ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 29 Γενάρη 2012
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΤΟΥΡΚΙΑ
Τα «παιχνίδια» των αστών τσακίζουν το λαό

Από πρόσφατες διαδηλώσεις για το έγκλημα του τουρκικού στρατού κατά Κούρδων
Από πρόσφατες διαδηλώσεις για το έγκλημα του τουρκικού στρατού κατά Κούρδων
Την προβολή των ρυθμών ανάπτυξης, της αύξησης των τουρκικών επενδύσεων στο εξωτερικό και της ανταγωνιστικότητας συνεχίζει σταθερά η κυβέρνηση του κόμματος «Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης» της Τουρκίας, ενώ παράλληλα προωθεί εκκαθαρίσεις Κούρδων και αντιπάλων του κυβερνώντος κόμματος, προκειμένου να σβήσει τις αντιδράσεις στην κυρίαρχη πολιτική. Η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το κόμμα «Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης», που επί του παρόντος είναι η επιλογή της αστικής τάξης της χώρας με τη στήριξη και των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων, έχει συμβάλει ώστε το κεφάλαιο και ντόπιο και ξένο να έχει τεράστια κέρδη.

Ιλιγγιώδεις ρυθμοί ανάπτυξης

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Τουρκία ξεκίνησε το 2011 παρουσιάζοντας ρυθμούς ανάπτυξης 11% στο πρώτο τρίμηνο, εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, με τους αριθμούς να διατηρούνται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα της τάξης του 8,3% το τρίτο τρίμηνο του 2011 και το έτος να κλείνει με θετικό πρόσημο. Παρά τις προειδοποιήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας ότι το 2012 και το 2013 θα σημειωθεί κάμψη των ρυθμών ανάπτυξης των μεγάλων αναπτυσσόμενων χωρών, μεταξύ των οποίων είναι και η Τουρκία, ο Ρ. Ερντογάν δηλώνει ότι η χώρα του είναι πιθανόν να αποπληρώσει το υπόλοιπο του χρέους της, 6 δισεκατομμύρια δολάρια, προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) μέχρι το τέλος του 2012.

Η αποπληρωμή του χρέους αναμένεται να γίνει μεταξύ άλλων μέσα από σειρά ιδιωτικοποιήσεων που αφορούν τόσο υποδομές, γέφυρες, οδικό δίκτυο, δημόσιες επιχειρήσεις, καθώς επίσης και δημόσιες εκτάσεις, λίμνες, λιμάνια και δημόσια έργα που θα αναλάβουν να υλοποιήσουν με εξαιρετικές ελαφρύνσεις και ανταλλάγματα ιδιώτες, οι οποίοι στη συνέχεια θα τα εκμεταλλευθούν. Ηδη η κυβέρνηση του Ρ. Ερντογάν έχει ανακοινώσει τη δημοπράτηση του έργου για την κατασκευή της τρίτης γέφυρας του Βοσπόρου και του αυτοκινητόδρομου του Βόρειου Μαρμαρά, μήκους 414 χιλιομέτρων. Παρά το γεγονός ότι στο διαγωνισμό για το έργο δεν εμφανίστηκαν επενδυτές, φοβούμενοι το υψηλό κόστος και την εξασφάλιση των απαραίτητων κονδυλίων κατασκευής που φτάνουν τα έξι δισεκατομμύρια ευρώ, η Τουρκία δηλώνει μέσω του υπουργού μεταφορών της Mπιναλί Γιλντιρίμ ότι υπάρχει ήδη εναλλακτικό σχέδιο. Συγκεκριμένα, όπως διέρρευσε από τα τουρκικά ΜΜΕ, η Τουρκία εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο απευθείας ανάθεσης του έργου σε κάποιο κράτος, όπως ανατέθηκε ο πυρηνικός σταθμός του Ακουγιού στη Ρωσία.

Οι κινήσεις ενίσχυσης του κεφαλαίου δε σταματούν εδώ. Χαρακτηριστικές ήταν οι προεκλογικές δηλώσεις του Ρ. Ερντογάν για σχέδια κατασκευής της διώρυγας του Βοσπόρου, που θα επιχειρήσει να συνδέσει τη Μαύρη Θάλασσα με τη Θάλασσα του Μαρμαρά. Οπως δήλωνε τότε ο Τούρκος πρωθυπουργός, φιλοδοξία του είναι η διώρυγα, να ξεπεράσει το Σουέζ, με μήκος 50 χιλιομέτρων, πλάτος 150 μέτρων και βάθος 25 μέτρων. Το κόστος εξακολουθεί να είναι ανυπολόγιστο παράλληλα με την οικολογική καταστροφή, με τον Τούρκο πρωθυπουργό να δηλώνει ότι η χρηματοδότηση του έργου δεν αναμένεται να αποτελέσει πρόβλημα.

Η ανακοίνωση έγινε με το επιχείρημα ότι το συγκεκριμένο έργο θα έχει δυναμική 160 πλοίων ημερησίως και θα αποσυμφορήσει το Βόσπορο με τη μεταφορά της κίνησης μεγάλων εμπορικών, φορτηγών και επιβατηγών πλοίων. Παράλληλα, με τη διώρυγα, προβλέπεται η κατασκευή του τρίτου αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης, από το οποίο θα μετακινούνται 60 εκατομμύρια επιβάτες ημερησίως, η ανάπτυξη νέων οικισμών και επιχειρηματικών περιοχών.

