ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 29 Γενάρη 2012
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΝΙΓΗΡΙΑ
Αποσταθεροποιητικές κινήσεις και σενάρια διαμελισμού

Πίσω από τη σύγκρουση ο τεράστιος ενεργειακός πλούτος της χώρας

Η εμφάνιση του στρατού στις μεγαλύτερες νιγηριανές πόλεις κάθε άλλο παρά αποτρέπει τις επιθέσεις των ισλαμιστών...
Η εμφάνιση του στρατού στις μεγαλύτερες νιγηριανές πόλεις κάθε άλλο παρά αποτρέπει τις επιθέσεις των ισλαμιστών...
Χαρακτηριστικά χτυπημάτων αποσταθεροποίησης παίρνουν πλέον τα απανωτά χτυπήματα των ισλαμιστών της «Μπόκο Χαράμ» στη Νιγηρία, ιδιαίτερα μετά από το μπαράζ 20 βομβιστικών επιθέσεων της 20ής Γενάρη στη μεγαλύτερη πόλη του νιγηριανού βορρά, Κάνο, με περίπου 200 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες.

Οι ισλαμιστές της συγκεκριμένης οργάνωσης αποδεικνύουν πλέον ολοένα και περισσότερο με τη δράση τους πως διαθέτουν σημαντικό οπλοστάσιο, τεχνογνωσία και έμψυχο δυναμικό πρόθυμο και έτοιμο να θυσιαστεί και να θυσιάσει τις ζωές πολλών αθώων ανθρώπων.

Ο τρόπος δράσης τους (συγχρονισμένα χτυπήματα σε πολλά και διαφορετικά μέρη) προδίδει πολύμηνη προετοιμασία και εκπαίδευση εντός ή εκτός Νιγηρίας. Μάλιστα, στα μέσα της βδομάδας ο υπουργός Εξωτερικών του Νίγηρα Μοχάμεντ Μπάζουμ συνέδεσε (μετά τους Αμερικανούς τον περασμένο Οκτώβρη) τη δράση της «Μπόκο Χαράμ» με την «Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μαγκρέμπ» (AQIM) που δρα σε χώρες της Βόρειας Αφρικής. Οπως υποστήριξε ο Μπάζουμ την περασμένη Τετάρτη, μετά από σύνοδο Δυτικοαφρικανών ομολόγων του στην πρωτεύουσα της Μαυριτανίας Νουαξότ, οι Νιγηριανοί ισλαμιστές της «Μπόκο Χαράμ» εκπαιδεύονται και εξοπλίζονται από την οργάνωση - παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Βόρεια Αφρική, η οποία παράλληλα συνεργάζεται και με τους έτερους ισλαμιστές της οργάνωσης «Αλ Σαμπάμπ» που δρουν στη Σομαλία.

Ανεξάρτητα με τον τόπο εκπαίδευσης των Νιγηριανών ισλαμιστών, φαίνεται πως είναι διατεθειμένοι να κλιμακώσουν τις προκλήσεις τους προς την ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Νιγηριανού προέδρου Γκούντλακ Τζόναθαν εντείνοντας την ένοπλη δράση, όχι πλέον κατά αστυνομικών και στρατιωτών, αλλά και κατά πολιτών ανεξαρτήτως θρησκεύματος, καθώς δεν αποκλείεται πλέον στην ατζέντα τους να συμπεριλαμβάνεται ως στόχος ο διαμελισμός της Νιγηρίας σε χριστιανικό νότο και σε μουσουλμανικό βορρά. Προς εξυπηρέτηση, βέβαια, των συμφερόντων ξένων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και ντόπιων συμφερόντων που στοχεύουν στην αρπαγή του τεράστιου ορυκτού πλούτου μιας χώρας, που είναι η πολυπληθέστερη και η μεγαλύτερη παραγωγός πετρελαίου στην υποσαχάρεια Αφρική.

Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που τέτοιες «θρησκευτικές» τρομοκρατικές οργανώσεις δημιουργούνται ή και χρησιμοποιούνται από ξένες μυστικές υπηρεσίες προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα γεωπολιτικά συμφέροντα ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Κραυγαλέα περίπτωση είναι η δημιουργία των ισλαμιστών «ιερών μαχητών» (μουτζαχεντίν) από τις ΗΠΑ στο Αφγανιστάν (όταν επιχειρούσε ένα άλμα προς τα μπρος τη δεκαετία του '80) με μία λαϊκή κυβέρνηση που στηριζόταν από την πρώην ΕΣΣΔ και τις σοσιαλιστικές χώρες και η μετεξέλιξή τους στους Ταλιμπάν του σήμερα. (Οπως άλλωστε είχε παραδεχθεί προ ετών σε συνέντευξή του ο Αμερικανός πρώην υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ...).

