Με κεντρικό σύνθημα "Είμαστε νέοι, έχουμε δικαιώματα. Η αμφισβήτηση και η οργή μας να γίνουν δύναμη δημιουργίας και αντεπίθεσης για ό,τι μας ανήκει. Μαζί μπορούμε", θα πραγματοποιηθεί από τις 17 μέχρι τις 20 Σεπτέμβρη το κεντρικό τετραήμερο του 24ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" που και φέτος θα φιλοξενηθεί στην Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια. Οι Κνίτες και οι Κνίτισσες της Αθήνας έχουν ριχτεί για τα καλά στη μάχη της ενημέρωσης και της διακίνησης του εισιτηρίου για το κεντρικό τετραήμερο του Φεστιβάλ. Καθημερινά έρχονται σε επαφή με τους νέους και τις νέες, καλώντας τους να συμμετάσχουν στο μοναδικό πολιτιστικό και πολιτικό θεσμό της νεολαίας, αλλά και όλοι μαζί, από κοινού να παλέψουν για να γίνει πραγματικότητα το μήνυμα της νεανικής αντεπίθεσης.

Από το Μάη μέχρι και την κορύφωσή του στο τετραήμερο των κεντρικών εκδηλώσεων, το Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" ταξίδεψε σε κάθε γειτονιά, πανεπιστήμιο, σχολείο, σε κάθε πόλη της χώρας, φέρνοντας στην επιφάνεια τις ανησυχίες, τα προβλήματα της νεολαίας. Κάλεσε κάθε νέο και νέα να ταξιδέψει μαζί του, μαζί με τους νέους κομμουνιστές στην ομορφιά του αγώνα για τα δικαιώματά μας, την ειρήνη, το σοσιαλισμό.

Φέτος το Φεστιβάλ έχει κάτι ακόμα να πει σε κάθε νέο και νέα. "Στις δημοτικές εκλογές πολλοί θα είναι αυτοί που θα σου υποσχεθούν, θα σου τάξουν, θα σου ζητήσουν να εμπιστευτείς το τίμιο πρόσωπό τους, είναι οι ίδιοι που συμπορεύονται με την κυβέρνηση που σε διώχνει από το λύκειο, που σε στέλνει σε ουρές ανέργων, που στις αγωνίες σου απαντά με την τρομοκρατία και τον αυταρχισμό",τονίζεται σε σχετικό κάλεσμα της Οργάνωσης για συμμετοχή στο Φεστιβάλ. Ομως όλοι αυτοί την επόμενη μέρα των εκλογών "την ψήφο σου θα τη βαφτίσουν ως αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής, ως συναίνεση στα σχέδιά τους και συγκατάθεση για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο". Αλλά και "το ξεπούλημα της χώρας μας, η ακόμη μεγαλύτερη υποταγή στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ, με αυτόν τον τρόπο, θα προχωράει ακάθεκτα". Γι' αυτό στις δημοτικές εκλογές, "τιμώρησε την κυβέρνηση και τους "συνεταίρους" της που σε σπρώχνουν βίαια στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, χωρίς μέλλον και δικαιώματα".Η ΚΝΕ καλεί τη νεολαία να στείλει το δικό της μήνυμα αντεπίθεσης, να στηρίξει με την ψήφο της τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ, "δυνάμωσε και συ με τη δράση σου τις επιτροπές νέων των αγωνιστικών δημοτικών κινήσεων, για να διεκδικήσουμε το μερίδιο που μας ανήκει στη ζωή".

Στο μεταξύ οι οργανώσεις της ΚΝΕ σε όλη τη χώρα συνεχίζουν την προφεστιβαλική δραστηριότητά τους με μεγάλη επιτυχία. Οι εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί για σήμερα και αύριο είναι οι εξής:

• Σήμερα:

- Στη Σκόπελο, με θέμα: "Τοπική Αυτοδιοίκηση".

- Στο Ναύπλιο.

- Στην Αγιά Λάρισας, με θέμα: "Ναρκωτικά".

- Στο Ευπάλιο (Φωκίδα).

- Στις Θεσπιές Βοιωτίας.

- Στη Νάουσα με θέμα: "Τοπική Αυτοδιοίκηση και εργασιακές σχέσεις". Θα μιλήσει ο Δ. Μαϊκίδης,μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

- Στη Λίμνη Ευβοίας.

- Στο Πέτα Αρτας, με θέμα: "Ναρκωτικά - Εκπαίδευση".

- Στο Αλιβέρι.

- Στο Λιτόχωρο, με θέμα: "Ειρήνη".

• Αύριο,Κυριακή:

- Στους Καρουσάδες Κέρκυρας, με θέμα: "Εργασιακά δικαιώματα".

- Στα Κύμινα Θεσσαλονίκης, με θέμα: "Ανεργία - Εργαζόμενοι".

- Στην Κω.

- Στο Κομπότι Αρτας, με θέμα: "Παιδεία".

- Στους Γόννους Λάρισας, με θέμα: "Τοπική Αυτοδιοίκηση".

- Στη Φαλάνη Λάρισας.

- Στην Κάρυστο.