Διάλυση εργασιακών δικαιωμάτων

Την ίδια στιγμή, η τουρκική κυβέρνηση με το πρόσχημα της προσέλκυσης επενδύσεων και της τόνωσης της ανταγωνιστικότητας έχει ήδη προχωρήσει σε δραστικές περικοπές μισθών και κοινωνικών δικαιωμάτων και όποιων κατακτήσεων των εργαζομένων έχουν απομείνει. Στο ίδιο πλαίσιο, πραγματοποιούνται και οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων, οι οποίες, από τη στιγμή που αλλάζουν χέρια, προχωρούν σε σαρωτικές απολύσεις, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα ποσοστά ανεργίας καθώς και των ανθρώπων που υποαπασχολούνται. Καταργούνται εργασιακά δικαιώματα και επιδεινώνονται οι συνθήκες εργασίας, κάνοντας τη γείτονα ιδανικό «οικονομικό μοντέλο» για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Παράλληλα, οι λαϊκές οικογένειες σύρονται στον άκρατο καταναλωτισμό, δένονται με «εύκολα» δάνεια και πιστωτικές κάρτες, που τους καθιστούν ομήρους των τραπεζών.

Συλλήψεις και διώξεις

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση του Ρ. Ερντογάν πραγματοποιεί σαρωτικές συλλήψεις εναντίον όποιου διατυπώνει αντίθετη άποψη από την κυβερνητική πολιτική, οδηγώντας εκατοντάδες ανθρώπους στις φυλακές. Οι βασικές κατηγορίες είναι δύο: είτε η συμμετοχή στην εθνικιστική οργάνωση «Εργκένεκον», είτε η στήριξη των Κούρδων ανταρτών. Οι συλλήψεις με αφορμή την «Εργκένεκον» έχουν δώσει την ευκαιρία στο ΑΚΡ να σαρώσει τους αντιπάλους του στο στράτευμα, τα Πανεπιστήμια και τα ΜΜΕ, ενώ οι κατηγορίες για στήριξη του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (ΡΚΚ) έχει οδηγήσει στη φυλακή, όποιον τολμούσε να μιλήσει δημόσια για τις συνθήκες ζωής των Κούρδων στην Τουρκία και να διεκδικήσει τα δικαιώματά τους. Και στις δύο περιπτώσεις η πολιτική των αστικών συμφερόντων, που εκπροσωπείται από τον Ρ. Ερντογάν δε δείχνει να συναντά αντιδράσεις στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό. Το ΑΚΡ, με το πρόσχημα της «οικονομικής ανάπτυξης» και το φόβητρο να μην επιστρέψει η χώρα στο 2001, έχει καταφέρει να επιβάλει αντιλαϊκές πολιτικές στο εσωτερικό. Ωστόσο, η οικονομική φούσκα που διογκώνεται αναμένεται να έχει τεράστιες συνέπειες σε ένα λαό 70 εκατομμυρίων εάν τελικά σκάσει.

Η τουρκική αστική τάξη διεκδικεί μεγαλύτερο ρόλο

Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα χρειάζονται την Τουρκία ως σύμμαχο, λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης. Αξιοποιώντας αυτήν τη θέση, το γεγονός ότι η χώρα είναι πέρασμα για τους δρόμους της ενέργειας που έχουν ανάγκη οι μονοπωλιακοί όμιλοι η τουρκική αστική τ'αξη διεκδικεί μεγαλύτερο ρόλο στην περιοχή και εμφανίζεται ως «γέφυρα» με το μουσουλμανικό κόσμο. Στηρίζει και θέλει να μεγαλώσει την επιρροή της στους λεγόμενους «Αδελφούς Μουσουλμάνους» (Λιβύη, Τυνησία, Συρία) και να διαπραγματευτεί με καλύτερους όρους για τα δικά της μονοπώλια στον ανταγωνισμό της με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, στη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και βέβαια και σε άλλες περιοχές του πλανήτη.

Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής που τσακίζει τα λαϊκά συμφέροντα είναι το ΚΚ Τουρκίας (ΤΚΡ), που αντιπαλεύει την αστική πολιτική και προβάλλει τη μόνη λύση για τους λαούς, τη σοσιαλιστική προοπτική. Ξεκαθαρίζει τη θέση του απέναντι στο ψευτοδίλημμα μεταξύ ΑΚΡ (ισλαμιστών) και Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP- κοσμικών ) συγκρουόμενο με τη στρατηγική του κεφαλαίου και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Ο στόχος που τίθεται για την εργατική τάξη της χώρας (όπως και κάθε χώρας) είναι να εκπληρώσει την ιστορική της αποστολή και να παλέψει μαζί με τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα για την ανατροπή του καπιταλισμού, της αστικής εξουσίας και των ιμπεριαλιστικών σχεδίων όπου με τον έναν ή άλλο τρόπο συμμετέχουν όλες οι αστικές τάξεις.


Α. Φ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