Στις επόμενες σελίδες, ο «Ριζοσπάστης» συνεχίζει να δημοσιεύει δηλώσεις και άρθρα στήριξης του ΚΚΕ στην εκλογική μάχη της 7ης Ιούλη. Τη συμπόρευσή τους με το ΚΚΕ δηλώνουν αγωνιστές και αγωνίστριες της ζωής, των λαϊκών αγώνων, αγωνιστές της δουλειάς, της επιστήμης, της τέχνης, της μόρφωσης, του αθλητισμού, πολλοί από τους οποίους είναι και υποψήφιοι του Κόμματος σε όλη τη χώρα. Είναι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου, συνδικαλιστές, καλλιτέχνες, πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, αλλά και απόστρατοι από τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας.

Δεν υπάρχει δίλημμα για κανέναν εργαζόμενο και συνταξιούχο.

Ολοι γνωρίζουμε.

Ναι, ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά, αλλά πλέον δεν ξεχνά και τι σημαίνει δεξιήζουσα αριστερά... ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί συγγενείς. Αίσχος και ντροπή. Ψέματα και κοροϊδία. Αυτό δεν ήταν διακυβέρνηση. Αυτό ήταν έγκλημα. Εγκλημα προμελετημένο.

Στον αντίποδα, είμαστε εμείς!

Η αριστερά είναι ζωντανή. Τροφοδοτήστε με την ψήφο σας. Η αριστερά είμαστε εμείς. Είναι το ΚΚΕ.

Οσο περισσότεροι, τόσο πιο δυνατό...

Οσοι περισσότεροι, τόσο πιο αποτελεσματικό...

Σήμερα, μετά από μια δεκαετία σκληρής λιτότητας, που φτωχοποίησε μια μεγάλη μερίδα του λαού μας, η ελληνική στατιστική αρχή, κρατική υπηρεσία, αναφερόμενη στο 2018, διαπίστωσε ότι, 1 στους 3 Ελληνες βρίσκεται στα όρια της φτώχειας, μεγάλη μερίδα ανθρώπων δεν έχουν θέρμανση, δεν πάνε διακοπές, δεν μπορούν να πληρώσουν ρεύμα, και το 20% των πλουσιότερων διαθέτει 5,5 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το 20% των φτωχότερων, καθορίζοντας στο 5,5 τον δείκτη οικονομικής ανισότητας (Ουγγαρία 4,4, Δανία 4,2, Αυστρία 4). Μέσα σε αυτήν τη ζοφερή για τον λαό μας πραγματικότητα, κάθε δημοκρατικός άνθρωπος, πρέπει να αγωνιστεί για την ανατροπή της πολιτικής, που οδήγησε εκεί τα πράγματα.

Οργανώθηκα στο ΚΚΕ, όντας αγροτικός Γιατρός σε χωριό της Αχαΐας το 1975. Ενα χρόνο μετά στο πλαίσιο του Κόμματος, ανέλαβα καθήκοντα που υπηρέτησα με συνέπεια μέχρι το 1990. Τότε ήμουν αντίθετος με τακτικούς χειρισμούς και σε ζητήματα που αφορούσαν τη συνεργασία με άλλα αριστερά σχήματα. Και αδρανοποιήθηκα.

Εκλέχτηκα για 3 θητείες πρόεδρος των Νοσοκομειακών Γιατρών Πελοποννήσου, Ιονίων, Στερεάς και υπηρέτησα τον ασθενή συνάνθρωπο με συνέπεια και αφοσίωση μέχρι και σήμερα. Παρακολουθούσα την πορεία των πολιτικών πραγμάτων, του ΚΚΕ και των αριστερών σχημάτων που είχαν δημιουργηθεί, χωρίς να έχω οργανωτικά ενταχθεί σε κάποιο. Τελευταία, δεχόμουν σαν σωστή την άποψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε κάποια ζητήματα πολιτικής και θέσεων για τα προβλήματα του αριστερού κινήματος στη χώρα μας.

