ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 29 Νοέμβρη 2000
Σελ. /40
Για την αφομοίωση και διάδοση των Θέσεων του Κόμματος

Οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 16ο Συνέδριό του αποτελούν βασικό προγραμματικό ντοκουμέντο του Κόμματος, δίνοντας τις εκτιμήσεις για τις διεθνείς εξελίξεις και την εσωτερική κατάσταση, καθώς και τις εκτιμήσεις για τη δουλιά του στην περίοδο από το 15ο Συνέδριο και τις βασικές κατευθύνσεις για την παραπέρα δράση του.

Βασικό καθήκον είναι η διαμόρφωση και διεύρυνση του ΑΑΔΜ. Η επιτυχία αυτού του στόχου θα εξαρτηθεί από την πιο ευρύτερη διάδοση και αφομοίωση των Θέσεων του Κόμματος, την ικανότητα να πείσουν όλο και πιο πλατιές μάζες για την ορθότητά τους, αλλά και για τη δυνατότητα να γίνουν αυτές πραγματικότητα, αγκαλιάζοντας όλο και πιο ευρύτερους χώρους επιρροής. Εχει ιδιαίτερη σημασία όχι μόνο αυτό που θα πεις, αλλά και πώς θα το πεις, με ποια επιχειρήματα για να πείσεις, να προσελκύσεις το συνομιλητή σου.

Οι Θέσεις δεν μπορούσαν να αναφερθούν σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε διάφορους χώρους και γι' αυτό ο προσυνεδριακός διάλογος καλείται να εμπλουτίσει τις Θέσεις αυτές, να τις συμπληρώσει με συγκεκριμένες επισημάνσεις, προτάσεις και εκτιμήσεις, βοηθώντας έτσι το Συνέδριο και τα όργανά του να διαμορφώσουν πληρέστερα και πιο σωστά τις αποφάσεις που θα ληφθούν στο Συνέδριο.

Θα αναφερθώ πρώτα στο χώρο των πολιτικών προσφύγων, τόσο στους επαναπατρισθέντες, όσο και σ' αυτούς που παραμένουν ακόμη στην ξενιτιά. Στη Θέση 39 αναφέρεται η καμπάνια για τα 50χρονα του ΔΣΕ και τα 80χρονα του ΚΚΕ... για τη γνωριμία με την ιστορική πείρα του Κόμματος... θα έπρεπε εδώ να σημειωθεί και η Εθνική Αντίσταση, συνέχεια της οποία είναι ο ΔΣΕ.

Ενα κομμάτι της ιστορίας του Κόμματος, της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ αποτελεί η πολιτική προσφυγιά. Στις παροικίες των πολιτικών προσφύγων στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες ζουν ακόμη χιλιάδες εκπατρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες (ο όρος ίσως τυπικά να έχει καταργηθεί, στην ουσία όμως υπάρχει) με τις οικογένειές τους, τα παιδιά και τα εγγόνια τους, που για διάφορους λόγους (πρόβλημα «γένους», συνταξιοδοτικά κ.ά.) δεν μπορούν να επαναπατριστούν. Σε μερικές χώρες υπάρχουν και κομματικές οργανώσεις, ενώ σε άλλες λειτουργούν μόνο Πολιτιστικοί Σύλλογοι. Μετά την ανατροπή των καθεστώτων στις χώρες αυτές, οι εναπομείναντες σ' αυτές πολιτικοί πρόσφυγες, όπως και οι λαοί των χωρών αυτών, υφίστανται τις ολέθριες συνέπειες αυτής της ανατροπής, αλλά και τις ιδεολογικές επιδράσεις και πιέσεις της πολιτικής που ακολουθούν οι κυβερνήσεις και τα όργανά τους στις χώρες αυτές.

