ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 29 Νοέμβρη 2009
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
11η ΔΙΕΘNHΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
Ανάγκη επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού

Tο πλήρες κείμενο της Κοινής Ανακοίνωσης των κομμάτων

    Η 11η Διεθνής Συνάντηση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που διεξήχθη στο Νέο Δελχί στις 20-22 Νοέμβρη 2009 με θέμα: «Η διεθνής καπιταλιστική κρίση, ο αγώνας των εργαζομένων και των λαών, οι εναλλακτικές λύσεις και ο ρόλος του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος»:

Από τις δραστηριότητες της Συνάντησης. Στο κέντρο, διακρίνεται ο Γ. Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Κόμματος, στην οποία συμμετείχαν, επίσης, οι Ελισαίος Βαγενάς και Νίκος Σερετάκης
Από τις δραστηριότητες της Συνάντησης. Στο κέντρο, διακρίνεται ο Γ. Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Κόμματος, στην οποία συμμετείχαν, επίσης, οι Ελισαίος Βαγενάς και Νίκος Σερετάκης
Αντιλαμβάνεται ότι η κρίση αυτή δεν αποτελεί κάποια εκτροπή, που οφείλεται στην απληστία κάποιων λίγων ή την έλλειψη αποτελεσματικών ρυθμιστικών μηχανισμών. Η μεγιστοποίηση του κέρδους, που αποτελεί το λόγο ύπαρξης του καπιταλισμού, έχει διευρύνει σημαντικά τις οικονομικές ανισότητες τόσο ανάμεσα στις χώρες όσο και στο εσωτερικό των χωρών σε αυτές τις δεκαετίες της «παγκοσμιοποίησης». Φυσική συνέπεια ήταν η μείωση της αγοραστικής δύναμης της συντριπτικής πλειοψηφίας του παγκόσμιου πληθυσμού. Ετσι, η σημερινή κρίση είναι μια συστημική κρίση. Αυτό δικαιώνει, για άλλη μια φορά, τη μαρξιστική ανάλυση ότι οι κρίσεις είναι εγγενείς στο καπιταλιστικό σύστημα. Το κεφάλαιο, στην αναζήτηση κέρδους, ποδοπατά τα πάντα, ξεπερνώντας όρια και σύνορα. Εντείνει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και άλλων στρωμάτων εργαζομένων, επιβάλλοντας ακόμα μεγαλύτερα δεινά. Ο καπιταλισμός, στην πραγματικότητα, έχει ανάγκη να διατηρεί έναν εφεδρικό στρατό ανέργων. Η απελευθέρωση από αυτήν την καπιταλιστική βαρβαρότητα μπορεί να έρθει μόνο με την εγκαθίδρυση της μόνης εναλλακτικής λύσης, του σοσιαλισμού. Αυτό απαιτεί το δυνάμωμα των αντιιμπεριαλιστικών και αντιμονοπωλιακών αγώνων. Η πάλη μας για εναλλακτική λύση είναι πάλη ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα. Η πάλη μας για εναλλακτική λύση είναι πάλη για ένα σύστημα, όπου δεν υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, και έθνους από έθνος. Είναι αγώνας για έναν άλλο κόσμο, ένα δίκαιο κόσμο, ένα σοσιαλιστικό κόσμο.

Εχοντας επίγνωση του γεγονότος ότι οι κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις θα αναζητήσουν τη διέξοδό τους από την κρίση ρίχνοντας μεγαλύτερα βάρη στους εργαζόμενους, επιδιώκοντας να διεισδύσουν και να κυριαρχήσουν στις αγορές χωρών με μέσο και χαμηλότερο επίπεδο καπιταλιστικής ανάπτυξης, αποκαλούμενες κοινώς αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτό προσπαθούν να το πετύχουν, πρώτον, μέσω των διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ του κύκλου της Ντόχα, που αντανακλούν τις ανισότιμες οικονομικές συμφωνίες σε βάρος των λαών αυτών των χωρών, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στις αγροτικές εγγυήσεις και την πρόσβαση μη αγροτικών προϊόντων στην αγορά (ΝΑΜΑ).

Δεύτερον, ο καπιταλισμός, που είναι ο κατ' εξοχήν υπεύθυνος για την καταστροφή του περιβάλλοντος, προσπαθεί να μεταφέρει όλο το βάρος της προστασίας του πλανήτη από την κλιματική αλλαγή, την οποία αυτός έχει προκαλέσει, στους ώμους της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Η πρόταση του καπιταλισμού για αναδιαρθρώσεις στο όνομα της κλιματικής αλλαγής δεν έχει ουσιαστική σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος. Η επιχειρηματικής έμπνευσης «πράσινη ανάπτυξη» και «πράσινη οικονομία» επιδιώκεται να χρησιμοποιηθούν για την επιβολή νέων κρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων, οι οποίες θα στηρίξουν τη μεγιστοποίηση των κερδών και θα επιφέρουν νέα δεινά στους λαούς. Το κυνήγι του μέγιστου κέρδους στον καπιταλισμό είναι ασύμβατο με την προστασία του περιβάλλοντος και των λαϊκών δικαιωμάτων.