Με την πάροδο του χρόνου, συνειδητοποίησα την ουτοπική και αναποτελεσματική τακτική τους, πέραν του γεγονότος ότι 30 χρόνια μετά, βρίσκονταν στην αφετηρία, συνδυάζονταν με επιθέσεις ενάντια στο ΚΚΕ και την τακτική του. Αυτό, ιδιαίτερα σε συνθήκες εξαθλίωσης του λαού και ξεπουλήματος της χώρας, με οδήγησε να αμφισβητήσω την τακτική και την πολεμική τους.

Ετσι, δίχως δισταγμό, δέχτηκα την πρόταση του δήμαρχου της Πάτρας Κώστα Πελετίδη, για συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο της παράταξης της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Κρίνοντας, ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, ότι είναι σημαντική για το λαό και η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ, αποδέχτηκα την τιμητική πρόταση, να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο Αχαΐας του Κόμματος, και προσπαθώ να κάνω ό,τι μπορώ για την επιτυχία του. Θεωρώ, ιδιαίτερα στις συνθήκες πόλωσης που έστησαν οι υπεύθυνες για την εξαθλίωση του λαού μας κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, σημαντική την ενίσχυση του ΚΚΕ. Γιατί είναι το κόμμα, που και μετά τις εκλογές θα βρίσκεται κοντά στους αγώνες του λαού και απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές, που είναι σίγουρο πως θα εφαρμόσουν και οι επόμενοι, σαν βασικός αντίπαλος, κάθε μέτρου που θα αντιστρατεύεται τα συμφέροντα του λαού μας.

Το καθήκον μου ήταν να δεχτώ με απόλυτη χαρά και υπερηφάνεια αυτήν την πρόταση. Είμαι παρών. Πρώτα και κύρια και πάνω απ' όλα είμαι κομμουνιστής.

-- Η προεκλογική «παροχολογία» του ΣΥΡΙΖΑ και οι προεκλογικές υποσχέσεις της ΝΔ για αλλαγή πολιτικής είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου, για να υφαρπάξουν στις 7 Ιούλη την ψήφο του.

Οποιος και να βγει, στις 8 Ιούλη θα ακολουθήσει την προδιαγεγραμμένη πολιτική των μνημονίων, τα οποία με τα δύο χέρια υπέγραψαν Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ.

Ο εργαζόμενος ή θα δώσει την ψήφο του - λευκή επιταγή στον ΣΥΡΙΖΑ ή στη ΝΔ και στους συνεταίρους τους, για να συνεχίσουν την αντιλαϊκή πολιτική (μεγάλα κέρδη εργοδοσίας και επιχειρηματικών ομίλων), ενώ θα καλούν το λαό για θυσίες διαρκείας ή θα ψηφίσει το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που είναι απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση, δίνοντάς του δύναμη για πάλη και οργάνωση της λαϊκής αντίστασης.

-- Είστε γιατρός και πρώτη φορά υποψήφιος με το Κόμμα. Η κατάσταση στην Υγεία και την Πρόνοια πώς μπορεί να λειτουργήσει ως κριτήριο ψήφου;

-- Οταν βλέπει κανείς να αυξάνονται οι ιδιωτικές μονάδες Υγείας, να αυξάνονται οι ιδιωτικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί δεν χρειάζεται να είναι γιατρός για να αντιληφθεί ότι οι δημόσιες μονάδες Υγείας υποχρηματοδοτούνται, λειτουργούν υποστελεχωμένα με εργαζόμενους με ελαστικές σχέσεις εργασίας, δεν εκσυγχρονίζονται και αναγκάζουν τον εργαζόμενο να καταφεύγει στον ιδιωτικό τομέα, βάζοντας το χέρι βαθιά στην τσέπη του για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Η υποβάθμιση και οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή του συστήματος Υγείας, με ευθύνη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ παλαιότερα και τώρα του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να αποτελέσουν σημαντικό κριτήριο ψήφου για το σταμάτημα της εμπορευματοποίησης της Υγείας.

Να σκεφτεί λοιπόν ο καθένας τι θα έχει ψηφίσει όταν στις 8 Ιούλη θα χρειαστεί Εντατική και δεν θα υπάρχει, θα περιμένει 8 - 10 ώρες στα Επείγοντα αν βρεθεί σε ανάγκη και θα πρέπει να γυρίσει από φαρμακείο σε φαρμακείο όλο το Λεκανοπέδιο για να εξασφαλίσει τα φάρμακά του.

