ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 29 Νοέμβρη 2009
Σελ. /40
ΥΓΕΙΑ

Το πρόβλημα της «νέας γρίπης» και η αποτελεσματική αντιμετώπισή του δεν είναι αποσπασμένα από τη συνολική αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθείται, απ' την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του συστήματος Υγείας, την απουσία ενός ολοκληρωμένου αποκλειστικά δημόσιου δωρεάν συστήματος Υγείας, που θα δίνει έμφαση στην πρόληψη και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, υπογραμμίζει σε συνέντευξή του στον «Ρ» ο Νίκος Μπουντούρογλου, ογκολόγος - ακτινοθεραπευτής και μέλος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ. Και τονίζει την αναγκαιότητα οι εργαζόμενοι να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να απαιτήσουν οργανωμένα και μαζικά, μέσα από τα σωματεία τους, το λαϊκό κίνημα, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, μέτρα για την προστασία και πλήρη κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των λαϊκών στρωμάτων για τη «νέα γρίπη», αλλά και για το δημόσιο σύστημα Υγείας που έχουν ανάγκη οι λαϊκές οικογένειες.


Να ξεκαθαρίσουμε τις σκόπιμα δημιουργημένες συγχύσεις

-- Ποια η διαφορά της νέας γρίπης απ' την εποχική γρίπη;

-- Καταρχήν, θα πρέπει να ξεκινήσουμε απ' το ότι αυτή που λέμε εποχική γρίπη δεν είναι γρίπη η οποία εμφανίζεται πανδημικά. Η νέα γρίπη στην οποία αναφερόμαστε τώρα είναι μια πανδημία, αλλάζει τελείως ο ορισμός, έχει ξεπεράσει δηλαδή τα σύνορα μιας χώρας και είναι ένα νέο στέλεχος ιού - δεν είναι το ίδιο με το προηγούμενο - αρχίζει και προσβάλλει συνολικά μεγάλες ομάδες πληθυσμού. Ο ιός ΑΗ1Ν1 είναι ένας καινούριος ιός γρίπης που συνδυάζει γονίδια γρίπης χοίρων, γρίπης πτηνών και ανθρώπινης γρίπης. Αυτό είναι το πρώτο. Σε ό,τι αφορά όμως την εκδήλωσή τους έχουν ορισμένα κοινά στοιχεία και ορισμένα διαφορετικά. Το πρώτο απ' τα κοινά στοιχεία είναι ότι τα συμπτώματα εμφανίζονται να είναι περίπου ίδια ή όμοια και στις δυο περιπτώσεις. Εμφανίζεται δηλαδή με ήπια συμπτώματα ενός κρυώματος και στη συνέχεια εξελίσσεται. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια και περιλαμβάνουν αιφνίδια έναρξη πυρετού, πόνους στους μύες, πονοκέφαλο, βήχα, πρήξιμο αδένων, ρίγη, αίσθημα κακουχίας. Παρά ταύτα, το φάσμα των κλινικών εκδηλώσεων είναι ευρύ και κυμαίνεται από ελαφρά απύρετη αναπνευστική νόσο όπως το κοινό κρυολόγημα έως τη σοβαρή εξάντληση. Φαίνεται ότι η πανδημική γρίπη για την οποία μιλάμε σήμερα προσβάλλει περισσότερο τις πιο νεαρές ηλικίες και ότι μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας και σε ένα ποσοστό ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν καμία υποκείμενη νόσο. Αυτή είναι μια από τις βασικές τους διαφορές.

Από την άλλη, πρέπει να ξέρουμε ότι αυτή που λέμε εποχική γρίπη είναι και αυτή μια γρίπη η οποία προκαλεί θανάτους παγκόσμια, είναι και αυτή λοιπόν μια δυνητικά θανατηφόρα γρίπη, όπως και η πανδημική. Εχει ας πούμε ενδιαφέρον να ξέρουμε ότι τον τελευταίο αιώνα η ανθρωπότητα έχει περάσει τρεις μεγάλες πανδημίες γρίπης, το 1918, το 1957 και το 1968.

