Με πιέσεις και δήθεν προσφορές - «ευκαιρίας» οι λεγόμενες κραταιές χώρες της ΕΕ «περικύκλωσαν» την περασμένη βδομάδα την πολιτική ηγεσία της Σερβίας, επιδιώκοντας να εκβιάσουν (προς τη δική τους κατεύθυνση) το αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των σερβικών προεδρικών εκλογών που διεξάγεται σήμερα στο Βελιγράδι. Ωστόσο, η μάχη που δίνεται αυτήν την Κυριακή ανάμεσα στο φιλοδυτικό απερχόμενο Πρόεδρο Μπόρις Τάντιτς και το φιλορώσο υποψήφιο Τόμισλαβ Νίκολιτς δεν πρόκειται να επηρεάσει σοβαρά τα αμερικανο-ευρωενωσιακά σχέδια απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου απ' τη Σερβία. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες έχουν βάλει σταθερά πλώρη για υποστήριξη της μονομερούς ανεξαρτησίας που θα ανακηρύξει σε λίγες μέρες η ηγεσία των Κοσσοβάρων Αλβανών με ό,τι αυτό συνεπάγεται όχι μόνον για την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, αλλά και για τη διεθνή τάξη πραγμάτων...

Είναι χαρακτηριστικό ότι αμερικανικές πολιτικές πηγές που επικαλούνταν ως το απόγευμα της Πέμπτης αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα προεξοφλούσαν ως βέβαιη τη μονομερή κήρυξη ανεξαρτησίας του ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου «στις 9 ή 10 Φλεβάρη εάν νικήσει ο Τόμισλαβ Νίκολιτς και στις 17 Φλεβάρη το νωρίτερο εάν νικήσει ο φιλοδυτικός υποψήφιος Τάντιτς»...«Οι μεγάλες δυνάμεις ασκούν πιέσεις για κήρυξη της ανεξαρτησίας το Φλεβάρη» έγραφε χαρακτηριστικά ανταπόκριση του αμερικανικού δικτύου ABC....

Παράλληλα, οι βρετανικοί «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» έγραφαν πως η αναγνώριση της «ανεξαρτησίας» του Κοσσυφοπεδίου θα γίνει εντός Φλεβάρη σε τρεις φάσεις. Σε πρώτη φάση, η ανεξαρτησία του προτεκτοράτου αναφέρεται πως θα αναγνωριστεί από 10 χώρες της ΕΕ μεταξύ των οποίων η Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία. Σε δεύτερη φάση, η ανεξαρτησία του προτεκτοράτου θα αναγνωριστεί από Ισπανία και Ιταλία, ενώ στον επόμενο «γύρο» στο χορό της «αναγνώρισης» θα συρθούν η Ελλάδα και η Ρουμανία. Η ΕΕ ως πολιτικο-οικονομική οντότητα δεν πρόκειται να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του προτεκτοράτου κυρίως λόγω των (εύλογων...) αντιρρήσεων της Κύπρου που δεν προτίθεται να λυγίσει στις έντονες πιέσεις που και η ίδια υφίσταται...

Το ίδιο διάστημα τα ρωσικά ΜΜΕ προέβαλλαν τις επισημάνσεις ανώτατων αξιωματούχων του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, σύμφωνα με τους οποίους ο ΓΓ του ΟΗΕ δεχόταν αφόρητες πιέσεις από Αμερικανούς και Ευρωενωσιακούς αξιωματούχους, προκειμένου να κάνει τα στραβά μάτια και να δεχτεί σύντομα, διά της πλαγίας, φόρμουλα αντικατάστασης της διοίκησης του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο με την 1.800μελή αποστολή της ΕΕ. Χωρίς, βέβαια, να υπάρξει η απαιτούμενη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ...

Επιπλέον, μέσα σ' αυτό το πλαίσιο εκβιαστικών πιέσεων και «φιλικών προσφορών» της Δύσης είδαμε την περασμένη Δευτέρα την απόφαση του Συμβουλίου Εξωτερικών της ΕΕ να υπογράψει με τη Σερβία στις 7 Φλεβάρη μία ενδιάμεση «πολιτική συμφωνία για το ελεύθερο εμπόριο και τη φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος των θεωρήσεων εισόδου» (βίζα). Η συμφωνία, που θα υπογραφεί την ερχόμενη βδομάδα τάχα για να μην φανεί πως η ΕΕ επιδιώκει να επηρεάσει το αποτέλεσμα των σημερινών σερβικών προεδρικών εκλογών, υποτίθεται ότι θα δίνει: α) στο Βελιγράδι κάποια οικονομικά οφέλη και β) στους Σέρβους ψηφοφόρους την εντύπωση μίας πιο «απτής» ευρωπαϊκής προοπτικής για τη Σερβία. Αξίζει σ' αυτό το σημείο να επισημάνουμε την ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας σ' αυτές τις ευρω-ενωσιακές πιέσεις κατά του Βελιγραδίου, καθώς η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, εμφανίστηκε να πρωτοστατεί στην προώθηση της «ευρωπαϊκής προοπτικής της Σερβίας.

Οσο για το Σύμφωνο Σταθερότητας και Συνεργασίας με τη Σερβία; Αυτό, επί του παρόντος, εξαφανίστηκε απ' το προσκήνιο ένεκα των ολλανδικών αντιρρήσεων που προβάλλονται με το πρόσχημα ότι το Βελιγράδι δεν έχει ακόμη παραδώσει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης τους πρώην ηγέτες των Σερβοβόσνιων Ράντοβαν Κάρατζιτς και Ράτκο Μλάντιτς...