Ψηφίζοντας λοιπόν ΚΚΕ θα έχει τη βεβαιότητα ότι έχει συμβάλει στη διεκδίκηση δημόσιας δωρεάν Υγείας και Πρόνοιας για όλους.

-- Γιατί ΚΚΕ λοιπόν; Τι θα σημάνει για το λαό να δυναμώσει το Κόμμα;

-- Ισχυρό ΚΚΕ στη Βουλή και στο λαό σημαίνει δυνάμωμα της λαϊκής αντίστασης, οργάνωση και αντεπίθεση με προοπτική την κοινωνική ευημερία του εργαζόμενου λαού.

-----------------

Ο Απόστολος Ντίνος γεννήθηκε στο χωριό Ραχούλα του νομού Καρδίτσας. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύθηκε στην παθολογία και γαστρεντερολογία στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών. Είναι αριστούχος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και ασκεί την ιατρική από το 1978 ως ειδικός παθολόγος στο Χαλάνδρι. Εχει διατελέσει δημοτικός σύμβουλος Χαλανδρίου και συμμετείχε ως υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Είναι παντρεμένος με την δικηγόρο Βασιλική Παλιούρα - Ντίνου και έχουν δύο παιδιά.

Ηταν τότε που η «μεσαία τάξη», αγανακτισμένη, ήθελε ανατροπές, και ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε ότι μπορούσε! Και γεννήθηκε η «πρώτη φορά αριστερά».

Βέβαια για μας τους παλαιότερους μάλλον ήταν η δεύτερη φορά. Η πρώτη ήταν εκείνη που έταζε στις 18 Σοσιαλισμό (του Οκτώβρη 1981). Τότε ήταν οι «μη προνομιούχοι», τώρα είναι οι «πολλοί».

Πολλά ονόματα για να κρυφτεί η ουσία, οι εκμεταλλευτές και οι εκμεταλλευόμενοι. Και άλλοι αποπειράθηκαν να καταργήσουν την πάλη των τάξεων, αλλά από αριστερούς δεν το περίμενε κανείς εύκολα.

Βέβαια δεν είναι το μόνο που δεν περίμεναν να δουν πολλοί αριστεροί που στήριξαν την κατά ΣΥΡΙΖΑ «αριστερά». Αλλά φαίνεται οι «τιμές» στον Μπελογιάννη, στους 200 της Καισαριανής και στον Φιντέλ ήταν μόνο για ξεκάρφωμα!

Ηταν για να κρύψουν οι ηγέτες του την πλήρη υποταγή τους στις δυνάμεις της αγοράς, στους εκμεταλλευτές δηλαδή, στην Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων και στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Αυτοί οι «αριστεροί» ηγέτες έφτασαν να χορεύουν με τους λοιπούς ΝΑΤΟικούς και να καταδικάζουν ανήμερα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών το «σιδηρούν παραπέτασμα».

Τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με την Αριστερά και τις αξίες της, που ζυμώθηκαν με το αίμα χιλιάδων αγωνιστών του εργαζόμενου λαού μας; Λίγη ντροπή δεν βλάπτει. Φτάνει.

Οσο και να τον φαντασιώνονται οι αριστεροί μας φίλοι, καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο δεν υπάρχει. Ο ανεπτυγμένος καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός, ήδη εκμεταλλεύεται εκατομμύρια ανήλικα παιδιά, εξαντλεί κάθε διαθέσιμο φυσικό πόρο, καταστρέφοντας ανθρώπους και περιβάλλον και αφήνοντας πίσω του μόνο συντρίμμια.

Δεν μπορεί να περιμένει κανείς οίκτο. Η μόνη ελπίδα μπορεί να έρθει μόνο από την οργάνωση και την πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας όπου Γης, και στην πατρίδα μας, για την υπεράσπιση των ζωτικών συμφερόντων τους.

Είναι καθήκον της αμετανόητης, της πραγματικής Αριστεράς, συσπειρωμένη να δώσει όλη της την ικμάδα στον παραπάνω σκοπό.

