Θεωρούμε σκόπιμο, όμως, καθώς οι Αγώνες τέλειωσαν. Καθώς, τα διάφορα «χορηγικά» και άλλα μεγάλα συμφέροντα διαμορφώνουν τα μεταολυμπιακά πλάνα τους, έχοντας ως μοχλό κρούσης την προώθηση και επιβολή των νέων ειδώλων, να πούμε δυο λόγια, από καρδιάς, σε όλους όσοι αθλητές της χώρας μας συμμετείχαν στους Αγώνες της Αθήνας και, ιδιαίτερα, σε όσους κέρδισαν Ολυμπιακές νίκες και ακόμη περισσότερο πρώτευσαν: Ολ' αυτά, η συνεπαγόμενη προβολή και δόξα, προσθέτουν στους ώμους τους σοβαρές και μεγάλες ευθύνες, απέναντι στον εαυτό τους, στους κόπους και τις θυσίες τους και, κυρίως, απέναντι στη νέα γενιά, που διψά για αξίες, ιδανικά και πρότυπα. Ας τις αναλογιστούν, επομένως, πριν προχωρήσουν στα επόμενα βήματά τους. Τα όσα έχουν αποκαλυφθεί, πλέον, με αφορμή την υπόθεση Τζέκου, δεν αφήνει κανένα περιθώριο άγνοιας ή οποιασδήποτε άλλης δικαιολογίας.
Οταν οι γυμναστές, που εργάζονται στα προγράμματα μαζικού αθλητισμού των δήμων, ζητούσαν να πληρωθούν από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού τα δεδουλευμένα τους - παραμένουν απλήρωτοι για δύο και πλέον χρόνια - ο Γ. Λιάνης τους απαντούσε ότι πρέπει να περιμένουν γιατί η κυβέρνηση έχει άλλες αθλητικές προτεραιότητες. Οταν οι εκπρόσωποι των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων - ιδιαίτερα αυτών που εδρεύουν και λειτουργούν στην επαρχία - παραπονιούνταν για το γεγονός ότι οι επιχορηγήσεις δίνονταν «με το σταγονόμετρο» ή και κόβονταν εντελώς, ο Γ. Λιάνης και οι άλλοι υφυπουργοί Αθλητισμού, απαντούσαν ότι «το ταμείον είναι μείον», καθώς τα χρήματα δίνονταν για την Ολυμπιακή προετοιμασία. Με άλλα λόγια, στους μεγαλοκατασκευαστές των Ολυμπιακών έργων...
Βεβαίως, τώρα, ξέρουμε ότι υπήρχαν κι άλλοι παραλήπτες. Οι κάθε λογής Τζέκοι και οι «παρέες» τους...
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των Ολυμπιακών Αγώνων, η Ελλάδα, αναλογικά με τον πληθυσμό της, μάλλον, είναι η πρώτη στην κατάκτηση ολυμπιακών μεταλλίων! (Τη συναγωνίζεται μόνον η Αυστραλία, αλλά αυτή φαίνεται να έχει μονόπλευρη αθλητική ανάπτυξη καθώς τα περισσότερα μετάλλια τα πήρε στην κολύμβηση).
Για την εξήγηση αυτού του «φαινομένου» τρία τινά μπορεί να συμβαίνουν: 'Η στη χώρα μας έγινε μια πρωτοφανής «αθλητική επανάσταση», μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. 'Η ισχύει το υπό της Λαρισαίας Ολυμπιονίκη, Φανής Χαλκιά, ρηθέν «οι Ελληνες είναι γεννημένοι πρώτοι». 'Η έχουμε να κάνουμε με μια καλά σχεδιασμένη και μαστορικά οργανωμένη επιχείρηση «παραγωγής πρωταθλητών», οι οποίοι «καταναλώνονται» στην Ολυμπιάδα των Αθηνών.
Αν είχε συμβεί το πρώτο θα το είχαμε πάρει όλοι χαμπάρι, καθώς θα βλέπαμε παντού στη χώρα μας ν' αναπτύσσεται ο αθλητισμός. Αν ίσχυε το δεύτερο, οι Ελληνες θα ήμασταν πρώτοι και σε άλλους - εκτός αθλητικών - τομείς δράσης και δραστηριότητας. Επομένως...
Πίσω πήρε τις κυβερνητικές υποσχέσεις, περί αποζημίωσης των καπνοπαραγωγών της επαρχίας Ελασσόνας των οποίων καταστράφηκαν οι καλλιέργειες - τις προσέβαλε ιός - ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Αλ. Κοντός. Μια βδομάδα πριν, σε συνάντηση που είχε με τον Τ. Τσιόγκα, βουλευτή Λάρισας του ΚΚΕ και εκπροσώπους αγροτικών οργανώσεων της Ελασσόνας, έλεγε πως θα παρακαμφθούν τα όποια εμπόδια θέτει ο κανονισμός του ΕΛΓΑ - δεν προβλέπει αποζημιώσεις για ιώσεις - και θα δοθούν αποζημιώσεις στους καπνοπαραγωγούς. Οι υποσχέσεις, όμως, αποδείχτηκαν φούμαρα, αφού όχι μόνο τις «πήρε πίσω» λίγες μέρες αργότερα, όταν απαντώντας, στη Βουλή, σε σχετική Ερώτηση βουλευτών επικαλέστηκε και πάλι τον κανονισμό του ΕΛΓΑ που δεν προβλέπει τέτοιου είδους αποζημιώσεις, αλλά, εμμέσως πλην σαφώς, επέρριψε τις ευθύνες, για το πρόβλημα στους ίδιους τους καπνοπαραγωγούς. «Παλιά μου τέχνη κόσκινο» για τις ελληνικές κυβερνήσεις, πρώτα να δίνουν και μετά να παίρνουν πίσω τις υποσχέσεις τους και, ταυτόχρονα, να ρίχνουν αλλού τις δικές τους ευθύνες και ασυνέπειες...
