Σε μια περίοδο γενικότερων αντιλαϊκών κοινωνικοοικονομικών αναδιαρθρώσεων και συνολικότερης αντιδραστικοποίησης του αστικού κράτους, προωθείται από την κυβέρνηση η αναθεώρηση του «Κώδικα προσωπικού των ΟΤΑ Α΄ βαθμού και των ΝΠΔΔ αυτών».

Η αναθεώρηση στηρίζεται στο πλαίσιο του αντίστοιχου αντεργατικού υπαλληλικού κώδικα των δημόσιων υπαλλήλων και μιας σειράς άλλων αντεργατικών νομοθετημάτων. Με τις διατάξεις και τροποποιήσεις του κώδικα των ΟΤΑ, η κυβέρνηση επιδιώκει να συμπληρώσει, να βαθύνει και να χειροτερεύσει το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ και μ' αυτόν τον τρόπο να τους χειραγωγήσει στην υλοποίηση της γενικότερης αντιδημοκρατικής αντιλαϊκής πολιτικής.

Παράλληλα, επιδιώκει να προσαρμόσει τους ΟΤΑ στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου, της ΕΕ, στην κατεύθυνση του αντιλαϊκού στρατηγικού στόχου της διαβόητης «ανταγωνιστικότητας», της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης και της «νέας τάξης πραγμάτων».

Ο κώδικας θέτει σε αμφισβήτηση τις κατακτήσεις των εργαζόμενων στους ΟΤΑ. Στην ουσία, αυτός ο κώδικας καταργεί τον Ν. 1188 (που άρθρα του και διατάξεις οι εργαζόμενοι τα έχουν καταστήσει ανενεργά), μεταφέρει στους ΟΤΑ τον αντεργατικό Δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα στο σύνολό του (και όχι μόνο τα άρθρα 47 έως 64 που ίσχυαν μέχρι σήμερα στους ΟΤΑ).

• Με τα άρθρα 4-8 του Κώδικα τα Υπηρεσιακά Συμβούλια διατηρούνται ως έχουν, ως προς τη σύνθεσή τους και τη λειτουργία τους.

Το Υπηρεσιακό Συμβούλιο είναι απόλυτα ελεγχόμενο όργανο από την κυβέρνηση αφού από τα πέντε μέλη του τα τρία τα διορίζει η εκάστοτε κυβέρνηση. Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων είναι 2. Το δε Ειδικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο υπαλλήλων ΟΤΑ είναι 7μελές και οι 4 είναι διορισμένοι από την κυβέρνηση, ένας είναι εκπρόσωπος της ΚΕΔΚΕ, ενώ συμμετέχουν ακόμα ο πρόεδρος της ΠΟΕ ΟΤΑ και ο πρόεδρος της ΠΟΠ ΟΤΑ.

Το δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο συγκροτείται από έναν αντιπρόεδρο, από ένα σύμβουλο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, από ένα Γενικό Διευθυντή του υπουργείου, από δύο Γενικούς Διευθυντές Δήμων και από έναν εκπρόσωπο των ΠΟΕ ΟΤΑ και ΠΟΠ ΟΤΑ.

Οσον αφορά δε στη λειτουργία των Υπηρεσιακών Συμβουλίων υπάρχει σε ισχύ το απόρρητο, η αποσύνδεση από το συνδικαλιστικό κίνημα και γενικά στόχο έχουν να συμβάλουν στο να πάρει η Τοπική Αυτοδιοίκηση τις αναγκαίες «στροφές», ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική για την κερδοφορία του κεφαλαίου και πιο συμβατή με την Ευρωένωση και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του κεφαλαίου.