Ποτέ δεν ήταν ο «εγωισμός» χαρακτηριστικό της Αριστεράς.

Ολο και περισσότεροι αγωνιστές της Αριστεράς προσβλέπουν στο ΚΚΕ, ανεξάρτητα από επιμέρους επιφυλάξεις και διαφωνίες. Στο ΚΚΕ έλαχε ο κλήρος να πρωτοστατήσει στη συσπείρωση των σημερινών δυνάμεων της πραγματικής Αριστεράς. Χρειάζεται τολμηρά να τον τραβήξει. Σε αυτό το προσκλητήριο δεν περισσεύει κανείς.

Η ισχυροποίησή του θα επιδράσει σημαντικά στην αποτελεσματικότητα των ταξικών αγώνων των εργαζομένων, θα ενισχύσει την προοπτική για το πέρασμα από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας.

Τα όνειρά μας παραμένουν κόκκινα...

-------------

Ο Κώστας Παπασωτηρίου είναι έμπορος. Υπήρξε στέλεχος της ΚΝΕ τις δεκαετίες του '70 και του '80.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ παραδίδει εδώ και καιρό, αργά, σταθερά και προδιαγεγραμμένα, τη διακυβέρνηση της χώρας στη ΝΔ, ενόσω η κυβερνητική πολιτική που άσκησε, παρά τις γνωστές κάλπικες αντιπαραθέσεις, κινήθηκε στις ράγες της προώθησης των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων, της πρόσδεσης στον ευρωμονόδρομο, στους δανειστές, της «στρατηγικής αναβάθμισης» των συμμαχιών με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, το Ισραήλ.

Καλείται, λοιπόν, ενόψει των εκλογών της 7ης Ιούλη, να απολογηθεί στο δημοκρατικό και προοδευτικό κόσμο, ειδικότερα σε όσους αριστερούς εγκλωβίστηκαν στις αυταπάτες που καλλιέργησε εκτός των άλλων και γιατί έστρωσε το χαλί για να επανέλθει αυτοδύναμη στην εξουσία η Νέα Δημοκρατία.

Είναι αριστερή μια κυβέρνηση που αγκιστρώθηκε στην εξουσία, έχοντας στους κόλπους της καραμπινάτους δεξιούς, ακροδεξιούς, ρετάλια της σοσιαλδημοκρατίας και περιφερόμενους οπορτουνιστές;

Είναι αριστερή η τακτική που μετέρχεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, μέσω των γνωστών μεθόδων εξαγοράς συνειδήσεων, η οποία υπήρξε παγιωμένη στρατηγική της δεξιάς παράταξης κατά τη μεταπολίτευση;

Είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε να κάνουμε με δύο κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ) τα οποία έχουν ένα κοινής αντιλαϊκής κατεύθυνσης πρόγραμμα. Ενα πρόγραμμα, το οποίο έχει ως βασικούς του άξονες την υπακοή στις ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τις δεσμεύσεις της δανειακής σύμβασης που έχουν συνυπογράψει μαζί και με κόμματα - αναχώματα (ΚΙΝΑΛ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι) με το 3ο μνημόνιο, ως προς το Ασφαλιστικό, τα Εργασιακά, τα αιματοβαμμένα πλεονάσματα του προϋπολογισμού, την εκχώρηση των «ασημικών» της χώρας, την Υγεία, την Παιδεία, τα οποία συνοδεύονται με την ενισχυμένη εποπτεία μέχρι το 2060.

Αυτό το πρόγραμμα υπηρέτησε από κυβερνητικούς θώκους ο ΣΥΡΙΖΑ, βγάζοντας, είναι η αλήθεια, μπόλικη βρώμικη δουλειά. Αυτό θα θελήσει να προωθήσει η Νέα Δημοκρατία, θεωρώντας ότι η «νομιμοποίηση» που της παρείχε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα της εξασφαλίσει μια κάποια λαϊκή ανοχή. Αυτό το πρόγραμμα θα είναι η «συγκολλητική ουσία» μιας μεθαυριανής πιθανής κυβέρνησης συνεργασίας μεταξύ τους, με διάφορους πρόθυμους μπαλαντέρ. Μόνο η άνοδος του εργατικού, γενικότερα του λαϊκού κινήματος μπορεί να φρενάρει αυτούς τους σχεδιασμούς.

