτων και πολιτικών οργανώσεων (Εργατικοί, Σοσιαλιστές, κ.ά.). Η Συνδιάσκεψη ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα ψηφίσματα που χαιρέτιζαν τη φεβρουαριανή επανάσταση στη Ρωσία, καθώς και το σύνθημα για μια δημοκρατική ειρήνη. Η δημοτικότητα των σοβιέτ θορύβησε τους ηγέτες του Εργατικού Κόμματος, που φρόντισαν να τα καπηλευτούν στη ρητορική τους, υπονομεύοντας ταυτόχρονα μια πρακτική υιοθέτησή τους στο ίδιο το βρετανικό εργατικό κίνημα.

1922 Γεννιέται ο Γάλλος σκηνοθέτης Αλέν Ρενέ.

1924 Πεθαίνει ο Τσέχος συγγραφέας Φραντς Κάφκα.

1926 Γεννιέται ο Αμερικανός ποιητής Αλεν Γκίνσμπεργκ («κίνημα των Μπίτνικς»).

1927 Τίθεται σε ισχύ το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, με το οποίο καθιερώθηκε η αβασίλευτη δημοκρατία (δημοψήφισμα 1924) και θεσπίστηκε ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας.

1932 Παραιτείται η κυβέρνηση Παπαναστασίου και σχηματίζεται νέα με πρωθυπουργό τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

1933 Επανιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας, που είχε διαλυθεί το 1924.

1934 Η αστυνομία απαγορεύει τη σύγκληση του Αντιφασιστικού Συνεδρίου. Παρ' όλα αυτά, οι σχεδόν 1.200 σύνεδροι, καθώς και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι της Αθήνας και του Πειραιά συγκεντρώνονται, δεχόμενοι επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής. Η αστυνομία ανοίγει πυρ και τραυματίζει 3 εργάτες. Παρά την τρομοκρατία, το Συνέδριο θα συνέλθει τελικά 2 μέρες αργότερα στον Κοκκιναρά Κηφισιάς.

1957 Πεθαίνει ο ζωγράφος Σπύρος Παπαλουκάς.

1959 Η κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή απορρίπτει την πρόταση της Σοβιετικής Ενωσης για μια Βαλκανική χωρίς πυραύλους.

1963 Πεθαίνει ο Τούρκος κομμουνιστής ποιητής Ναζίμ Χικμέτ. Ο Ν. Χικμέτ εντάσσεται στο παράνομο Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας το 1923. Διώκεται για τις ιδέες του και το 1938 καταδικάζεται σε 40 χρόνια φυλακή. Κάτω από την πίεση της διεθνούς κατακραυγής, το καθεστώς αναγκάζεται να τον απελευθερώσει το 1950 και αφού είχε ξεκινήσει απεργία πείνας. Την ίδια χρονιά τιμάται με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης. Ωστόσο, παρακολουθείται συνεχώς. Αρχίζει και πάλι να εργάζεται ως σεναριογράφος, αλλά οι πιέσεις συνεχίζονται. Αν και απαλλαγμένος από τη στρατιωτική θητεία, το καθεστώς τον καλεί να καταταγεί! Το 1951 φεύγει κρυφά στη Ρουμανία και την ίδια χρονιά τού αφαιρείται η τουρκική ιθαγένεια, η οποία του δόθηκε και πάλι μόλις το 2001! Ταξιδεύει σε πολλές χώρες και το 1952 εκλέγεται μέλος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης. «Μια θρησκεία, ένας νόμος, ένα δίκαιο: Η δουλειά του εργάτη» (Ναζίμ Χικμέτ).

1979 Στον Κόλπο του Μεξικού, και ύστερα από έκρηξη σε γεωτρύπανο, προκαλείται μια από τις μεγαλύτερες πετρελαιοκηλίδες στα χρονικά των περιβαλλοντικών καταστροφών (2.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα).

1992 Με τη συμμετοχή αντιπροσώπων 172 κυβερνήσεων και χιλιάδων ακτιβιστών, ξεκινά στο Ρίο ντε Τζανέιρο, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, η μεγαλύτερη έως τότε παγκόσμια διάσκεψη για την προστασία του περιβάλλοντος («Διάσκεψη της Γης»). Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να προσυπογράψουν τη σχετική συνθήκη, με το επιχείρημα ότι υπονόμευε τη βιομηχανική τους ανάπτυξη.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