Η παραπάνω απίστευτη οδηγία στάλθηκε την περασμένη βδομάδα από τη δημοτική αρχή Νίκαιας - Ρέντη στα Γυμνάσια και Λύκεια του δήμου!

Σε μια πρώτη ανάγνωση μοιάζει αστείο, όμως είναι αλήθεια: Ενα μήνα μετά το σεισμό της 19ης Ιούλη, οι καθηγητές καλούνται να λειτουργήσουν σαν ...μηχανικοί και μάλιστα να κάνουν «αυτοψία» στα πιο ευαίσθητα δημόσια κτίρια, που στεγάζουν εκατοντάδες μαθητές. Λες και η αυτοψία είναι κάτι που δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, λες και η ασφάλεια παιδιών και εκπαιδευτικού προσωπικού μπορεί να ανατεθεί στο τι «θα δει» ή «δεν θα δει» ο καθηγητής.

Θυμίζουμε ότι μόλις την περασμένη Τρίτη ο «Ριζοσπάστης» ανέδειξε το φλέγον θέμα της αντισεισμικής θωράκισης των σχολείων, το γεγονός ότι είναι πάρα πολλά τα σχολικά κτίρια που υπέστησαν ζημιές από τον πρόσφατο σεισμό της Αθήνας και ακόμα δεν έχουν παρθεί μέτρα αποκατάστασης. Οπως επίσης και το γεγονός ότι δεν έχουν γίνει οι απαραίτητοι έλεγχοι καταλληλότητας των σχολικών κτιρίων από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Αυτή η τραγική κατάσταση, οι σοβαρές ελλείψεις με ευθύνη της κυβέρνησης, που πλέον γίνονται επικίνδυνες για μαθητές και εκπαιδευτικούς, επιβεβαιώνονται με τον πιο εμφατικό τρόπο στην περίπτωση της Νίκαιας, όπου καλούνται οι καθηγητές να μπαλώσουν τα κενά στις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες. Βεβαίως, μεγάλες είναι οι ευθύνες και της δημοτικής αρχής: Αντί να μπει μπροστά στην ενημέρωση γονιών, εκπαιδευτικών και μαθητών, αντί να διεκδικήσει με κάθε μορφή πάλης τον έλεγχο και την αντισεισμική θωράκιση των σχολείων με ευθύνη του κράτους, αντί να παλέψει για προσλήψεις μόνιμου τεχνικού προσωπικού, αφήνει την κυβέρνηση στο απυρόβλητο και αναλαμβάνει «ευθύνη» να χρεώσει τους καθηγητές με καθήκοντα που δεν τους αναλογούν. Το ότι πρόκειται για «ευθύνη» που αφορά εκατοντάδες ζωές παιδιών και στην ουσία φορτώνεται στην τύχη και την καλή «ματιά» του εκάστοτε καθηγητή καθιστά ακόμα πιο σοβαρά τα πράγματα.

Σημειώνεται ότι το πρόγραμμα προσεισμικών ελέγχων των σχολείων που είχε ξεκινήσει το 2004 διακόπηκε το 2011 λόγω της κατάργησης του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων που προβλεπόταν από το μνημόνιο, ενώ την ίδια χρονιά κόπηκε και το 60% του Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων του ΟΣΚ, με αποτέλεσμα να μην εκταμιευτούν τα 2,5 εκατ. ευρώ για τη δεύτερη φάση των ελέγχων. Ετσι, η φάση αυτή, που αφορά παλιά σχολικά κτίρια, τα οποία ενδέχεται να αντιμετωπίζουν σοβαρότερα προβλήματα και που αποτελούν το 55% του συνολικού αριθμού των σχολείων της χώρας, δεν ξεκίνησε ποτέ... Επίσης, σε περιπτώσεις που έγιναν έλεγχοι και εντοπίστηκαν προβλήματα, παρά τις επισημάνσεις, δεν έγιναν όσα έπρεπε. Πιο συγκεκριμένα, οι έλεγχοι που έγιναν πριν από το 2011 ήταν σε 6.583 στατικά ανεξάρτητα κτίρια, στα οποία στεγάζονται 5.114 σχολικές μονάδες. Εντοπίστηκαν 539 μονάδες οι οποίες κρίθηκε πως χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις.

Το παράδειγμα της Νίκαιας δείχνει στην πράξη πού οδηγούν οι μεγάλες ελλείψεις, η αποψίλωση των αρμόδιων υπηρεσιών, όπως είναι οι «Κτιριακές Υποδομές ΑΕ». Εξαιτίας αυτών των ελλείψεων, της υποταγής δημοτικών και περιφερειακών αρχών στη «δημοσιονομική κανονικότητα» που τις επιβάλλει, οι λαϊκές οικογένειες έφτασαν να εύχονται να μην είναι γεμάτα τα σχολεία στον επόμενο σεισμό, σε μια χώρα που εκλύει το 50% της σεισμικής ενέργειας στην Ευρώπη...

