ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 3 Νοέμβρη 2006
Σελ. /28
Πείτε και κανένα «Οχι»

Η δευτερολογία της Αλ. Παπαρήγα

Η στάση του ΚΚΕ απέναντι στις εκάστοτε κυβερνήσεις κρίνεται από την ουσία της ακολουθούμενης πολιτικής και όχι από δευτερεύοντα θέματα, όπως το ύφος κάποιας ομιλίας ή τα ταξίδια του πρωθυπουργού στο εξωτερικό, ξεκαθάρισε στη δευτερολογία της η Αλ. Παπαρήγα. Συγκεκριμένα τόνισε:

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, όπως ξέρετε, δεν τοποθετείται απέναντι σε μια κυβέρνηση ή σε μια ομιλία, παίρνοντας σαν βάση αν το ύφος είναι μετριοπαθές ή εριστικό, ανεξάρτητα αν στην προκειμένη στιγμή κάποιος μπορεί να προτιμά το ένα ή το άλλο. Είναι η ουσία. Εμείς διαφωνούμε επί της ουσίας με την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης όπως και της χτεσινής. Και νομίζω ότι κάπως έτσι πρέπει να μπαίνει το ζήτημα. Ούτε είναι ο αριθμός των ταξιδιών στο εξωτερικό, ούτε το ύφος του πρωθυπουργού ή του υπουργού Εξωτερικών που λύνει τα ζητήματα.

Εδώ πρέπει να απαντήσουμε στο εξής ζήτημα: Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει αρχές και βάσεις πάνω στις οποίες είναι δομημένη όπου μπορεί με μια καλή διπλωματική παρέμβαση - να συμφωνήσουμε σ' αυτό - και με ένα καλά διπλωματικά προετοιμασμένο υπουργείο με άρτιους επιστήμονες, να δώσει δίκαιη λύση σε διεθνή πολιτικά προβλήματα τα οποία, αν θέλετε, ξεφεύγουν και από τα πλαίσια της ίδιας της Ευρώπης; Και αν δώσει λύση, σε ποια κατεύθυνση;

Κατά τη γνώμη μας, από τη σκοπιά των συμφερόντων πρέπει να δούμε αυτά τα ζητήματα. Και το λέω αυτό, γιατί αυτό που είναι ανούσιο δεν είναι καμιά φορά αν υψώνουμε ή δεν υψώνουμε τους τόνους. Ανθρωποι είμαστε και θα πέσουμε και σ' αυτήν την παγίδα. Δεν μπορεί να μένει το ζήτημα στο πλαίσιο κάποιων τυπικών διπλωματικών σχέσεων. Κυρίως, μας απασχολεί πώς ενημερώνεται ο ελληνικός λαός.

Εμείς, λοιπόν, δεν έχουμε καμία - και το λέμε - εμπιστοσύνη ότι όταν μια κυβέρνηση - είτε είναι η Νέα Δημοκρατία, είτε το ΠΑΣΟΚ, οποιοσδήποτε είναι κυβέρνηση - προετοιμάζεται καλά, πάει τα στοιχεία, βάζει τις φωνές, διαπραγματεύεται - εμείς να δεχτούμε ότι και διεκδικεί και διαπραγματεύεται ορισμένα ζητήματα - τα πράγματα λύνονται. Διότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι μία ένωση που όχι μόνο από την ίδια της τη φύση δεν μπορεί να στηριχτεί στο δίκαιο των λαών, αλλά υπάρχουν και τέτοιες οξυμένες αντιθέσεις εντός και διεθνώς, που δεν υπάρχει η ελπίδα ότι όλα τα προβλήματα μπορεί να λυθούν κατά τον καλύτερο τρόπο. Νομίζω ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει να διαλέξει ανάμεσα στο ύφος μιας πολιτικής, αλλά επί της ουσίας».

