Από το Βερολίνο

Τα μπλοκ του ΚΚΕ έδωσαν τον παλμό τους με συνθήματα όπως «Καμιά εμπλοκή στους πολέμους των ιμπεριαλιστών!», «Λεφτά για Υγεία και Παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία!», στη γερμανική γλώσσα. Ταυτόχρονα μοιράστηκαν μεταφρασμένες στα Γερμανικά και συζητήθηκαν με εργαζόμενους που συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις η ανακοίνωση του Κόμματος για την Εργατική Πρωτομαγιά, η Κοινή Ανακοίνωση του ΚΚΕ και του ΚΚ Τουρκίας και η Κοινή Ανακοίνωση 42 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων και 30 ΚΝ ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Το περιεχόμενο των παραπάνω τράβηξε το ενδιαφέρον εκατοντάδων εργαζομένων, αφού έρχονταν σε ευθεία ρήξη με τα καλέσματα και τη στάση των ηγεσιών του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Χαρακτηριστικό είναι ότι το κεντρικό κάλεσμα για τις Πρωτομαγιάτικες απεργίες της Γερμανικής Ενωσης Συνδικάτων (DGB) ήταν ουσιαστικά κάλεσμα εργασιακής ειρήνης και «κοινωνικής συνοχής», ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων.

Το λαϊκό ποτάμι στην Αβάνα

Επίκεντρο των γιορτασμών ήταν η Αβάνα και η πλατεία της Επανάστασης, όπου έγινε και πάλι η μεγάλη πορεία, ενώ συμμετείχαν και 1.000 αντιπρόσωποι οργανώσεων και φορέων που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στο Νησί της Επανάστασης από 60 χώρες από όλο τον κόσμο. Στην εξέδρα των επισήμων ήταν ο Α' Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚ Κούβας και Πρόεδρος της χώρας, Μιγκέλ Ντίας Κανέλ, ο ηγέτης της Επανάστασης και αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων, Ραούλ Κάστρο, στελέχη κρατικών και κομματικών οργάνων, ενώ κεντρικός ομιλητής ήταν ο Ουλίσες Γκιλάρτε ντε Νασιμιέντο, γγ της Συνομοσπονδίας Εργατών Κούβας και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Κούβας.

Στην πρώτη γραμμή της τεράστιας πομπής των Κουβανών εργαζομένων που παραδοσιακά ξεκινάει ξημερώματα, τέθηκαν οι υγειονομικοί και οι επιστήμονες του τομέα, που έδωσαν με επιτυχία τη μάχη κατά της πανδημίας. Μέσα σε σημαίες και πορτρέτα του Φιντέλ, του Ραούλ, του Τσε, του Καμίλο, ακολουθούσαν εργαζόμενοι από κλάδους στρατηγικής σημασίας, όπως η ηλεκτροπαραγωγή, η τροφοδοσία, οι υπηρεσίες κ.ά., που επίσης έδωσαν αυτήν τη μάχη.

Ο Ουλ. Γκιλάρτε υπογράμμισε τα επιτεύγματα στην Υγεία, μιλώντας για τα τρία εμβόλια της Κούβας κατά της Covid-19 και τον εμβολιασμό του 90% και πλέον του πληθυσμού. Κατήγγειλε τον οικονομικό, εμπορικό και χρηματοοικονομικό αποκλεισμό που έχει επιβάλει η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Και κατέληξε: «Δεν λυγίζουμε. Η Κούβα ζει και εργάζεται για το παρόν και το μέλλον της. Υπερασπιζόμαστε τον σοσιαλισμό όπως και πριν από 61 χρόνια στην παραλία Χιρόν. Για τους δικούς μας ήρωες και μάρτυρες, τον Φιντέλ, τον Ραούλ, για τη συνέχεια, για τις νέες γενιές και την πατρίδα δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις».

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε για την 1η Μάη, Παγκόσμια Μέρα των Εργατών, η Γραμματεία της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας τονίζει τα εξής:

«Αυτήν τη χρονιά, αναδεικνύουμε την 1η Μαΐου σε δύσκολες συνθήκες, εν μέσω της σοβαρής όξυνσης των αντιθέσεων μέσα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Οι αναπόφευκτες συγκρούσεις που προκύπτουν από ένα σύστημα ανίκανο για αποκλιμάκωση οδήγησαν και πάλι σε πόλεμο.

