Αυτή η βδομάδα έχει την ιδιαιτερότητα να περιλαμβάνει ένα πλήρες αφιέρωμα στο έργο του Αντρέι Ταρκόφσκι στον κινηματογράφο «Ριβιέρα». Στις επανεκδόσεις της βδομάδας περιλαμβάνεται και η ταινία «Ο Θρύλος του Κάστρου Σουράμι» (Ambavi Suramis Tsikhitsa) του Σεργκέι Παρατζάνοφ, η οποία θα παίζεται και στο υπέροχο «Cine Athenee». Η υπόθεσή της αφορά σε έναν γεωργιανό θρύλο σχετικά με την αδυναμία ενός ηγεμόνα να χτίσει το κάστρο των ονείρων του. Κάθε φορά που το ξεκινούσαν, αυτό κατέρρεε. Μέχρι που μία μάντισσα του είπε πως για να στεριώσει το κάστρο πρέπει να χτίσουν μέσα του έναν έφηβο. Προβάλλεται ακόμα και η ταινία «Διπλή Ταυτότητα» (Double Indemnity, 1944 ) του Μπίλι Γουάιλντερ, που θεωρείται αρχέτυπο του Film Noir που αναπτύχθηκε εκείνη την εποχή. Μόνο από την υπόθεση αντιλαμβανόμαστε γιατί... Ενας έμπειρος ασφαλιστής συναντά τη σύζυγο ενός από τους πελάτες του με την οποία συνάπτει ερωτική σχέση, η οποία του προτείνει να τη βοηθήσει να σκοτώσει τον σύζυγό της, κάνοντας τον φόνο να φανεί ως ατύχημα προκειμένου να ξεγελάσουν τις αρχές και την ασφαλιστική εταιρεία, ώστε να λάβει την αποζημίωση που της αναλογεί από την ασφάλεια ζωής του συζύγου της...
Οσον αφορά τις νέες κυκλοφορίες, η ταινία «Τελειώνει με Εμάς» (It Ends with Us) του Τζάστιν Μπαλντόνι, υποτίθεται ότι θέλει να μιλήσει για τη βία κατά των γυναικών. Γιατί, όμως, πρέπει να μας βασανίσει με δύο ώρες φτηνού και άχαρου ρομάντζου πριν; Επίσης, η «Στοιχειωμένη Καρδιά» (Haunted Heart) του Φερνάντο Τρουέμπα παραπέμπει στην ίδια κατηγορία, όταν μετά από σχεδόν δύο ώρες παίρνει τροπή θρίλερ. Μια ταινία (ελληνική συμπαραγωγή) που γυρίστηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Τρίκερι και στο Πήλιο, που ναι μεν δείχνει τις ελληνικές ομορφιές αλλά ουσιαστικά δεν διαθέτει σενάριο και ατμόσφαιρα. Εάν την ίδια ακριβώς ταινία την είχε γυρίσει Ελληνας σκηνοθέτης, το πιο πιθανό είναι να μην έβρισκε ούτε διανομή...
Η Αριάδνα ανακαλύπτει ότι ο παππούς της, που εδώ και καιρό παραμένει συνεχώς σιωπηλός, ψάχνει τα ίχνη του πατέρα του, που είχε εξαφανιστεί κατά τον ισπανικό εμφύλιο. Αποφασίζει λοιπόν να ταξιδέψει στο ορεινό χωριό της βόρειας Ισπανίας, τόπο γέννησης του παππού, για να ξετυλίξει το κουβάρι των δραματικών γεγονότων πριν και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Ψάχνοντας όσους ντόπιους παρέμεναν στη ζωή, όλες τους οι διηγήσεις συγκλίνουν σε ένα εμβληματικό όσο και χαρισματικό πρόσωπο: Τον δάσκαλο του χωριού Αντόνιο Μπενάγιες, που αποπειράθηκε να εφαρμόσει στο απομονωμένο ορεινό χωριό την πρωτοποριακή μέθοδο διδασκαλίας του Γάλλου εκπαιδευτικού Φρενέ. Ο Αντόνιο Μπενάγιες κατάφερε να εμπνεύσει τα παιδιά να διαλέξουν τις κλίσεις τους και τους υποσχέθηκε να τους δείξει τη θάλασσα που μέχρι τότε δεν είχαν ποτέ τους δει. Η ταινία είναι βασισμένη στην πραγματική ιστορία του Αντόνιο Μπενάγιες.
