Με το νόμο 3863/2010 εγκαινιάστηκε για πρώτη φορά το «σπάσιμο» της ενιαίας σύνταξης στη λεγόμενη «βασική», που χρηματοδοτείται από τη γενική φορολογία (κρατικός προϋπολογισμός) και την «αναλογική», η οποία διαμορφώνεται από τις εισφορές του ασφαλισμένου, με συντελεστές τα χρόνια ασφάλισης και το συντάξιμο μισθό.

Στη νέα εκδοχή που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η «βασική» βαφτίζεται «εθνική». Ωστόσο, όμως, και στη μία και στην άλλη περίπτωση, το βασικό ζήτημα είναι ότι και τα δύο τμήματα του νέου σχήματος οδηγούν σε συντάξεις δραστικά μικρότερες από τις συντάξεις που «έβγαζαν» μέχρι τώρα οι συνταξιούχοι. Δηλαδή, σήμερα η κυβέρνηση αντιγράφει σε ακόμα χειρότερη εκδοχή και παρουσιάζει ως «μεταρρύθμιση» το νόμο 3863/2010. Συνδυαστικά, ο νόμος αυτός και αυτά που έχει ανακοινώσει έως τώρα η κυβέρνηση, οδηγούν μεταξύ άλλων σε:

• Συνταξιοδότηση στο 67ο έτος της ηλικίας για όλους τους ασφαλισμένους όλων των Ταμείων.
• Δικαίωμα σε ολόκληρη σύνταξη μόνο στην περίπτωση 12.000 ημερών ασφάλισης (40 συναπτά έτη), αντί των 10.500 ενσήμων που ίσχυε πριν. Εννοείται ότι στις σημερινές συνθήκες ελαστικών σχέσεων εργασίας και υψηλής ανεργίας, αυτό είναι αδύνατο, ειδικά για τη νέα γενιά, η οποία καταδικάζεται σε συντάξεις προνοιακού επιδόματος.
• Δραστική μείωση της κύριας σύνταξης, αφού ως συντάξιμος μισθός θα λογίζεται ο μέσος μισθός όλων των χρόνων εργασίας και όχι ο μισθός των τελευταίων ετών. Το ποσοστό αναπλήρωσης, από το 70% και 80% για 35 χρόνια ασφάλισης, μειώνεται με τον 3863/2010 στο 48% για 40 χρόνια εργασίας. Η κυβέρνηση δεν ανακοινώνει μέχρι στιγμής το δικό της ποσοστό αναπλήρωσης, καθώς είναι πιθανό να είναι ακόμα μικρότερο και απ' αυτό.
• Στο ποσό της «αναλογικής σύνταξης» θα προστίθεται η λεγόμενη «εθνική σύνταξη» (ή η «βασική» σύμφωνα με το νόμο 3863). Ομως αυτή, με βάση τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης, ορίζεται στο όριο της φτώχειας (380-390 ευρώ) και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αναπληρώσει τις τεράστιες απώλειες που προβλέπονται στο αναλογικό τμήμα. Επομένως, το συνολικό αποτέλεσμα θα οδηγεί σε συντάξεις που καμία σχέση δεν έχουν ακόμα και με τα σημερινά επίπεδα.
• Ακόμα χειρότερα, στη νέα «μεταρρύθμιση» η «εθνική σύνταξη» ενδέχεται να συνδέεται με εισοδηματικά ή και περιουσιακά κριτήρια, κάτι που υπήρχε ως πρόβλεψη στο μνημόνιο. Γι' αυτό η κυβέρνηση κρατάει μέχρι στιγμής ως επτασφράγιστο μυστικό και δεν ξεκαθαρίζει ούτε το ποσοστό αναπλήρωσης στον υπολογισμό του αναλογικού τμήματος της σύνταξης, ούτε δεσμεύεται για τους όρους και τις προϋποθέσεις απόδοσης της «εθνικής» σύνταξης.
• Επιπλέον, το σχέδιο της κυβέρνησης διευρύνει χρονικά προς τα πίσω την εφαρμογή του 3863/2010. Δηλαδή, ο νέος χειρότερος τρόπος υπολογισμού της σύνταξης, που οδηγεί σε δραστική συρρίκνωση, δεν αφορά μόνο στον εργάσιμο βίο των ασφαλισμένων μετά το 2010 (ψήφιση του 3863), αλλά και τον εργάσιμο βίο πριν την ψήφισή του. Ετσι, αν ένας ασφαλισμένος οποιουδήποτε Ταμείου το 2010 είχε εργαστεί 20 χρόνια - σύμφωνα με τον 3863 - αυτός ο χρόνος ασφάλισης θα υπολογιζόταν με τις παλιές καταστατικές διατάξεις (δηλαδή με αυξημένο συντάξιμο μισθό και ποσοστά αναπλήρωσης) και μόνο ο εργάσιμος βίος μετά το 2010 θα υπολογιζόταν με τους νέους μειωμένους συντελεστές. Τώρα, στη νέα εκδοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, γι' αυτόν τον ασφαλισμένο η σύνταξη θα υπολογιστεί με τα νέα δεδομένα από την πρώτη μέρα ασφάλισής του. Με αυτό τον τρόπο, ο νόμος 3863 έχει αναδρομική ισχύ 20 μπορεί και 30 χρόνια πριν την ψήφισή του (!), με δραματικές συνέπειες για τη σύνταξη της γενιάς που βρισκόταν αρκετά χρόνια στην παραγωγή το 2010.
• Μία άλλη παράμετρος του νέου συστήματος που υιοθετεί η κυβέρνηση από τους προηγούμενους είναι ότι, επί της ουσίας, η κρατική χρηματοδότηση περιορίζεται μόνο στο τμήμα της «εθνικής» ή «βασικής» σύνταξης. Η ευθύνη, δηλαδή, του κράτους απέναντι στη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση συρρικνώνεται στα επίπεδα της φτώχειας των 380 ευρώ, όπως αυτά διαμορφώνονται σήμερα. Εκεί τελειώνουν στην πράξη και οι υποχρεώσεις του κράτους. Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι θα εγγυάται και το αναλογικό μέρος της σύνταξης είναι ασύστολα ψεύδη, τη στιγμή που δεν εγγυάται ούτε τις σημερινές πενιχρές συντάξεις που έχουν αποδοθεί.

