ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 29 Μάη 2005
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΟΤΕ
Λαιμητόμος για τα εργατικά δικαιώματα

Κατάργηση της μονιμότητας, γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, τεράστια επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων, δραματική μείωση του προσωπικού κατά 40%, ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων θα είναι τα άμεσα αποτελέσματα της αντεργατικής συνολικής συμφωνίας της συμβιβασμένης πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ) στην ηγεσία της Ομοσπονδίας Εργαζομένων (ΟΜΕ - ΟΤΕ) με τη διοίκηση του ΟΤΕ. Συμφωνία που έγινε, με στόχο τη διευκόλυνση της παραπέρα ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, στο όνομα της ενίσχυσης του ανταγωνισμού, δηλαδή της αύξησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Επίσης, μια συμφωνία που αποτελεί τον πιλότο, για ανάλογες αντεργατικές σκληρές ρυθμίσεις στον υπόλοιπο ευρύτερο δημόσιο και πρώην δημόσιο τομέα, και όχι μόνο.

Μέρος αυτής της συμφωνίας αποτελεί η Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπογράφτηκε την περασμένη Τετάρτη. Η Σύμβαση ντροπής καταργεί το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, στο σταθερό και αξιοπρεπή μισθό για τους νεοπροσλαμβανόμενους στον ΟΤΕ. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 1 ορίζει ότι «το προσωπικό προσλαμβάνεται ...με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου». Ετσι, ενισχύεται η ασυδοσία της εργοδοσίας που μπορεί στο εξής να προσλαμβάνει και να απολύει κατά βούληση. Ταυτόχρονα, προβλέπεται η γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, αφού δίνεται η δυνατότητα στον ΟΤΕ «να προσλαμβάνει έκτακτο προσωπικό, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου».

Ικανοποιείται πλήρως η απαίτηση της εργοδοσίας, όπως αυτή είχε διατυπωθεί από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΟΤΕ, Π. Βουρλούμη, σε εσωτερικό έγγραφο της επιχείρησης (4 Οκτωβρίου 2004): «Χρειάζεται άμεσα η καθιέρωση ενός ευέλικτου συστήματος προσλήψεων, αμοιβών και επαγγελματικής εξέλιξης του προσωπικού, ώστε να μπορεί η επιχείρηση να λειτουργεί με τους κανόνες της αγοράς». Το τι κερδίζει η εργοδοσία από την κατάργηση της μονιμότητας το λέει καθαρά η ίδια η διοίκηση του ΟΤΕ σε άλλο έγγραφό της (27 Δεκέμβρη 2004) όπου παρουσιάζεται το σχέδιο μείωσης του προσωπικού και ανατροπής των εργασιακών σχέσεων. Χαρακτηριστικά επισημαίνεται: «Υπολογίζεται ότι το μέσος κόστος ενός εργαζόμενου στον ΟΤΕ είναι περίπου 50.000 ευρώ ετησίως και ενός νεοπροσλαμβανόμενου ασφαλισμένου στο ΙΚΑ 20.000 ευρώ»!

Η γενικότερη συμφωνία, στην οποία εντάσσεται η Σύμβαση της ντροπής, προβλέπει τη νέα τεράστια μείωση του προσωπικού κατά 6.000 άτομα (από 16.200 σε 12.000 εργαζόμενους), μέσω προγράμματος «εθελούσιας εξόδου». Η μείωση αυτή έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την παραπέρα εντατικοποίηση της εργασίας για τους εναπομείναντες εργαζόμενους. Ενώ η τεράστια οικονομική επιβάρυνση στα ήδη ελλειμματικά ασφαλιστικά ταμεία - που προκαλεί η συνταξιοδότηση των εργαζομένων που θα φύγουν - είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιηθεί από εργοδοσία, κυβέρνηση και τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΜΕ - ΟΤΕ, για να επιταχυνθεί η εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα. Δηλαδή, να ενταχθεί γρηγορότερα το ταμείο κύριας σύνταξης (ΤΑΠ - ΟΤΕ) στο ΙΚΑ και να διευκολυνθεί η προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης μέσα από τη λειτουργία του ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης, τη σύσταση του οποίου ήδη έχουν συμφωνήσει οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες.