Επισημαίνει ότι η μόνη διέξοδος από αυτήν την καπιταλιστική κρίση για την εργατική τάξη και τον απλό κόσμο είναι η ένταση των αγώνων ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου. Η εμπειρία της εργατικής τάξης δείχνει ότι όπου κινητοποιεί τη δύναμή της και αντιστέκεται σε αυτές τις προσπάθειες μπορεί να έχει επιτυχίες στην προστασία των δικαιωμάτων της. Οι καταλήψεις εργοστασίων και άλλες τέτοιες αγωνιστικές δράσεις της εργατικής τάξης έχουν αναγκάσει τις κυρίαρχες τάξεις να πάρουν υπόψη τα αιτήματα των εργατών. Η Λατινική Αμερική, που αποτελεί σήμερα θέατρο λαϊκών κινητοποιήσεων και αγώνων της εργατικής τάξης, έδειξε πώς μέσα από αγώνες μπορούν να προστατευτούν και να αποσπαστούν δικαιώματα. Σε περιόδους κρίσης όπως σήμερα, για μια ακόμα φορά, η εργατική τάξη βράζει από δυσαρέσκεια. Σε πολλές χώρες σημειώθηκαν και σημειώνονται τεράστιες κινητοποιήσεις της εργατικής τάξης απαιτώντας βελτίωση της θέσης της. Οι κινητοποιήσεις αυτές της εργατικής τάξης πρέπει να ενισχυθούν παραπέρα με την κινητοποίηση της μεγάλης λαϊκής μάζας που υποφέρει, όχι απλά για την άμεση ανακούφιση, αλλά για μια μακροπρόθεσμη λύση από τη δυστυχία τους.

Ο ιμπεριαλισμός, ενισχυμένος από την απώλεια της Σοβιετικής Ενωσης και τις περιόδους ραγδαίας οικονομικής ανόδου που προηγήθηκαν της κρίσης, προχώρησε σε πρωτοφανείς επιθέσεις στα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαών. Η επίθεση συνοδεύεται από μια φρενήρη αντικομμουνιστική προπαγάνδα όχι μόνο μέσα στις ξεχωριστές χώρες, αλλά και σε παγκόσμιους και διακρατικούς οργανισμούς (Ευρωπαϊκή Ενωση, ΟΑΣΕ, Συμβούλιο της Ευρώπης). Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πόσο θα προσπαθήσουν, τα επιτεύγματα και η συμβολή του σοσιαλισμού στη διαμόρφωση του περιγράμματος του σύγχρονου πολιτισμού παραμένουν ανεξίτηλα. Απέναντι σε αυτές τις αμείλικτες επιθέσεις, οι αγώνες μας μέχρι στιγμής ήταν κυρίως αμυντικοί αγώνες, αγώνες για να προστατέψουμε δικαιώματα που είχαμε κερδίσει παλιότερα. Η σημερινή συγκυρία απαιτεί να ξεκινήσει μια αντεπίθεση, όχι μόνο για να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας, αλλά για να κερδίσουμε νέα. Οχι μόνο για την απόσπαση κάποιων δικαιωμάτων, αλλά για το ξήλωμα ολόκληρου του καπιταλιστικού οικοδομήματος, για μια σφοδρή επίθεση στην εξουσία του κεφαλαίου, για μια πολιτική εναλλακτική λύση - το σοσιαλισμό.

Αποφασίζει ότι, σε αυτές τις συνθήκες, τα κομμουνιστικά κόμματα πρέπει να δουλέψουν δραστήρια για να συσπειρώσουν και να κινητοποιήσουν τα ευρύτερα δυνατά τμήματα των λαϊκών δυνάμεων στον αγώνα για πλήρη και σταθερή εργασία, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν για όλους Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Πρόνοια και Ασφάλιση, ενάντια στην ανισοτιμία με βάση το φύλο, και το ρατσισμό, και για την προστασία των δικαιωμάτων όλων των τμημάτων των εργαζομένων, περιλαμβανομένων των νέων, των μεταναστών, καθώς και των προερχόμενων από εθνικές και εθνοτικές μειονότητες εργατών.

