Πλήθος κόσμου, άνθρωποι κάθε ηλικίας, τιμώντας την Εργατική Πρωτομαγιά, έδωσαν το «παρών» στη μεγάλη συναυλία με την Μαρία Φαραντούρη, που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ, την Παρασκευή 29 Απρίλη, στο Ολυμπιακό Κέντρο Γαλατσίου.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος συνεχάρη και συνομίλησε με τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν.

Το άνοιγμα της εκδήλωσης έκανε εκ μέρους της ΚΕ ο Νίκος Μαυροκέφαλος.

Λίγο πριν τις 7.30 μ.μ. η είσοδος έξω από το Κλειστό Γήπεδο έχει γεμίσει με θεατές κάθε ηλικίας. Είναι φανερή η κούραση της καθημερινότητας σε πολλούς. Αλλά και η ετοιμασία τους για την όμορφη αυτή συνάντηση. Ηρθαν με το καθαρό πουκάμισο, την ανοιξιάτικη ζακέτα.

Νεαρά ζευγάρια, αλλά και γιαγιάδες και παππούδες με τα εγγόνια τους. Για να μαθαίνουν κι οι επόμενες γενιές τραγούδια ανάτασης. Να μη μας πνίγει μόνο η αγωνία για τα προβλήματα. Να ψάχνουμε λύσεις, τη δύναμή μας για να υλοποιούμε αποφάσεις.

«Αγωνιζόμαστε και τραγουδάμε - τραγουδάμε και αγωνιζόμαστε». Το σύνθημα που θύμισε η Μ. Φαραντούρη πριν αρχίσει η συναυλία δεν είναι τυχαίο. Είναι μια συναυλία που οργανώνει το ΚΚΕ. Είναι μια συναυλία αφιερωμένη στην Εργατική Πρωτομαγιά. Με τραγούδια για μελέτη: Για να ψάξει κανείς πότε γράφτηκαν. Σε ποιες ιστορικές συνθήκες. Με αφορμή ποια ιστορικά γεγονότα.

Τραγούδια-τροφή, για την ψυχή, αλλά κυρίως για τη συνείδηση. Εφόδια για τη συνέχεια - για την οργάνωση και ενίσχυση του αγώνα.

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, με ιδιαίτερη χαρά σάς καλωσορίζουμε στη σημερινή μας συναυλία για την Εργατική Πρωτομαγιά, μία παράσταση τιμής, με την μεγάλη μας ερμηνεύτρια Μαρία Φαραντούρη.

Εχουμε βαθιά πεποίθηση πως αν στον καθένα από εμάς, αν στον ελληνικό λαό συνολικότερα ζητηθεί να ξεχωρίσει ορισμένες φωνές που σηματοδότησαν και εξακολουθούν να σηματοδοτούν τους αγώνες ετούτου του τόπου, τότε η φωνή της Μαρίας Φαραντούρη θα έχει στα σίγουρα μία περίοπτη θέση στις επιλογές του.

Η επική μεγαλοπρέπεια, η εξαιρετική βαθύτητα, αλλά και η μελωδικότητα της φωνής της συντροφεύουν χρόνια τώρα τους αγώνες μας.

Σήμερα, ακούγοντας τα τραγούδια όλων αυτών των εξαίρετων δημιουργών που σημάδεψαν τη σύγχρονη πορεία αυτού του τόπου, θα πιάσουμε το νήμα που συνδέει γερά και διαπερνά τις αιματηρές θυσίες χιλιάδων εργατών στον δρόμο της απελευθέρωσης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Από την Πρωτομαγιά του Σικάγο το 1886, τη Θεσσαλονίκη το 1936, την Καισαριανή το 1944 και κάθε Πρωτομαγιά έως σήμερα, μέρα - σύμβολο για το δίκιο της τάξης μας.

Το ταξίδι αυτό στην Ιστορία, μέσα από μερικά από τα πιο εμβληματικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη που ερμήνευσε σε πρώτη εκτέλεση η Μαρία Φαραντούρη, αλλά και μέσα από τραγούδια του Χατζιδάκι, του Λοΐζου και άλλων μεγάλων συνθετών, δεν είναι απλά μία επιστροφή στο παρελθόν. Είναι μία υπενθύμιση για το τώρα και για το μέλλον.

Ιδιαίτερα σήμερα που ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία μαίνεται με απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς και μεγάλο κίνδυνο παραπέρα γενίκευσης. Σήμερα που οι αντιθέσεις όλων των ιμπεριαλιστικών κέντρων κορυφώνονται και ο πόλεμος αποτελεί τη μόνη διέξοδο των επιχειρηματικών ομίλων για να πετυχαίνουν το μέγιστο κέρδος, σήμερα ο λαός μας πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του, να μην επιλέξει στρατόπεδο ληστών, να απαιτήσει την απεμπλοκή της χώρας μας από τον άδικο πόλεμο, γιατί στ' αλήθεια όπως μας λέει και το τραγούδι... «Τι θέλουν τα παιδιά μας στα Βιετνάμ;».

Σήμερα, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, τιμώντας την Εργατική Πρωτομαγιά θα βρεθούμε με τα τραγούδια μας δίπλα σε όλους τους ξεριζωμένους, ανάμεσα στους χιλιάδες που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους, τα σπίτια τους και που για αυτούς «όλα γύρω είναι ξένα κι όλα πετρωμένα». Ο λαός μας θα καλοδεχτεί όλους τους πρόσφυγες από την Ουκρανία, όπως κάνει χρόνια τώρα, αφού κάθε εστία πολέμου αυξάνει και πολλαπλασιάζει τις προσφυγικές ροές.

Σήμερα, δίπλα στα συνθήματά μας θα προσθέσουμε και στίχους τραγουδιών, για να στείλουμε το μήνυμα πως δεν θα δεχτούμε να πληρώσουμε για άλλη μία φορά εμείς τις συνέπειες με μειώσεις μισθών, συντάξεων, εισοδήματος. Ο λυρικός στίχος «Ενα φεγγάρι αλλόκοτο με βλέπει και το στερνό μου τάλιρο στην τσέπη θαμπώνεται πονεί κι αναστενάζει», που θα τραγουδήσουμε σήμερα, ακολουθώντας την Μαρία Φαραντούρη, θα κάνει ακόμα πιο στέρεη την απόφασή μας να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας, χωρίς να δείχνουμε εμπιστοσύνη σε αυτούς που μας ζητάνε να περιμένουμε μέχρι να ξανάρθει η ανάπτυξη, σε αυτούς που μας καλούν να συμφιλιωθούμε με τη βαρβαρότητα.

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Ισως σήμερα πολλοί σκέφτονται πως τα πράγματα έχουν έρθει δύσκολα, τι μπορούμε να κάνουμε; Ο αρνητικός συσχετισμός έχει ρίξει βαρύ το πέπλο του. Ο καπιταλισμός φαίνεται ανίκητος.

Κι όμως... το σύστημά τους κλονίζεται από τις ίδιες τις αντιθέσεις του.

Αυτό που σήμερα φαίνεται αδύνατο, αύριο γίνεται δυνατό.

Αρκεί η εργατική τάξη να δοκιμάσει τη δύναμή της. Να βγει στο προσκήνιο, να διεκδικήσει την εξουσία, να οργανώσει και να σχεδιάσει κεντρικά την οικονομία με στόχο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Μέσα στον αγώνα, οι δυνατότητες φαίνονται.

Από τη μάχη πηγάζει η αισιοδοξία.

Γι' αυτό και όλοι ανανεώνουμε το ραντεβού μας στη μεγάλη συγκέντρωση την 1η Μάη στο Σύνταγμα.

Γιατί όπως λέει και η αφίσα του ΠΑΜΕ:

«Κάποτε οι καιροί αλλάζουν. Και οι ελπίδες των λαών ξεσπάνε».

Κλείνοντας, εκ μέρους της ΚΕ θέλουμε να εκφράσουμε ένα ολόθερμο ευχαριστώ στην Μαρία Φαραντούρη για την πραγματοποίηση της σημερινής συναυλίας. Η παρουσία της σήμερα εδώ μας τιμάει. Να ευχαριστήσουμε επίσης την Ρίτα Αντωνοπούλου, τον Βασίλη Γισδάκη, τον Κώστα Τριανταφυλλίδη καθώς και την μικρή Ελένη Καρτελιά. Ιδιαίτερα εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας στον Μανόλη Ανδρουλιδάκη για την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση της ορχήστρας, καθώς και τους εξαιρετικούς μουσικούς που θα μας συντροφέψουν απόψε.

Σας ευχόμαστε καλή ακρόαση.