Μάλιστα, η κυβέρνηση κάνει κάτι ακόμα χειρότερο. Επιχειρεί τις νέες μειώσεις που σχεδιάζει στις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις να τις εμφανίσει ως μια «φυσιολογική» συνέπεια της εφαρμογής του νέου μοντέλου. Δηλαδή, ψηφίζει ένα νόμο το 2015 και με αυτό το νόμο θα υπολογίσει συντάξεις που έχουν εκδοθεί πριν 10 και 15 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι θα υπολογίσει ασφαλιστικό χρόνο που είχε διανυθεί το 1960 και 1965, δηλαδή μισό αιώνα πριν!

Πρόκειται για διεστραμμένα κόλπα και άτιμο παιχνίδι σε βάρος των συνταξιούχων. Στην πραγματικότητα, εδώ δεν υπάρχει κανένας επανυπολογισμός συντάξεων. Υπάρχει μόνο η απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να «σφάξει» μέσα σε τρεις μήνες ακόμα μια φορά τους συνταξιούχους.

Πολύ περισσότερο που η κυβέρνηση και τρία από τα κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης από κοινού ψήφισαν το 3ο μνημόνιο, με το οποίο χαράχτηκαν οι στόχοι και τα μέτρα των νέων ανατροπών στην Ασφάλιση.

Ετσι, το περίφημο «νέο μοντέλο» και η «νέα αρχιτεκτονική του συστήματος», που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση και σε αδρές γραμμές περιέγραψε η ανακοίνωση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΥΣΚΟΙΠ) την περασμένη Τετάρτη, αποτελεί συνέχεια και κορύφωση της αντιασφαλιστικής επίθεσης όλων των προηγούμενων χρόνων. Οχι μόνο δεν αντιστρατεύεται τους προηγούμενους νόμους, αλλά τους συμπληρώνει, σε πλήρη αρμονία με τη γενικότερη στρατηγική της ΕΕ για τις συντάξεις.

Οσον αφορά στο χρονοδιάγραμμα, στόχος της κυβέρνησης, όπως είπε ο Γ. Κατρούγκαλος μετά τη συνεδρίαση του ΚΥΣΚΟΙΠ, όπου ομόφωνα εγκρίθηκε η εισήγησή του, είναι να νομοθετήσει μέσα στο Δεκέμβρη το σύνολο των νέων μέτρων, σε συνεργασία με τους «θεσμούς» (!), καθώς το νέο Ασφαλιστικό αποτελεί στοιχείο της πρώτης «αξιολόγησης».

Ως εκ τούτου, αυτό που πραγματικά απασχολεί την κυβέρνηση, επομένως και αυτό που προκάλεσε την πρωτοβουλία για σύσκεψη των κομμάτων, είναι το πώς επικοινωνιακά θα στήσει την επίθεσή της, πώς θα πετύχει να βάλει στον ντορβά της «κοινωνικής συναίνεσης» το κεφάλι της εργατικής τάξης, την ώρα που θα γκρεμίζει ό,τι έχει απομείνει από την Ασφάλιση και τις συντάξεις.

Το μόνο της πραγματικό μέλημα είναι πώς το τερατούργημα που φέρνει δε θα συναντήσει σθεναρές αντιστάσεις από την πλευρά των λαϊκών στρωμάτων, πώς θα ελιχθεί απέναντι στην κλιμακούμενη δυσαρέσκεια του λαού, ενόψει μάλιστα νέων απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων.

