Παπαγεωργίου Βασίλης

Φαίνεται πως μία από τις κερδοσκοπικές αξιώσεις των γαλακτοβιομηχάνων μπήκε άμεσα σε εφαρμογή, σε βάρος βέβαια και των παραγωγών και των καταναλωτών. Γιατί όλα τα τελευταία χρόνια η τιμή παραγωγού παρέμενε παγωμένη ενώ οι καταναλωτές αγόραζαν όλο και πιο ακριβά. Τώρα η τιμή παραγωγού πέφτει, ενώ δεν προβλέπεται να συμβεί το ίδιο και στις τιμές πώλησης των γαλακτοβιομηχανιών.

Η ενέργεια αυτή των γαλακτοβιομηχάνων αποτελεί σκέτη πρόκληση σε βάρος παραγωγών και καταναλωτών και εντάσσεται, βέβαια, στις γενικότερες κερδοσκοπικές επιδιώξεις τους. Γιατί εκτός των άλλων την περασμένη βδομάδα αξίωσαν να επιμηκυνθεί η ημερομηνία λήξης στο φρέσκο γάλα, ενώ επίσης απαιτούν να μπορούν να χρησιμοποιούν «νομίμως» εισαγόμενο συμπυκνωμένο γάλα σε γιαούρτια και τυριά. Και μέχρι τώρα, όλες αυτές τις προκλήσεις, η κυβέρνηση, όχι μόνο τις ανέχεται, αλλά τις ενισχύει κιόλας! Χάρη της ανάπτυξης, βέβαια...

Ξέρετε, πόσες φορές «τσακώθηκαν» στη Βουλή και, μάλιστα, άγρια, τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, σχετικά με την εμμονή της πρώτης, να γίνονται προσλήψεις στο δημόσιο με το... κόλπο της «προσωπικής συνέντευξης», αλλά και για τις νέες στρατιές εκτάκτων (με άλλα λόγια, ρουσφέτια) στους διάφορους οργανισμούς και υπηρεσίες; Αν δεν το γνωρίζετε, σας βεβαιώνουμε, ότι είναι πάμπολλες. Καμιά ευκαιρία δεν άφησαν να πάει χαμένη οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και κατάγγελναν ξανά και ξανά και με δριμύτητα τη Νεοδημοκρατική «επιχείρηση κομματικοποίησης» του κράτους, τα ρουσφέτια, την «εξυπηρέτηση των "γαλάζιων παιδιών"», κλπ., κλπ., «ξεχνώντας», βέβαια, ότι τα ίδια ακριβώς έκαναν κι αυτοί τα προηγούμενα χρόνια.

Τα θυμηθήκαμε όλ' αυτά, διαβάζοντας τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν και υπέγραψαν η διοίκηση του ΟΤΕ και η πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΜΕ - ΟΤΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ). Συμφωνία η οποία προβάλλεται ήδη ως πιλότος και για τις άλλες πρώην ΔΕΚΟ και το δημόσιο τομέα γενικότερα. Ανάμεσα στα πολλά αντεργατικά, που περιέχει η επαίσχυντη αυτή συμφωνία, συμπεριλαμβάνονται τόσο το δικαίωμα της εργοδοσίας να κάνει προσλήψεις εκτάκτων όσο και η χρήση της συνέντευξης ως κριτήριο της πρόσληψης!..

Και, όμως, υπάρχουν ακόμη συνδικαλιστές, που καταγγέλλουν το ΠΑΜΕ για διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος και περιμένουν από τις ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚΕ να συναισθανθούν τις ευθύνες τους...

Πριν από ελάχιστες μόνο μέρες, η διοίκηση της ΓΣΕΕ οργάνωσε σύσκεψη των Ομοσπονδιών των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ, για να συντονίσει - υποτίθεται- την αγωνιστική απόκρουση της επικείμενης επίθεσης της κυβέρνησης στις εργασιακές σχέσεις και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ μοίραζε ...αγωνιστικές δηλώσεις στα τηλεοπτικά κανάλια. Προχτές, μια μέρα μετά την επαίσχυντη συμφωνία της διοίκησης του ΟΤΕ, με την πλειοψηφία της ΟΜΕ - ΟΤΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ έκανε λόγο για «ιδιομορφίες» στο συγκεκριμένο εργασιακό χώρο και «σεβασμό στην αυτονομία της ΟΜΕ - ΟΤΕ και στο προϊόν της διαπραγμάτευσης»..! Και δεν ξέχασε, βέβαια, να «πετάξει» και πάλι την ...αγωνιστική του κορόνα, δηλώνοντας ότι «η συμφωνία αυτή επ' ουδενί δεν αποτελεί πρόκριμα για την επέκτασή της σε άλλους εργασιακούς χώρους»..!

Αλήθεια, πόση κοροϊδία ακόμη πρέπει να πετάξουν ο Χρ. Πολυζωγόπουλος και η παρέα του κατάμουτρα στους εργαζόμενους - ψηφοφόρους της ΠΑΣΚΕ και του ΠΑΣΟΚ, για να τους γυρίσουν τις πλάτες οριστικά και αμετάκλητα;

Μήνες τώρα και, ιδιαίτερα το τελευταίο χρονικό διάστημα, οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της Γαλλίας - η κυβερνώσα παράταξη και το «αντιπολιτευόμενο» Σοσιαλιστικό Κόμμα - η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των έντυπων και ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι καρεκλοκένταυροι των Βρυξελλών, οι υπόλοιπες ηγεσίες των χωρών - μελών της ευρωένωσης και διάφοροι άλλοι, «βομβαρδίζουν» τα αυτιά και τα μυαλά του γαλλικού λαού υπέρ του «ευρωσυντάγματος». Και, όμως, ο τελευταίος επιμένει στο «όχι», το οποίο, μάλιστα, ενισχύθηκε τις τελευταίες μέρες, φτάνοντας στο 55%, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.

Κανείς, βέβαια, δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα του σημερινού δημοψηφίσματος. Πόσο μάλλον, όταν παρέμενε αναποφάσιστο μέχρι προχθές το 20% των Γάλλων ψηφοφόρων. Ετσι κι αλλιώς, όμως, τόσο τα προαναφερόμενα μηνύματα, αλλά και τα αντίστοιχα από την Ολλανδία, όπου οι δημοσκοπήσεις δίνουν στο «όχι» ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά, όσο και οι αντίστοιχες εικόνες από τις υπόλοιπες χώρες, μαζί και τη δική μας - είτε γίνονται δημοψηφίσματα είτε όχι - φανερώνουν μια αυξανόμενη αντίθεση των λαών στη λογική του «ευρωμονόδρομου». Αποκαλύπτουν, επίσης, τη βαθιά υποκρισία των ... μεγάλων λόγων, περί «ενωμένης Ευρώπης», που συχνά - πυκνά ξεστομίζουν οι κάθε λογής οπαδοί της ΕΕ. Η ευρωένωση είναι βαθιά και αγεφύρωτα, ταξικά διαιρεμένη.