Η παρουσία και η φροντίδα του Κόμματος για τα προβλήματα στο χώρο αυτό είναι απαραίτητη. Η τακτική επαφή, στο μέτρο του δυνατού, η φροντίδα, προβολή και προώθηση των προβλημάτων των επαναπατρισθέντων πολιτικών προσφύγων από την ΚΟ στη Βουλή και του προβλήματος του επαναπατρισμού των υπολοίπων που επιθυμούν να γυρίσουν στην πατρίδα θα πρέπει να απασχολούν το Κόμμα. Στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να αξιοποιούνται και οι μαζικοί φορείς, όπως οι ΠΟΑΟ, ΠΕΕΠΠ, ΠΕΑΕΑ, που δυστυχώς δε βρήκαν ούτε την υπόμνηση στις Θέσεις. Αρνητική ήταν η απουσία του Κόμματος και του «Ριζοσπάστη» από τις εκδηλώσεις στο χωριό «Νίκος Μπελογιάννης» της Ουγγαρίας, με την επέτειο των 50 χρόνων από την ίδρυση του χωριού και τη χιλιετηρίδα του ουγγρικού κράτους. Γενικά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, που είναι και λενινιστική θέση, δεν πρέπει να εγκαταλείπεται το «βήμα» για την έκφραση και προώθηση των Θέσεων του Κόμματος από εκδηλώσεις και σώματα που μας είναι δυσάρεστα και μπορεί και εχθρικά. Και για το λόγο αυτό δε θεωρώ σωστή την αποχώρηση των συνδικαλιστών από το προεδρείο της ΓΣΕΕ, παρ' όλη τη σωστή απόφαση της δημιουργίας του ΠΑΜΕ. Ενα άλλο ζήτημα που θέλω να θίξω είναι η ιδεολογικοπολιτική δουλιά και διαπαιδαγώγηση στα μέλη του Κόμματος και ιδιαίτερα στα νέα μέλη και όχι μόνο για τη θεωρητική κατάρτισή τους, αλλά και για την ατσαλένια πίστη στο Κόμμα και την ετοιμότητα να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις. Παραδείγματα ακράδαντης πίστης και αντοχής στα βασανιστήρια στις φυλακές και εξορίες έχουν δείξει πολλά οι παλιότεροι σύντροφοί μας.

Δυστυχώς, αυτό δε συνέβη και στην περίπτωση της ανατροπής των καθεστώτων στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όταν πολλά νέα μέλη, αλλά και στελέχη του Κόμματος οδηγήθηκαν στην απογοήτευση, στην ηττοπάθεια και τελικά στην αποχώρηση από το Κόμμα. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της έλλειψης σιδερένιας πίστης και αντοχής, που είναι το πρωταρχικό κριτήριο για το μέλος του Κόμματος και ακόμη περισσότερο για την επιλογή των στελεχών. Πρέπει όμως να διακρίνουμε τη σιδερένια πειθαρχία, την πίστη και αφοσίωση στο Κόμμα, την τήρηση των καταστατικών αρχών από την τυφλή πίστη και την άποψη ότι κάποιοι είναι αλάνθαστοι, είναι θεοί και παντογνώστες.

Τα γεγονότα που συνέβησαν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και ιδιαίτερα στη Σοβιετική Ενωση ήταν αποτέλεσμα και τέτοιων απόψεων. Τα γεγονότα αυτά ήταν συνταρακτικά και πολλούς συγκίνησαν και άλλους απογοήτευσαν και τους οδήγησαν στην ηττοπάθεια, στον πανικό και στην αποστασιοποίηση. Εδώ πρέπει να τονιστεί και η ευθύνη του Κόμματος, που δεν αντιμετώπισε έγκαιρα το ρόλο που έπαιξαν οι ηγεσίες του ΚΚΣΕ τις τελευταίες δεκαετίες και δεν αποκάλυψε την υπονόμευση από τα έσω του ΚΚΣΕ και την επέμβαση και συμβολή του εξωτερικού παράγοντα. Δεν ήταν στο βαθμό που έπρεπε και η παρέμβαση των επαναπατρισθέντων πολιτικών προσφύγων από τις χώρες αυτές, που μερικοί είτε ωραιοποιούσαν την κατάσταση είτε περνούσαν στο άλλο άκρο της συκοφάντησης και της ισοπέδωσης των πάντων, που δημιούργησε έντονη αντίδραση στα μέλη και τους οπαδούς του Κόμματος. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών προσφύγων αντιμετώπισαν ψύχραιμα και αντικειμενικά τις εξελίξεις στις σοσιαλιστικές χώρες, στήριξαν το Κόμμα στην κρίσιμη περίοδο της διάσπασης και το στηρίζουν και σήμερα.