Συζητάμε για ένα συνολικό πακέτο μέτρων που αντιμετωπίζει μια πανδημία. Αυτό σε καμία περίπτωση δε μεταφράζεται μόνο στην παροχή ενός εμβολίου, καλού ή κακού

Associated Press

Συζητάμε για ένα συνολικό πακέτο μέτρων που αντιμετωπίζει μια πανδημία. Αυτό σε καμία περίπτωση δε μεταφράζεται μόνο στην παροχή ενός εμβολίου, καλού ή κακού
-- Γίνεται πολύς λόγος για το εμβόλιο. Ομως, εκτός απ' το εμβόλιο υπάρχουν άλλα μέτρα για την πρόληψη της πανδημίας;

-- Κοιτάξτε, το ότι έχει επικεντρώσει σήμερα η πολιτεία στο θέμα του εμβολίου δείχνει ακριβώς και τη μεγάλη φτώχεια που υπάρχει σήμερα στο δημόσιο σύστημα Υγείας και ειδικά στη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Δηλαδή, το εμβόλιο θα λέγαμε, είναι ένα όπλο που έχουμε εφόσον έχουμε εξασφαλίσει μια τέτοια δομή ενός δημόσιου συστήματος Υγείας, και ειδικά ΠΦΥ, όπου υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να προλάβουμε ή για να ενημερώσουμε ή για να διαγνώσουμε έγκαιρα ή για να διαγνώσουμε αξιόπιστα ή για να νοσηλεύσουμε το γενικό πληθυσμό. Δηλαδή, από τη στιγμή που ξεσπάει μια πανδημία ή μια έκτακτη ας το πούμε υγειονομική κατάσταση, τότε να υπάρχει ένα σύστημα ΠΦΥ, Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου, που να συνδέονται με τα σχολεία, με τους χώρους δουλειάς, με τους παιδικούς σταθμούς, με τους χώρους άθλησης, με τη δευτεροβάθμια περίθαλψη, τη γειτονιά ώστε να μπορεί πιο αποτελεσματικά να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Που σημαίνει ότι ένα σύστημα ΠΦΥ δημόσιο και δωρεάν πρέπει να είναι κοντά στα λαϊκά στρώματα να ενημερώσει σωστά, να διαγνώσει έγκαιρα, να ευαισθητοποιήσει, να κάνει αν χρειάζεται τις απαραίτητες εξετάσεις αξιόπιστα, να δώσει την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Μιλάμε δηλαδή και για μέτρα υγείας και ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς, εκσυγχρονισμό της υλικοτεχνικής υποδομής και στα νοσοκομεία όπου ορισμένα δεν έχουν στοιχειώδη υλικά (π.χ. γάντια). Μιλάμε για άδεια τουλάχιστον εφτά ημερών όταν κάποιος νοσήσει όπως λέει η επιστημονική κοινότητα, αλλά δυστυχώς γνωρίζουμε σήμερα ότι το ΙΚΑ δε δίνει πάνω από τρεις μέρες αν δεν περάσεις από επιτροπή. Θα πρέπει οι ευπαθείς ομάδες να απουσιάζουν απ' τη δουλειά τους, να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για τους μετανάστες, τους άστεγους και άπορους. Ετσι λοιπόν συζητάμε για ένα συνολικό πακέτο μέτρων που αντιμετωπίζει μια πανδημία. Αυτό σε καμία περίπτωση δε μεταφράζεται μόνο στην παροχή ενός εμβολίου, καλού ή κακού.

Μιλάμε για μέτρα υγείας και ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς, εκσυγχρονισμό της υλικοτεχνικής υποδομής και στα νοσοκομεία όπου ορισμένα δεν έχουν στοιχειώδη υλικά

Eurokinissi

Μιλάμε για μέτρα υγείας και ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς, εκσυγχρονισμό της υλικοτεχνικής υποδομής και στα νοσοκομεία όπου ορισμένα δεν έχουν στοιχειώδη υλικά
Εδώ λοιπόν αναδεικνύονται οι ευθύνες και της κυβέρνησης της προηγούμενης και αυτής όπου δεν υπάρχει κανένα τέτοιο σύστημα ΠΦΥ, ακριβώς γιατί η στρατηγική και των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και συνολικότερα της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι η ολοένα και περισσότερο εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Ακόμα και αυτής που αυτοί ονομάζουν ΠΦΥ, μέσω ενός «δικτύου».

