Ενα αίσθημα αισιοδοξίας για το μέλλον, για τη μελλοντική πορεία του Κόμματός μας.

Ιδιαίτερα εντυπωσιάζει η μαζική συμμετοχή της νεολαίας. Και ασφαλώς ξέρετε ότι η νεολαία ήταν πάντα το θερμόμετρο που μέτραγε την υγεία του Κόμματος. Το δεύτερο είναι μία δυσκολία που δοκιμάζω να μιλήσω για τα 75χρονα του ΚΚΕ.

Στο τι να πρωτοαναφερθεί κανένας!

Στο ιστορικό γεγονός ότι η εργατική τάξη της χώρας μας απέκτησε το Νοέμβρη του 1918 κι αυτή το πολιτικό της κόμμα;

Στην ηρωική του πορεία, που είναι πορεία αδιάκοπου αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης, των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού;

Στην αταλάντευτη προσήλωσή του στο στόχο για την κοινωνική και πολιτική απελευθέρωση της εργατικής τάξης και των άλλων καταπιεσμένων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας;

Στην πάλη του ενάντια στο φασισμό, ενάντια στη χιτλεροφασιστική κατοχή και στην αγγλοαμερικανική επέμβαση;

Στις σημερινές του θέσεις και στην πάλη του για τα ζωτικά προβλήματα του λαού μας;

Στο 18ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ

Αν γινόταν προσκλητήριο νεκρών, στρατιές ολόκληρες από σεμνές σκιές αγωνιστών θα κύκλωναν απόψε το στάδιο.

Γι' αυτούς που έφυγαν για το μέλλον του τόπου μας, τιμούμε τη μνήμη τους και δίνουμε την υπόσχεση να συνεχίζουμε σταθερά και αταλάντευτα το δρόμο τους, πως προχωράμε για να δικαιωθεί η θυσία τους, να εκπληρωθούν τα όνειρά τους.

Αγαπητοί φίλοι,

Η 75χρονη ιστορία του ΚΚΕ είναι πορεία γεμάτη από αγώνες για τα ζητήματα του εργαζόμενου λαού. Από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα και τα πανεθνικά. Πορεία γεμάτη από σκληρές δοκιμασίες και θυσίες, πορεία μέσα από νίκες και ήττες, πορεία προς τα μπρος αλλά και με πισωγυρίσματα.

Το ΚΚΕ σε όλη αυτή την 75χρονη διαδρομή στάθηκε όρθιο, σταθερά προσηλωμένο στα πιο υψηλά ιδανικά, στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και στην οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Εδώ προβάλλει ένα ερώτημα, που η απάντησή του έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο για το χτες, αλλά και για το σήμερα, και για το μέλλον.

Και το ερώτημα είναι:

Πώς έγιναν όλα αυτά δυνατά;

Ποιοι παράγοντες και ποιες δυνάμεις έκαναν δυνατή την αντοχή του ΚΚΕ σε αυτή την τιτάνια πορεία και να αναγνωρίζεται σήμερα ο σημαντικός ρόλος του στην ελληνική κοινωνία;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα.

Σήμερα, που οι αντίπαλοί του, οι κάθε λογής απολογητές του καπιταλισμού, που, εκμεταλλευόμενοι τις γνωστές εξελίξεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, προσπαθούν να σπείρουν τη σύγχυση και να πείσουν τους εργαζόμενους:

Οτι ο σοσιαλισμός πέθανε.

Οτι η μαρξιστική-λενινιστική θεωρία αποδείχτηκε λαθεμένη.

Οτι ο ρόλος και η αναγκαιότητα των κομμουνιστικών κομμάτων τελείωσε και μία σειρά άλλα πράγματα.

Πολύ έξω πέφτουν όλοι τους!

Το ΚΚΕ δεν είναι ένα από τα διάφορα και συνηθισμένα κόμματα. Το ΚΚΕ είναι γέννημα της εργατικής τάξης, είναι γέννημα της ανάγκης να αποκτήσει κι αυτή το πολιτικό της κόμμα.

Το ΚΚΕ υπήρξε και θα υπάρχει, γιατί υπάρχει η εργατική τάξη και που τα συμφέροντά της υπηρετεί.

Το ΚΚΕ θα υπάρχει γιατί καθοδηγείται από την επαναστατική κοσμοθεωρία του μαρξισμού-λενινισμού.

Γιατί εμπνέεται από τα πιο υψηλά ιδανικά της ανθρωπότητας, ιδανικά για μια κοινωνία δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για μια κοινωνία σοσιαλιστική.