Χαρακτηριστική είναι η επισήμανση του προέδρου της ΟΜΕ - ΟΤΕ, Γ. Παναγόπουλου στο έκτακτο συνέδριο της Ομοσπονδίας το Σεπτέμβρη του 2003: «Με την ένταξή μας ως κλάδος κύριας σύνταξης στο Ενιαίο Ταμείο Μισθωτών (δηλαδή το ΙΚΑ ΕΤΑΜ) πρέπει να διαχειριστούμε και να διαπραγματευτούμε τη μείωση των εισφορών εργοδότη και ασφαλισμένων, ώστε να τη συνδέσουμε με τη δημιουργία σε προαιρετική βάση Επαγγελματικού Ταμείου».

170 εκατομμύρια κέρδη ετησίως

Για τον ΟΤΕ, η μείωση του προσωπικού μεταφράζεται σε άμεσα κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ ετησίως. Στο έγγραφο της 27ης του Δεκέμβρη 2004 επισημαίνεται ότι «Στόχος του ΟΤΕ είναι το κόστος του προσωπικού να πέσει σταδιακά στα επίπεδα όλων των Ευρωπαϊκών τηλεπικοινωνιακών εταιριών και των εγχώριων ανταγωνιστών του, δηλαδή στο 18%». Και στη συνέχεια υπογραμμίζεται ότι από τους 6.200 εργαζόμενους που μπορούν να συμμετέχουν στο πρόγραμμα «εθελούσιας εξόδου» αρκεί να φύγουν οι 4.500, ώστε ο ΟΤΕ να έχει «άμεσο όφελος 170 εκατομμύρια ευρώ». Ενώ τονίζεται ότι «η μείωση του προσωπικού θα οδηγήσει σε άλμα στην παραγωγικότητα» που με τη σειρά του θα οδηγήσει σε έμμεσα οφέλη, τα οποία «δεν μπορούν να υπολογιστούν με ακρίβεια».

Συνολικά δημιουργούνται ακόμα χειρότερες συνθήκες και για τους εναπομείναντες εργαζόμενους και για όσους θα προσληφθούν. Η παραπάνω συμφωνία δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία, αλλά αναπόφευκτη συνέπεια της πολιτικής ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ που ξεκίνησε το 1994 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει σήμερα επάξια η κυβέρνηση της ΝΔ. Επιπλέον, αυτή η αντεργατική επίθεση δεν αφορά μόνο στους εργαζόμενους του ΟΤΕ. Η στρατηγική της Λισαβόνας χάραξε νέες κατευθυντήριες γραμμές για την ένταση της αντεργατικής επίθεσης στο σύνολο των εργαζομένων, στο όνομα της ενίσχυσης του ανταγωνισμού του κεφαλαίου. Γι' αυτό, η υλοποίηση των σημερινών αντεργατικών σχεδιασμών σε ορισμένους κλάδους εργαζομένων (π.χ. εργασιακές σχέσεις στον ΟΤΕ, Ασφαλιστικό στις Τράπεζες) θα λειτουργήσει ως πιλότος για την εξάπλωση της επίθεσης σε κάθε χώρο δουλιάς.

Την πολιτική αυτή στήριξαν και στηρίζουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, που θεωρούν ως αντικειμενική αναγκαιότητα τη λογική ενίσχυσης του ανταγωνισμού. Δηλαδή, της αύξησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν το μάρμαρο

Σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ανέρχεται το ποσό που θα επιβαρυνθούν το Ταμείο Κύριας σύνταξης (ΤΑΠ ΟΤΕ) και το Ταμείο Αρωγής (Επικουρική Σύνταξη και Εφάπαξ), σύμφωνα με εκτιμήσεις των ίδιων των ταμείων, λόγω των συντάξεων που θα κληθούν να καταβάλουν στους εργαζόμενους που θα φύγουν μέσω του προγράμματος «εθελούσιας εξόδου». Μεγάλο μέρος αυτών θα τα «γλιτώσει» η επιχείρηση, αφού πρόκειται για συμβατικές της υποχρεώσεις. Ειδικά για το ΤΑΠ - ΟΤΕ η κατάσταση γίνεται ασφυκτική, καθώς ήδη εμφανίζει ετήσιο έλλειμμα 340 εκατομμύρια ευρώ που μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο (το έλλειμμα αυτό έχει αναλάβει, προς το παρόν, να το καλύπτει το κράτος).

