Μέσα στην περασμένη βδομάδα, τόσο ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, όσο και ο αντίστοιχος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Αντρέι Μάσλοβ, παραχώρησαν συνεντεύξεις. Οπως συνηθίζεται σε ανάλογες περιπτώσεις, και οι δύο πρέσβεις εστίασαν στις διακρατικές σχέσεις και ζητήματα των χωρών τους με την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Α. Μάσλοβ για την «τάση αποκατάστασης του διμερούς εμπορίου μετά την πτώση το 2014 - 2015». Ο Ρώσος πρέσβης εστίασε στο γεγονός πως οι συναλλαγές κατά τους έντεκα μήνες του 2017 αυξήθηκαν κατά 42%, στα 3,4 δισ. δολάρια, ή στην αύξηση των Ρώσων τουριστών, που προσέγγισαν το 2017 τις 900 χιλιάδες, ή στο ότι «η μεγαλύτερη ξένη στρατηγική επένδυση στην Ελλάδα είναι ρωσική. Πρόκειται για την κατασκευή κατοικιών και ξενοδοχειακού συγκροτήματος στην Ελούντα της Κρήτης. Ο όγκος των επενδύσεων του ρωσικού ομίλου "Mirum" στο έργο υπερβαίνει τα 400 εκατ. ευρώ». Χωρίς να θέλουμε να αδικήσουμε τον Ρώσο πρέσβη, η συνέντευξη του Αμερικανού, τόσο σε μέγεθος όσο και σε βάθος, ήταν αποκαλυπτικότερη, μιας και ο Τζ. Πάιατ μπορεί να μην αναφέρθηκε σε νούμερα και σε ποσοτικούς δείκτες, αλλά εστίασε στην «ποιότητα» των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Ετσι, για να δείξει τη σημασία της χώρας μας για τους αμερικανικούς σχεδιασμούς, τη χαρακτήρισε «γεωπολιτικό μεντεσέ μεταξύ της Ευρώπης και της ευρύτερης γειτονιάς», που μάλιστα, όπως τόνισε, παίζει το ρόλο αυτό «ως δυνατός ΝΑΤΟικός σύμμαχος των ΗΠΑ». Ο Αμερικανός πρέσβης φρόντισε να ευχαριστήσει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τη βάση της Σούδας και για όλες τις υπηρεσίες που προσφέρει στις ΗΠΑ, τόσο με την παραχώρηση στρατιωτικών υποδομών που αξιοποιούνται από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ως ορμητήρια για την προώθηση των σχεδίων τους στην ευρύτερη περιοχή, όσο και για το ρόλο που παίζει στην ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων στους «κόλπους» της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Επίσης ανέπτυξε το «όνειρό» του να ξαναδεί τη Θεσσαλονίκη ως ένα «μεγάλο κοσμοπολίτικο κέντρο» με «μια οικονομική ενδοχώρα» που θα επεκτείνεται από την Οδησσό της Ουκρανίας μέχρι τα Δυτικά Βαλκάνια και τη Βόρεια Ιταλία. Βεβαίως, ο κ. Πάιατ δεν τα λέει αυτά στα καλά καθούμενα, οπότε κανείς δεν δικαιούται να πει το πώς γίνεται, «χωρίς χώμα και νερό, πώς ευρέθη αγγούρι εδώ». Γιατί είναι η ίδια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που βαδίζοντας πάνω στις «ράγες» των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ονειρεύεται την «αναβάθμιση» του ρόλου της αστικής τάξης της χώρας μας στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο, με την ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό «κόμβο». Από δω και η «σπουδή» της να κλείσει το ζήτημα με την ΠΓΔΜ, ενσωματώνοντας τα Δυτικά Βαλκάνια στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς.

Να όμως που για τους εργαζόμενους, γενικότερα το λαό μας, που εκτίθεται στους ανταγωνισμούς ισχυρών συμφερόντων, βγαίνει το «χωρίς κέρδος, κέρατα», όπως φαίνεται από τις απαντήσεις του Αμερικανού πρέσβη στα ζητήματα που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ιδιαίτερα τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο. Ετσι, ο πρέσβης των ΗΠΑ διευκρίνισε πως ο «πυλώνας σταθερότητας σε μια πολύπλοκη περιοχή», όπως αποκάλεσε τη χώρα μας, θα πρέπει να αποδεχτεί πως η «Τουρκία είναι μια γεωπολιτική πραγματικότητα» και ωμά, χωρίς περικοκλάδες, μας διευκρίνισε πως «αυτοί είναι οι σύμμαχοί σας στο ΝΑΤΟ». Αφού μάλιστα εξέφρασε το φόβο του για τυχόν «ατύχημα» στο Αιγαίο, λες και μιλάμε για κάποιο μοιραίο τροχαίο, που μπορεί να συμβεί επειδή δεν υπάρχει στηθαίο ασφάλειας, κάλεσε τους «δύο ΝΑΤΟικούς συμμάχους (...) να τα βρουν». Οι δηλώσεις αυτές βάζουν με τον πιο καθαρό τρόπο στον «κάλαθο των αχρήστων» τους ισχυρισμούς που ακούμε και διαβάζουμε όλο το τελευταίο διάστημα, πως εξαιτίας των δυσχερειών που αντιμετωπίζουν οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις αυτήν την περίοδο, οι ΗΠΑ βλέπουν τάχατες πιο «φιλικά» τη χώρα μας και μας στηρίζουν έναντι των τουρκικών προκλήσεων. Το ανάποδο συμβαίνει!

