Ο εφιάλτης της ανεργίας απλώνεται σε ολοένα και περισσότερα σπίτια εργατικών - λαϊκών οικογενειών στη Θεσσαλονίκη, διαλύοντας στην πράξη το παραμύθι ότι «τα δύσκολα πέρασαν», ότι «περάσαμε τον κάβο» και τώρα έρχεται τάχα η «δίκαιη ανάπτυξη»...

Ακόμη και με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που δεν αποτυπώνουν την πραγματική ανεργία (είναι χαρακτηριστικό ότι θεωρείται εργαζόμενος ακόμη και όποιος εργάζεται έστω και μία ώρα τη βδομάδα), η ανεργία στη Μακεδονία - Θράκη, τον Ιούλη του 2016, ήταν στο 24,2%. Στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης η επίσημη ανεργία υπολογίζεται στο 27%, ενώ την αρνητική πρωτιά κατέχει η ΠΕ Σερρών, όπου οι άνεργοι ανήλθαν στο 29,1% του ενεργού πληθυσμού.

Στη Θεσσαλονίκη συγκεντρώνεται το 63,4% των ανέργων της Περιφέρειας Κ. Μακεδονίας. Από αυτούς, σύμφωνα με στοιχεία του Αυγούστου του 2016, το 62,6% είναι γυναίκες. Το 13,7% των ανέργων είναι 25 - 29 ετών και το 8,2% μεταξύ 20 και 24 ετών.

Την ίδια ώρα που καθημερινά νέοι άνεργοι εγγράφονται στον ΟΑΕΔ, το 90% των ανέργων δεν δικαιούται ούτε το ισχνό επίδομα των 361 ευρώ. Αρκετοί είναι χωρίς φως, νερό, θέρμανση. Αλλοι δεν μπορούν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, να πληρώσουν τους φόρους, κινδυνεύουν από πλειστηριασμούς ή με έξωση...

Η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα μέτρο ουσιαστικής ανακούφισης των ανέργων, ενώ ταυτόχρονα «μπουκώνει» με νέα προνόμια το κεφάλαιο, με προγράμματα ΕΣΠΑ, επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές, προγράμματα δήθεν καταπολέμησης της ανεργίας, που απλά την ανακυκλώνουν, εξασφαλίζοντας στους μεγαλοεπιχειρηματίες ζεστό χρήμα και τζάμπα εργαζόμενους. Στους ίδιους έρχεται να δώσει τώρα ακόμα και το επίδομα ανεργίας, με τη μορφή της περιβόητης «επιταγής εργασίας».

Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι μειώσεις μισθών, γενικεύονται οι ελαστικές μορφές εργασίας με τα 3ωρα και τα 4ωρα, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που ξαναπετάνε τον κόσμο στην ανεργία, κλιμακώνεται η φοροαφαίμαξη.

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, είναι αναγκαιότητα η οργάνωση του αγώνα των ανέργων, ως μια απαραίτητη προϋπόθεση στην υπόθεση της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος. Η συμμετοχή των ανέργων στο σωματείο τους, στις Επιτροπές Ανέργων, είναι ζωτικής σημασίας. Η ανεργία, όπως και κάθε πρόβλημα που βιώνουν οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες, πρέπει να αντιμετωπιστεί με όρους αγώνα και σύγκρουσης.

Τα ταξικά σωματεία στη Θεσσαλονίκη μπαίνουν μπροστά στην οργάνωση του αγώνα των ανέργων και μέσα από μια σειρά πρωτοβουλίες φέρνουν στο επίκεντρο τη διεκδίκηση μέτρων ουσιαστικής προστασίας αυτών και των οικογενειών τους, την πάλη για ανατροπή, συνολικά, της βαρβαρότητας που βιώνει ο εργαζόμενος λαός.

Ενταγμένο σ' αυτή την κατεύθυνση είναι και το σημερινό συλλαλητήριο για την ανεργία, για την επιτυχία του οποίου δουλεύουν μέχρι και την τελευταία ώρα, με εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, αλλά και στις γειτονιές, τα ταξικά σωματεία της Θεσσαλονίκης και οι Επιτροπές Ανέργων.