Το πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος αφορά περίπου 1.000 άτομα και τα οποία θεμελιώνουν δικαίωμα άμεσης λήψης σύνταξης εντός του 2005 (ο χρόνος θεμελίωσης διαφέρει από το χρόνο υποχρεωτικής συνταξιοδότησης. Παράδειγμα: Για το 2005 θεμελίωση δικαιώματος λήψης σύνταξης έχουν όσοι συμπληρώνουν 32,5 έτη εργασίας στον ΟΤΕ, οι οποίοι όμως δεν είναι υποχρεωμένοι να συνταξιοδοτηθούν αν δε συμπληρώσουν τα 35 έτη εργασίας). Για τους εργαζόμενους αυτής της κατηγορίας ο ΟΤΕ «υποχρεούται να καταβάλει στο Ταμείο Αρωγής Προσωπικού ΟΤΕ (Κλάδου Εφάπαξ Χορηγίας και Επικουρικής Σύνταξης) το ποσό που αντιστοιχεί στις εισφορές εργοδότη και εργαζόμενου για το χρόνο που απομένει μέχρι την ημερομηνία υποχρεωτικής απόλυσης του Προσωπικού, με ανώτατο όριο τα τέσσερα έτη». Αλλά δε δεσμεύεται να καταβάλει τίποτα στο ΤΑΠ - ΟΤΕ.

Το δεύτερο μέρος αφορά περίπου 5.200 άτομα που δε θεμελιώνουν δικαίωμα λήψης σύνταξης εντός του 2005 και γι' αυτό προβλέπεται η αναγνώριση πλασματικού χρόνου υπηρεσίας μέχρι και οκτώ έτη, ώστε να συμπληρώσουν τα χρόνια που απαιτούνται για τη θεμελίωση. Γι' αυτή την κατηγορία ο ΟΤΕ έχει αναλάβει να καταβάλει τις ασφαλιστικές εισφορές (εργαζόμενου και εργοδότη) στο ΤΑΠ ΟΤΕ και στο Ταμείο Αρωγής, αλλά μέχρι το χρόνο θεμελίωσης και όχι μέχρι το χρόνο υποχρεωτικής συνταξιοδότησης.

Ο λογαριασμός στα ταμεία...

Σύμφωνα με τα παραπάνω, έχει υπολογιστεί (ο υπολογισμός γίνεται με βάση τη δεύτερη κατηγορία εργαζομένων) ότι ο μέσος πλασματικός χρόνος είναι πέντε χρόνια και ότι η σύνταξη που θα καταβληθεί από τον ΤΑΠ ΟΤΕ σε κάθε εργαζόμενο είναι 30.800 ευρώ το έτος. Με άλλα λόγια, το επιπλέον ποσό που καλείται να καταβάλει το ΤΑΠ ΟΤΕ σε συντάξεις γι' αυτά τα πέντε χρόνια ανέρχεται σε 800.800.000 ευρώ..! Ομως το ποσό αυτό δεν έχει δεσμευτεί να το καλύψει ο ΟΤΕ, με βάση όσα προβλέπονται στη συμφωνία. Η κυβέρνηση έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι το κράτος θα δώσει για την κάλυψη αυτού του ποσού το 4% από τις μετοχές που κατέχει στον ΟΤΕ και το οποίο όμως αντιστοιχεί σε ποσό, σχεδόν, 280 εκατομμυρίων ευρώ. Επομένως, δημιουργείται ένα τεράστιο έλλειμμα, πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, το οποίο, με δεδομένο το σχεδιασμό για ένταξη του ΤΑΠ - ΟΤΕ στο ΙΚΑ, θα κληθούν να πληρώσουν το σύνολο των ασφαλισμένων στο Ιδρυμα.

Εξίσου μεγάλη επιβάρυνση προκαλείται και στους κλάδους Εφάπαξ Χορηγίας και Επικουρικής Σύνταξης του Ταμείου Αρωγής. Αυτό αποδεικνύεται και από μελέτη του ίδιου του Ταμείου και η οποία βρίσκεται εδώ και μήνες στα χέρια της ΟΜΕ - ΟΤΕ. Για το Εφάπαξ εκτιμάται ότι θα προκληθεί άμεση επιβάρυνση κατά 200.000.000 ευρώ. Να σημειωθεί ότι το Εφάπαξ δε διαθέτει καθόλου αποθεματικά και χρηματοδοτείται μόνο από τις εισφορές των εργαζομένων. Το επικρατέστερο σενάριο είναι ότι το Ταμείο Αρωγής θα εξαναγκαστεί σε δανεισμό από τον ΟΤΕ. Το οποίο υποθηκεύει το μέλλον του και στρώνει το έδαφος για να ενσωματωθεί στο ταμείο επαγγελματικής ασφάλισης, που θα λειτουργεί με καθαρά κεφαλαιοποιητικά κριτήρια.