Οσο περνάει ο καιρός, γίνεται όλο και πιο φανερός ο ρόλος του εσωτερικού και εξωτερικού παράγοντα στην υπονόμευση και διάλυση του Κόμματος και της μεγάλης χώρας - αυτού του «αντίπαλου δέους», που άλλοι το αναφέρουν και άλλοι το νοσταλγούν για τη διατήρηση της ισορροπίας στην κοινωνία, τη διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας των λαών. Τώρα, βέβαια, γίνεται φανερός και ο προδοτικός ρόλος μερικών στελεχών του ΚΚΣΕ στη διάλυσή του και στη διάλυση της χώρας. Την πιο πειστική απόδειξη για τον αισχρό ρόλο της ηγεσίας του ΚΚΣΕ αποτελεί η δήλωση του Μ. Γκορμπατσόφ ότι «σκοπός της ζωής μου ήταν η εξολόθρευση του κομμουνισμού» και μάλιστα για την επίτευξη του σκοπού αυτού χρησιμοποίησε την ανάδειξή του στην κορυφή της ηγεσίας.

Θεωρώ ότι οι σύντροφοι που εγκατέλειψαν το Κόμμα γι' αυτούς τους λόγους είναι καιρός να γυρίσουν στις γραμμές του, αφήνοντας εκείνους που συνειδητά τάχθηκαν ενάντια στο Κόμμα και συνεχίζουν με την αρθρογραφία τους, με τα βιβλία τους και τη συμμετοχή τους στις διάφορες εκπομπές τη συκοφαντική αντιΚΚΕ προπαγάνδα.

Νομίζω ότι το Συνέδριο πρέπει να δει το πρόβλημα της επιστροφής στο Κόμμα αυτών των συντρόφων, αλλά και παλαιότερων συντρόφων που σε διάφορες φάσεις της εσωκομματικής διαπάλης έμειναν έξω από το Κόμμα. Η καλοπροαίρετη αμφισβήτηση και κριτική που εκφράζονται στα όργανα του Κόμματος και βασίζονται στις καταστατικές αρχές του είναι υγιή φαινόμενα και πρέπει να ενθαρρύνονται. Κρίμα που ανώτερα στελέχη του Κόμματος καταπατούν αυτές τις αρχές και δίνουν το κακό παράδειγμα ιδιαίτερα στους νέους για την προσχώρηση στο Κόμμα. Με την ανοιχτή αντιπαράθεση με το Κόμμα, τη δημοσίευση των Θέσεών τους έξω από τα όργανα, τη συκοφαντική εκστρατεία ενάντια στην ηγεσία του, την εγωιστική επιμονή στην ορθότητα και την επιβολή των θέσεών τους, κάνουν ζημιά όχι μόνο στο Κόμμα, αλλά στο λαϊκό κίνημα, στην κοινωνία, οδηγώντας τη νεολαία στην απάθεια και δημιουργώντας την εντύπωση ότι «όλοι το ίδιο είναι». Ελπίζω το Συνέδριο να δώσει την πρέπουσα απάντηση σ' αυτούς και εύχομαι καλές επιτυχίες στις εργασίες του.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΥΡΟΣ

Ραφήνα

Για το ΑΑΔΜ

Για τον ελληνικό λαό είναι ορατοί δύο δρόμοι, ριζικά διαφορετικοί δρόμοι. Ο δρόμος της προσαρμογής και ενσωμάτωσης στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων κι ο δρόμος της αντίστασης και ρήξης ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων που θέλουν οι ιμπεριαλιστές, δημιουργώντας το αντίπαλο δέος το ΑΑΔΜ.