Ενιαία η εσωτερική και η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας


Σχολιάζοντας την άποψη που θέλει την Τουρκία να προχωράει σε εκδημοκρατισμό στην πορεία ένταξής της στην ΕΕ τόνισε: «Με την ευκαιρία θέλω να θέσω τον εξής προβληματισμό: Πολλές φορές ακούμε ότι το πρόβλημα της Τουρκίας είναι εσωτερικό και ότι εξωτερικεύει το εσωτερικό της πρόβλημα. Δεν το αμφισβητούμε αυτό, ιδιαίτερα εάν παρακολουθήσει κανείς - και έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον - τη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας. Ωστόσο, αυτό που παρατηρούμε εμείς, ανεξάρτητα από το "βαθύ κράτος", ή τα διάφορα κέντρα εξουσίας που υπάρχουν στο εσωτερικό ή τις εναλλαγές, είναι ότι επί πάρα πολλά χρόνια η ηγεσία της Τουρκίας έχει μια συγκεκριμένη, σταθερή εξωτερική πολιτική. Και είναι σταθερή όχι γιατί δεν υπάρχει εσωτερική διαπάλη ανάμεσα σε κέντρα εξουσίας, αλλά γιατί τα κέντρα εξουσίας εντάσσονται σε συγκεκριμένα, ταξικά όπως λέμε εμείς, κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Αυτό είναι που μας ανησυχεί περισσότερο.

Πραγματικά και εμείς - δε νομίζω ότι κανείς θα είναι αντίθετος - αναμφισβήτητα θέλουμε να υπάρχουν θετικές προοδευτικές αλλαγές στο εσωτερικό της Τουρκίας. Αλλά αυτές από μόνες τους - εάν χρησιμοποιήσω αυτόν τον όρο που συνηθισμένα λέμε, τα δημοκρατικά δικαιώματα κ.λπ., κάτι που δεν είναι κατοχυρωμένο ούτε στην Ευρώπη που κρίνει την Τουρκία - θα οδηγήσουν σε μια άλλη εξωτερική πολιτική;

Για παράδειγμα, η αμερικανική δημοκρατία, η γαλλική δημοκρατία, η βρετανική δημοκρατία θεωρούνται ότι είναι σε υψηλό επίπεδο. Η εξωτερική τους πολιτική; Κατά συνέπεια, ούτε η εσωτερική δημοκρατία είναι αυτή που πρέπει, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Το λέμε αυτό, γιατί την υπόθεση της Τουρκίας πρέπει να τη δούμε με μεγαλύτερη σοβαρότητα και όχι σαν ένα ελληνοτουρκικό ζήτημα. Η Τουρκία έχει μια μεγαλύτερη γεωστρατηγική σημασία σήμερα απ' ό,τι έχει η Ελλάδα για το ΝΑΤΟ, για την Ευρωπαϊκή Ενωση κ.λπ. Πρέπει να τα δούμε, δηλαδή, με περισσότερο αντικειμενικά στοιχεία και από εκεί και πέρα χρειάζονται και οι διπλωματικοί χειρισμοί. Και εμείς εάν ήμασταν στη θέση σας, δε θα μπορούσαμε να πάμε απλώς με ένα κείμενο γενικών αρχών. Και χειρισμοί χρειάζονται και ενημέρωση, αλλά η διαφορά μας με εσάς είναι ότι από άλλη αφετηρία βλέπουμε τα προβλήματα. Με αυτήν την έννοια ακόμα και για ένα ζήτημα, όπως για παράδειγμα τα Ελληνοτουρκικά, μπορεί να έχουμε έναν κοινό στόχο, αλλά οι διαφορετικές αφετηρίες μάς διαφοροποιούν.

Να ξεκαθαρίσουμε ότι όσον αφορά στην εθνική στρατηγική, ευχή θα ήταν όλα τα κόμματα να είχαμε κοινή άποψη για το σύνολο της εξωτερικής πολιτικής και όχι μόνο για κάποια θέματα στα οποία μπορεί να συμπίπτουμε. Δε γίνεται. Κατά τη γνώμη μας αυτό δεν είναι θέμα θέλησης των κομμάτων. Είναι αντικειμενικό και πρέπει να το δούμε έτσι. Επομένως, θα υπάρχουν και διαπάλη, και αντιθέσεις, και καταγγελίες, βεβαίως πάντα με στοιχεία. Τουλάχιστον, εμείς αυτό που λέμε "εθνική στρατηγική" δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει. Μπορεί σε ένα ζήτημα να συμπέσουμε, μπορεί αύριο να συμφωνήσουμε σε μια ελληνοτουρκική συμφωνία στα τρέχοντα ζητήματα. Αυτό δεν το αποκλείουμε εκ των προτέρων, γι' αυτό και συζητάμε, γι' αυτό και συμμετέχουμε, γι' αυτό δε θέτουμε και άλλα ζητήματα σε αυτήν τη συζήτηση που κάνουμε. Ούτε για την Παιδεία μιλήσαμε, ούτε για την ανεργία, ούτε τίποτα».