Η επιβάρυνση στο Επικουρικό ανέρχεται στα 125.000.000 ευρώ. Η μεγάλη μείωση των αποθεματικών που διαθέτει (200 εκατομμύρια ευρώ) από αυτή την επιβάρυνση, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα έσοδα από εισφορές γίνονται λιγότερα από τα έξοδα για συντάξεις, το καθιστούν και αυτό ελλειμματικό. Ετσι, ανοίγει ο δρόμος για την υλοποίηση του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα, δηλαδή της ενσωμάτωσής του στο επικουρικό του ΙΚΑ, με άγνωστους κανονισμούς παροχών.

Συνολικά τα ασφαλιστικά ταμεία θα επιβαρυνθούν, με βάση τις πρώτες εκτιμήσεις, κατά 1.125.000.000 ευρώ από τα δύο προγράμματα «εθελούσιας εξόδου». Οσο για τις εισφορές που έχει δεσμευτεί ότι θα καταβάλει ο ΟΤΕ, με βάση τη μέχρι σήμερα εμπειρία, ούτε και αυτές είναι σίγουρο ότι θα τις καταβάλει στο σύνολό τους. Από το 1996 μέχρι το 2002 εφαρμόστηκαν ανάλογα προγράμματα «εθελούσιας εξόδου», για τα οποία η ΟΜΕ -ΟΤΕ και ο ΟΤΕ υπέγραφαν συμφωνία η επιχείρηση να καταβάλλει τις εισφορές προς το ΤΑΠ ΟΤΕ. Το 2003 η ΟΜΕ - ΟΤΕ υπογράφει Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που καταργεί αυτή την υποχρέωση του ΟΤΕ όχι μόνο για όσους θα απολύονταν, αλλά για όσους είχαν ήδη απολυθεί μέσω τέτοιων προγραμμάτων. Σήμερα, το ποσό που αντιστοιχεί στις εισφορές που δεν καταβλήθηκαν υπολογίζεται σε 100 εκατομμύρια ευρώ.

Το πρόβλημα για το ΤΑΠ ΟΤΕ όπως και για το Ταμείο Αρωγής διογκώνεται λόγω της μείωσης των θέσεων εργασίας και επομένως των εισφορών. Στη μελέτη του Ταμείου Αρωγής επισημαίνεται ότι σήμερα από τις εισφορές των εργαζομένων έχει έσοδα για το Εφάπαξ 23 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος. Μετά το πρόγραμμα «εθελούσιας εξόδου», τα έσοδα αυτά μειώνονται κατά 5.700.000 ευρώ, φθάνοντας 17.300.000 ευρώ ανά έτος. Ανάλογα ισχύουν και για την επικουρική σύνταξη.

ΕΣΚ - ΟΤΕ
Μονόδρομος η αντίσταση

Τη συμφωνία της ντροπής που ξηλώνει βασικές εργασιακές κατακτήσεις καταγγέλλει η ΕΣΚ - ΟΤΕ και, ταυτόχρονα, καταδικάζει την πλειοψηφία της ΟΜΕ - ΟΤΕ (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ) που έβαλαν την υπογραφή τους σε αυτή τη συμφωνία, στηρίζοντας την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση καλεί τους εργαζόμενους μαζί με το ΠΑΜΕ να εντείνουν τους αγώνες τους για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής και των φορέων της και τη διεκδίκηση ενός Ενιαίου Φορέα Τηλεπικοινωνιών, όπου θα εντάσσονται όλες οι εταιρίες παροχής υπηρεσιών και παραγωγής τηλεπικοινωνιακού υλικού.

Ο Φορέας αυτός δεν έχει καμία ομοιότητα με τον παλιό κρατικό ΟΤΕ, που βρισκόταν υπό τον πλήρη έλεγχο του αστικού κράτους, με στόχο την εξυπηρέτηση των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου. Δηλαδή, τη δημιουργία υποδομών που έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο και στη συνέχεια την παράδοσή τους σε αυτό - όπως γίνεται σήμερα, τώρα που οι τηλεπικοινωνίες έγιναν χώρος υψηλής κερδοφορίας.

Αντιθέτως, ο Ενιαίος Φορέας Τηλεπικοινωνιών θα είναι 100% δημόσιος, θα αποτελεί λαϊκή περιουσία και θα προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων στον έλεγχό του. Στόχος του η παροχή άριστων και φθηνών υπηρεσιών στο λαό. Τα χαρακτηριστικά αυτά μπορούν να πραγματωθούν μόνο σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας, όπου ο ΟΤΕ μαζί με άλλους τομείς στρατηγικής σημασίας, πρέπει να αποτελούν μοχλούς ανάπτυξης και εγγύησης των εργατικών δικαιωμάτων. Στην κατεύθυνση αυτή, απαιτείται η οργάνωση και η κλιμάκωση του αγώνα του συνόλου των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων για την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών.