Μετά από ένα θαμπό καλοκαίρι, κυλάει μέσα από τα χέρια μας και χάνεται ο Αύγουστος, σε ζεστές αγκαλιές που καλύφθηκαν από ήχους διαμαρτυρίας και ιαχές θριάμβου για το χρυσό και τα χάλκινα μετάλλια που λαμπηκάρησαν σε ατσαλένια στέρνα.

Το μουντομπάσκετ μάς άφησε γεια, οι κρίσεις και οι επικρίσεις κόπασαν και το πυρπολημένο από πυρκαγιές καλοκαίρι άρχισε ν' αργοπεθαίνει.

Εναν αργό, μακάβριο κι αγκυλωμένο θάνατο από την κόχη μιας σύριγγας. Το καλοκαίρι σβήνει σε δόσεις αιθαλομίχλης που εισπνέουμε με καλαμάκια αποσυμφόρησης. Ρουφάμε αργά και γευόμαστε με γλοιώδεις πικρόγλυκες γεύσεις, την καταστροφική μόλυνση του κορμιού μας, μετατρεπόμενοι σε κουφάρια ηδονικής χαύνωσης και παραλυσίας.

Οι θάλασσες που νέκρωσαν, ο αγέρας που μολύνθηκε και η μεγάλη ασθμαίνουσα πολιτεία, κατάντησε (την κατάντησαν) ανοχύρωτη κι απροστάτευτη. Μήτε βροχή, μήτε χιόνι, μήτε πυρκαγιά, μήτε καύσωνα μπορεί ν' αντέξει.

Ο Αύγουστος που χάνεται και οι τόνοι χαμηλώνουν, έτσι που μπορείς να ποδοπατήσεις ένα σκαθάρι και ν' ακούσεις το απαλό σούρσιμο του μοναχικού φύλλου της νερατζιάς στο ξερό αυλάκι.

Ο Αύγουστος που μας χάνεται και συ χαίρεσαι τους ερημικούς δρόμους της πόλης κάτω από ένα φιστικί φεγγάρι που σήκωσε θαρρείς απλόχερο μπόι και παράξενη θωριά από ξεχασμένους ήχους, τον παφλασμό των νανουρισμένων κυμάτων της ακρογιαλιάς και τη μουσική της συναυλίας που πασχίζει να ξυπνήσει θύμησες νοσταλγικές και συναισθήματα χαμένα.

Μόνο στις παρυφές, στα λιμάνια, στ' αεροδρόμια και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς αυτών που φεύγουν, μεταφέρεται η ακαταστασία, η διάλυση, το χάος και η φαιδρότητα.

Η ελληνική ανοργανωσιά και προχειρότητα του άρπα - κόλλα και της κερδοσκοπίας καθώς και η αγωνιώδης προσπάθεια για την Αθήνα του 2004. Η ηγεσία της Εκκλησίας ανεμίζει τα χρυσοφόρα ράσα και ονειρεύεται χρυσά κλειδιά. Η εξουσία διακοπάται. Εχει βάλει λουκέτο και κινείται με μαγιό, βερμούδα και ψαθάκι, ανάμεσα Τήνου, Σίφνου και Μυκόνου, χωρίς να μας διαφεύγει το υπό υψηλή συνοδεία.

Αγιον Ορος, πίνοντας τίλιο σε ψηλά κολονάτα ποτήρια, ή τομέιτο τζους με ρούμι και πολλά παγάκια.

Βαδίζεις πυρπολημένος από δεσμίδες φώτων και επιγραφών, σχεδόν μελαγχολικός κι αδέσποτος, εν τούτοις γοητευμένος από την ακινησία της έρημης πόλης, σαν Καίσαρας κατακτητής ανύπαρκτων υπηκόων.

Το φαρμακείo που ψάχνεις δε διανυκτερεύει. Το μπακαλικάκι, ακόμα και το σουβλατζίδικο της γειτονιάς είναι κλειστά. Καλό καλοκαίρι. Καλές διακοπές. Θα ιδωθούμε τον Σεπτέμβρη.

Εχεις πάθει διαστροφή, έτσι όπως έχεις μάθει να ζεις εγκλωβισμένος σε αναθυμιάσεις ρύπων και οσμών, ώστε να σου κακοφαίνεται, ότι για λίγο μπορείς να υποπτευθείς την αύρα της θάλασσας να σου χαϊδεύει τα ξεραμένα σου μάγουλα.

Ο Αύγουστος που χάνεται κι ο ξενύχτης με την άδεια μπουκάλα στο χέρι, καθισμένος στο διπλανό παγκάκι, δε γνοιάζεται για το προχωρημένο της ώρας. Αναλογίζεται μόνο τη χαμένη του δουλιά και στο κοίλωμα του μπουκαλιού δεν καθρεφτίζεται καμιά ελπίδα.

Εκείνες οι σκιές που κινούνται στα μεσάνυχτα, είναι οι πρώτοι πρωινοί που τρέχουν στις δουλιές τους. Οι άνθρωποι της πρώτης βάρδιας. Οι νυχτοφύλακες, οι καθαρίστριες, οι οδοκαθαριστές.

Και μόνο εσύ κάθεσαι, νοσταλγείς και πικραίνεσαι για τον Αύγουστο που φεύγει.

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