Η Αλ. Παπαρήγα, απευθυνόμενη στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, ο οποίος στη δευτερολογία του αναφέρθηκε σε διάφορα θέματα της εσωτερικής πολιτικής, τόνισε: «Ειλικρινά σας λέω, κύριε Παπανδρέου, δεν μπορεί κάθε φορά να ακούμε την απογραφή, το ΑΣΕΠ κλπ. Εχετε δικαίωμα να το βάζετε, δε σας απαγορεύω, αλλά είναι καλό να συζητάμε ένα θέμα, να το εξαντλούμε, ώστε ακόμα και στη δευτερολογία να ανοίξουμε και άλλα θέματα που δεν τα είπαμε στην αρχή, έτσι για προβληματισμό, τουλάχιστον αυτές οι συζητήσεις να είναι χρήσιμες. Δεν μπορεί να υπηρετούν αυτό που λέμε "το καθημερινό". Και εγώ θα μπορούσα να αναφερθώ στην Παιδεία. Δεν το έκανα. Δεν είναι ότι δεν έχουμε ευαισθησία.

Υπάρχουν, λοιπόν, θέματα σοβαρά της εξωτερικής πολιτικής, που βεβαίως εσωτερικεύονται, που κατά κάποιον τρόπο, ακριβώς επειδή ορισμένα από αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε μεγάλη εμπλοκή την Ελλάδα, ακόμα - να μην το αποκλείσουμε - και σε στρατιωτικές εμπλοκές, μακάρι να μπορούμε σε κάτι να συμφωνήσουμε, σε ένα τρέχον, γιατί στρατηγικά συνολικά δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε, τουλάχιστον εμείς, με κανένα κόμμα εδώ. Μακάρι σε ένα τρέχον, μακάρι να συμφωνήσουμε στην επίλυση του Κυπριακού.

Και, βεβαίως, ούτε εμείς κάνουμε τον πάτρωνα κανενός κόμματος της Κύπρου, ούτε καμιάς χώρας. Αλλά, εν πάση περιπτώσει σε ό,τι μας αφορά, μακάρι να μπορούμε να συμφωνήσουμε. Μέχρι τώρα δεν τα καταφέραμε. Μακάρι να μπορούμε. Αλλά αυτό που λέμε "εθνική στρατηγική" δεν έχει σχέση με μετριοπάθεια ή με μη μετριοπάθεια. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε».

Δεν υπάρχει ενιαία ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και δεν πρόκειται να υπάρξει

«Ωστόσο, για να ολοκληρώσω, είμαστε πάρα πολύ ανήσυχοι λόγω της γενικότερης - δε θα πω της παγκόσμιας - κατάστασης στην περιοχή. Η Ελλάδα, βεβαίως, είναι μία χώρα που είναι στην Ευρώπη γεωγραφικά και εν πάση περιπτώσει σήμερα ενταγμένη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά η υπόθεση της Μέσης Ανατολής είναι μία υπόθεση που και γεωγραφικά είναι κοντά μας και η Ευρώπη είναι σε γερή ανάμειξη με τη Μέση Ανατολή. Μέσα εκεί μπαίνουν Αιγαίο - Κυπριακό - Θράκη. Δε θέλουμε να πούμε ότι θα έρθουν μαύρα τα πράγματα και ότι θα έχουμε πολέμους, θα μπούμε μέσα σε πόλεμο εμείς, θα μας επιτεθούν κ.λπ., ωστόσο ο ορίζοντας δεν είναι καθαρός και δεν μπορεί να υπάρχει καθησυχασμός. Επομένως, δεν είναι ζήτημα απλώς διεθνών και διπλωματικών σχέσεων και ταξιδιών κ.λπ., είναι πιο ουσιαστικά ζητήματα.

Εμείς θα ζητήσουμε το εξής πράγμα: Πείτε και κανένα "Οχι". Χρησιμοποιήστε, κύριε πρωθυπουργέ, και κανένα εμπόδιο, έστω και με κίνδυνο - που εσείς τον λέτε κίνδυνο, εμείς δεν το θεωρούμε - να διαταραχτεί η ευρωπαϊκή ενότητα. Δεν υπάρχει ενιαία ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και δεν πρόκειται να υπάρξει. Οι αντιπαραθέσεις και οι αντιθέσεις είναι οξύτατες. Αξιοποιήστε, λοιπόν, και αυτές τις αντιθέσεις, βάλτε κάποια εμπόδια, σε θέματα έστω του ενδιαφέροντός μας».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