Μας εξηγούν οι Θέσεις τι είναι το ΑΑΔΜ και ποιες λαϊκές δυνάμεις θα το συγκροτήσουν. Πάνω σ' αυτό το ζήτημα πρέπει να μελετήσουμε σωστά τις Θέσεις, να προβληματιστούμε, να τις επεξεργαστούμε, να βρούμε λύσεις να κάνουμε προτάσεις για τη δημιουργία του.

Ολες αυτές οι δυνάμεις, σύντροφοι, δεν μπορούν από μόνες τους αυθόρμητα να κάνουν το μέτωπο. Κι αυτό το είδαμε στις προτάσεις κινητοποίησης του λαού, ενάντια στους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Σερβία. Εγιναν πολλά βήματα προς την κατεύθυνση αυτή.

Εγιναν κι άλλες κινητοποιήσεις όταν περνούσαν τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα από τη χώρα μας, όταν γίνονταν ΝΑΤΟικά Γυμνάσια μέσα στον ελληνικό χώρο, χωρίς όμως μαζική αντίσταση του λαού μας. Ολα αυτά μάς λένε πως το λαϊκό μέτωπο δε γίνεται από μόνο του αυθόρμητα, πως πρέπει οι δυνάμεις αυτές να αποκτήσουν, να δημιουργήσουν ένα κεντρικό όργανο πανελλαδικά που να τις ενώνει, να τις καθοδηγεί, να τις κινητοποιεί όταν χρειάζεται να αντιστέκονται στις επιλογές του ιμπεριαλισμού, στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, στη νέα τάξη πραγμάτων. Ενα καινούριο ΕΑΜ πάνω στη σημερινή πραγματικότητα με συνθήματα και αγώνες του καιρού μας.

Αυτό εξαρτάται από την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος. Εκείνο που πρέπει να προσέξουμε είναι να μη μιλάμε από τώρα για σοσιαλιστική επανάσταση ή δικτατορία του προλεταριάτου, αυτό είναι και θα συζητιέται μόνο μέσα στις γραμμές του ΚΚΕ.

Να μην ταυτίσουμε το ΑΑΔΜ ότι είναι το ίδιο με το ΚΚΕ. Αλλη στρατηγική έχει το ΚΚΕ και άλλη το ΑΑΔΜ.

Τώρα πρωτεύει το ΑΑΔΜ για τη δημιουργία του, ας εργαστούμε όλοι, μικροί και μεγάλοι. Στελέχη και μεγάλοι του Κόμματος, οπαδοί και φίλοι και όλος ο Δημοκρατικός, Αντικαπιταλιστικός, Αντιιμπεριαλιστικός λαός.

ΚΝΕ - Ανανέωση του Κόμματος - Νεολαία

Ο εκσυγχρονισμένος καπιταλισμός με το μανδύα της σοσιαλδημοκρατίας στρέφει τη νεολαία στο ατομικό βόλεμα. Αλλες συνθήκες είναι σήμερα και άλλες ήταν μπροστά από 50 χρόνια. Τότε η νεολαία πίστευε στην υπεράσπιση της πατρίδας από τον ξένο κατακτητή, πολεμούσε το φασισμό. Πίστευε ατράνταχτα σε μια καλύτερη ζωή, είχε ιδανικά και θυσίαζε τη ζωή της γι' αυτά.

Συμβαίνει, σύντροφοι, και σήμερα αυτό στη νεολαία μας; Εχει τα ιδανικά που είχαμε εμείς σαν νέοι τότε; Πιστεύει σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση; Σε μια κοινωνία χωρίς πλούσιους και φτωχούς; Πιστεύει σε μια σοσιαλιστική, λαϊκή εξουσία; Στη Θέση 51, λέει πολύ λίγα για την ΚΝΕ. Στη σειρά 20 αναφέρει τα εξής: «οι νέοι άνθρωποι πρέπει να γνωρίσουν την ιστορία και τους αγώνες του λαού. Να γνωρίσουν από πρώτο χέρι τι είναι και τι θέλει το ΚΚΕ, να βοηθηθούν περισσότερο οι νέοι μας, να μην επηρεάζονται από την αντικομμουνιστική και αντισοσιαλιστική προπαγάνδα, να αναδειχτεί η αναγκαιότητα και ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού και το μέλλον της κομμουνιστικής κοινωνίας».