-- Πόσο προετοιμασμένα είναι τα δημόσια νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας και οι υπηρεσίες Υγείας του ΙΚΑ για την αντιμετώπιση της γρίπης;

-- Η απάντηση είναι εξαιρετικά οφθαλμοφανής αν δούμε σε τι κατάσταση βρίσκονται σήμερα τα δημόσια νοσοκομεία, τα ΚΥ και οι υπηρεσίες Υγείας του ΙΚΑ. Γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει υλικοτεχνική υποδομή, δεν υπάρχει επαρκές προσωπικό, επαρκής εκπαίδευση. Μιλάμε λοιπόν για ένα δημόσιο νοσοκομείο σήμερα που είναι καθόλα ανέτοιμο να αντιμετωπίσει μια τέτοια πανδημία. Συζητάμε για μια πανδημία η οποία μπορεί να οδηγήσει και αρκετούς ασθενείς χωρίς υποκείμενη νόσο στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), όταν σήμερα οι ΜΕΘ που έχουμε είναι λιγότερες απ' όσες χρειαζόμαστε. Εχουμε πάνω από 150 κλίνες ΜΕΘ έτοιμες υλικοτεχνικά αλλά όχι στελεχωμένες με προσωπικό, που είναι κλειστές. Δεν έχουμε κανένα μέτρο υγείας και ασφάλειας της εργασίας ακόμα και μέσα στα νοσοκομεία που παρέχονται αυτές οι υπηρεσίες. Που σημαίνει λοιπόν, ότι σήμερα, μέσα σε αυτή την κρίση της πανδημίας, φαίνεται ολοφάνερα η αδυναμία αυτού του συστήματος Υγείας. Και έτσι όπως αυτό είναι σχεδιασμένο μπορεί σήμερα ο εργαζόμενος να βγάλει τα συμπεράσματά του για το πού οδηγεί αυτή η συνεχόμενη ιδιωτικοποίηση του αγαθού της Υγείας.

Δεν είναι θέμα «ατομικής ευθύνης»

-- Τι έχετε να πείτε για την κατάσταση που εξελίσσεται από τα τηλεπαράθυρα σχετικά με τη γρίπη. Ακούγονται απόψεις ειδικών και αρμόδιων για την Υγεία, συχνά αντικρουόμενες, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο τελικός κριτής για το τι πρέπει να γίνει είναι η ατομική ευθύνη του καθένα.

-- Το ζήτημα της ατομικής ευθύνης είναι ένα ζήτημα που δεν εμφανίζεται μόνο στον τομέα της Υγείας. Καταρχήν, τι συμβαίνει με τα τηλεπαράθυρα; Απ' τη στιγμή που οργανωμένα η πολιτεία δεν έχει έναν κεντρικό σχεδιασμό σε ό,τι αφορά την Υγεία γενικότερα, δείχνει αδυναμία και η επιστημονική κοινότητα να λάβει σαφή και ξεκάθαρη θέση. Και όχι μόνο να τη λάβει, αλλά και να τη μεταφέρει στους πολίτες. Η επιστημονική κοινότητα έχει διαδικασίες, έχει τρόπους με τους οποίους μπορεί να βγάλει μια άποψη σωστά και τεκμηριωμένα. Ομως αυτό πρέπει να γίνεται μέσα από αυτό που εμείς λέμε κεντρικό σχεδιασμό. Πρέπει δηλαδή, σε συγκεκριμένα όργανα, σε συγκεκριμένο χώρο, να κατατίθενται τεκμηριωμένες οι απόψεις και συνολικά να δίνεται μια άποψη σε έναν άνθρωπο ο οποίος βλέπει ή ακούει για μια πανδημία η οποία πιθανόν να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του αλλά δεν ξέρει τι να κάνει. Μια τέτοια διαδικασία δεν ακολουθήθηκε.

