Σχεδόν τρεις βδομάδες πολύμορφων κινητοποιήσεων συμπληρώνουν αυτές τις μέρες κλαδικά συνδικάτα στους ΟΤΑ, σωματεία εργαζομένων στους δήμους και Επιτροπές Αγώνα Συμβασιούχων διεκδικώντας το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Με τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες τους, όπως και με την πρόταση νόμου που κατέθεσαν σε όλα τα κόμματα της Βουλής, πλην της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, οι συμβασιούχοι προβάλλουν το αίτημα της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου, με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Αφορμή των κινητοποιήσεων στάθηκε η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους συμβασιούχους, η οποία, σύμφωνα με όσα έχουν ήδη διαρρεύσει για το περιεχόμενό της, κρίνει παράνομη την παράταση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου των εργαζομένων στην καθαριότητα των δήμων, καλεί τους επιτρόπους να μην υπογράφουν τα σχετικά εντάλματα πληρωμής και ζητά ουσιαστικά από τους συμβασιούχους να επιστρέψουν τους μισθούς που πήραν από την έναρξη της παράτασης και μετά.

Η εξέλιξη αυτή δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι μέρος της συνολικότερης αντιλαϊκής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων, της σημερινής και των προκατόχων της, των κεντρικών κατευθύνσεων της στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ, μεταξύ των οποίων είναι το χτύπημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας, το πετσόκομμα των εργασιακών δικαιωμάτων, η επέκταση των ελαστικών και «ευέλικτων» μορφών εργασίας. Ολα με στόχο την εξασφάλιση ενός ακόμα πιο φτηνού εργατικού δυναμικού, που θα προσαρμόζεται ακόμα πιο «ευέλικτα» στις εκάστοτε ανάγκες του κεφαλαίου και του αστικού κράτους.

Γι' αυτό και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, παρά τους προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς της, είναι υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση: Παγιώνει όλη την αντεργατική νομοθεσία των προηγούμενων κυβερνήσεων και την βαθαίνει ακόμα παραπέρα (βλ. π.χ. τα όσα ψήφισε με το 4ο μνημόνιο για τις ομαδικές απολύσεις, τις Συλλογικές Συμβάσεις, την κυριακάτικη αργία κ.ά.). Η πολιτική που ασκεί, υλοποιώντας τις στρατηγικές κατευθύνσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ, αποδυναμώνει υπηρεσίες - όπως καθαριότητα, φύλαξη, σίτιση - συρρικνώνοντας το προσωπικό και υποβαθμίζοντας την υλικοτεχνική υποδομή τους, ανοίγοντας παραπέρα δρόμο στην εμπορευματοποίησή τους. Πρακτικά οδηγεί σε 15.000 απολύσεις στον κλάδο των εργαζομένων στην Τοπική Διοίκηση, καθώς τόσοι είναι, σύμφωνα και με τις δικές της εκτιμήσεις, οι συμβασιούχοι που θα πεταχθούν στο δρόμο με τη λήξη των συμβάσεων.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση επιχειρεί και πάλι να κάνει το μαύρο άσπρο. Να δείχνει πως τάχα ενδιαφέρεται για τους συμβασιούχους, την ίδια ώρα που στην πράξη προωθεί βάρβαρες αντεργατικές πολιτικές. Συντηρεί μια συζήτηση για το πώς υποτίθεται θα «αντιμετωπιστεί» το πρόβλημα των συμβασιούχων, όμως, την ίδια στιγμή, επικαλείται το Σύνταγμα για να πει ότι απαγορεύεται η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου. Στην πραγματικότητα, βέβαια, το «απαγορεύεται» τίθεται από την ίδια τη στρατηγική του κεφαλαίου, την ίδια στρατηγική που υπηρέτησαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμός το 2001, ψηφίζοντας τη σχετική «απαγόρευση».

Η κυβέρνηση επικαλείται ακόμα την ευρωενωσιακή οδηγία 70/1999, ισχυριζόμενη ότι μπορεί να αντιμετωπίσει, ως ένα βαθμό, το πρόβλημα των συμβασιούχων. Μια αυταπάτη που ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιέργησε συνειδητά για πολλά χρόνια ως αντιπολίτευση και τώρα ως κυβέρνηση, φιλοτεχνώντας ένα δήθεν φιλολαϊκό προφίλ για την ΕΕ, κρύβοντας ότι ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν μπορεί να προσφέρει λύσεις που απαντούν στις ανάγκες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αλλά αντικειμενικά επιδεινώνει τη θέση τους σε όφελος των μονοπωλίων. Οι εξελίξεις και τα όσα βιώνουν οι συμβασιούχοι επιβεβαιώνουν στην πράξη ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό από τις επικλήσεις των οδηγιών και των κατευθύνσεων της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας.