Στον αντίποδα του αστικού πολιτικού σκηνικού βρίσκεται το ΚΚΕ. Που όλα αυτά τα χρόνια δεν κορόιδεψε το λαό, του μίλησε πάντα με τη γλώσσα της αλήθειας. Το ΚΚΕ εδώ και καιρό απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης για μια πλατιά Κοινωνική Συμμαχία, προς όλους όσοι αισθανόμαστε κομμουνιστές, αριστεροί, προοδευτικοί και δημοκράτες.

Στο πλαίσιο αυτό, συναντηθήκαμε και στις ευρωεκλογές, δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και στη μάχη των ερχόμενων βουλευτικών εκλογών στελέχη που εγκαταλείψαμε το προηγούμενο διάστημα τις αυταπάτες για τον ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη και μέλη της ΛΑΕ, άνθρωποι ανένταχτοι αριστεροί, δημοκράτες και γενικότερα άνθρωποι που στηρίζουν τη δύναμη εκείνη, που το επόμενο διάστημα, μετά τις εκλογές, τη δύναμη που θα της δοθεί θα την επιστρέψει στο δυνάμωμα του κινήματος, για να ανακόπτει, επιβραδύνει, να δυσκολεύει την υλοποίηση των πολιτικών του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, να ανασυνταχθεί και να πραγματοποιήσει την αντεπίθεσή του.

Και πριν και μετά τις εκλογές, η μάχη που δίνουν οι δυνάμεις του ΚΚΕ στο εργατικό κίνημα κατά του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού (βλ. συνέδριο ΓΣΕΕ, κ.λπ.) και θα συνεχιστούν και θα δυναμώσουν.

Την ώρα που η ΕΕ, με προεξάρχοντες τους πιο αντιδραστικούς της κύκλους και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνοδοιπόρο τους (βλ. υπογραφή καταδίκης «Σιδηρού Παραπετάσματος» τη μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών), επιχειρεί μια συντονισμένη προσπάθεια να διαστρεβλώσει την Ιστορία και να σβήσει από την ιστορική μνήμη τους αγώνες των λαών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο κατά του ναζισμού, αλλά και να ακυρώσει τη μεγάλη συμβολή της τότε ΕΣΣΔ τόσο στον αντιναζιστικό αγώνα, όσο και στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, είναι χρέος κάθε ανθρώπου που αισθάνεται να εμπνέεται από τα ιδανικά της κοινωνικής απελευθέρωσης, να στηρίξει το Κομμουνιστικό Κόμμα στην προσπάθεια που κάνει, κόντρα στην επικράτηση της λήθης έναντι της μνήμης.

Μετά την τραγική διάψευση των αυταπατών του «αριστερού κυβερνητισμού», στο έδαφος μάλιστα ενός αρνητικού ταξικού συσχετισμού, γνωρίζουμε πως δεν έχουμε να περιμένουμε μια φιλολαϊκή κυβέρνηση. Αυτό που κρίνεται και είναι μείζον την 8η Ιούλη, είναι να αναδειχθεί ένας ισχυρός πόλος λαϊκής αντιπολίτευσης, ο οποίος θα εμψυχώσει τον κόσμο της εργασίας, θα στηρίξει τους επερχόμενους λαϊκούς αγώνες και θα σταθεί και με την κοινοβουλευτική του δράση δίπλα στα προβλήματα του αγωνιζόμενου λαού. Αυτόν το ρόλο μπορεί να τον υπηρετήσει ένα ΚΚΕ ισχυρό στη Βουλή και στους λαϊκούς αγώνες.

-----------------

Ο Χρήστος Κασίμης είναι υποψήφιος βουλευτής στον Β1' Βόρειο Τομέα Αθηνών. Είναι μηχανικός παραγωγής και διοίκησης. Εκλέχτηκε στις πρόσφατες εκλογές δημοτικός σύμβουλος δήμου Χαλανδρίου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Είναι πρώην στέλεχος της ΛΑΕ.