Σε παγκόσμια κλίμακα συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Δηλαδή, στα πλαίσια ότι το κράτος δεν έχει ευθύνη για την υγεία του πολίτη και ειδικά του εργαζόμενου. Οι πολιτικές αυτές που εφαρμόζονται έχουν στόχο να ξεφορτωθεί την υποχρέωσή της η πολιτεία να παρέχει δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες Υγείας, με το σκεπτικό ότι είσαι εσύ ατομικά υπεύθυνος για την υγεία σου. Είσαι υπεύθυνος γιατί αρρώστησες, γιατί δεν ακολούθησες αυτά που είπαμε εμείς ως «σοφοί» ότι πρέπει να κάνεις, για το αν θα πάρεις ή δε θα πάρεις το εμβόλιο, σύμφωνα με τις πληροφορίες που σου δίνω εγώ από την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο. Ετσι το αγαθό της Υγείας, που είναι υποχρέωση της πολιτείας να το διασφαλίζει στον καθένα ξεχωριστά, μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση. Η μετάθεση της ατομικής ευθύνης για την υγεία του καθένα γίνεται κάτω από καθεστώς ψυχολογικής τρομοκρατίας. Δηλαδή, κάτω από την πίεση του αν δεν κάνεις αυτό, αν δεν κάνεις εκείνο έχεις κίνδυνο να πεθάνεις, άρα αποφάσισε με γνώμονα αυτό που σου λέω εγώ και μόνο. Ο λαός δεν ενημερώθηκε ολοκληρωμένα από κανέναν, δεν τεκμηριώθηκε αυτή η άποψη επιστημονικά.

Ηδη γνωρίζουμε ότι πολλά απ' τα εμβόλια που παραγγέλθηκαν στις άλλες χώρες έχουν ήδη γυρίσει πίσω, που σημαίνει ότι πολλά από αυτά που αυτές οι επιτροπές έλεγαν νωρίτερα διαψεύστηκαν ήδη απ' τη ζωή.

Μόνο κριτήριό τους το καπιταλιστικό κέρδος

-- Αυτή η σύγχυση που έχει δημιουργηθεί σχετίζεται με την καχυποψία με την οποία αντιμετωπίζει ο κόσμος το πανδημικό εμβόλιο παγκοσμίως;

-- Η σύγχυση έχει δημιουργηθεί ακριβώς γιατί έδειξε μια αδυναμία, όχι μόνο το δικό μας σύστημα Υγείας, αλλά σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, αφού αφήνεται ουσιαστικά στον ίδιο τον πολίτη και στον ίδιο τον εργαζόμενο η ευθύνη να αποφασίσει για την υγεία του. Αυτό από μόνο του δημιουργεί σύγχυση. Το δεύτερο που δημιουργεί σύγχυση είναι ότι μέσα σε όλο αυτό τον ορυμαγδό της πληροφορίας εμφανίζονται πληροφορίες ή αποκρύπτονται πληροφορίες που αφορούν τις φαρμακευτικές εταιρείες που εμπλέκονται στην έρευνα, παρασκευή, παραγωγή και διάθεση των εμβολίων.

