ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 29 Γενάρη 2017
Σελ. /32
Για τη μελέτη του «Ριζοσπάστη» από τη νεολαία

Παρατηρείται στην κοινωνία η τάση για υποκατάσταση της γνώσης από την πληροφορία. Σε μεγάλο βαθμό έχει δεχτεί πλήγμα η σχέση - ιδιαίτερα - των νέων με τη μελέτη. Την ίδια στιγμή φαίνεται σαν να έχει δημιουργηθεί μια νέα δυνατότητα να μαθαίνονται όλα άμεσα, γρήγορα και κυρίως χωρίς κόπο, με ένα «κλικ»... Ωστόσο, αυτή η αμεσότητα, συνολικά η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και της τεχνογνωσίας - που πρέπει να παρακολουθείται και να αξιοποιείται από τους κομμουνιστές - δεν αναιρεί ότι η διαδικασία του διαβάσματος και της μελέτης αποτελεί μια ιδιαίτερη γνωστική διαδικασία αναντικατάστατη στην καλλιέργεια ολοκληρωμένης και με συνοχή σκέψης.

Πολύ περισσότερο που το ζητούμενο δεν είναι απλά η συνεκτική σκέψη, η δυνατότητα αφομοίωσης, αλλά η καλλιέργεια ταξικού κριτηρίου, η διαμόρφωση αγωνιστικής στάσης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία που προέρχεται από αυτά. Μιας και το κοινό στοιχείο αυτής της νεολαίας δεν είναι ότι μπορούμε να «συνδεθούμε με ένα κλικ», αλλά οι όροι ζωής, η περιπλάνηση από τη δουλειά στην ανεργία, ότι είμαστε μια γενιά που ζει χειρότερα από τους γονείς της. Καθήκον των κομμουνιστών είναι να επιδράσουμε σε αυτήν τη νεολαία, ώστε να «συνδεθούμε» στον οργανωμένο και συλλογικό αγώνα για τη ζωή που μας αξίζει.

Ορος για να μπορούμε να ανταποκριθούμε σε αυτό το καθήκον είναι να γίνει στροφή στη μελέτη του «Ριζοσπάστη». Η καθημερινή μελέτη του αποτελεί αναντικατάστατο όπλο για τους κομμουνιστές, ώστε να γίνουμε καλύτεροι διαφωτιστές, ικανότεροι στη διάδοση των θέσεων και της πολιτικής πρότασης του Κόμματος. Ο «Ριζοσπάστης» δεν είναι απλώς μια εφημερίδα που ενημερώνει για τις εξελίξεις. Το βασικό, εξάλλου, δεν είναι η μετάδοση της είδησης, αφού αυτή γίνεται γνωστή σε ελάχιστο χρόνο από άκρη σε άκρη, σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Το βασικό είναι να μπορούμε να «αναγνώσουμε» όσα γίνονται με το δικό μας ταξικό φίλτρο και όχι μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς των ΜΜΕ. Η μαχητική στάση απέναντι στη μελέτη των εξελίξεων μπορεί να αποτελέσει φάρο ελπίδας και για άλλους νέους στους χώρους που παρεμβαίνουμε.

Πολλές φορές, οι εξελίξεις φαίνεται σαν να κινούνται αργά, βασανιστικά, μοιάζουν σχεδόν «ακίνητες». Αυτό δεν σημαίνει ότι μειώνεται η απαίτηση στην παρακολούθησή τους. Ισα - ίσα. Εξάλλου, συχνά αυτή η φαινομενικά αθόρυβη καθημερινότητα κρύβει μέσα της και ραγδαίες εξελίξεις. Απέναντι σε αυτές, οι κομμουνιστές χρειάζεται να είμαστε θωρακισμένοι, με την απαιτούμενη ικανότητα διαμορφωμένη ώστε να καθοδηγήσουμε τους νέους να μη μείνουν παθητικοί θεατές, αλλά να κρατήσουν αγωνιστική στάση. Αυτή η προετοιμασία περνάει σε μεγάλο βαθμό από την καθημερινή μελέτη του «Ριζοσπάστη». Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά.