Τεράστια ευθύνη έχει και η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ, η πλειοψηφία των δημάρχων, τμήμα της οποίας μάλιστα επιχαίρει ανοιχτά για την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Δήμαρχοί της πρωταγωνίστησαν στη μη εφαρμογή ακόμα και αυτού του κουτσουρεμένου νόμου για παράταση των συμβάσεων μέχρι τα τέλη του 2017. Με δηλώσεις της ηγεσίας της ΝΔ επιχειρήθηκε συστηματικά να στραφεί το ένα τμήμα της εργατικής τάξης απέναντι στο άλλο, να τεθούν οι δήθεν «βολεμένοι συμβασιούχοι» στην καθαριότητα απέναντι στους ανέργους και τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Οι περισσότεροι δήμαρχοι, όσο και αν τώρα υποκριτικά ορισμένοι από αυτούς κάνουν κριτική και προωθούν ψηφίσματα χωρίς αντίκρισμα, υλοποιούν μέχρι κεραίας το αντεργατικό οπλοστάσιο των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και της σημερινής. Αντί να διεκδικήσουν μόνιμο προσωπικό με πλήρη δικαιώματα, όπως κάνουν με επανειλημμένες παρεμβάσεις τους οι κομμουνιστές δήμαρχοι, θέλουν φτηνούς και «ευέλικτους» εργαζόμενους με προσωρινή απασχόληση.

Ο έτερος σύμμαχος της κυβέρνησης, συνολικά αυτής της πολιτικής, είναι οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που έχουν και την πλειοψηφία στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων ΟΤΑ (ΠΟΕ ΟΤΑ). Εδώ και χρόνια στην Ομοσπονδία και σε όποια σωματεία έχουν την πλειοψηφία δεν εγγράφουν μέλη τους συμβασιούχους, διασπώντας στην πράξη τους εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό είναι ότι η συνδικαλιστική πλειοψηφία στην ΠΟΕ ΟΤΑ αρνήθηκε να εγγράψει στη δύναμη της Ομοσπονδίας το Σωματείο Εργαζομένων Νομού Σερρών επειδή στο καταστατικό του δεν φαίνεται καθαρά ότι απαγορεύεται να ψηφίζουν οι συμβασιούχοι!

Την πρώτη βδομάδα των κινητοποιήσεων, στα μέσα Μάη, οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού όχι μόνο αρνήθηκαν να μπουν στη μάχη αλλά έκαναν ό,τι μπορούσαν για να την υπονομεύσουν, όπως έκαναν και στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 17 Μάη. Κήρυξαν 48ωρη... «θεματική» απεργία, για το θέμα των παιδικών σταθμών την πρώτη μέρα και για τα ΒΑΕ και τους συμβασιούχους τη δεύτερη μέρα, διαιρώντας ουσιαστικά τους εργαζόμενους, συγκαλύπτοντας την κοινή αιτία των προβλημάτων τους. Το ίδιο το αίτημα που προβάλλουν για τους συμβασιούχους δεν είναι η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, αλλά μόνο η εφαρμογή της παράτασης έως το τέλος του 2017, στηρίζοντας έτσι στο ακέραιο την κυβερνητική πολιτική.

Χαρακτηριστική είναι και η στάση της ΠΟΕ ΟΤΑ τη δεύτερη μέρα της 48ωρης απεργίας, όταν μετά τη συνάντηση με τον υπουργό Εσωτερικών, προσπάθησε να καλλιεργήσει τον εφησυχασμό στους συμβασιούχους λέγοντας ότι η κυβέρνηση δέχτηκε να κάνει νομοθετική ρύθμιση, χωρίς όμως να διευκρινίσει το περιεχόμενό της!