Το προηγούμενο διάστημα πραγματοποιήθηκαν αντίστοιχες μαζικές κινητοποιήσεις, όπως η συναυλία αλληλεγγύης μπροστά στο ΙΚΑ της Αριστοτέλους, η κινητοποίηση έξω από την Περιφερειακή Διεύθυνση του ΟΑΕΔ, αλλά και πολλές ακόμη παρεμβάσεις για την προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους. Παράλληλα, στο πλαίσιο της ταξικής αλληλεγγύης, τα τελευταία χρόνια οι Επιτροπές Ανέργων μαζί με τις Λαϊκές Επιτροπές, με τη στήριξη του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και του ΜΑΣ, λειτουργούν τα λαϊκά φροντιστήρια για τα παιδιά των ανέργων, των λαϊκών οικογενειών.

Τα ταξικά σωματεία της Θεσσαλονίκης και οι Επιτροπές Ανέργων καλούν τους εργαζόμενους και τους ανέργους να παλέψουν για:

Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλους τους ανέργους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, για όλη τη διάρκεια της ανεργίας.

Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες. Πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ίδιους και την οικογένειά τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Κανένας εργαζόμενος να μην εργάζεται με μισθούς κάτω από 751 ευρώ. Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας. Κανένας εργαζόμενος να μην εργάζεται ανασφάλιστος, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις. Να επανέλθουν οι κλαδικοί μισθοί στα επίπεδα των τελευταίων Συμβάσεων. Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των ασφαλιστικών ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία. Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Κατώτερη σύνταξη στα 600 ευρώ. Κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων που επηρεάζουν τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις. Να μπει φρένο στη φοροληστεία και στην αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών και των φόρων που πλήττουν μισθούς και συντάξεις. Να πληρώσουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές.

Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε ανέργους, απλήρωτους εργαζόμενους. Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και Δημόσιο. Διαγραφή των χρεών από τόκους.

Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης. Να σταματήσει το άθλιο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζομένων. Να κλείσουν τώρα τα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» για την κατάσταση στον κλάδο των Κατασκευών, ο Γιώργος Παπαεπαμεινώνδας, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης, ανέφερε:

«Στη Θεσσαλονίκη, προ κρίσης δουλεύαμε 23.000 - 25.000 οικοδόμοι στις Κατασκευές. Σήμερα μετά βίας δουλεύουν 1.000 έως 1.500 συνάδελφοι σε όλο το νομό. Η κρίση στον κλάδο είναι η χειρότερη των τελευταίων 60 χρόνων, με αποτέλεσμα η ανεργία στον κλάδο να κυμαίνεται στο 90-95%.

Παράλληλα, οργιάζει η ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία. Εκεί όπου παρεμβαίνει το Συνδικάτο, κατορθώνουμε να παίρνουν οι συνάδελφοι τα λεφτά και την ασφάλιση. Η ελαστικοποίηση της εργασίας, η δουλειά από ήλιο σε ήλιο, τα πετσοκομμένα μεροκάματα είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Μετρό Θεσσαλονίκης, όπου οι εργαζόμενοι δουλεύουν με τσακισμένα μεροκάματα από 45% έως 50% σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς.

Την ίδια ώρα, τα 5μηνα και 8μηνα προγράμματα απασχόλησης, στα οποία απασχολούνται εκ περιτροπής οι μακροχρόνια άνεργοι του κλάδου, δεν δίνουν διέξοδο και λύση στο πρόβλημα, αλλά είναι ημίμετρα κουκουλώματος της ανεργίας. Χιλιάδες συνάδελφοι δεν μπορούν να καλύψουν βασικές ανάγκες, Παιδεία, Υγεία, νερό και ρεύμα, είναι αντιμέτωποι με την απειλή πλειστηριασμών.

Το Συνδικάτο βρέθηκε μπροστά στην οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων στα 5μηνα και έδειξε ότι μπορούν ακόμη να δίνονται νικηφόρες μάχες. Για πρώτη φορά, τους αναγνωρίστηκε το δικαίωμα της άδειας, επιβλήθηκαν μέτρα προστασίας της εργασίας, κατορθώσαμε να πληρώνονται άμεσα τα δεδουλευμένα τους. Οι συνάδελφοι μετά την προσωρινή δουλειά ξαναβρέθηκαν στην ανεργία, παραμένουν όμως στο πλάι του Συνδικάτου και συμμετέχουν μαζικά στις δράσεις του.