Για παράδειγμα, οι προσφυγικές ροές τον προηγούμενο χρόνο θα έμοιαζαν κάτι ξαφνικό, απρόοπτο, αποτέλεσμα γενικά και αόριστα μιας τεράστιας αδικίας αν εμείς οι κομμουνιστές δεν κάναμε προσπάθεια να αποκαλύψουμε την αιτία του φαινομένου. Δηλαδή, ότι είναι αποτέλεσμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου που μαίνεται στη Συρία - σε άλλες χώρες παλιότερα - για τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Ο εγκλωβισμός χιλιάδων προσφύγων στη χώρα μας, η κατάσταση στους καταυλισμούς των προσφύγων, τα τεράστια προβλήματα που διογκώθηκαν και λόγω του χιονιά, θα έμοιαζαν σαν ένα κακώς κείμενο αν εμείς οι κομμουνιστές δεν αναδεικνύαμε την ουσία της πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αν δεν αναδεικνύαμε ότι η κατεύθυνση της ΕΕ είναι να ανοιγοκλείνει η «στρόφιγγα» της μετεγκατάστασης των προσφύγων σε άλλες χώρες της ΕΕ με βάση τα συμφέροντα των μονοπωλίων για φθηνό επιστημονικό και εργατικό δυναμικό. Το ρατσιστικό μένος των φασιστών της ΧΑ θα μπορούσε πιο εύκολα να δηλητηριάσει τη συνείδηση εργατικών - λαϊκών στρωμάτων αν δεν αναδεικνύαμε το ρόλο τους ως το μακρύ χέρι του συστήματος. Οτι οι φασίστες της ΧΑ δείχνουν ως εχθρό τον αλλόθρησκο, τον αλλόχρωμο, τον κυνηγημένο, για να κρύψουν τον πραγματικό εχθρό. Την ίδια στιγμή, από άλλη μπάντα - δήθεν «επαναστατική» - η φιλανθρωπία διάφορων ΜΚΟ και «αναρχοαυτόνομων» ομάδων θα λειτουργούσαν σαν πλυντήριο για τη συνείδηση του λαού και της νεολαίας αν δεν αποκαλύπταμε το βρώμικο ρόλο τους στην αθώωση του συστήματος. Οτι το σύνθημα «refugees welcome» ήταν η μεγάλη επιδίωξη του κεφαλαίου, όπως των Γερμανών βιομηχάνων που βρήκαν στους πρόσφυγες την «χρυσή ευκαιρία», μισό εκατομμύριο φθηνά εργατικά χέρια.

Αυτές τις εξελίξεις δεν θα μπορούσαμε να τις ερμηνεύσουμε, σε αυτή τη σύνθετη διαπάλη δεν θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε χωρίς τον καθημερινό μας σύντροφο, τον «Ριζοσπάστη». Πολύ περισσότερο, που σε αυτό το πλαίσιο, οι κομμουνιστές έχουμε χρέος να οργανώσουμε τη δική μας μαχητική απάντηση. Για παράδειγμα, όσον αφορά το Προσφυγικό έπαιξε ρόλο η προβολή στον «Ριζοσπάστη» των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης που πάρθηκαν από δεκάδες σωματεία, συλλόγους φοιτητών, άλλους φορείς του κινήματος ώστε αυτές να πολλαπλασιαστούν. Η στάση μεγάλου τμήματος του λαού και της νεολαίας αποτέλεσε «ζωντανή» απάντηση απέναντι στο ρατσισμό.