Πώς θα γίνουν, όμως, όλα αυτά. Εγώ προτείνω στην ΚΕ να βγάλει μπροσούρες, ακόμα και άλλα έντυπα που αναφέρονται σε όλα τα προβλήματα της νεολαίας. «Δε φτάνει μόνο ο "Ρ" και ο "Οδηγητής", που λίγοι διαβάζουν», πρέπει να είναι ειδικά έντυπα που αναφέρονται τα εργατικά, εκπαιδευτικά, αθλητικά, πολιτιστικά, κοινωνικά και ό,τι άλλα προβλήματα που ενδιαφέρουν τη νεολαία. Να δίνουν λύσεις στη σημερινή κατάσταση πως η νεολαία μας να αντιμετωπίζει τη ζωή σήμερα στα πλαίσια του καπιταλισμού και να την ετοιμάζουμε, να την οραματιζόμαστε και να τη διαδίδουμε την ιδεολογία του επιστημονικού σοσιαλισμού. Πρέπει να δείξουμε στη νεολαία πού ζει σήμερα και πώς θα ζει σε μια σοσιαλιστική κοινωνία.

Η ΚΝΕ είναι το μέλλον του Κόμματος. Και στο νομό μας έχουμε μεγάλη αδυναμία. Πρέπει να ξεπεραστεί κάθε εμπόδιο και να βάλουμε Οργανώσεις Βάσης της Νεολαίας.

Περιφρούρηση του Κόμματος και επαγρύπνηση

Αυτό συνεπάγεται την τήρηση των καταστατικών αρχών. Την εφαρμογή της εσωκομματικής Δημοκρατίας και του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού.

Την κριτική και αυτοκριτική των μελών του Κόμματος.

Να μη δεχόμαστε άκριτα κάθε απόφαση που παίρνουμε ή και κάθε τι που γίνεται μέσα στην Κομματική Οργάνωση. Να μη σηκώνουμε τα χέρια μας και ψηφίζουμε χωρίς να πούμε τη γνώμη μας, γιατί ψηφίζουμε και γιατί δεν ψηφίζουμε ή ρίχνουμε λευκό ή και τη σκέψη μας ακόμα, που θα αφορά τη στρατολογία νέων μελών, την ανάδειξη στελεχών και όποια απόφαση τυχόν παίρνουμε. Να επαγρυπνούμε σε τυχόν διείσδυση εχθρών στις γραμμές του Κόμματος στους οπορτουνιστές, σεχταριστές που θέλουν να διαβρώσουν το κόμμα και σε κάθε τέτοια αρρώστια του κόμματος.

Οταν ένα μέλος έχει αντίθετη άποψη από μια απόφαση που πάρθηκε από την πλειοψηφία της οργάνωσης, μπορεί να διατηρήσει την άποψή του αλλά θα πειθαρχήσει στην απόφαση της πλειοψηφίας και θα εργαστεί για την εφαρμογή της κι ο χρόνος θα δείξει αν έχει δίκιο ή όχι.