Θα υπάρχει γιατί τα όσα χαρακτηρίζουν τις διακηρύξεις του και τα λόγια του, εκφράζονται με ακρίβεια και συνέπεια στα έργα του, όσο και αν αυτό απαιτεί θυσίες.

Η διγλωσσία και η υποκρισία, που αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα των άλλων κομμάτων, είναι ξένα στο ΚΚΕ.

Περιοδεία στη Θεσσαλία, το Σεπτέμβρη του 1996

• «Πλουραλισμός; Ας δούμε: Ο πλουραλισμός γνωμών είναι παράγοντας ανάπτυξης, όχι, όμως, ο οποιοσδήποτε πλουραλισμός. Υπάρχει πλουραλισμός που δρα στα πλαίσια του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού - δηλαδή πλουραλισμός γνωμών και ενότητα δράσης. Και υπάρχει και πλουραλισμός, να κάνει ο καθένας του κεφαλιού του. Αυτός ο πλουραλισμός εμποδίζει την εφαρμογή της πολιτικής και οδηγεί στην παράλυση της συλλογικής θέλησης...».
• «Ποια ανανέωση, σύντροφοι; Υπάρχει ανανέωση και ανανέωση. Υπάρχει η επαναστατική ανανέωση που στηρίζεται στις θεμελιακές αρχές του κομμουνισμού. Υπάρχει και η ανανέωση που αναζητάει το καινούριο όχι μέσα στα πλαίσια των αρχών, αλλά πέρα από αυτές - ακόμη και ενάντιά τους. Υπάρχει ανανέωση, που τη δημοκρατική λειτουργία την αντικαθιστούν με την αναρχία, με το μη σεβασμό της θέλησης της πλειοψηφίας, με τη δημιουργία κέντρου αντιπολίτευσης. Επικαλούνται τις εξελίξεις στον κόσμο, αλλά ξεχνάνε τις επιδιώξεις των αντιπάλων σχετικά με το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αυτές δεν άλλαξαν. Αυτά επιβάλλουν όχι χαλάρωση, αλλά δυνάμωμα της ενιαίας έκφρασης και δράσης. Το δυνάμωμα της πειθαρχίας και της τήρησης του Καταστατικού. Η αυστηρή τήρηση του Καταστατικού είναι ο κύριος δείχτης της αφοσίωσης του κομμουνιστή στην υπόθεση του κομμουνισμού...».
• «Αμ οι μεταρρυθμίσεις; Διακηρύσσουν ότι με έναν ευνοϊκό συσχετισμό των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων μπορεί οι μεταρρυθμίσεις να αποκτούν δομικό χαρακτήρα και να οδηγούν σε ποιοτικούς κοινωνικούς μετασχηματισμούς. Οι μεταρρυθμίσεις δίχως την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, δεν μεταβάλλουν, δεν αλλάζουν τις βάσεις της υπάρχουσας κοινωνικής δομής. Οι μεταρρυθμίσεις έχουν διπλό περιεχόμενο: Από τη μία είναι βήμα προς τα εμπρός που βελτιώνουν την κατάσταση. Από την άλλη προφυλάσσουν (με την εκτόνωση) το υπάρχον κοινωνικό σύστημα...».
• «Ωστε, λοιπόν, "θρίαμβος της δημοκρατίας" οι ανατροπές στην Ανατολική Ευρώπη! Αλλά, ποιες δυνάμεις ενισχύθηκαν από το "θρίαμβο"; Οι δημοκρατικές πράγματι δυνάμεις ή οι δυνάμεις εκείνες, οι οποίες στο όνομα της δημοκρατίας έχουν ουσιαστικά ταχθεί ενάντια στο σοσιαλισμό; "θρίαμβος της δημοκρατίας" με το Κ.Κ. εκτός νόμου! "Θρίαμβος της δημοκρατίας" με νέες δυνατότητες για επέμβαση του ιμπεριαλισμού! "Θρίαμβος της δημοκρατίας" με ανεργία, εξαθλίωση, πείνα και έγκλημα! Φυσικά, είναι δύσκολος ο δρόμος. Εχει πολύ ανήφορο και δεν μπορούν όλοι να τον βγάλουν...».
• «Την ξαναθυμήθηκαν την πιπίλα: "Σε ξεπερασμένα δόγματα επιμένει το ΚΚΕ"! Ποια είναι τα "ξεπερασμένα δόγματα", άσπονδοι σύντροφοι και φίλοι; Οτι επιμένουμε στην ανάγκη ανάκτησης της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας; Οτι παραμένουμε αμετακίνητα προσηλωμένοι στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων; Οτι έχουμε και σήμερα παντιέρα μας την κοινωνική δικαιοσύνη και το σοσιαλισμό; Πάρτε το απόφαση: Πολλά μπορούν να αλλάξουν στο ιστορικό προτσές. Ενα μόνο δεν μπορεί να αλλάξει: Η ανάγκη για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και της ανθρωπότητας...».
• «Υπάρχει έστω και ένας σοβαρός άνθρωπος στη Γη που να πιστεύει ότι θα μπορούσε να κάνει (όσα κάνει) ο ιμπεριαλισμός σήμερα, αν δεν είχε διαλυθεί η Σοβιετική Ενωση; Οι λαοί βλέπουν, ήδη, τα αποτελέσματα: Ο καπιταλισμός, καθημερινά, όλο και περισσότερο δείχνει το χειρότερο πρόσωπό του: Το αντικοινωνικό, ληστρικό και απάνθρωπο. Οι επιτυχίες του, φυσικά, παράγουν πλούτο, αλλά τον σωρεύουν στους λίγους και η ζωή των εργαζομένων χειροτερεύει. Οσο για τις δημοκρατικές ελευθερίες, συνεχώς ροκανίζονται και λιμάρονται...».
• «Εμ, αυτή η καραμέλα περί του τέλους των ιδεολογιών! Παρά το μεταφυσικό της περιεχόμενο, δεν μπορεί ν' αλλάξει την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα λέει ότι οι αντιθέσεις που χαρακτηρίζουν τον καπιταλισμό, όχι μόνο δεν εξασθενούν, τώρα που διαλύθηκε η Σ.Ε., αλλά και δυναμώνουν. Και κατατρώγουν τα ίδια τα σπλάχνα του. Ούτε ο καπιταλισμός είναι αιώνιος ούτε το τέλος του κομμουνισμού έφτασε, για τον απλούστατο λόγο ότι οι λαοί δεν πρόκειται να παραιτηθούν από το όραμα για μια δίκαιη κοινωνία και από τους αγώνες για σοσιαλισμό...».
• «Αγώνας! Αυτή είναι η λέξη-κλειδί. Γιατί τίποτε δεν μπορεί και δεν πρόκειται να γίνει από μόνο του. Χρειάζεται αέναη πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της σε κάθε χώρα - και συντονισμός της πάλης αυτής. Ποιος, τάχα, εργαζόμενος δε θα ήθελε μια δικαιότερη κοινωνία; Και αυτό είναι το μεγάλο καθήκον για όλους μας: Να ξαναδώσουμε αίγλη στο όραμα του σοσιαλισμού και να αγωνιζόμαστε γι' αυτό...».