Ετσι λοιπόν, πίσω από την εμπορευματοποιημένη Υγεία σίγουρα κρύβονται μεγάλα πολυεθνικά συμφέροντα, μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις. Αυτό πάλι από μόνο του δημιουργεί σύγχυση στον κόσμο, με την έννοια ότι το κριτήριο για την παραγωγή ενός εμβολίου σήμερα, παγκόσμια, δεν είναι οι ανάγκες του κόσμου σε εμβόλια, αλλά οι ανάγκες κερδοφορίας της κάθε φαρμακοβιομηχανίας που έχει στα χέρια της αυτό το εμβόλιο. Ετσι λοιπόν, απ' τη μια πλευρά, ναι υπάρχουν δυνατότητες για να παραχθεί ένα εμβόλιο το οποίο θα βοηθήσει τον εργαζόμενο να αντιμετωπίσει σήμερα την πανδημία. Απ' την άλλη, αυτός που έχει στα χέρια του και την έρευνα και την παραγωγή του εμβολίου και τη διάθεσή του είναι το κεφάλαιο το οποίο μόνο κριτήριο έχει το κέρδος και όχι τις ανάγκες σε εμβόλια. Αυτό λοιπόν, από μόνο του, δημιουργεί μια σύγχυση - καχυποψία. Εμείς λοιπόν λέμε ότι δε χρειάζεται να προκαλείται τέτοια σύγχυση. Εκεί που χρειάζεται το εμβόλιο πρέπει να χορηγείται και εκεί που δε χρειάζεται δεν πρέπει να χορηγείται.

-- Είναι δυνατόν να υπάρξει ένα απόλυτα ασφαλές εμβόλιο για την αντιμετώπιση μιας πανδημίας και ποιος καλείται να εκτιμήσει αν κάποιος πρέπει ή όχι να κάνει το εμβόλιο;

-- Απόλυτα ασφαλές εμβόλιο δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει φάρμακο γενικότερα χωρίς καμία παρενέργεια. Ομως η ασφάλειά του κρίνεται από την επιστημονική κοινότητα με βάση συγκεκριμένα αποτελέσματα και συγκεκριμένη μεθοδολογική προσέγγιση που ονομάζεται κλινική μελέτη.

Η κλινική μελέτη είναι υποχρεωμένη να αποδείξει την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα του φαρμάκου. Και σε ό,τι αφορά την ασφάλεια τη βραχυχρόνια, αλλά και σε ό,τι αφορά τις μακροχρόνιες παρενέργειες του κάθε εμβολίου. Ετσι, η γνώση μας σήμερα για το συγκεκριμένο εμβόλιο δεν είναι τέτοια που να μας επιτρέπει να πούμε ότι είναι απόλυτα ασφαλές. Βέβαια, σε κάθε περίπτωση και σε κάθε ομάδα ευπαθή ή όχι θα πρέπει να ζυγίζεται ο κίνδυνος της ας το πούμε καθυστερημένης παρενέργειας και το όφελος που μπορεί να έχει ο συγκεκριμένος άνθρωπος που θα λάβει το εμβόλιο από την ανοσία που θα αποκτήσει μέσω αυτού.

Αυτό δεν μπορεί να το εκτιμήσει γενικά μια επιτροπή μόνο και γενικά για όλο τον πληθυσμό. Αυτό θα πρέπει να το εκτιμά ο προσωπικός οικογενειακός γιατρός και ο παιδίατρος ο οποίος γνωρίζει ακριβώς για τον ασθενή ποιο είναι το ιστορικό του και πώς αυτό μπορεί να δίνεται. Βέβαια, εδώ μπαίνει το ερώτημα ποιον προσωπικό γιατρό σε ένα σύστημα που δεν έχει θεσπίσει προσωπικό γιατρό, μέσα στα πλαίσια μιας ΠΦΥ; Αρα, πάλι στην ουσία καλούμε τον εργαζόμενο να πάει σε έναν «προσωπικό» γιατρό τον οποίο και θα πληρώσει για να λύσει ένα πρόβλημα το οποίο θα έπρεπε να το έχει λύσει ήδη η πολιτεία με ένα δίκτυο ΠΦΥ.

Θεμελιώδης η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας

-- Σε τελική ανάλυση, τι πρέπει να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα για την ολοκληρωμένη προστασία της δημόσιας Υγείας από την νέα γρίπη;

-- Ακόμα και με αφορμή τη νέα γρίπη οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους σχετικά με το ζήτημα συνολικά της δημόσιας Υγείας. Σε ό,τι αφορά τη νέα γρίπη, εμείς λέμε ότι η ΠΦΥ είναι ο θεμελιώδης άξονας πάνω στον οποίο θα έπρεπε να χτιστεί η οποιαδήποτε προσπάθεια αντιμετώπισης της νέας γρίπης όπως και οποιασδήποτε πανδημίας.