Να η αναγκαιότητα της Τρίτης Διεθνούς

Ερχομαι τώρα στα γεγονότα της Σοβιετικής Ενωσης. Ολα αυτά άρχισαν μετά το θάνατο του Στάλιν. Η τότε ΚΕ του ΚΚΣΕ κήρυξε εγκληματία το Στάλιν. Εμείς, εδώ, το ΚΚΕ πειθαρχήσαμε άκριτα στην απόφαση αυτή. Ποιον κήρυξαν εγκληματία; Το Στάλιν που ήταν ο ήρωας του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου, που ήταν ένας από τους τρεις μεγάλους συμμάχους που διεξήγαγε το Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο της Σ. Ενωσης, που κατόρθωσε με την πολιτική του να στρέψει τον καπιταλισμό ενάντια στο φασισμό του Χίτλερ, τον πρωτεργάτη στην έκβαση του πατριωτικού πολέμου και το τελικό χτύπημα του φασισμού. Οταν οι οπορτουνιστές πήραν την εξουσία στη Σ. Ενωση δεν είδε το ΚΚΕ τι γινόταν μέσα στη χώρα αυτή; Δεν είδε τη μαύρη αγορά που γινόταν εκεί; Το δολάριο η Σοβιετική Τράπεζα το είχε ίσα με το ρούβλι και στη μαύρη έξω πουλιόταν 1 δολ. 3-4 ρούβλια; Δεν είδαμε τις διακρίσεις που γίνονταν σε ορισμένα είδη καλής ποιότητας; Που πουλιόταν σε ξεχωριστά καταστήματα μόνο σε δολάρια και ο λαός της ΣΕ έπρεπε να έχει δολάρια να τα αγοράσει; Δεν είδε το ΚΚΕ τις διακρίσεις που γίνονταν ανάμεσα σε στελέχη του ΚΚ και στο λαό; Δεν είδε το ΚΚΕ πως διάφορες νέες εφευρέσεις που γίνονταν από τους Σοβιετικούς επιστήμονες πουλιούνται στις καπιταλιστικές χώρες, γιατί έλεγαν είναι πολυέξοδες ή αφαιρούσαν τη δουλιά από ορισμένο τμήμα του λαού και φοβούνταν την ανεργία; Και τόσα πολλά άλλα αρνητικά σημεία. Εκεί, σύντροφοι, παραβιάστηκαν ωμά σοσιαλιστικές αρχές και κανόνες. Εφαρμόστηκε τώρα τα τελευταία χρόνια μετά τον πόλεμο η αρχή του Σοσιαλισμού ότι ανάλογα με την εργασία και η αμοιβή του εργαζόμενου; ή τα μέσα παραγωγής ανήκουν στους παραγωγούς, σ' αυτούς που τα δουλεύουν. Ολες αυτές οι παραβιάσεις γίνονταν εσκεμμένα να αγανακτήσει ο λαός και να στραφεί ενάντια στην εξουσία, ενάντια στο ίδιο το ΚΚΣΕ κι όταν αυτοί οι ίδιοι βγήκαν και είπαν στο λαό πως θα κάνουν ένα σοσιαλισμό πιο δίκαιο, πιο καλό, όταν άνοιξαν τις πόρτες να είναι ελεύθεροι να μπαίνουν και να βγαίνουν όποιοι θέλουν, όταν κατήργησαν το Σύμφωνο της Βαρσοβίας μονομερώς. Οταν κατήργησαν τα Σύμβολα της εργατικής τάξης. Οταν διέλυσαν τον Κόκκινο Στρατό και τόσα άλλα, ο λαός δεν αντιστάθηκε, γιατί έτσι τον προετοίμασαν, τον είχαν το λαό ξεκομμένο από το Κόμμα. Τώρα τα βλέπουμε όλα και ακόμα δε θέλουμε να τα πιστέψουμε. Κι αυτό έγινε, στο ότι δε λειτούργησε η εσωκομματική δημοκρατία και ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός. Δε γίνονταν αυτοκριτική και κριτική των μελών και στελεχών, δε λειτούργησε η περιφρούρηση και η επαγρύπνηση μέσα στο Κόμμα. Υστερα από τον πατριωτικό πόλεμο οι κομμουνιστές παραβίαζαν τις καταστατικές αρχές και το σπουδαιότερο ήταν που το Κόμμα στεκόταν επάνω από το λαό, ξεχώρισε από το λαό, ενώ θα έπρεπε το Κόμμα να είναι ο ίδιος ο λαός. Εμείς βγάζουμε μόνο τα θετικά σημεία, που ήταν πάρα πολλά, και τα αρνητικά τα παραβλέψαμε, τα αφήσαμε να γίνονται άκριτα, τα δεχόμασταν. Αυτά και άλλα πολλά που έγιναν εκεί τα εκμεταλλεύτηκαν «οι προδότες», ας μου επιτραπεί να τους αποκαλέσω έτσι.

Το ΚΚΕ ας διδαχθεί από τα λάθη και τις παραβιάσεις, να μην αφήνει άκριτα να γίνονται αυτά μέσα στο δικό μας Κόμμα.