Σε όλη αυτή την επίθεση της κυβέρνησης, απέναντι στα δικαιώματα των εργαζομένων του κλάδου, το Συνδικάτο απάντησε στοχευμένα με τη δημιουργία Επιτροπής Ανέργων. Οργάνωσε παρεμβάσεις σε νοσοκομεία για να μην πληρώσουν νοσήλια άνεργοι συνάδελφοι, για επανασύνδεση νερού, ρεύματος κ.ά. Οι παρεμβάσεις αυτές επιβεβαίωσαν την αναγκαιότητα οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι του κλάδου να συσπειρωθούν και να παλέψουν στο πλευρό του Συνδικάτου για τα δικαιώματά τους, για την ανασύνταξη του κινήματος, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Αναδείξαμε ότι το πρόβλημα της ανεργίας στον κλάδο δεν μπορεί να λυθεί στο πλαίσιο της πολιτικής που λειτουργεί με κριτήριο την κερδοφορία των λίγων. Μπορεί να λυθεί με την ανάπτυξη προς όφελος των λαϊκών αναγκών, στο πλαίσιο της οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας με επίκεντρο αποκλειστικά αυτή την κατεύθυνση. Με τη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα Κατασκευών στο πλαίσιο αυτού του δρόμου ανάπτυξης, που θα αξιοποιήσει όλο το εργατικό δυναμικό και τις δυνατότητες που υπάρχουν».

Για την πείρα από τη δουλειά στον κλάδο του Εμπορίου μίλησε στον «Ριζοσπάστη» η Γαρυφαλλιά Καλαμαρά, πρόεδρος της Ενωσης Εμποροϋπαλλήλων Ν. Θεσσαλονίκης:

«Και στον κλάδο του Εμπορίου έχουμε απολύσεις παλαιότερων εργαζομένων και αντικατάστασή τους με νέους πιο φτηνούς, "οικειοθελείς" αποχωρήσεις, απολύσεις πριν κλείσουν χρόνο, εντατικοποίηση της δουλειάς με εξαντλητικά ωράρια καθημερινά και σε αυτά προστίθεται και η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, οι μισθοί πείνας, η ενοικίαση εργαζομένων κ.ά.

Ταυτόχρονα, ο αδυσώπητος ανταγωνισμός οδηγεί και σε κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων και όσο πάει αυξάνονται τα λουκέτα. Επομένως, είναι πλέον κανόνας η συνεχής προσπάθεια για εύρεση εργασίας - ακόμα και όταν δουλεύεις ψάχνεις για κάτι άλλο - και η συνεχής εναλλαγή από περιόδους ανεργίας σε περιόδους εργασίας. Με τα ποσοστά των μακροχρόνια ανέργων να είναι μεγάλα, όταν βρίσκεις δουλειά μετά από χρόνια, νομίζεις πως είναι τύχη να δουλεύεις έστω και για ψίχουλα. Για παράδειγμα, στα "Jumbo" που οι συμβάσεις είναι ενός μήνα, όταν "πέφτει" δουλειά, έχουν κάνει τους εργαζόμενους να περιμένουν πάνω από το τηλέφωνο μήπως τους ξαναπάρουν.

Για την ανεργία δεν φταίνε οι άνεργοι. Για την κακοπληρωμένη δουλειά δεν φταίνε οι εργαζόμενοι. Η Ενωση Εμποροϋπαλλήλων Ν. Θεσσαλονίκης και η Επιτροπή Ανέργων του σωματείου καλεί εργαζόμενους και ανέργους να παλέψουν. Με δράσεις και πρωτοβουλίες για να δυναμώσει η αλληλεγγύη, να βάλουμε φρένο στην επίθεση που δεχόμαστε από κυβέρνηση, μεγάλο κεφάλαιο και ΕΕ. Το ΔΣ έχει αποφασίσει τη συνδιοργάνωση του σημερινού συλλαλητηρίου και πραγματοποίηση εξόρμησης στο κέντρο της Θεσσαλονίκης σήμερα το πρωί, γιορτή για τα παιδιά στις 4 Δεκέμβρη, ενώ με συσκέψεις και συζητήσεις θα συζητήσουμε για το πλαίσιο των αιτημάτων που αφορούν στην ανεργία και την προστασία των λαϊκών οικογενειών. Καλούμε και σε συμμετοχή στη συνέλευση στις 13 Νοέμβρη, για συντονισμό της δράσης μας μπροστά στην πανεργατική απεργία και τη συμμετοχή μας στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ».