Εχουν καταρχήν εμπειρία από τα ίδια τα κρισιακά φαινόμενα μέσα στο φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα, από τις διαδικασίες όπου δεν έχουν λόγο οι ίδιοι οι φοιτητές, από τους συλλόγους που δεν τους εκφράζουν, από αποφάσεις «συλλόγων» που ποτέ δεν πάρθηκαν από τους φοιτητές, από την υποκρισία όσων παίρνουν δήθεν πρωτοβουλίες και ανταλλάσσουν επιστολές για να επανασυσταθεί η ΕΦΕΕ (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ), αλλά δεν πατούν στα Πανσπουδαστικά Συνέδρια εδώ και χρόνια...

Και πρέπει να γνωρίζουν φοιτητές και σπουδαστές ότι όλη αυτή η διαλυτική κατάσταση είναι πρώτα και κύρια θέμα συσχετισμού δύναμης. Είναι, λοιπόν, αναγκαίο για τους φοιτητές και σπουδαστές να κάνουν μέσα και από τις εκλογές τους στις 13 Μάη βήματα στην κατεύθυνση αλλαγής των συσχετισμών.

Η αποδυνάμωση των ΔΑΠ - ΠΑΣΠ - ΑΡΕΝ - ΕΑΑΚ σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, με την ταυτόχρονη ενδυνάμωση της Πανσπουδαστικής ΚΣ αποτελεί βασικό όρο για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος σε αγωνιστική τροχιά.

Οι φετινές εκλογές γίνονται σε περίοδο καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, που για το ξεπέρασμά της οι κυρίαρχες δυνάμεις σερβίρουν τις ίδιες συνταγές ενίσχυσης του κεφαλαίου και τις ίδιες αυταπάτες και παραινέσεις στο λαό, να κάνει υπομονή, να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι και να πληρώσει τις συνέπειές της.

Ακόμα κι αν στα λόγια η ΠΑΣΠ λέει π.χ. να μην πληρώσει ο λαός την κρίση, οι προτάσεις και το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ τη διαψεύδει περίτρανα. Πώς θα πληρώσει το κεφάλαιο, όταν το ΠΑΣΟΚ προτείνει 4ετή επιδοτούμενη εργασία για τους νέους και αντίστοιχα εξάμηνα προγράμματα; Δηλαδή προτείνει να μην πληρώνουν οι εργοδότες μισθούς, ένσημα κλπ. στους νέους που προσλαμβάνουν για κάποιο διάστημα και να τα πληρώνει το κράτος, από τα λεφτά του λαού δηλαδή! 'Η, για παράδειγμα, ποιος θα πληρώσει την «πιστωτική κάρτα» που προτίθεται να εκδώσει το ΠΑΣΟΚ για τα μέλη και τους φίλους του και ποιος θα την καρπωθεί; Ποιοι κερδίζουν από τις πιστωτικές κάρτες αν όχι οι τράπεζες κι οι επιχειρήσεις; Και ποιοι πληρώνουν διπλά και τριπλά το δανεισμό μέσω των καρτών, αν όχι αυτοί που αναγκάζονται να τη χρησιμοποιήσουν;

Οσο για τη ΔΑΠ, αυτή υπερασπίζεται πλήρως τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση της ΝΔ και ρίχνουν τα βάρη της κρίσης στο λαό, στο όνομα του ότι είμαστε σε «δύσκολη συγκυρία». Λένε στο φοιτητή ουσιαστικά ότι έχει κι ίδιος ευθύνη για την κρίση. Αρα πρέπει να κάνει υπομονή και να δείξει υπευθυνότητα. Και, φυσικά, η «υπευθυνότητα» για τη ΔΑΠ σημαίνει «όχι αγώνες». Μα πώς θα διεκδικήσει ο νέος τα δικαιώματά του αν όχι με το διαρκή και ανυποχώρητο αγώνα; Η απάντηση της ΔΑΠ είναι: Με το ρουσφέτι! Αυτό προτείνει ουσιαστικά όλη η οπτική προπαγάνδα της (αφίσες) τους τελευταίους μήνες με τα βύσματα και με τα σλόγκαν «εμείς είμαστε εδώ για σένα». Δηλαδή λένε στο φοιτητή όχι μόνο ότι πρέπει να πληρώσει για την κρίση, αλλά πρέπει να χάσει και την αξιοπρέπειά του!

Στο όνομα της κρίσης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι πρέπει να προχωρήσουν οι αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Αυτό λέει και η ΕΕ, αυτό αποφάσισαν και οι υπουργοί Παιδείας της Ευρώπης, που συναντήθηκαν στο Βέλγιο την περασμένη βδομάδα στο πλαίσιο της Διαδικασίας της Μπολόνια και συμφώνησαν να συνεχίσουν με μεγαλύτερη ένταση την πολιτική που υποβαθμίζει τις σπουδές και τα δικαιώματα φοιτητών και αποφοίτων, την πολιτική που θέλει τα ιδρύματα να λειτουργούν σαν επιχειρήσεις.

Σήμερα είναι πολύ πιο ορατές οι συνέπειες της Μπολόνια. Ας αναλογιστούμε. Από το 1999 οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και από το 2004 αυτές της ΝΔ, επικαλούνταν την Μπολόνια, νομοθετούσαν κι έπαιρναν μέτρα για την Ανώτατη Εκπαίδευση, υποσχόμενοι ότι τα πτυχία θα γίνουν πιο ισχυρά. Ποιος νέος σήμερα αισθάνεται ασφάλεια με το πτυχίο του; Ποιος αισθάνεται ότι του φτάνει για να βρει μια δουλειά με δικαιώματα;

Διαλαλούσαν ότι τα ελληνικά πτυχία θα είναι «ανταγωνιστικά» και συγκρίσιμα με τα ευρωπαϊκά. Και τι έκαναν; Εριξαν το επίπεδο των προπτυχιακών σπουδών για να φτιάξουν μεταπτυχιακά και να στήσουν τους δυο πρώτους κύκλους σπουδών, δηλαδή υποβάθμισαν τα ελληνικά πτυχία και την ίδια στιγμή που διαφήμισαν τα ευρωπαϊκά, το ΔΙΚΑΤΣΑ κι ο ΔΟΑΤΑΠ κατακλύζονταν και κατακλύζονται από πτυχία κατώτατου επιπέδου, από διάφορα ευρωπαϊκά ιδρύματα τύπου ...ΚΕΣ. Και την ίδια στιγμή υποκριτικά μιλούν για τα ΚΕΣ στην Ελλάδα, λέγοντας πως θα τα ελέγξουν κλπ. Ενώ ξεχειλίζει η υποκρισία και του ΣΥΝ, που πριν 5-6 χρόνια απαιτούσε την αναγνώριση των ΚΕΣ, που μόλις πέρσι ζητούσε την εφαρμογή της ευρωοδηγίας που ισοτιμά ΚΕΣ με ΑΕΙ και ταυτόχρονα θέλει - λέει - την κατάργηση κάποιων από τα ΚΕΣ...

Οι φοιτητές και σπουδαστές έχουν χίλιους δυο λόγους να μαυρίσουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και, μάλιστα, έχουν δυο ευκαιρίες να το κάνουν: Στις 13 Μάη στις φοιτητικές - σπουδαστικές εκλογές και στις 7 Ιούνη στις ευρωεκλογές.