Ολοι μέσα στη ζωή του Κόμματος, για ένα ΚΚΕ ισχυρό απ' όλες τις απόψεις.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΛΕΙΤΣΙΝΙΚΟΣ

Μέλος της ΚΟΒ Γρεβενών

Σκέψεις και προβληματισμοί

Πάρα πολύ βασάνισα το μυαλό μου, αν έπρεπε να γράψω τις σκέψεις μου, πάνω στις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής για το 16ο Συνέδριο.

1. Από καιρό (χρόνια αρκετά πριν) πάντα σκεπτόμουνα πως χωρίς ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μόνοι μας.

2. Και όταν λέω ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, δεν εννοώ «Λαϊκό Μέτωπο» τύπου Λεόν Μπλουμ. Οι παλιοί σύντροφοι, ηλικιωμένοι, κάτι θα θυμούνται, πού κατέληξε αυτό το «Λαϊκό Μέτωπο» που φυλάκιζε τους δημοκράτες Ισπανούς που κατέφευγαν στη Γαλλία (το 1936 και μετά). Για την ιστορία: Ο Λεόν Μπλουμ ήταν ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στη Γαλλία (για να μην ξεχνάμε το ρόλο της Σοσιαλδημοκρατίας και πριν ακόμα ξεσπάσει η Μπολσεβίκικη επανάσταση στη Ρωσία).

3. Επομένως οι Θέσεις της ΚΕ για τη συγκρότηση του ΑΑΔΜ, είναι απόλυτα σωστές. Πρέπει όμως αυτές τις Θέσεις να τις ενστερνιστούν όλα τα μέλη του Κόμματος. Αλλά πάνω σ' αυτό, χρειάζεται δουλιά, πολύ δουλιά. Τρέξιμο καθημερινό, κούραση δε λογαριάζεται.

4. Αλλά για να προχωρήσει η συγκρότηση και ανάπτυξη του ΑΑΔΜ πρέπει: Πρώτο, να ξεκινήσουμε από το σπίτι μας. Μπαίνει κάθε μέρα στο σπίτι μας ο «Ριζοσπάστης»; Πιστεύω πως όχι. Πολλοί, πάρα πολλοί σ. αγοράζουν τα «Νέα», την «Ελευθεροτυπία», το «Εθνος» και πολλοί ακόμα και την «Καθημερινή». Κι ύστερα ισχυρίζονται ότι δεν τους ικανοποιεί ο «Ριζοσπάστης»! ΕΛΕΟΣ! Ας ψάξουν να μάθουν με τι θυσίες βγαίνει η εφημερίδα μας. Αν όλοι οι σ. αγόραζαν το «Ρίζο» και η κυκλοφορία θα έφτανε στα ύψη που πρέπει να φτάσει, τότε θα δούμε πραγματικά πώς θα καλυτερεύσει και ας σταματήσει η αφ' υψηλού κριτική. Δεύτερο, Ψηφίζει όλη η οικογένεια το Κόμμα στις εκλογές; Νομίζω πως όχι. Σε πολλές, πάρα πολλές οικογένειες, άλλο ψηφίζει ο άντρας, άλλο η γυναίκα, άλλο τα παιδιά. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Εμπρός λοιπόν. Η συγκρότηση του Μετώπου (ΑΑΔΜ) ας αρχίσει πρώτα απ' το σπίτι μας. Μετά από την πολυκατοικία μας, που πολλοί από μας δεν ξέρουμε ποιος είναι ο γείτονάς μας. Τρίτο από τη γειτονιά μας, τέταρτο από τη συνοικία μας κ.ο.κ.