Ετσι λέμε λοιπόν, ότι άμεσα η κυβέρνηση θα πρέπει να εντάξει όλους τους υγειονομικούς και του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, τους αυτοαπασχολούμενους, χωρίς αμοιβή στο σχέδιο αντιμετώπισης της νέας γρίπης. Θα πρέπει πανελλαδικά να ξεκινήσει παρεμβάσεις σε παιδικούς σταθμούς, σχολεία, σχολές, χώρους εργασίας, γειτονιές, ΚΑΠΗ, φυλακές, ιδρύματα ΑμΕΑ, χρόνια πάσχοντες, αεροδρόμια, σύνορα, σε χώρους που ζουν μετανάστες, άστεγοι, άποροι.

Αυτές οι παρεμβάσεις πρέπει να περιλαμβάνουν ιατρική εξέταση όλων για τον εντοπισμό κρουσμάτων, την καταγραφή των ευάλωτων ομάδων, παρακολούθησής τους. Επιστημονική ενημέρωση και σχετική εκπαίδευση, εμβολιασμό με ό,τι εμβόλιο ήδη έχουμε και αν χρειάζεται να γίνει και το νέο εμβόλιο, όπου χρειάζεται να γίνει. Να εξασφαλίσει επιστημονική τεκμηριωμένη ενημέρωση συνολικά στον πληθυσμό, αλλά αυτό με ευθύνη του κράτους και όχι των τηλεπαραθύρων και του κάθε γιατρού που βγαίνει και λέει την άποψή του, να εξασφαλίσει όλα τα προληπτικά μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, ιδιαίτερα για τις μονάδες Υγείας. Χαρακτηριστικό είναι ότι υπάρχουν νοσοκομεία που δεν έχουν ούτε καν γάντια μιας χρήσης για να μπορέσουν να τηρήσουν αυτούς τους απλούς κανόνες υγείας και ασφάλειας που χρειάζεται να έχουμε σε ένα νοσοκομείο. Να χορηγηθούν δωρεάν όλα τα φάρμακα και εμβόλια καθώς και εργαστηριακές εξετάσεις και τα νοσήλια αν χρειάζεται. Αμεσα να προσληφθεί το μόνιμο προσωπικό που χρειάζεται να στελεχώσει τις ΜΕΘ αλλά και συνολικά τα νοσοκομεία.

Και μέσα από αυτή την κρίση είναι καιρός οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να απαιτήσουν να τεθεί σε σχεδιασμό αυτό το ολοκληρωμένο δωρεάν δημόσιο σύστημα Υγείας που έχει στη βάση του την ΠΦΥ και καταρχήν την πρόληψη. Δηλαδή, π.χ., θα έκλειναν με τόση ευκολία τα σχολεία σήμερα αν υπήρχε σχολίατρος ή γιατρός της ΠΦΥ ο οποίος θα ήταν συνδεδεμένος με το σχολείο και τον παιδικό σταθμό; Ηδη λοιπόν, έχουμε απολέσει ένα σημαντικό όπλο, αυτό που λέμε παρακολούθηση της υγείας του εργαζόμενου και της οικογένειάς του με το να μην έχουμε τέτοιες δομές. Χρειάζονται δηλαδή μέτρα που θέλουν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που βάζουν τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του στο επίκεντρο και όχι τα κέρδη των ιδιωτών. Αυτά τα μέτρα που προτείνουμε έρχονται σε αντίθεση με την κυρίαρχη πολιτική που έχουν ακολουθήσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ διαχρονικά, οι οποίες δεν είναι άλλες από τις κεντρικές πολιτικές επιλογές της ΕΕ. Το καθολικό, ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, προσανατολισμένο στην πρόληψη και ξεκομμένο από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα είναι αυτό που πρέπει να απαιτήσουν οργανωμένα και μαζικά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μέσα από τα σωματεία τους, το λαϊκό κίνημα, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.


Ν.Π.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