Ο «Ριζοσπάστης» αποτελεί οδηγό δράσης. Πέρα από το γεγονός ότι αναδεικνύει εστίες αντίστασης, ότι μεταφέρει την αγωνιστική πείρα που μπορεί να συμβάλει στο παραπέρα δυνάμωμα του αγώνα, η ίδια η παρέμβαση με βάση το περιεχόμενό του μπορεί να ανοίξει δρόμους σε κάθε χώρο. Στο ίδιο παράδειγμα (του Προσφυγικού) η συζήτηση με την αντίστοιχη αρθρογραφία, η διακίνησή του έπαιξε ρόλο ώστε να σπάνε αντιλήψεις, να μην πιάνει τόπο η επιχειρηματολογία και η προπαγάνδα του αντιπάλου. Η επίμονη δουλειά με αυτόν τον τρόπο, ακόμα και όταν φαίνεται ότι «δεν κουνιέται φύλλο», αργά ή γρήγορα αποδίδει καρπούς. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που μας αναζήτησαν, μας έψαξαν να ρωτήσουν, να συζητήσουν μαζί μας γιατί αναγνωρίζουν την πρωτοπορία, τη συνέπεια σε εμάς τους κομμουνιστές. Τέτοια παραδείγματα μας «υπενθυμίζουν» ότι επιδρούμε και πέρα από αυτό που φαίνεται άμεσα, πέρα και από εκείνους που μας ακολουθούν.

Γύρω από όλα τα ζητήματα, τις εξελίξεις, ο αντίπαλος δουλεύει διαρκώς τα επιχειρήματά του, με διάφορους τρόπους και μέσα από διάφορα κανάλια παρεμβαίνει στη νεολαία. Η αστική τάξη, τα αστικά ΜΜΕ, πολιτικές δυνάμεις κ.λπ. διαμορφώνουν την «ημερήσια διάταξη» συζήτησης σε όλους τους χώρους. Οι κομμουνιστές παρεμβαίνουμε βάζοντας το μικρόβιο της αμφισβήτησης, θέτοντας προβληματισμούς, προβάλλοντας τη διέξοδο. Ο «Ριζοσπάστης» δεν δίνει μόνο τη δική μας απάντηση - που και αυτό χρειάζεται -, αλλά η σταθερή παρακολούθησή του μπορεί να καλλιεργήσει κριτήριο, αντανακλαστικά, την ταξική ματιά σε όσα γίνονται. Οπου «μπαίνει» ο «Ριζοσπάστης», «μπαίνει» η φωνή του Κόμματος, είναι στοιχείο αναμέτρησης με τον ταξικό αντίπαλο!


Δήμου Στέλλα
Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ,αρχισυντάκτρια του «Οδηγητή»


Το ΚΚΕ και ο προλεταριακός διεθνισμός με την Κουβανική Επανάσταση

Οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο αναφέρουν: «[...] Η καπιταλιστικοποίηση της Κίνας και η ενίσχυση των καπιταλιστικών σχέσεων σε χώρες που επιδίωκαν τη σοσιαλιστική οικοδόμηση όπως το Βιετνάμ και η Κούβα, χειροτέρευσαν την κατάσταση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα». Αυτό στηρίζεται σε πραγματικά στοιχεία που καταγράφονται ιδιαίτερα στις αποφάσεις των δύο τελευταίων συνεδρίων του ΚΚ Κούβας.

Συγκεκριμένα, από την απόφαση του 7ου Συνεδρίου του ΚΚ Κούβας (2016) σε σχέση με την «Επικαιροποίηση των πολιτικών και οικονομικών κατευθύνσεων για την περίοδο 2016 - 2021»1αναγνωρίζεται η αντικειμενική ύπαρξη των σχέσεων της αγοράς2, η «ατομική ιδιοκτησία φυσικών και νομικών προσώπων, τόσο Κουβανών, όσο και αλλοδαπών»3 (αν και απαγορεύεται η συγκέντρωση περιουσίας ή πλούτου). Ακόμη, αποφασίζεται η «αύξηση της συμμετοχής ξένου κεφαλαίου ως σημαντικής πηγής ανάπτυξης της χώρας»4και εγκαθιδρύεται η «Ειδική Ζώνη Ανάπτυξης του Μαριέλ ενώ προωθείται και η δημιουργία νέων»5. Προβλέπεται η «διεύρυνση της εργασίας στον μη κρατικό τομέα ως άλλη μία εναλλακτική εργασίας»6, ότι «η μη κρατική δραστηριότητα στον τουρισμό (γαστρονομία, φιλοξενία, άλλες υπηρεσίες) θα συνεχίσει να αναπτύσσεται ως συμπληρωματική προς την κρατική»7κ.ο.κ. Οι αποφάσεις αυτές έρχονται σε συνέχεια των «Κατευθύνσεων Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής» του 6ου Συνεδρίου του ΚΚ Κούβας, που εισάγουν στην κουβανική οικονομία μεταξύ άλλων τις επιχειρήσεις μεικτού κεφαλαίου, την ιδιοσυντήρηση των κρατικών επιχειρήσεων, τα χρηματικά κίνητρα στους εργαζόμενους μέσω του μισθού, την παραπέρα ενσωμάτωσή της σε ενώσεις όπου κυριαρχούν καπιταλιστικές οικονομίες, όπως η ALBA, κ.ο.κ. Αυτές είναι μόνο μερικές κατευθύνσεις, που όμως μας επιτρέπουν να διακρίνουμε ανησυχητικές εξελίξεις ως προς το ζήτημα της σταδιακής επέκτασης καπιταλιστικών σχέσεων στην Κούβα. Κατά συνέπεια είναι λογικό να δημιουργούνται απορίες σε συντρόφους τόσο από την Ελλάδα όσο και από άλλα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα σχετικά με το πού θα καταλήξει η πορεία αυτή.

