Του Γιάννη Ιωάννου από το ΕΘΝΟΣ

Ευτυχώς που το ΚΚΕ είναι απομονωμένο. Κι έτσι οι δυνάμεις του μπόρεσαν να οργανώσουν το τελευταίο χρονικό διάστημα μόνο 3 απεργίες και 3 συλλαλητήρια σε πάνω από 60 πόλεις σε κάθε μία από τις 6 διοργανώσεις. Φαντάζεσαι να έβγαινε κι από την απομόνωση;

Οταν ψηφίζανε τη Λευκή Βίβλο για την ανατροπή του οχτάωρου και την προώθηση της απασχολησιμότητας, λέγανε πως είναι προοδευτικό κείμενο ενάντια σε συντηρητικές προτάσεις. Οταν ανατράπηκε ο σοσιαλισμός, είδανε τη νίκη της δημοκρατίας. Με ανάλογο πνεύμα πρέπει να ερμηνευτούν και οι δηλώσεις Παπαδημούλη για τους δεξιόστροφους εχθρούς του ΣΥΡΙΖΑ.

Για το ΠΑΣΟΚ, άστα καλύτερα. Πάνω που ξεκίνησαν την επίθεση, έπιασε μπόρα.

Αυτό το «Τζεϊχαρισπαϊτεν», που φόρτωσε στον Τσίπρα ο Λιακόπουλος, κάτι σε γερμανικό φέρνει. Το παιδί είναι κοσμοπολίτης, δεν μπορεί να πάει μπροστά με τέτοιο παρατσούκλι, δεν το λυπάται;

Το ρίχνουμε στην πλάκα; Τι να κάνουμε; Τους λες ότι κάνουν ανώδυνη αντιπολίτευση, γιατί απλά συμφωνούν με τον πυρήνα της εφαρμοζόμενης πολιτικής και σου απαντούν ότι καταφεύγεις σε βρισιές. Κι όμως, μία προς μία, οι δράσεις τους οδηγούν στο ίδιο συμπέρασμα. Μόλις προχτές επανεμφανίστηκαν οι «1.000» - που είναι 400 - καθηγητές του κλίματος ΣΥΝ, για να προάγουν, λέει, το διάλογο στην Εκπαίδευση. Είναι αυτοί που έχουν χειροκροτήσει το νόμο - πλαίσιο. Προχτές το υπουργείο υπέγραψε το μνημόνιο, που παραδίδει σε οκτώ εταιρείες εκπαιδευτικό έργο. Μούγκα από τον ΣΥΝ και τους υπόλοιπους. Στις επικοινωνίες γίνεται χαμός με τα ευρυζωνικά, ο καυγάς, δηλαδή, γίνεται για τη συγκέντρωση της τεράστιας αγοράς που ανοίγεται και ο ΣΥΝ ψάχνει να βρει γιατί κάτι δικοί του δεν πήραν έγκαιρα χαμπάρι το παιχνίδι με τη μετοχή κι έμειναν απέξω...

Αγορά! Ιερό πράγμα. Δίνει περιεχόμενο στις λέξεις, καθαγιάζει τα πάντα. Δείτε τι κομψά παρουσιάζεται ο θάνατος: «Απασχόληση», «εξυπηρέτηση», «εμπορία», «διακίνηση», «ανάγκες χρηστών», «πωλητής». Αθώες λέξεις. Μέσα στο κλίμα της αγοράς. Την έρευνα την έκανε, λέει, μια «εταιρεία ανάπτυξης».

Μεγάλο πράγμα οι λέξεις. Σύμφωνα με αυτές, όταν δουλεύεις, δεν σου αρπάζει τον πλούτο που παράγεις ο κεφαλαιοκράτης. Οχι. Αφαιρείς χρήματα από το αφεντικό σου: «χρήματα που θα δώσουν οι επιχειρήσεις» είναι το ένα ευρώ στους μισθούς. Και τι είναι η σύμβαση που υπέγραψε η ΓΣΕΕ; Ενα χαρτί που καλύπτει «ανάγκες των μεν και των δε». Μη σε ξανακούσω να λες «πουλημένη ΓΣΕΕ». Για την ανάγκη σου παλεύει.

Λένε κι αλήθειες οι λέξεις. Οπως αυτό το «κοινοί τόποι». Πράγματι, σε κοινούς τόπους ζουν και βασιλεύουν οι της ΓΣΕΕ και του ΣΕΒ. Γι' αυτό πρέπει να τους πάρεις παραμάζεμα μαζί, ταυτόχρονα...

Ακου, απορία: Γιατί δεν τα βρίσκουνε στο πολιτικό σκηνικό; Μαζί δεν υπογράψανε τη σύμβαση; Μαζί δεν εφαρμόζουνε εναλλάξ κάθε αντεργατική διάταξη; Μαζί δεν εξαγγέλλουν προγράμματα λιτότητας; Μαζί δε σακατεύουν τα παιδιά στα σχολεία; Μαζί δε χώνουν τους ιδιώτες στην Υγεία; Πού δεν είναι μαζί;

Βγες απ' το κάδρο! Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.