Η αποσταθεροποίηση της Νιγηρίας και η αποδυνάμωσή της είναι σίγουρο πως θα σημάνει ντόμινο σημαντικών γεωπολιτικών αλλαγών, ενώ θα ρίξει νερό στο μύλο των ιμπεριαλιστών και των πολυεθνικών πετρελαίου που με τη γνωστή τακτική του «διαίρει και βασίλευε» θα επιχειρήσουν να βάλουν στο χέρι τον ορυκτό πλούτο του νιγηριανού λαού και κατά τη διάρκεια και του 21ου αιώνα.

Σενάρια και προβλέψεις...

Δεν είναι τυχαίο πως ακριβώς αυτό το σενάριο διαμελισμού της Νιγηρίας σε δύο μεγάλα ή περισσότερα μικρότερα κράτη από το 2015 ως το 2025 είναι, τα τελευταία χρόνια, στο πλάνο των αμερικανικών υπηρεσιών, όπως το Εθνικό Συμβούλιο Πληροφοριών (NIC)...

Τον Ιούνη του 2005, έκθεση Αμερικανών ειδικών αναλυτών στο «ΝΙC» προέβλεπε διαμελισμό της Νιγηρίας ως το 2015 «αφού τα περίπου 250.000.000 Νιγηριανών με τις 350 εθνότητες και τις έντονες θρησκευτικές διαφορές θα μπορούσαν να διαλύσουν τη χώρα μονομιάς υπό τις κατάλληλες συνθήκες».

Σε άλλη έκθεση Αμερικανών στρατιωτικών αναλυτών το Φλεβάρη του 2011, που δημοσιοποιήθηκε από το «Κέντρο για τη Στρατηγική και την Τεχνολογία», προβλέπεται πως η Νιγηρία θα διαμελιστεί και θα καταρρεύσει εξαιτίας της διαφθοράς, του φυλετισμού και των πολιτικών κρίσεων και ότι η χώρα «θα μπορούσε να εμπλακεί σε έναν πολυμερή εμφύλιο πόλεμο όπως συνέβη το 1975 με το Λίβανο και το 1991 με τη Σομαλία, προτού διαλυθεί πλήρως ως το 2030».

Η τελευταία έκθεση του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ τον Οκτώβρη του 2011 κατέγραφε την «Μπόκο Χαράμ» σαν «διαφαινόμενη απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ», ενώ την ίδια στιγμή Αμερικανοί αναλυτές προέβλεπαν πως «εάν η Νιγηρία συνεχίσει να αποσταθεροποιείται τότε οι ξένες δυνάμεις θα πρέπει να αναλάβουν την εξασφάλιση των οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων τους», κινητοποιώντας μεταξύ άλλων και τη διοίκηση του αμερικανικού στρατού για την Αφρική, τη γνωστή AFRICOM.

Το ίδιο διάστημα (φθινόπωρο του 2011) στην ιστοσελίδα της CIA προβλεπόταν και πάλι ο διαμελισμός της Νιγηρίας πριν το 2015.

Παιχνίδια πολέμου

Ομως, οι Αμερικανοί δεν αρκέστηκαν στις προβλέψεις. Προχώρησαν και σε σενάρια πολέμου όπου, και πάλι, κυριαρχούσε η πρόβλεψη για διαμελισμό της Νιγηρίας.

Ο Ντάνιελ Βόλμαν, διευθυντής του «Ερευνητικού Σχεδίου Αφρικανικής Ασφάλειας» (African Security Research Project), με άρθρο του στις 14/8/09 στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα «allafrica.com» θυμήθηκε ότι το Μάη του 2008 το αμερικανικό στρατιωτικό Κολέγιο στο Κάρλισλ της Πενσυλβάνια πραγματοποίησε τις καθιερωμένες ετήσιες στρατιωτικές ασκήσεις «Unified Quest», βάζοντας για πρώτη φορά στο σενάριο χώρες της υποσαχάρειας Αφρικής.