Το Κόμμα μας έχει σταθεί από την ίδρυσή του αλληλέγγυο προς την Κουβανική Επανάσταση, τηρώντας στάση αρχών. Εχει παλέψει ενάντια στον εγκληματικό οικονομικό αποκλεισμό που επέβαλαν οι ΗΠΑ, ενάντια στην αντιδραστική Κοινή Θέση της ΕΕ, η οποία παρεμβαίνει στα εσωτερικά ζητήματα της Κούβας, για την απελευθέρωση των πέντε Κουβανών Αγωνιστών που βρίσκονταν έγκλειστοι στις φυλακές των ΗΠΑ για 16 χρόνια. Μέλη και στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ βρέθηκαν στο πλευρό της Κούβας και μέσα από τις αυτοτελείς δράσεις των συνδικάτων και μαζικών φορέων. Το Κόμμα μας έδειξε το πραγματικό περιεχόμενο του προλεταριακού διεθνισμού, σε αντίθεση με τους «φίλους» της Κούβας, που διαλαλούν την αλληλεγγύη τους, όμως τη συκοφαντούν ανοιχτά για δήθεν παραβίαση των δημοκρατικών ελευθεριών, όπως το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που, ενώ διακηρύσσει τη στήριξή του στην Κούβα, βραβεύει τους αντεπαναστάτες διά χειρός του σημερινού κόμματος - προέδρου του, της Linke8.

Η αλληλεγγύη, ο πραγματικός διεθνισμός δε μπορεί να μην πατούν στην πραγματικότητα. Αν μέναμε στην αλληλεγγύη στη βάση των διακηρύξεων, δεν θα βγάζαμε συμπεράσματα από την πορεία της αντεπανάστασης και την παλινόρθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ. Αντίστοιχα, θα έπρεπε να υπερασπιζόμαστε και τα όσα υποστηρίζει η Κίνα περί της σοσιαλιστικής ταυτότητάς της, ενώ τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι: Η καπιταλιστικοποιημένη σήμερα Κίνα καταλαμβάνει καίρια θέση σε παγκόσμιο οικονομικό, αλλά και στρατιωτικό επίπεδο και στο εσωτερικό της καταγράφονται κοινωνικές διαφορές, δεδομένου ότι μια χούφτα Κινέζοι δισεκατομμυριούχοι έχουν τόσο πλούτο στα χέρια τους όσο εκατοντάδες εκατομμύρια άλλοι που ζουν στην ανέχεια.