Με τη μαχητική αυτή κινητοποίηση αναδείχτηκαν οι ευθύνες της Περιφέρειας Θεσσαλίας και απαιτήθηκε να αλλάξει ο Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΠΕΣΔΑ) ώστε να απαγορευτεί η καύση σκουπιδιών, να σταματήσει κάθε σχέδιο δημιουργίας εργοστασίων παραγωγής SRF στην περιοχή.

Στην παρέμβασή του ο Τάσος Τσιαπλές, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», παρουσίασε την Επερώτηση, αναδεικνύοντας τη δικαιολογημένη ανησυχία των κατοίκων της περιοχής του Βόλου από τη συνεχιζόμενη καρκινογόνα καύση στερεών αποβλήτων SRF/RDF από τη βιομηχανία της «ΑΓΕΤ - ΗΡΑΚΛΗΣ». Αφού ανέδειξε τις ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ που ψηφίζουν και εφαρμόζουν νόμους κόβοντάς τους στα μέτρα των αναγκών της αύξησης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ, κατήγγειλε την περιφερειακή αρχή, η οποία ουδέποτε αμφισβήτησε τη «νομιμότητα» της ΕΕ και των κυβερνήσεων, που είναι στην υπηρεσία των ανταγωνισμών των μονοπωλίων για κέρδη από τη διαχείριση των σκουπιδιών, την επεξεργασία, τη διάθεση, το διασυνοριακό εμπόριο και την αξιοποίησή τους για ανάκτηση Ενέργειας. Τόνισε μάλιστα πως η περιφερειακή αρχή όχι μόνο δεν αμφισβήτησε τη «νομιμότητα» αυτή, αλλά αντίθετα την επέκτεινε, δίνοντας από μεριάς της, με βάση τις αρμοδιότητες που έχει, τις απαραίτητες εγκρίσεις, συμβάλλοντας έτσι στη συμπλήρωση του νομικού πλαισίου για τη νομιμοποίηση του εγκλήματος. Ο Τ. Τσιαπλές υπογράμμισε ακόμη ότι η στάση της Περιφέρειας είναι υποκριτική αφού με βάση τον Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Απορριμμάτων προβλέπεται να παράγεται SRF/RDF χιλιάδων τόνων στις Μονάδες Επεξεργασίας Αποβλήτων στους ΧΥΤΑ Βόλου, Λάρισας και Τρικάλων - Καρδίτσας, και αυτά να καίγονται στις βιομηχανίες, όπως η ΑΓΕΤ.

Από τους συγκεντρωμένους παρέμβαση έκανε ο Κώστας Στεργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας «Μ. Παπαρήγας», που στην ομιλία του αναφέρθηκε στο «μπαλάκι» ευθυνών που παίζει η Περιφέρεια, στηλίτευσε την επίκληση της «νομιμότητας» που είναι πλευρά της κοινής στάσης όλων τους, την κοροϊδία και τον εμπαιγμό σε βάρος του λαού του Βόλου, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα κέρδη για το μονοπώλιο της «LaFarge-Holcim». Κατέληξε λέγοντας ότι οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν.

Από την πλευρά της Περιφέρειας, ο εκλεγμένος με τη ΝΔ περιφερειάρχης, Κ. Αγοραστός, προσπάθησε να μεταθέσει τις ευθύνες στην εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά και να παρουσιάσει ως μονόδρομο τις αποφάσεις νομιμοποίησης του εγκλήματος, λέγοντας ότι ο Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης Απορριμμάτων πρέπει να εναρμονίζεται με τον εθνικό και τις Οδηγίες της ΕΕ. Παράλληλα, τόσο ο ίδιος όσο και η αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας, Δωροθέα Κολυνδρίνη, με τις τοποθετήσεις τους επιβεβαίωσαν ότι σε καμία περίπτωση δεν στρέφονται ενάντια στην καρκινογόνα καύση σκουπιδιών από την εταιρεία, αφού επικαλέστηκαν και πάλι τους ελέγχους του φορτίου RDF στο λιμάνι του εργοστασίου, για την ποιότητα του υλικού και τον τρόπο εκφόρτωσης και μεταφοράς, για την τήρηση δήθεν των περιβαλλοντικών όρων της ΑΕΠΟ, που όχι μόνο δεν αμφισβητούν την καρκινογόνα καύση, αλλά εμμέσως προωθούν τη λογική ότι αν αυτή γίνεται «σύννομα» τότε μπορεί να γίνει αποδεκτή.