Ετσι, αμέσως μετά τη συνεδρίαση του ΚΥΣΚΟΙΠ, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης «ανέβασε στροφές». Σύμφωνα με ανακοίνωση της αντιπροεδρίας, τα νέα μέτρα παίρνονται για «κοινωνική δικαιοσύνη» και «προστασία των πλέον αδύναμων». Είναι ακριβώς τα ίδια σαθρά προσχήματα που χρησιμοποίησαν όλοι οι προκάτοχοι της κυβέρνησης, όταν προωθούσαν τα δικά τους αντιασφαλιστικά νομοσχέδια.

Υποστήριζε, δε, πως η κυβέρνηση «εισηγείται μια μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού που εντάσσεται σε μια συνολική στρατηγική», η οποία έχει στόχο να «αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας στο ασφαλιστικό σύστημα»...

Πράγματι, η λεγόμενη «νέα μεταρρύθμιση» εντάσσεται σε μια στρατηγική. Μόνο που αυτή είναι η ίδια με όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Είναι η στρατηγική αποδόμησης της Κοινωνικής Ασφάλισης και των δραστικών περικοπών συντάξεων και παροχών σε όλα τα Ταμεία και ιδιαίτερα σε βάρος της νέας γενιάς.

Γι' αυτό, εκτός από τα επιχειρήματα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αντιγράφει και τη δομή του ασφαλιστικού συστήματος που είχαν θεσμοθετήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Πυρήνας αυτής της δομής είναι το σχήμα της «εθνικής» και «αναλογικής» σύνταξης, που είχε ψηφιστεί το 2010 με τους νόμους 3863 (ιδιωτικός τομέας) και 3865 (δημόσιος τομέας) και συμπληρώθηκε στη συνέχεια με το νόμο 4093/2012 και άλλους που ακολούθησαν.

Πάνω σε αυτό το σύστημα «χτίζει» εκ νέου σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αφήνοντας ανοιχτό το δρόμο και για νέες διαρκείς παρεμβάσεις στο μέλλον, όταν κριθεί σκόπιμο. Μάλιστα, αντιγράφοντας τη δομή των προηγούμενων μεταρρυθμίσεων, κάνει το σύστημα ακόμα χειρότερο, προσθέτοντας νέες επώδυνες παραμέτρους. Αυτή είναι η συνεισφορά της στην κοινή αντιασφαλιστική υπόθεση, για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Πέρα απ' όσα περιγράφονται στη διπλανή στήλη, το νέο σύστημα που προτείνει η κυβέρνηση:

• Ενοποιεί σε ένα υπέρ-ταμείο όλες τις κύριες συντάξεις και κάνει λόγο για «ενιαίους κανόνες για όλους». Βέβαια, η ενοποίηση θα γίνει στο χαμηλότερο παρανομαστή, στον «πάτο του βαρελιού», αφού όλοι οι ασφαλισμένοι θα έχουν λιγότερες παροχές και χαμηλότερες συντάξεις. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Με τον τρόπο αυτό θα μπούνε στο ίδιο «βαρέλι» όλα τα αποθεματικά και η περιουσία των Ταμείων, ώστε όσα Ταμεία διαθέτουν ακόμα μια αξιόλογη περιουσία (επιστημόνων, εργαζόμενων στον Τύπο), να χρηματοδοτούν τα ελλείμματα των υπολοίπων, τα οποία η κυβέρνηση στραγγαλίζει οικονομικά.
• Οσα Ταμεία (π.χ. αγρότες) είχαν χαμηλότερες εισφορές, θα αυξηθούν και αυτές προς επίτευξη της ...«ισονομίας». Στα πλαίσια αυτά, ο προϋπολογισμός του 2016 προβλέπει ότι θα υποχρεώσει τους αγρότες να καταβάλλουν επιπλέον 102 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό σημαίνει στη γλώσσα του ΣΥΡΙΖΑ «ενιαίοι κανόνες για όλους»! Ανάλογα μέτρα για τις εισφορές και τη χρηματοδότησή τους προβλέπονται για τον ΟΑΕΕ και για το ΝΑΤ.
• Εξίσου ανησυχητική είναι και η πρόβλεψη για θεσμοθέτηση «ενός ενιαίου συστήματος κοινωνικών πόρων», που δεν αποκλείει την επιβολή ενός νέου «πόρου - φόρου» στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.
• Οσο για τις επικουρικές συντάξεις, σύμφωνα με πληροφορίες, οι νέες μειώσεις για το επόμενο έτος μπορεί να φτάσουν μεσοσταθμικά και το 8%, ενώ στα εφάπαξ προϋπολογίζεται μόνο για το επόμενο έτος μείωση κατά 86,9 εκατομμύρια ευρώ...