Χρειάζεται επομένως ακριβής εκτίμηση της κατάστασης και αυτό που ισχύει σήμερα στην Κούβα είναι η ύπαρξη μισού εκατομμυρίου επιχειρηματιών9, πράγμα που επιστεγάστηκε από την πρόσφατη αδειοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπως και το γεγονός ότι το ένα τρίτο των εργαζομένων (1,5 εκατομμύριο) απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα, επομένως υπάρχει εκμετάλλευση εργατικής δύναμης10. Ομοίως ισχύει ότι πάνω από 400 επιχειρήσεις (με στοιχεία στα τέλη του 2015) έχουν επενδύσει ή ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην ειδικού καθεστώτος και τελωνειακά απαλλαγμένη Ειδική Ζώνη Ανάπτυξης του Μαριέλ, ενώ ήδη βρίσκονται εγκατεστημένα εκεί μονοπώλια από το Μεξικό, την Ισπανία, το Βέλγιο, τη Βραζιλία. Ολα αυτά βρίσκονται στον παρονομαστή της απόφασης περί «αξιοποίησης μη κρατικών πόρων (...) για την αποκατάσταση της παραγωγής και των υπηρεσιών και για τον εκσυγχρονισμό του παραγωγικού ιστού, που είναι αναγκαία για την ανάπτυξη», της αναγνώρισης «μη κρατικών μορφών ιδιοκτησίας και διαχείρισης [η οποία] συμβάλλει στην απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων» , των δηλώσεων περί «επιτυχίας των διαδικασιών μεταρρύθμισης στην Κίνα», σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ραούλ Κάστρο στην εισήγηση του 7ου Συνεδρίου του ΚΚ Κούβας, πέρσι.

Το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα έχει σκληρή πείρα από τις αντεπαναστατικές ανατροπές. Το Κόμμα μας έχει κάνει σχετικές αναλύσεις στα Συνέδριά του 18ο και 19ο, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «στη σοσιαλιστική πορεία εμπεριέχεται η δυνατότητα αντιστροφής και οπισθοδρόμησης προς τον καπιταλισμό, όπως ανέδειξε η πείρα της αντεπαναστατικής ανατροπής στην ΕΣΣΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες». Σήμερα, στην Κούβα υπάρχουν τμήματα που επιθυμούν τη στροφή στον καπιταλισμό. Το ίδιο συμφέρον έχουν και ξένα μονοπώλια αναμένοντας ένα νέο και προσοδοφόρο πεδίο επενδύσεων. Κατά συνέπεια, αλληλεγγύη προς την Κουβανική Επανάσταση, υπεράσπιση των κατακτήσεων του σοσιαλισμού πάει να πει και επαγρύπνηση, καλή γνώση και ανάλυση της πραγματικής κατάστασης, ενημέρωση των μελών και φίλων του Κόμματος για τις εξελίξεις στην Κούβα και τη θέση μας γι' αυτές.

Παραπομπές:

1. «Επικαιροποίηση των πολιτικών και οικονομικών κατευθύνσεων του Κόμματος και της Επανάστασης για την περίοδο 2016 - 2021, που εγκρίθηκαν από το 7ο Συνέδριο του Κόμματος τον Απρίλη του 2016 και από την Εθνοσυνέλευση Λαϊκής Εξουσίας τον Ιούλη του 2016» (Actualizaciοn de los lineamientos de la politica economica y social del partido y la revolucion para el periodo 2016 - 2021 aprobados por el 7o congreso del Partido en abril de 2016 y por la asamblea nacional del poder popular en julio de 2016)

2. Απόφαση για την «Επικαιροποίηση των πολιτικών και οικονομικών κατευθύνσεων του Κόμματος και της Επανάστασης για την περίοδο 2016-2021», σελ 6. παρ. 1

3. Ο.π., σελ. 6 παρ. 2

4. Ο.π. σελ. 18 παρ. 78

5. Ο.π. σελ 18 παρ. 81

6. Ο.π. σελ 31 παρ. 141

7. Ο.π. σελ. 44 παρ. 210

8. http://inter.kke.gr/en/articles/The-president-of-GUE-NGL-attends-the-awarding-of-the-anticommunist-Sakharov-Prize/

9. http://internacional.elpais.com/internacional/2016/05/24/america/1464111886_266193.html, https://www.theguardian.com/world/2014/jan/19/welcome-mariel-port-cuba-economic-liberalisation

10. Wall Street Journal, 10/1/2017


Δανάη Χέλμη
ΚΟΒ/ΟΒ Εξαρχείων, Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