• «Αν οι εκλογές μπορούσαν ν' αλλάξουν το καπιταλιστικό καθεστώς, σίγουρα οι καπιταλιστές θα τις είχαν καταργήσει...».
• «Να μην ταυτίζουμε τη δημοκρατία με το κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Ο καπιταλισμός ή ο σοσιαλισμός είναι κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Η δημοκρατία είναι μορφή πολιτικού καθεστώτος. Γι' αυτό και προϋποθέτει: Υποταγή της μειοψηφίας στην πλειοψηφία, πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες των πολιτών και συνθήκες άσκησης αυτών των δικαιωμάτων. Η λειτουργία της δημοκρατίας, όμως, συνδέεται με τις υλικές συνθήκες ζωής μιας κοινωνίας. Συνδέεται με το κοινωνικό - οικονομικό σύστημα κάθε χώρας. Αρα, με την έννοια αυτή, η δημοκρατία δεν είναι αταξική...».

Πλήθος συλλυπητηρίων τηλεγραφημάτων και μηνυμάτων αδελφών Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων για την απώλεια του Χαρίλαου Φλωράκη έφταναν τις προηγούμενες μέρες στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ. Από την περασμένη Δευτέρα, που έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο η θλιβερή είδηση, άρχισαν αμέσως να καταφτάνουν μηνύματα συμπάθειας και συμπαράστασης. Απ' όλες τις γωνιές της Γης αναγνωρίζεται η μεγάλη προσφορά του Χαρίλαου Φλωράκη τόσο στο κίνημα στην Ελλάδα όσο και στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, στον αγώνα για την κοινωνική προκοπή, το σοσιαλισμό και κομμουνισμό.

