ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 3 Ιούνη 2007
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Με όπλο τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις!

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Μεταρρυθμίσεις ή στασιμότητα», «θα συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις ή όχι», ιδού το κεντρικό δίλημμα των επερχόμενων εκλογών σύμφωνα με τα κυβερνητικά στελέχη.

Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μία και κατηγορηματική: Δώσαμε, δώσαμε! Μπλόκο στις «μεταρρυθμίσεις» - μαύρο στους γαλαζοπράσινους διαχειριστές των μεταρρυθμίσεων. Τα λαϊκά στρώματα έχουν πληρώσει πανάκριβα τις μεταρρυθμίσεις του Κ. Καραμανλή, όπως και τον εκσυγχρονισμό του Κ. Σημίτη.

Καμία (!) «μεταρρύθμιση» δεν υπήρξε - ούτε πρόκειται να υπάρξει - που να είναι φιλική προς τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού. Αντίθετα, πίσω από την καταχρηστική και παραπλανητική χρήση του όρου «μεταρρυθμίσεις», υποκρύπτονται βαθύτατα αντιδραστικές και βάρβαρες πολιτικές, που κατεδαφίζουν συστηματικά εργασιακά, ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα των εργαζομένων και των παιδιών τους.

Οι αντιδραστικές αλλαγές, που προωθούνται εδώ και τρία χρόνια κάτω από το μανδύα των μεταρρυθμίσεων, δεν είναι πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα. Συνιστούν ένα συγκροτημένο και συνεκτικό σχέδιο ολομέτωπης επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων, που ξετυλίγεται σε βάθος χρόνου, ανάλογα με τις αντιστάσεις της κοινωνίας, ενώ συνυπολογίζονται και επιμέρους παράμετροι, όπως η σύγκρουση συμφερόντων για τη μοιρασιά της λείας, η σταθερότητα του πολιτικού συστήματος κ.ο.κ.

Το πραγματικό όνομα των μεταρρυθμίσεων είναι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, με υπέρτατο στόχο την εγγυημένη και μακροχρόνια κερδοφορία των μονοπωλίων. Δεν είναι τυχαίο ότι προωθούνται ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες της ΕΕ στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας και εξειδικεύονται κατά χώρα μέσω των «εθνικών προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων». «Το πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων έχει προδιαγραφεί με τη στρατηγική της Λισαβόνας που στοχεύει να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη των ευρωπαϊκών οικονομιών, παράλληλα με την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής», τόνισε προχτές σε ομιλία του στις Βρυξέλλες ο Γ. Αλογοσκούφης.

Αυτό ακριβώς κάνει με συνέπεια και στοχοπροσήλωση η κυβέρνηση Καραμανλή, πασχίζοντας ταυτόχρονα να πείσει ότι μόνο μέσω των μεταρρυθμίσεων μπορεί να επιτευχθεί «ανάπτυξη παντού» και «ευημερία για όλους». Εχει διαψευστεί πανηγυρικά από την ίδια τη ζωή: Οι μεταρρυθμίσεις είναι για τους λίγους και τις «πληρώνουν» οι πολλοί. Η κερδοφορία των επιχειρήσεων εκτοξεύτηκε σε πρωτόγνωρα ύψη τα τελευταία χρόνια χάρη στην υλοποίηση αυτών των μεταρρυθμίσεων, που αποκτούν το αληθινό τους περιεχόμενο όταν συνοδεύονται από το επίθετο αντιδραστικές.

Ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα

Μια απλή παράθεση ορισμένων από τις μεταρρυθμίσεις που προώθησε η κυβέρνηση της ΝΔ, με την αμέριστη υποστήριξη και τις πλάτες της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, αρκεί για να γίνει ολοφάνερος ο αντιδραστικός και αντιλαϊκός χαρακτήρας τους.

-- Φορολογική μεταρρύθμιση: Δύο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της. Πρώτον, η συνεχής φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου (π.χ. μείωση των φορολογικών συντελεστών των ΑΕ κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες μέσα σε τρία χρόνια, απαλλαγή της μεγάλης ακίνητης περιουσίας). Δεύτερον, διαρκής ενίσχυση των έμμεσων φόρων, που είναι οι πλέον επαχθείς και αντιλαϊκοί φόροι (π.χ. αύξηση ΦΠΑ, φόροι σε είδη πρώτης ανάγκης, σε ποτά, τσιγάρα κ.ο.κ). Στην τριετία της ΝΔ χειροτέρεψε ακόμα περισσότερο η αναλογία άμεσων - έμμεσων φόρων. Στο κυβερνητικό πρόγραμμα της «δεύτερης τετραετίας» η φοροαφαίμαξη των μισθωτών και των συνταξιούχων θα ενταθεί, κυρίως μέσω των έμμεσων φόρων.

