Eurokinissi

Χαρακτηριστικά, ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης επέμεινε ότι «πάνω από όλα (...) οι δύο αυτές Συνθήκες σηματοδοτούν την επιστροφή της Ελλάδας σε έναν ρόλο που όχι απλά τον δικαιούται, αλλά οφείλει κιόλας να τον δικαιώνει καθημερινά. Το ρόλο του εγγυητή των ανατολικών συνόρων αλλά και των συμφερόντων της Ευρώπης στη Μεσόγειο».

Με βάση το γεγονός ότι οι συμφωνίες προβλέπουν μειωμένη επήρεια ακόμα και στο μεγαλύτερο ελληνικό νησί, την Κρήτη, ενώ ταυτόχρονα η συμφωνία μερικής οριοθέτησης με την Αίγυπτο δεν προβλέπει οριοθέτηση από το μέσο της Ρόδου και προς τα ανατολικά, έως το Καστελόριζο, στην περιοχή δηλαδή που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων της τουρκικής αστικής τάξης, ο πρωθυπουργός δήλωσε ξανά έτοιμος να καθίσει στο τραπέζι του ιμπεριαλιστικού παζαριού που στρώνουν οι Ευρωατλαντικοί, και έστειλε εκ νέου μήνυμα ότι «ο δρόμος της συνεννόησης» για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο «είναι ανοιχτός, μπορεί να ανοίξει και για την Αγκυρα». «Εξι λέξεις, λοιπόν, αρκούν: Σταματούν οι προκλήσεις, ξεκινούν οι συζητήσεις», είπε χαρακτηριστικά, κατονομάζοντας ως ορίζοντα τη Χάγη. Στο ίδιο πνεύμα, μιλώντας για την «κοινή μας θάλασσα» και παραπέμποντας στα σχέδια συνεκμετάλλευσης που έχουν στο τραπέζι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, είπε ότι το «πολιτικό και συμβολικό φορτίο των συμφωνιών» «επιτρέπει την αξιοποίηση κοινών πόρων».

Ανήγγειλε, ακόμα, ότι η κυβέρνηση καταθέτει «άμεσα» νομοσχέδιο επέκτασης της Αιγιαλίτιδας Ζώνης από 6 σε 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο, ανακοίνωση που έγινε με «πανηγυρικούς τόνους», επιχειρώντας να κρύψει πως αυτή ούτε λειτουργεί από μόνη της υπέρ των λαϊκών συμφερόντων ούτε αλλάζει την πολιτική της εμπλοκής για τα συμφέροντα των μονοπωλίων, που μπλέκει το λαό και τα κυριαρχικά δικαιώματα στα «δίχτυα» των ανταγωνισμών. Ενώ και με τον τρόπο που γίνεται εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα - τουλάχιστον για την αλιεία - στο Ιόνιο και αφήνει ανοιχτή την πόρτα στις διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο, αφού μπορεί να ερμηνευτεί ως αποδοχή ύπαρξης «γκρίζων ζωνών».

Εξάλλου, ο πρωθυπουργός, αποκαλύπτοντας την αντιλαϊκή «σκυταλοδρομία» που βρίσκεται σε εξέλιξη, καταλόγισε στον ΣΥΡΙΖΑ «διγλωσσία» και στάση «περιορισμένης εθνικής ευθύνης» γιατί ψήφισε «παρών», παρότι, όπως τόνισε, συμφωνεί με όσα κάνει η κυβέρνηση με τις δύο συμφωνίες. Υπενθύμισε δε ότι ανάλογη στάση κράτησε ο Αλ. Τσίπρας στην ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις βάσεις, την οποία επίσης προετοίμασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και μετά δήλωσε «παρών». «Πίσω από τις κορόνες δεν υπάρχει καμία ουσιαστική διαφορά», πρόσθεσε ο Μητσοτάκης, σημειώνοντας ότι «λέμε τα ίδια πράγματα».

Αποκαλυπτικός και ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, που απαντώντας στην κριτική του ΣΥΡΙΖΑ ότι «η κυβέρνηση δεν έχει στρατηγική», τόνισε στη Βουλή ότι «η στρατηγική που υλοποιεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη (...) είναι η εθνική στρατηγική» «και οι συμφωνίες αυτές, όπως και η αμυντική συμφωνία που υπογράψαμε πέρυσι το φθινόπωρο (...) με τις ΗΠΑ, είναι και αυτή σταθμός αυτής της εθνικής στρατηγικής». Κατονομάζοντας τους «άξονές» της, απαρίθμησε μεταξύ άλλων την «ενεργητική συμμετοχή» στο «ευρωπαϊκό γίγνεσθαι» και στο ΝΑΤΟ. «Αυτή δεν είναι η συμφωνημένη στρατηγική μας; (...) Αυτή δεν είναι η κοινή στρατηγική μας;», αναρωτήθηκε απευθυνόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα. Πρόσθεσε ως άξονα και την «επαναφορά ευρέος στρατηγικού ορίζοντα στα Βαλκάνια, αλλά και προς τον Κόλπο», τονίζοντας ότι «αυτή είναι η εθνική μας στρατηγική. Και είναι η στρατηγική την οποία ακολουθεί η χώρα όλα αυτά τα χρόνια», και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Το γεγονός αυτό επιβεβαίωσε άλλωστε λίγο νωρίτερα και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, ο οποίος σε μια τοποθέτηση - «μνημείο», δήλωσε ξανά «παρών» στα σχέδια της αστικής τάξης και τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς, κάνοντας έναν απολογισμό των υπηρεσιών της κυβέρνησής του που, όπως είπε, «τίμησε τις εθνικές κόκκινες γραμμές» που άλλα κόμματα πριν απ' αυτόν είχαν χαράξει, με τις συμφωνίες με τις ΗΠΑ, τη ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών, τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό με βάση τα διχοτομικά σχέδια, τις στενότερες σχέσεις με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ κ.ο.κ. Ενώ αποτυπώνοντας την αντιλαϊκή «σκυταλοδρομία» ξεκαθάρισε πως για τη συμφωνία με την Αίγυπτο «δεν θα καταψηφίσουμε (...) διότι έχουμε πλήρη επίγνωση της σημασίας που θα έχει το να καταψηφίσουμε μια συμφωνία που ενδεχομένως πολύ σύντομα, έτσι όπως τα κάνετε, να κληθούμε εμείς να υλοποιήσουμε και να διαχειριστούμε», ζητώντας από την κυβέρνηση «να μην εκλάβετε τη δική μου τοποθέτηση ως στάση σφοδρής κριτικής απέναντι στην κυβέρνησή σας, αλλά ως εποικοδομητική στάση εθνικής ευθύνης».