Στις ασκήσεις διάρκειας πέντε ημερών εξετάστηκαν σενάρια κρίσης που θα μπορούσαν να συμβούν σε διάφορες περιοχές του κόσμου σε πέντε ή 25 χρόνια. Ενα από τα τέσσερα σενάρια ασκήσεων μελετούσε πώς η ΑΦΡΙΚΟΜ (διοίκηση του αμερικανικού στρατού για την Αφρική) θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το 2013 τον έλεγχο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Δέλτα του Νίγηρα εξαιτίας της δράσης ισλαμιστών διά της αποστολής περίπου 20.000 Αμερικανών πεζοναυτών. Το σενάριο αντίδρασης των ΗΠΑ συμπεριελάμβανε διπλωματικές πιέσεις για στρατιωτική δράση με ή χωρίς τη βοήθεια της ΕΕ και της Αφρικανικής Ενωσης, την περίπτωση ανάπτυξης χιλιάδων Αμερικανών πεζοναυτών σε 60 μέρες παρά την αντίθεση του νιγηριανού λαού και την περίπτωση να ζητήσουν οι ΗΠΑ τη στρατιωτική επέμβαση στην περιοχή από στρατεύματα της Ν. Αφρικής και της Γκάνας.

Ομως πέρα από τα παιχνίδια πολέμου υπάρχουν και οι ξεκάθαρες δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων για τα μεσοπρόθεσμα σχέδια της Ουάσιγκτον στην υποσαχάρεια Αφρική.

«Προειδοποιήσεις» αξιωματούχων...

Ο Αμερικανός αντιναύαρχος Ρόμπερτ Μίλερ και υποδιοικητής της AFRICOM δήλωνε το Φλεβάρη του 2008 πως η προστασία «της ελεύθερης ροής φυσικών πόρων από την Αφρική στην παγκόσμια αγορά» είναι μία από τις «μεγάλες προκλήσεις για τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Αφρική».

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα σε ομιλία του τον Ιούλη 2009 στην πρωτεύουσα της δυτικοαφρικανικής Γκάνας, Ακρα, είχε αναφερθεί στην «ευθύνη της Αμερικής να προωθήσει το όραμά της για την Αφρική, όχι μόνον με λόγια, αλλά και με υποστήριξη που ενισχύει τις αφρικανικές δυνατότητες...». Οπως διευκρίνισε, «όταν γίνεται γενοκτονία στο Νταρφούρ του Σουδάν ή υπάρχουν τρομοκράτες στη Σομαλία, όλα αυτά δεν είναι αφρικανικά προβλήματα - είναι προκλήσεις για την παγκόσμια ασφάλεια και απαιτούν παγκόσμια απάντηση». Και φυσικά τη «σωτήρια» επέμβαση των ΗΠΑ...

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Σκοτ Μόργκαν, επικαλούμενος Νιγηριανούς στρατιωτικούς αξιωματούχους, υποστηρίζει πως στη Νιγηρία ήδη σχεδιάζεται να αναπτυχθούν αμερικανικά στρατεύματα «για να βοηθήσουν» τις νιγηριανές δυνάμεις ενάντια στην «Μπόκο Χαράμ». Η Ουάσιγκτον απέφυγε να επιβεβαιώσει την πληροφορία, αλλά αξίζει να σκεφθούμε πως η κυβέρνηση Ομπάμα επιδεικνύει τα τελευταία χρόνια αυξημένη στρατιωτική κινητικότητα στην Αφρική. Είτε στην κεντρική, όπου από τον περασμένο Νοέμβρη στάλθηκαν 100 Αμερικανοί κομάντος με πρόσχημα την εγκληματική οργάνωση «LRA», είτε στην ανατολική, όπου με πρόσχημα τους ισλαμιστές «Αλ Σαμπάμπ» στη Σομαλία έχουν φτιαχτεί αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις σε Αιθιοπία και Σεϋχέλλες, είτε στη Βόρεια Αφρική όπου με πρόσχημα την «Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μαγκρέμπ» έχει ενταθεί η αμερικανική παροχή «αντιτρομοκρατικής» συνεργασίας και εκπαίδευσης στρατών χωρών της περιοχής.

Απέναντι σε αυτά τα σενάρια και την κινητικότητα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ο νιγηριανός λαός δεν έχει άλλη λύση παρά την επαγρύπνηση και το συνεχή αγώνα προκειμένου να ανατρέψει στην πράξη τα σχέδιά τους.


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