5. Πολλά γράφτηκαν και θα γραφτούν για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και την 6η Πλατιά Ολομέλεια του ΚΚΕ. Η καθοδήγηση του Κόμματος, προσεκτικά και μεθοδικά, ασχολήθηκε και θ' ασχοληθεί, και θα βγουν τα αναγκαία συμπεράσματα. Κι εγώ προσωπικά συμφωνώ, πως πρέπει να πάρουμε θέση για μερικές αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου, ιδιαίτερα στο θέμα ΣΤΑΛΙΝ. (Αλλωστε και στον Προσυνεδριακό Διάλογο του 14ου Συνεδρίου είχα γράψει να σταματήσει το θέμα της θολούρας με το θέμα Μπέρια κλπ. και να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας πάνω στο θέμα σταλινισμός - αντισταλινισμός).

6. Ας μην αναγάγουμε όμως σε αποκλειστικό θέμα μας για το 16ο Συνέδριο το θέμα του 20ού Συνεδρίου και της 6ης Πλατιάς Ολομέλειας. Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί και να μας βασανίζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, είναι η συγκρότηση και ανάπτυξη του ΑΑΔΜ.

7. Θέμα ανάδειξης στελεχών (Κωστόπουλος, Θεωνάς, Μαντζουράνης κλπ.). Κατά τη γνώμη μου πρέπει να προσεχτεί η ανάδειξη στελεχών και ιδιαίτερα εργατικών στελεχών. Δεν είναι απορίας άξιο πώς συμβαίνει που τα ανωτέρω στελέχη που πέρασαν από τη ΓΣΕΕ, κατέληξαν στο ρεφορμισμό, στον οπορτουνισμό, στο συμβιβασμό και τελικά στον αντικομμουνισμό; Μήπως δεν προσέχτηκε η στάση τους έγκαιρα; Κι όταν πια φανερώθηκαν κι αποκαλύφθηκαν, τι κάναμε; Γιατί δόθηκε περίοδος χάριτος; Οταν ένας που διατέλεσε μέλος του Πολιτικού Γραφείου δεν εκλέγεται από το 15ο Συνέδριο ούτε καν μέλος της ΚΕ γιατί στέλνεται στην Ευρωβουλή; Τόση έλλειψη στελεχών είχαμε; Δεν το πιστεύω.

8. Και λίγα για τον Μήτσο Κωστόπουλο. Κωστόπουλε, φαίνεται πως καλά μπολιάστηκες κατά τη θητεία σου στη ΓΣΕΕ σαν γενικός γραμματέας στο ρεφορμισμό, στον οπορτουνισμό κλπ., αλλά το έκρυβες. Στη συνέντευξή σου στο «Εθνος» το παραδέχτηκες. Περίμενες να εκδηλωθείς πρώτα, παραμονές του 15ου Συνεδρίου. Στη συνέχεια μάς έκανες την πάπια. Περίμενες πάλι παραμονές των τελευταίων εκλογών ν« αποκαλυφθείς και παραμονές του 16ου Συνεδρίου να εκδηλωθείς ξεδιάντροπα μετά τη διαγραφή σου. ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ! Συναγελάζεσαι μ' αυτούς, που σε εκπαραθύρωσαν από τη ΓΣΕΕ. Σε λίγο θα λες πως συναγελάζεσαι με την «αριστερά» του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ. Πόσο βαθιά νυχτωμένος είσαι. Χαζοί δεν είναι οι κομμουνιστές, οι εργαζόμενοι. Σε πήρανε χαμπάρι. Κάνε «υπομονή». Υπάρχει χώρος για σένα και τους όμοιούς σου στο καινούριο κόμμα (κεντρο-αριστερο-δεξιό) που ετοιμάζεται. Και σα στυμμένη λεμονόκουπα στο τέλος θα πεταχτείς στο καλάθι των αχρήστων.

9. Κλείνοντας θα αναφερθώ στη θέση 58 (σελίδα 47) για τα οικονομικά. Η παράγραφος «η νέα ΚΕ πρέπει να δει το πρόβλημα της επιχειρηματικής δραστηριότητας του Κόμματος. Να ξεφύγει από τον ερασιτεχνισμό» δε με ικανοποιεί προσωπικά, και ειδικά η λέξη «ερασιτεχνισμός». Κατά τη γνώμη μου, πολλά υπονοεί. Καλύτερα να μη γραφότανε.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς


Θ. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΟΒ Ριζούπολης - Λαμπρινής



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