Associated Press

Θέμα χρόνου είναι για ΗΠΑ και ΕΕ η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, ανεξαρτήτως του εάν ο νικητής των σερβικών προεδρικών εκλογών θα είναι ο Μπόρις Τάντις (αριστερά) ή ο Τόμισλαβ Νίκολιτς (δεξιά)...

Για παράδειγμα, την περασμένη βδομάδα, ο Μπερνάρ Γκετά, αρθρογράφος και μέλος του εποπτικού συμβουλίου της γαλλικής Λιμπερασιόν έγραψε άρθρο με τίτλο «Μοιραίο λάθος στα Βαλκάνια». Ο Γάλλος αναλυτής εξηγούσε ότι η ανεξαρτησία του προτεκτοράτου θα αποτελέσει «ανησυχητικό και επικίνδυνο προηγούμενο, αφού η αποδοχή της αλλαγής των συνόρων ενός μέλους του ΟΗΕ (σ.σ. όπως η Σερβική Δημοκρατία) συνιστά απειλή για όλες τις χώρες της περιοχής». Αν οι Κοσσοβάροι, έγραψε ο Μπερνάρ Γκετά, επιτυγχάνουν την απόσχιση της περιοχής τους επειδή είναι κατά 90% Αλβανοί, γιατί να μην κάνουν το ίδιο αύριο οι Σέρβοι και οι Κροάτες της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης; (`Η οι Αλβανοί της βορειοδυτικής ΠΓΔΜ, θα συμπληρώναμε εμείς...)

Και ο ίδιος αρθρογράφος κατέληξε αναφέροντας:

«Υπάρχει κάτι το σκανδαλώδες στην ελαφρότητα που προκαλεί τόσες εντάσεις, όπως και στην παραβίαση της υπόσχεσης που είχε δοθεί στο Ντέιτον: Να μην ξανανοίξει το ζήτημα του Κοσσόβου. Στο όνομα ποιας αρχής θα καταδικάσει αύριο η Ευρώπη ένα αποσχιστικό κίνημα στη Φλάνδρα, στη Λομβαρδία, στην Καταλωνία; Με ποιο επιχείρημα θα αρνηθούν αύριο οι Δυτικοί να εγκρίνουν την ανεξαρτησία της Ταϊβάν ή όλων εκείνων των περιοχών σε όλες τις ηπείρους, που έχουν διάφορους λόγους να πορευτούν μόνες; Ευνοώντας τον πολλαπλασιασμό των μικρο-κρατών, η Ευρώπη υπονομεύει τη δική της σταθερότητα και τη σταθερότητα του πλανήτη. Και, ταυτόχρονα, χαρίζει στη Ρωσία τη μεγαλύτερη χώρα των Βαλκανίων: τη Σερβία».

Μεσοβδόμαδα, πάλι, εκτενή τηλεγραφήματα του Αθηναϊκού και του Γερμανικού Πρακτορείου Ειδήσεων επιχειρούσαν ανάλυση των πιθανών επιπτώσεων της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου σε μία από τις μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ με αυτονομιστικά κινήματα, την Ισπανία. Τα πρακτορεία επισήμαναν ότι ένα από τα κεντρικά θέματα των ισπανικών βουλευτικών εκλογών της 9ης Μαρτίου θα είναι τοζήτημα των αποσχιστικών τάσεων που έχουν αναπτυχθεί σε κάποιες περιφέρειες της Ισπανίας, όπου η κεντροδεξιά αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση του «σοσιαλιστή» πρωθυπουργού Θαπατέρο ότι τις έχει ενισχύσει με τις διαπραγματεύσεις με τη βασκική ΕΤΑ και την παραχώρηση μεγαλύτερης αυτοδιάθεσης σε τοπικές κυβερνήσεις. Σημείωσαν, δε, ότι τα αποσχιστικά κινήματα εντός της Ισπανίας (σε χώρα των Βάσκων, Καταλωνία και Γαλικία) έχουν επηρεάσει τη στάση της κυβέρνησης στο ζήτημα της μονομερούς ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, απέναντι στο οποίο η Μαδρίτη δεν είναι ιδιαίτερα ενθουσιώδης...

Η λίστα θα μπορούσε να μακρύνει κατά πολύ, εάν παρατεθούν εδώ τα σενάρια που έχουν κατά το πρόσφατο παρελθόν αναφέρει βρετανικές εφημερίδες σε σχέση με την πιθανότητα «κλωνοποίησης» του σεναρίου απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου απ' τη Σερβία, στην περίπτωση, π.χ., «ανεξαρτητοποίησης» της Σκοτίας ή της Ουαλίας απ' τη «Μεγάλη» Βρετανία...

Συμπέρασμα: Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα δε διστάζουν ούτε μπροστά στον «κανιβαλισμό», προκειμένου να εξασφαλίσουν ξαναμοίρασμα της πίτας του κεφαλαίου και της εξουσίας. Οι μόνοι που θα κληθούν, σε τελευταία ανάλυση, να πληρώσουν το «λογαριασμό», θα είναι οι λαοί και γι' αυτό και εκείνοι είναι οι μόνοι που μπορούν και πρέπει να αντισταθούν...