Εκρηκτική είναι η αύξηση του δημόσιου χρέους της χώρας, λένε οι αρμόδιοι προς κάθε κατεύθυνση και συμπληρώνουν, ότι η αιτία βρίσκεται στο μεγάλο και υπέρογκο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων. Και, βέβαια, δεν τα λένε τυχαία όλ' αυτά. Ούτε τυχαία προβάλλονται και αναπαράγονται από τη συντριπτική πλειοψηφία των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων ουσιαστικά τέλειωσε και σε δέκα μέρες ο Κ. Καραμανλής πρέπει στην καθιερωμένη, ετήσια πρωθυπουργική ομιλία στα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, να παρουσιάσει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης για το επόμενο διάστημα. Από κει και πέρα, ο καθένας μπορεί να προβλέψει ποιο θα είναι το περιεχόμενο, τόσο της ομιλίας, όσο και πολύ περισσότερο της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής.
Εμείς, θέλουμε απλώς να σημειώσουμε το εξής: Τόσο οι νυν, όσο και οι προηγούμενοι κυβερνώντες, πάντα έβρισκαν και θα βρίσκουν δικαιολογίες για να φροντίζουν και να εξυπηρετούν τα συμφέροντα και τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας, σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Το ίδιο ακριβώς έγινε, τα τελευταία χρόνια, με τον «εθνικό στόχο» της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ, τη μείωση του πληθωρισμού, την εισαγωγή του ευρώ, κλπ., κλπ. Το ίδιο γίνονταν, επίσης, και όσο καιρό κατασκευάζονταν τα «μεγάλα έργα» και οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Το ίδιο και τώρα, που θα εμφανιστεί ο «λογαριασμός» τους.
Οι φίλοι της αληθινής λογοτεχνίας μπορούν, πλέον, να γνωρίσουν τα άπαντα του έργου του, από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Η έκδοσή του έγινε με τρία βιβλία, με πρώτο το «Κι ο ήλιος ανατέλλει (φιέστα)» (μετάφραση Μιχάλης Μακρόπουλος), το οποίο τον καταξίωσε. Στο μυθιστόρημα αυτό, με θέμα την παρακμιακή αστική κοινωνία, «γέννημα» της οποίας ήταν ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Χεμινγουέι, καθιερώνοντας τον όρο «χαμένη γενιά», με τη λιτή, κυριολεκτική γραφή του (η δημοσιογραφική του πείρα επέδρασε σ' αυτό) και τον κριτικό ρεαλισμό του, με αντιήρωες μια ομάδα Αμερικανών και Αγγλων εμιγκρέδων στην Ευρώπη, αποτύπωσε παραστατικά την ψυχολογική και ηθική κατάπτωση που προκάλεσε η σήπουσα αστική κοινωνία.
Γι' αυτό και όταν, στις αρχές της περασμένης βδομάδας, ο Στρο μετέβη στα προσφυγικά στρατόπεδα του Νταρφούρ, εμφανίστηκε συγκρατημένος. Ηταν επιπλέον στεγνός σε «συναισθηματικές εξάρσεις» - για λόγους προπαγάνδας και όχι λόγω ταμπεραμέντου... - όσον αφορά στην πολύμηνη περιπέτεια των αυτοχθόνων του δυτικού Σουδάν. Ετσι, πέταξε το μπαλάκι στο νεαρό ιμπεριαλιστικό πειραματόζωο του στρατού της νεοσύστατης Αφρικανικής Ενωσης, λέγοντας πως η αποστολή των 300 στρατιωτών στο Νταρφούρ θα πρέπει συντόμως να αυξηθεί και να ξεπεράσει τους 2.000 στρατιώτες. «Για το καλό των κατοίκων του Νταρφούρ και της ειρήνης» είπε ο Στρο, ενώ πολλοί διάβασαν στα χείλη του τη σκέψη για τη δοκιμή ενός αφρικανικού εγχειρήματος «δοκιμής και πλάνου», προκειμένου να αποφασιστεί καλύτερα μία δυτική επέμβαση στην περιοχή...
Γι' αυτό και, παρ' όλα αυτά, δεν ξέχασε να κινήσει τη ράβδο των απειλών κατά των ισλαμιστών του Ομάρ αλ Μπασίρ, μιλώντας για «διεθνείς κυρώσεις» ...«εν ευθέτω χρόνω»!