Τα αδελφά κόμματα που έστειλαν συλλυπητήρια τηλεγραφήματα είναι: από τα Βαλκάνια, ΑΚΕΛ, ΚΚ Τουρκίας, ΕΜΕΠ Τουρκίας, ΚΚ Βουλγαρίας, Βουλγαρικό ΚΚ «Γκεόργκι Ντιμιτρόφ», ΚΚ Αλβανίας, ΚΚ Μακεδονίας (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας), Νέο ΚΚ Γιουγκοσλαβίας, Εργατικό ΚΚ Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Κομμουνιστές της Σλοβενίας. Επίσης, από την Ευρώπη: ΚΚ Ρωσικής Ομοσπονδίας, Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας, ΚΚΣΕ, ΚΚ Ουκρανίας, Ενιαίο ΚΚ Γεωργίας, ΚΚ Αρμενίας, Πορτογαλικό ΚΚ, Αριστερό Κόμμα Σουηδίας, Εργατικό Κόμμα Ουγγαρίας, Κόμμα Εργατών Βελγίου, Πόλος Κομμουνιστικής Αναγέννησης Γαλλίας, ΚΚ Ισπανίας, ΚΚ Λαών της Ισπανίας, Κόμμα Κομμουνιστών Καταλονίας, Ενωμένη Αριστερά Ισπανίας, ΚΚ Αυστρίας, ΚΚ Ιρλανδίας, Κόμμα Κομμουνιστικής Επανίδρυσης Ιταλίας, Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών, Γερμανικό ΚΚ, ΚΚ Σουηδίας, ΚΚ Σλοβακίας, ΚΚ Πολωνίας, ΚΚ Δανίας (Μ-Λ), ΚΚ Λουξεμβούργου, ΚΚ Μάλτας, Κόμμα Σοσιαλιστικής Συμμαχίας Ρουμανίας, ΚΚ Βρετανίας, Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών Κύπρου, Ενωμένοι Δημοκράτες Κύπρου.

Μηνύματα από άλλες γωνιές του πλανήτη ήρθαν επίσης από: ΚΚ Κίνας, ΚΚ Κούβας, Νεολαία του Κινήματος Πέμπτης Δημοκρατίας Βενεζουέλας, Δημοκρατικό Μέτωπο Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, Κόμμα Παλαιστινιακού Λαού, ΚΚ Ισραήλ, ΚΚ Ινδίας, ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό), ΚΚ Σρι Λάνκα, ΚΚ Βραζιλίας, ΚΚ Χιλής, Κόμμα Κομμουνιστών Μεξικού, Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μεξικού, Τουντέχ Ιράν, ΚΚ Αυστραλίας, Φιλιππινέζικο ΚΚ, Κόμμα Σοσιαλιστικής Πρωτοπορίας Αλγερίας, Σουδανικό ΚΚ, Παναραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ Συρίας.

Ταυτόχρονα, διεθνείς οργανώσεις απέτισαν φόρο τιμής με μηνύματά τους. Η Διεθνής Ομοσπονδία Αντιστασιακών (FIR), το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών. Επίσης, φορείς της ελληνικής ομογένειας της Αυστραλίας, ο Εργατικός Σύλλογος Ελλήνων του Κεμπέκ, η Αυτοδιοίκηση Ελλήνων Ουγγαρίας, οι Ελληνες της Τσεχίας, ο Σύλλογος Ελλήνων Βουλγαρίας, η Ελληνική Κοινότητα Βρυξελλών, ο Σύλλογος Ποντίων Βρυξελλών. Επίσης, η Παλαιστινιακή Παροικία Ελλάδας, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στους Πολιτικούς Κρατουμένους σε Τουρκία και Κουρδιστάν, η Επιτροπή Ειρήνης Βουλγαρίας, η Φιλιππινέζικη Επιτροπή Ειρήνης και Αλληλεγγύης.

Ακόμη, οι πρεσβείες στη χώρα μας των Ρωσίας, Κούβας, Κίνας, Συρίας και Παλαιστινιακής Αρχής, ενώ μήνυμα απέστειλε και ο Τάσσος Παπαδόπουλος, Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Προσωπικά μηνύματα έστειλαν ο Τζερόνιμο ντε Σόουζα, ΓΓ της ΚΕ του Πορτογαλικού ΚΚ, και από το ίδιο κόμμα ο Αλβάρο Κουνιάλ. Μήνυμα έστειλε ο πρόεδρος της ευρωομάδας Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά / Βόρεια Πράσινη Αριστερά (GUE/NGL), Φράνσις Βιρτς, και οι ευρωβουλευτές της Λουίζα Μοργαντίνι, από την Κομμουνιστική Επανίδρυση, Ρομπέρτο Γκαλτίερι, από το Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών, Ερικ Μέλτζερ, από το Αριστερό Κόμμα Σουηδίας, Ιλντα Φιγκεϊρέδο, από το Πορτογαλικό ΚΚ, Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, από το ΑΚΕΛ.