Στην προοπτική αυτή, οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις προτάσσουν για σήμερα την άμεση αγωνιστική διεκδίκηση της κατάργησης των θυγατρικών του ΟΤΕ και της συγχώνευσης των αντικειμένων εργασίας τους και του προσωπικού τους στον ΟΤΕ. Την άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, την ανάκληση των απολύσεων των εκτάκτων και την άμεση μονιμοποίησή τους, την ακύρωση όλων των εργολαβιών και την εκτέλεση όλων των υπηρεσιών και των έργων από το προσωπικό του ΟΤΕ. Ακόμα, σύνταξη στα 30 χρόνια Ασφάλισης, κάλυψη των ελλειμμάτων του ΤΑΠ - ΟΤΕ από τους εργοδότες και το κράτος, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο κ.ά.

Βαστάζοι της αντεργατικής πολιτικής

Ενθερμος υποστηρικτής της αντεργατικής πολιτικής, που εφαρμόστηκε στον ΟΤΕ από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, ήταν από την πρώτη στιγμή και συνεχίζει να είναι η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΜΕ ΟΤΕ. Ποτέ δεν αντέδρασαν στην πορεία ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ. Αντιθέτως, υπογράφουν το ένα μετά το άλλο τα προγράμματα εθελούσιας εξόδου, συμβάλλοντας στη διαρκή μείωση του προσωπικού και την εντατικοποίηση της εργασίας. Αποδέχτηκαν και αποδέχονται το θεσμό των εκτάκτων, ενώ έχουν κάνει ευαγγέλιο την αρχή του ανταγωνισμού, στην οποία θυσιάζουν καθημερινά τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Αποκορύφωμα του ρόλου τους ως εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστών ήταν η υπογραφή τους στη Σύμβαση της ντροπής και στη γενικότερη συμφωνία, που ανατρέπει τις εργασιακές σχέσεις και χτυπά παραπέρα τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Παρόλο που η συμφωνία αυτή υπογράφτηκε μόνον από τις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, τεράστια ευθύνη φέρει και η παράταξη «Αγωνιστική Συνεργασία» (ΣΥΝ), που συμμετείχε όλο το προηγούμενο διάστημα στο στημένο «διάλογο» που οδήγησε στην υπογραφή της αντεργατικής συμφωνίας. Η διαφωνία και η αποχώρηση της τελευταίας στιγμής από το διάλογο - κατά την προσφιλή τακτική των παρατάξεων του ΣΥΝ σε όλα τα συνδικαλιστικά επίπεδα - δε φθάνουν για να αποποιηθεί των ευθυνών που έχει.

Προχτές Παρασκευή, κατά την πρώτη μέρα του Απολογιστικού Συνεδρίου της ΟΜΕ, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ απέρριψαν την πρόταση του ΠΑΜΕ, η συμφωνία να συζητηθεί ως πρώτο και ξεχωριστό θέμα, ενώ και ορισμένοι σύνεδροι της «Αγωνιστικής Συνεργασίας» απέφυγαν να τοποθετηθούν, ψηφίζοντας λευκό. Κατά την ψηφοφορία, οι σύνεδροι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έπραξαν το «θεάρεστο έργο τους», υπερψηφίζοντας τη συμφωνία.

Χάθηκαν 10.000 θέσεις εργασίας

Από το 1994 μέχρι και το 2003 οι θέσεις εργασίας στον ΟΤΕ έχουν μειωθεί κατά 9.558. Η μείωση αυτή προήλθε κυρίως μέσω των προγραμμάτων «εθελούσιας εξόδου» που άρχισαν να εφαρμόζονται από το 1996 είτε μέσω της μη αναπλήρωσης του προσωπικού που συνταξιοδοτείται. Ετσι, την περίοδο 1994 - 2003 συνταξιοδοτήθηκαν 5.191 άτομα και την περίοδο 1996 - 2003 έφυγαν, με προγράμματα «εθελούσιας εξόδου», 7.467 άτομα. Το σύνολο των ατόμων που έφυγαν είναι 12.658 ενώ προσλήφθηκαν μόλις 3.100 άτομα, εννοείται με πολύ χειρότερους όρους και αμοιβές απ' αυτούς που αποχώρησαν.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