Το οργανωμένο ταξικό κίνημα δεν αιφνιδιάστηκε από αυτές τις εξελίξεις. Εδώ και χρόνια πρωτοστατεί στην οργάνωση όλων των εργαζομένων στα σωματεία, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, και έχει έρθει σε σφοδρές συγκρούσεις με την πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ για το θέμα αυτό. Ταυτόχρονα, έχει αναδείξει ότι το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά είναι κατεξοχήν πολιτικό πρόβλημα και ως τέτοιο απαιτεί την οργάνωση και ανάπτυξη σκληρών ταξικών αγώνων.

Σε αυτήν την κατεύθυνση οι ταξικές δυνάμεις συνέβαλαν αποφασιστικά στους αγώνες των συμβασιούχων όλο το προηγούμενο διάστημα, ενώ με το που διέρρευσαν οι πληροφορίες για την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ταξικά κλαδικά συνδικάτα και σωματεία δήμων μπήκαν μπροστά για την κλιμάκωση της πάλης, κάλεσαν τους συμβασιούχους να μη δείξουν καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, στην πλειοψηφία των δημάρχων και της ΠΟΕ ΟΤΑ.

Στη Θεσσαλονίκη, στις 13/5, συμβασιούχοι των δήμων της Θεσσαλονίκης, του Κιλκίς και της Αμφίπολης Σερρών πραγματοποίησαν μαζική απεργιακή συγκέντρωση με μπροστάρη το κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στους ΟΤΑ και τις Δημοτικές Επιχειρήσεις ν. Θεσσαλονίκης. Στις 16/5 πραγματοποιήθηκαν κινητοποιήσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα κ.α. Συνέχεια δόθηκε με τη συμμετοχή στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 17 Μάη, ενώ στις 18 Μάη, παρά τη διαρκή και έντονη βροχή, έγινε νέα μαζική συγκέντρωση στην Αθήνα από κλαδικά συνδικάτα, σωματεία δήμων και συμβασιούχους από πολλές περιοχές της χώρας. Οι ταξικές δυνάμεις συμμετείχαν με δικά τους μπλοκ στη 48ωρη απεργία του κλάδου και ενέτειναν τη μάχη για την καλύτερη οργάνωση του αγώνα τους.

Σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση καταγράφονται ήδη σημαντικά βήματα. Περίπου πριν από μια βδομάδα, το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής και οι Επιτροπές Αγώνα Συμβασιούχων Αμαρουσίου, Ωρωπού και δήμων Πειραιά πραγματοποίησαν σύσκεψη, από όπου προέκυψε η δημιουργία Παναττικής Επιτροπής Αγώνα Συμβασιούχων, με τη συμμετοχή συμβασιούχων σχεδόν από κάθε δήμο του Λεκανοπεδίου, ενώ μπήκε ο στόχος να δημιουργηθούν Επιτροπές Αγώνα σε κάθε δήμο.

Λίγες μέρες μετά, την περασμένη Τρίτη, 25 Επιτροπές Αγώνα Συμβασιούχων κατέθεσαν σε όλα τα κόμματα της Βουλής, πλην της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, πρόταση νόμου, με την οποία απαιτούν νομοθετική ρύθμιση για τη μετατροπή όλων των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, για όλους τους συμβασιούχους, σε όλες τις υπηρεσίες των δήμων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Η μάχη δεν σταματά εδώ. Ηδη έχει ληφθεί απόφαση πως με τη δημοσιοποίηση της απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα κλείσουν όλα τα γκαράζ και θα προκηρυχθεί 24ωρη απεργία, από πρωτοβάθμια και κλαδικά σωματεία όλης της Ελλάδας. Μέχρι τότε οι Επιτροπές Αγώνα Συμβασιούχων με εξορμήσεις στους χώρους δουλειάς θα δώσουν τη μάχη για την ενημέρωση και την καλύτερη οργάνωση των εργαζομένων.

Οπως επανειλημμένα έχει τονιστεί στις μέχρι σήμερα κινητοποιήσεις από τα συνδικάτα και τους συμβασιούχους, ο αγώνας αυτός δεν είναι εύκολος. Η διεκδίκηση και η υπεράσπιση των συμφερόντων τους περνούν μέσα από την ανάπτυξη ταξικών αγώνων και την κοινή δράση με τους άλλους εργαζόμενους, ενάντια στο σύνολο των αντεργατικών - αντιλαϊκών πολιτικών, με αιτήματα που αναδεικνύουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, όπως η μόνιμη και σταθερή εργασία, η ζωή με δικαιώματα και αξιοπρέπεια.