Στο ξεκίνημα της ταινίας, όταν η Αριάδνα στέκεται πάνω από τον ανοιχτό ομαδικό τάφο των δολοφονημένων από τους φαλαγγίτες του Φράνκο δακρύζουν τα μάτια σου. Εκείνη τη στιγμή περνούν από μπροστά σου η αναζήτηση του τάφου του Λόρκα, οι ταξιαρχίες από ολόκληρο τον κόσμο που πολέμησαν τον φασισμό, η περηφάνια, ο πόνος και η σιωπή των οικογενειών των αγνοουμένων για δεκαετίες, η σπουδαία απόφασή τους να μην αφήσουν την ιστορική μνήμη να σβήσει. Περνούν από μπροστά σου οι δικτατορίες και ο αποτροπιασμός σε ολόκληρο τον κόσμο. Ταινίες που έχουν τέτοιες σκηνές ή αναφέρονται εκεί, ο «Λαβύρινθος του Πάνα», το «Πνεύμα του Μελισσιού», οι «Παράλληλες Μητέρες», οι «Μητέρες μας», κι ας μιλά η συγκεκριμένη για τη Γουατεμάλα. Ο δάσκαλος Ραμόν Αθίν και η συμβολή στην ταινία του Μπουνιουέλ «Las Hurdes - Γη χωρίς ψωμί» και την ταινία «Ο Μπουνιουέλ στον Λαβύρινθο με τις Χελώνες», που αφηγείται την ιστορία της. Κι ύστερα η ψυχή σου φωτίζει, ο υπέροχος κόκκινος δάσκαλος δεν διδάσκει μόνο γραφή κι ανάγνωση, αλλά δείχνει στα παιδιά πώς να σκέφτονται, τα παρακινεί να δημιουργήσουν ομαδικά, να εκφράσουν ό,τι σκέφτεται το μυαλουδάκι τους. Μοιάζει λες και ο Μπενάγιες, οι «σαν τον Μπενάγιες» της εποχής που πάνω από 40 δολοφονήθηκαν σε εκείνα τα χώματα, να ξεκαρφώνουν σαν σκουριασμένες πρόκες από μια πόρτα κλειστή τους φόβους και τις προκαταλήψεις των παιδιών, για να ελευθερωθεί η φαντασία τους. Τούτη η ταινία σε ξεδιψάει σαν γάργαρο νερό γιατί σε βυθίζει στην ιστορία των ανθρώπων και σου προκαλεί δίψα, σαν το θαλασσινό νερό του τετραδίου, γιατί θέλεις να κρατήσει κι άλλο, να διηγηθεί κι άλλες ιστορίες, να γυριστούν κι άλλες ταινίες σαν κι αυτή. Η Παιδαγωγική Ομάδα «Σκασιαρχείο», που υποστηρίζει αυτήν την ταινία, θα παρουσιάζει σταδιακά, μέσα από προβολές και νέες εκδόσεις, το έργο του σπουδαίου δασκάλου.
Εξερευνώντας τα βάθη ενός εγκαταλειμμένου διαστημικού σταθμού, μια ομάδα νεαρών αποικιστών του Διαστήματος έρχονται αντιμέτωποι με την πιο τρομακτική μορφή ζωής στο σύμπαν.
Εχοντας πίσω του στον τομέα της παραγωγής τον Ρίντλεϊ Σκοτ, ο Αλβάρεζ συνεχίζει τη δημοφιλή σειρά με νέους πρωταγωνιστές, αποτίοντας φόρο τιμής στις δυο πρώτες ταινίες «Alien» και «Aliens». Φιλοδοξεί να αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο μεταξύ τους, γι' αυτό και έχει μια αισθητική της δεκαετίας του '80. Η ταινία είναι αρκετά κλειστοφοβική με αρκετή δράση, δεν ξεφεύγει από όσα ήδη γνωρίζουμε, αλλά απαιτεί τη γνώση της σειράς. Κυρίαρχα εστιάζει στη διάθεση των νέων ανθρώπων να ξεφύγουν από τη δυστοπία και αγκαλιάζει τη σχέση μεταξύ ανθρώπων και ανθρωποειδών. Για τους λάτρεις του είδους είναι μια τίμια ταινία χωρίς να έχουν ιδιαίτερες προσδοκίες. Εμείς προτιμάμε τα πρώτα δείγματα της σειράς, είναι ανεπανάληπτα.
Ο Οντίν ζει με την κόρη του Ρουν, μετά τον θάνατο της πρώην γυναίκας του. Καθώς ερευνά κάποιους παλιούς φόνους ανηλίκων που έχουν διαπραχθεί δεκαετίες πριν σε ένα ίδρυμα παραβατικών εφήβων, αρχίζει να υποπτεύεται πως κάποια παράξενα μυστικά που αποκαλύπτει σχετίζονται με τη μυστηριώδη αυτοκτονία της συζύγου του, αλλά και με την παράξενη συμπεριφορά της έφηβης κόρης του.
Αξιοπρεπέστατο αστυνομικό θρίλερ, κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου της Iρσα Σιγκουρδαρντότιρ, με μυστήριο και απρόσμενο τέλος. Μέσα στην ιστορία υπάρχουν αρκετές κοινωνικές αιχμές για το σύστημα «αναμόρφωσης» των παραβατικών εφήβων σε προηγούμενες δεκαετίες. Αξίζει τον κόπο όχι τόσο για τις μεταφυσικές του ανησυχίες που είναι διάχυτες, όσο γιατί μας έδωσε την εικόνα ενός παλιού κόσμου που δυστυχώς είναι τόσο σημερινός... Πώς αντιμετωπίζονταν αυτά τα παιδιά και τι κατάληξη είχε η «αναμόρφωσή» τους...