Το ζήτημα που ξεχωρίζει κανείς στις συνεντεύξεις των πρεσβευτών και των δύο χωρών είναι η γεωπολιτική αναμέτρησή τους στην περιοχή μας. Ενώ ο πρέσβης των ΗΠΑ υπογραμμίζει πως «ολόκληρη η περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων είναι επίκεντρο σημαντικού ενδιαφέροντος για τις ΗΠΑ» και υπερθεματίζει για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, ο Ρώσος πρέσβης δηλώνει πως «η συμμετοχή των χωρών αυτής της ευαίσθητης περιοχής στη Βορειοατλαντική Συμμαχία δεν συμβάλλει στην ενίσχυση της ασφάλειας σε αυτό το μέρος της Ευρώπης, αλλά αντίθετα αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης».

Εκδηλα, ο Πάιατ, ως «παιδονόμος» των Βαλκανίων, δηλώνει πως το θερμό ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την ένταξη αυτής της περιοχής στη «στρούγκα» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ οφείλεται στην «επιρροή» που ασκεί η Ρωσία στην περιοχή, που μάλιστα την χαρακτήρισε «κακόβουλη». Λες και η «επιρροή» (ή καλύτερα η απροκάλυπτη επέμβαση) των ΗΠΑ στην Ουκρανία, όταν αυτός ήταν εκεί πρέσβης, που οδήγησε στην πραξικοπηματική ανατροπή της προηγούμενης κυβέρνησης και στην ανάδειξη μιας φιλοδυτικής διακυβέρνησης, με τη στήριξη και απροκάλυπτα φασιστικών δυνάμεων, ήταν ... «καλόβουλη» και «ευεργετική». Να θυμίσουμε πως αυτό το «ενδιαφέρον» που είχαν δείξει οι ΗΠΑ και η ΕΕ για την Ουκρανία οδήγησε στο να απολέσει η τελευταία την Κριμαία, που ενσωματώθηκε στη Ρωσία, αλλά και στον πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Νοτιοανατολική Ουκρανία, στην περιοχή του Ντονμπάς. Αλήθεια, πού μπορεί να οδηγήσει τώρα το «ενδιαφέρον» των ΗΠΑ για τα Βαλκάνια;

Σαφέστατα αναδεικνύεται και στις δύο συνεντεύξεις πως ο οικονομικός «πόλεμος» ανάμεσα στις δύο δυνάμεις συνεχίζεται σφοδρός. Ετσι ο Α. Μάσλοβ υπογραμμίζει πως η Ελλάδα «εξακολουθεί να είναι όμηρος των παράνομων και αδικαιολόγητων κυρώσεων» που επιβλήθηκαν στη Ρωσία το 2014 και παρατείνονται τακτικά. «Η ελληνική οικονομία, κυρίως ο αγροτικός κλάδος, έχει υποστεί σοβαρές απώλειες από την απερίσκεπτη πολιτική της ΕΕ», λέει ο Ρώσος πρέσβης, ενώ από τη μεριά του ο Τζ. Πάιατ ξαναθέτει το θέμα της αντίθεσής του στην παραχώρηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης σε ρωσικά χέρια, αφού όπως δηλώνει «ο κόσμος αναρωτιέται ποιοι είναι πίσω από τις επενδύσεις». Ο Αμερικανός πρέσβης «δεν μασά τα λόγια του» και ευθέως μας παραπέμπει στη «Στρατηγική για την Εθνική Αμυνα» της χώρας του, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα. Και όπως μας ενημερώνει, αυτή κατονομάζει ως «αντίπαλες δυνάμεις» τόσο την Κίνα όσο και τη Ρωσία. Ταυτόχρονα, υπογραμμίζει πως οι ΗΠΑ καλούνται σ' αυτές τις συνθήκες του ανταγωνισμού «να εργαστούν» με τους συμμάχους τους, «ώστε να αναπτύξουν ευελιξία». Κι εδώ δίνει τον ορισμό της χώρας μας: «Είστε ο ορισμός της ευελιξίας», δηλώνει ευγενικά, έχοντας υπόψη του, σαφώς, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, γνωστή για τον οπορτουνισμό ή κοινώς για την ικανότητά της στις κωλοτούμπες. Να ένας ρόλος που ταιριάζει «γάντι» στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Το πώς στο πλαίσιο της περισπούδαστης «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής της» θα δείξει τέτοια «ευελιξία», που θα διευκολύνει την προώθηση των σχεδίων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή.

Ενα ζήτημα ωστόσο που θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει, είναι πως από τα πρώτα πράγματα που χαλάνε σε μια πόρτα, αν κάποιος κρεμαστεί απ' αυτήν, είναι ο μεντεσές! Οπως επίσης είναι γνωστό πως η «ευελιξία» στο άλμα, που μπορεί να επιδείξουν τα «βατράχια», δεν θα τα βοηθήσει και τόσο να μην πολτοποιηθούν όταν τα «βουβάλια» συγκρουστούν στο «βάλτο» των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Σαφώς, λοιπόν, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα λαϊκά στρώματα, δεν έχουν κανένα απολύτως όφελος από τα σχέδια της αστικής τάξης της χώρας μας και των κυβερνήσεών της, που δέχονται να παίξουν το ρόλο του «μεντεσέ» στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, διεκδικώντας κομμάτι από τη «μοιρασιά της πίτας» των ενεργειακών δρόμων και πηγών, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, των μεριδίων των αγορών για λογαριασμό τους. Εγγύηση για πραγματική ασφάλεια και ευημερία του λαού είναι μόνο η ανάπτυξη της πάλης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, οργανισμούς και πολέμους, ενάντια στην εμπλοκή της χώρας σ' αυτούς, όπως συνολικά ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης και στην καπιταλιστική εξουσία που τους γεννά και τους θρέφει.