• Το άρθρο 31 λέει ότι «ο υπάλληλος των ΟΤΑ είναι εκτελεστής της θέλησης του κράτους». Σ' αυτή τη φράση συμπυκνώνεται η χειραγώγηση και ο πειθαναγκασμός του υπαλλήλου στην υπηρεσία των συμφερόντων του συλλογικού καπιταλιστή, του κράτους. Αυτά τα συμφέροντα αναγορεύονται σε υπέρτατο νόμο, τον οποίο ο υπάλληλος οφείλει να τον υπηρετεί άκριτα
• Με το άρθρο 32 επιβάλλεται στον υπάλληλο η εκτέλεση εντολών της υπηρεσίας ανεξάρτητα αν αυτές οι εντολές θίγουν λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες. Το ότι ο υπάλληλος δικαιούται να αναφέρει την αντίρρησή του για τέτοιες εντολές δεν έχει καμία αξία, αφού η εντολή θα πραγματοποιηθεί
• Με το άρθρο 33 επαναφέρεται η εχεμύθεια, που σημαίνει ότι αν ο εργαζόμενος δημοσιοποιήσει στοιχεία για την κακοδαιμονία της υπηρεσίας του και για μια σειρά άλλα πράγματα, η κυβέρνηση ή ο δήμαρχος, μέσω των διορισμένων προϊστάμενων τους και του ελεγχόμενου απ' αυτήν Υπηρεσιακού Συμβουλίου, θα τον τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί
• Με το άρθρο 34 κρίνεται «η συμπεριφορά του υπαλλήλου των ΟΤΑ εντός και εκτός υπηρεσίας» κατά τρόπο «ώστε να καθίσταται άξιος της κοινής εμπιστοσύνης». Ελέγχεται δηλαδή και τιμωρείται (ακόμα και με απόλυση) από τους διορισμένους προϊσταμένους η πολιτικοσυνδικαλιστική κυρίως συμπεριφορά του και φυσικά η αγωνιστική αμφισβήτηση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων και της αντιλαϊκής πολιτικής
• Με το άρθρο 35 ο υπάλληλος είναι έρμαιο στις αυθαιρεσίες της υπηρεσίας αφού αυτή μπορεί να επικαλεστεί κατά την κρίση της τις επιτακτικές υπηρεσιακές ανάγκες και να αναθέσει στον εργαζόμενο καθήκοντα διαφορετικά από αυτά για τα οποία προσλήφθηκε. `Η επίσης μπορεί να επικαλεστεί επείγουσες και εξαιρετικές ανάγκες και να καταργήσει Κυριακές και αργίες σε βάρος του εργαζόμενου
• Με το άρθρο 36 ο γενικός γραμματέας της περιφέρειας περιβάλλεται με υπερεξουσίες σε βάρος του εργασιακού ωραρίου του υπαλλήλου και μπορεί ακόμα να επιβάλλει διακεκομμένο ωράριο και συνολική διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Χαρακτηριστικές είναι οι προβλέψεις και των παρακάτω άρθρων:

• Με το άρθρο 45 ανανεώνεται η ανενεργός διάταξη για τη δίχρονη δοκιμαστική υπηρεσία του δημόσιου υπαλλήλου και, ως ανανεωμένη και αναβαπτισμένη από τη Βουλή, υπάρχει ορατός κίνδυνος ενεργοποίησής της, με ό,τι αρνητικό συνεπάγεται για τους υπαλλήλους.

Το άρθρο αυτό συγκεκριμένα λέει: «Οι υπάλληλοι των ΟΤΑ που διορίζονται σε οργανικές θέσεις, διανύουν δύο έτη δοκιμαστικής υπηρεσίας, κατά τη διάρκεια της οποίας απολύονται για λόγους που ανάγονται στην υπηρεσία τους μετά από απόφαση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου».

Εχοντας υπόψη και το γαλλικό μοντέλο της πρώτης εργασίας για τους νέους, που στα δύο χρόνια η εργοδοσία μπορεί να τους απολύει χωρίς αποζημίωση, έχοντας ακόμα υπόψη και τη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για τετραετή ανασφάλιστη εργασία των νέων, καθώς και την επικρότηση αυτών των θέσεων από την Ευρωπαϊκή Ενωση, ο κίνδυνος να γίνει το δημόσιο πιλότος για μια τέτοια αρνητικότατη εξέλιξη είναι προ των θυρών.