-- Εργασιακή μεταρρύθμιση: Ψηφίστηκαν σειρά αντεργατικών νόμων με στόχο την αύξηση της απλήρωτης εργασίας και τη μείωση του λεγόμενου εργατικού κόστους. Η κυβέρνηση Καραμανλή ψήφισε το νόμο για το ελαστικό 8ωρο και τις φτηνές υπερωρίες, την κατάργηση της «μονιμότητας» στις πρώην ΔΕΚΟ και την καθιέρωση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων για τους «νεοπροσλαμβανόμενους», την αύξηση του ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων... Για μετά τις εκλογές έχει δρομολογηθεί η υλοποίηση των οδηγιών της Πράσινης Βίβλου της Κομισιόν «για τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας»: Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και επέκταση των συμβάσεων ανά επιχείρηση και ανά άτομο(!), απελευθέρωση απολύσεων, μείωση του κατώτατου μισθού κ.ά. Επίσης κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος.

-- Ασφαλιστική μεταρρύθμιση: Εφαρμόστηκαν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι του ΠΑΣΟΚ, που μειώνουν τις συντάξεις και αυξάνουν περαιτέρω τα όρια ηλικίας. Ψηφίστηκε νόμος για το ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων, προσφέροντας ένα μεγάλο μπόνους στις τράπεζες αφού τις απάλλαξε από εισφορές. Ψηφίστηκαν χαριστικές ρυθμίσεις για τους μεγαλοοφειλέτες του ΙΚΑ, αυξήθηκε το τζογάρισμα των αποθεματικών των Ταμείων... Ομως το Ασφαλιστικό είναι η πρώτη και μεγαλύτερη μεταρρύθμιση της επόμενης μέρας των εκλογών, όποια κυβέρνηση και αν βγει. Ηδη έχουν δοθεί σαφείς δεσμεύσεις στην Κομισιόν και έχουν σχεδόν ομολογηθεί η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων που οδηγούν σε νέα μείωσή τους, κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης, «τσεκούρι» στα βαρέα και ανθυγιεινά, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης...

-- Παιδεία: Αντιδραστικές αλλαγές. Η σημαντικότερη μεταρρύθμιση, σύμφωνα με τον Κ. Καραμανλή, ο νόμος - πλαίσιο για τα Πανεπιστήμια, που «νομιμοποιεί» τη λειτουργία των Πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δηλαδή σαν επιχειρήσεις, ενώ καταργεί και το πανεπιστημιακό άσυλο. «Εκκρεμεί» η ψήφιση του άρθρου 16 για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, τα νομοσχέδια για έρευνα και μεταπτυχιακά, η συμμόρφωση γενικότερα με τις αποφάσεις της Μπολόνια.

-- Στο πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων περιλαμβάνονται ακόμα οι αποκρατικοποιήσεις των πρώην ΔΕΚΟ, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η απελευθέρωση των αγορών ενέργειας και τηλεπικοινωνιών, ο φιλομονοπωλιακός νόμος για τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) κ.ο.κ.

Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση ανακαλύπτει «θετικά αποτελέσματα» για να πείσει πως τάχα «βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο» και γι' αυτό πρέπει να συνεχιστούν πιο γρήγορα και αποφασιστικά οι μεταρρυθμίσεις και μετά τις εκλογές. Μεταξύ των «θετικών αποτελεσμάτων» η κυβερνητική προπαγάνδα προβάλλει «το νοικοκύρεμα» των δημοσίων οικονομικών και τη μείωση κατά 3% της ανεργίας μέσα σε τρία χρόνια. Αποσιωπά όμως ότι το πρώτο οφείλεται στο πάγωμα των μισθών και των συντάξεων και τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών, ενώ το δεύτερο πρέπει να αποδοθεί στην αντικατάσταση των θέσεων σταθερής και μόνιμης απασχόλησης με θέσεις μερικής απασχόλησης. (Επτά στις δέκα νέες θέσεις εργασίας είναι μερικής απασχόλησης, λένε τα στατιστικά στοιχεία).

Ο τίτλος του «μεταρρυθμιστή πρωθυπουργού», τον οποίο η κυβερνητική προπαγάνδα αρέσκεται να προσάπτει στον Κ. Καραμανλή, έχει καταντήσει στα μάτια των εργαζομένων συνώνυμο της οπισθοδρόμησης και της αντιλαϊκής επίθεσης. Πρέπει, λοιπόν, να αποδοκιμαστεί τόσο με αγώνες όσο και στις κάλπες, όπως και ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που το μόνο που την ανησυχεί είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις πάνε αργά και δεν είναι πραγματικές...


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