Καλεί τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα να αναλάβουν αυτό το καθήκον στις χώρες τους και να ξεκινήσουν διευρυμένους αγώνες για τα δικαιώματα του λαού και ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα. Γιατί παρότι το καπιταλιστικό σύστημα από τη φύση του πλήττεται από κρίσεις δεν καταρρέει αυτόματα. Οσο θα απουσιάζει μια αντεπίθεση υπό την καθοδήγηση των κομμουνιστών, δημιουργούνται κίνδυνοι ανόδου αντιδραστικών δυνάμεων. Οι κυρίαρχες τάξεις θα εξαπολύσουν ολομέτωπη επίθεση για να αποτρέψουν την άνοδο των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, για να προστατέψουν το καθεστώς τους. Η σοσιαλδημοκρατία συνεχίζει να σπέρνει αυταπάτες για τον πραγματικό χαρακτήρα του καπιταλισμού, υπερασπιζόμενη συνθήματα όπως «εξανθρωπισμός του καπιταλισμού», «ρύθμιση», «παγκόσμια διακυβέρνηση» κτλ. Αυτά, στην ουσία, στηρίζουν τη στρατηγική του κεφαλαίου αρνούμενα την ταξική πάλη και υποστηρίζουν τη συνέχιση των αντιλαϊκών πολιτικών. Οσες μεταρρυθμίσεις κι αν γίνουν, δε μπορούν να εξαλείψουν την εκμετάλλευση στον καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός πρέπει να ανατραπεί. Αυτό απαιτεί την ένταση της ιδεολογικής και πολιτικής λαϊκής πάλης υπό την καθοδήγηση της εργατικής τάξης. Προβάλλονται κάθε είδους θεωρίες, όπως ότι «δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση» στην ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση. Τους αντιπαρατιθόμαστε απαντώντας πως «ο σοσιαλισμός είναι η εναλλακτική λύση».

Εμείς, τα κομμουνιστικά κόμματα από κάθε γωνιά του πλανήτη, που εκπροσωπούμε τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων στρωμάτων της κοινωνίας που μοχθούν - τη συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού - υπογραμμίζουμε τον αναντικατάστατο ρόλο των κομμουνιστικών κομμάτων. Καλούμε τους λαούς να παλέψουν μαζί μας για το δυνάμωμα των αγώνων, για να διακηρύξουμε πως ο σοσιαλισμός είναι η μόνη πραγματική εναλλακτική λύση για το μέλλον της ανθρωπότητας. Το μέλλον μάς ανήκει.

Νέο Δελχί

22 Νοέμβρη 2009


Αντιιμπεριαλιστική δράση και λαϊκή κινητοποίηση

Στο Δελτίο Τύπου της Διεθνούς Συνάντησης αναφέρεται πως στις εργασίες της 11ης Διεθνούς Συνάντησης των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που πραγματοποιήθηκε στο Νέο Δελχί της Ινδίας και φιλοξενήθηκε από το ΚΚ Ινδίας και το ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό) συμμετείχαν συνολικά 57 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από 48 χώρες.

Η Διεθνής Συνάντηση αποφάσισε να προσκαλείται στο εξής σε αυτήν και το Εργατικό Κόμμα Μπαγκλαντές.

Σημειώνεται ακόμη πως την επόμενη 12η συνάντηση των ΚΚ θα φιλοξενήσει το 2010 το Νοτιοαφρικανικό ΚΚ. Στο επόμενο διάστημα θα συγκληθεί η Ομάδα Εργασίας των Διεθνών Συναντήσεων των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων, που θα αποφασίσει για την ακριβή ημερομηνία και το θέμα της 12ης Διεθνούς Συνάντησης.

Στο Δελτίο Τύπου αναφέρονται ακόμη οι κοινές δράσεις που θα αναπτύξουν το αμέσως επόμενο διάστημα τα ΚΚ, όπως:

1) Ενάντια στο ΝΑΤΟ και στην παγκόσμια επέκτασή του, ενάντια στην ιμπεριαλιστική στρατιωτική επιθετικότητα που παίρνει νέες μορφές, καθώς κι ενάντια στις ξένες στρατιωτικές βάσεις.

2) Να αναδειχτεί η 29η Νοέμβρη ως μέρα αλληλεγγύης με την πάλη των Παλαιστινίων, όπως έχει αποφασιστεί στην έκτακτη συνάντηση που έγινε στη Δαμασκό το Σεπτέμβρη του 2009.

3) Να αναδειχτεί το 2010 ως έτος της 65ης επετείου από την ήττα του φασισμού.

4) Να δυναμώσουν οι λαϊκές κινητοποιήσεις για την προάσπιση των εργατικών δικαιωμάτων σε συντονισμό με τα συνδικάτα.

5) Να ενταθεί η διεθνής αλληλεγγύη για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών πατριωτών.

6) Να ενισχυθούν οι λαϊκές κινητοποιήσεις και η πίεση στις κυβερνήσεις, διεκδικώντας το δικαίωμα για δουλειά, σε συνεργασία με οργανώσεις νεολαίας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