• Με το άρθρο 53 το δικαίωμα στην απεργία αναγνωρίζεται «κουτσουρεμένα», ενώ ενισχύεται το απόλυτο δικαίωμα της εκάστοτε κυβέρνησης να καθορίζει τους όρους αμοιβής και τις συνθήκες εργασίας. Αλλά και η ελευθερία έκφρασης φτάνει μέχρι τις κείμενες διατάξεις (άρθρο 53 παράγρ. 3) και βέβαια με βάση την κείμενη υπερδιάταξη του Συντάγματος που λέει ότι «απαγορεύεται απολύτως η πολιτική έκφραση και δράση του δημόσιου υπαλλήλου»
• Με τα άρθρα 73 έως και 79, που αφορούν στην κινητικότητα του εργαζόμενου (τοποθετήσεις, αποσπάσεις, μετακινήσεις), αποθεώνεται η αυθαιρεσία του διορισμένου προϊσταμένου, αφού αυτή η κινητικότητα γίνεται χωρίς (ή με ρουσφετολογικά) κριτήρια, προσαρμοσμένα στις πολιτικές σκοπιμότητες και τις πελατειακές σχέσεις. Οι δε μετατάξεις εξακολουθούν να είναι μηχανισμός ρουσφετιού ή δίωξης στα χέρια των δημάρχων
• Τα άρθρα 80 έως 102 αναβιώνουν το βαθμολόγιο της δεκαετίας του '70, με τη σύνδεση μισθού - βαθμού, με τις μόνιμες διευθυντικές θέσεις της ημετεροκρατίας και με όλους τους αυταρχισμούς για την αστυνόμευση των υφισταμένων-εργαζομένων
• Στο κεφάλαιο «Πειθαρχικά παραπτώματα και ποινές» (άρθρα 110-150), ο Κώδικας, αφού υπενθυμίζει ότι ο υπάλληλος κρίνεται από τη συμπεριφορά του εντός και εκτός υπηρεσίας, καταγράφει τα παραπτώματα και τις ποινές που επισύρουν. Τα παραπτώματα μάλιστα «της μη πίστης στο Σύνταγμα», «της ανάξιας και αναξιοπρεπούς διαγωγής», «της παραβίασης του απορρήτου» (άρθρο 113 παρ. 2α, 2δ, 2ε), επισύρουν την ποινή της οριστικής παύσης από την υπηρεσία
• Με τα άρθρα 156 και 158 ο υπάλληλος απολύεται όταν καταργηθεί η οργανική θέση που κατέχει και βέβαια στην εποχή μας, που η κυβέρνηση, και με το νόμο για συγχωνεύσεις, καταργήσεις, ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων υπηρεσιών, προωθεί κατάργηση χιλιάδων οργανικών θέσεων, καταλαβαίνει κανείς τις επιπτώσεις
• Με τα άρθρα 168 - 204 η κυβέρνηση καταργεί την εργατική νομοθεσία που ίσχυε για το προσωπικό αορίστου χρόνου και μεταφέρει τα απαράδεκτα άρθρα που ισχύουν για τους μόνιμους υπαλλήλους και στους αορίστου χρόνου. Γι' αυτό και η κυβέρνηση επιχείρησε, μέσα από την αναθεώρηση του Συντάγματος, να εξισώσει προς τα κάτω τους αορίστου με τους μόνιμους μια και στόχος είναι η γενίκευση της άρσης της μονιμότητας
• Με τα άρθρα 205 - 215 η κυβέρνηση προβλέπει την πρόσληψη προσωπικού με ελαστικές μορφές απασχόλησης.

Οι ταξικές δυνάμεις στους ΟΤΑ καλούν τους εργαζόμενους να δώσουν συσπειρωμένοι τη μάχη για την άμεση απόσυρση αυτού του αντεργατικού κώδικα. Να διεκδικήσουν:

• Πλήρη και σταθερή εργασία για όλους, άμεση μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης
• Ο εργαζόμενος να έχει όλα τα πολιτικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις
• Ο εργαζόμενος να έχει το δικαίωμα να διαπραγματεύεται και να υπογράφει γνήσιες, ελεύθερες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για τα μισθολογικά, εργασιακά και κοινωνικο-ασφαλιστικά του δικαιώματα
• Να υπάρξει αντικειμενικό, διαφανές και δίκαιο σύστημα προσλήψεων και υπηρεσιακών μεταβολών με αντικειμενικά μετρήσιμα κριτήρια
• Να παταχτεί η γραφειοκρατία, να ενισχυθεί και αναβαθμιστεί ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων υπηρεσιών
• Οικονομικά, εργασιακά κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματα αντίστοιχα με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.