Η συνεχής κλιμάκωση μεταξύ των ιμπεριαλιστικών μπλοκ του κόσμου έχει ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα την όξυνση του ανταγωνισμού, καθώς κάθε μονοπώλιο που αποζητά την επέκτασή του τελικά θα έρθει αντιμέτωπο με άλλα μονοπώλια που επιδιώκουν το ίδιο. Η διαρκής διαπάλη για κέρδη καθοδηγεί τις πολιτικές της αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της και επιβάλλει στον λαό στρατιωτικοποίηση και περαιτέρω αύξηση της εκμετάλλευσης. Το πρόβλημα έγκειται στο σύστημα και όχι στις ενέργειες του ενός ή του άλλου καπιταλιστή.

Φέτος, αναδεικνύουμε την 1η Μάη για να αναδείξουμε τον χαρακτήρα του ιμπεριαλιστικού πολέμου που έπληξε τον ουκρανικό λαό, προερχόμενο από την προσπάθεια της ρωσικής αστικής τάξης να διεκδικήσει τα συμφέροντά της στη διαπάλη ενάντια στους ευρωατλαντικούς ανταγωνιστές της, οι οποίοι έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους βαθιά μέσα στην Ασία. Σε αυτή τη διαπάλη υπάρχει μόνο ένα θύμα: Οι εργάτες και ο λαός.

Η κρίση στην Ουκρανία, όπως και αυτή στο Καζακστάν, έχει τις ρίζες της στην αντεπανάσταση στις αρχές της δεκαετίας του '90 και την πάλη ενάντια στον σοσιαλισμό. Αυτή η μεγάλη τραγωδία, η οποία ανέστησε τον καπιταλισμό σε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, τσάκισε το σύστημα που είχε καταστήσει εφικτή την ειρηνική συνύπαρξη αυτών των εθνών και είχε βάλει τα θεμέλια για την εξάλειψη της εκμετάλλευσης και του εθνικισμού.

Με τα ίδια μας τα μάτια βλέπουμε τώρα τι μπορούν να κάνουν ο καπιταλισμός και ο εθνικισμός, για τι φρίκη είναι ικανοί. Είμαστε πάντα αλληλέγγυοι με τον λαό, τους εκμεταλλευόμενους και όσους αγωνίζονται.

Φέτος, αναδεικνύουμε την 1η Μάη εν μέσω μιας κατάστασης όπου η θέση των εργαζομένων σε κάθε χώρα επιδεινώνεται ραγδαία. Οι τιμές για τα τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης έχουν εκτοξευτεί, δημιουργώντας εν τέλει μια δυσβάστακτη κατάσταση για τον εργαζόμενο λαό, με την κλιματική καταστροφή να διαφαίνεται στον ορίζοντα και να απειλείται το μέλλον της ανθρωπότητας.

Οταν αναδεικνύουμε την 1η Μάη, το κάνουμε για να δείξουμε τον μόνο δρόμο προς τα εμπρός, όπως κάνουμε κάθε χρόνο. Για να δείξουμε την ολοκληρωτική χρεοκοπία του καπιταλιστικού - ιμπεριαλιστικού συστήματος, το οποίο επιβάλλει στους λαούς σε όλο τον κόσμο φτώχεια αντί για πλούτο και πόλεμο αντί για ειρήνη.

Δεν διαλέγουμε μεταξύ αυτών που ληστεύουν τους λαούς του κόσμου, δεν διαλέγουμε μεταξύ διαφορετικών μορφών εκμετάλλευσης. Επιλέγουμε το δικό μας μέλλον και θα παλέψουμε για αυτό.

Οταν αναδεικνύουμε τη φετινή 1η Μάη, το κάνουμε με μια πεποίθηση πιο ισχυρή από ποτέ ότι ο σοσιαλισμός παραμένει το μόνο εφικτό μέλλον για την ανθρωπότητα. Υποστηρίζουμε ότι υπάρχει μόνο μία πιθανή επιλογή ενώπιον των λαών του κόσμου: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.

Ζήτω η 1η Μάη!

Ζήτω ο προλεταριακός διεθνισμός!

Ζήτω ο σοσιαλισμός!».