Με το σύνθημα «ποτέ ξανά» τίμησαν οι αστικές κυβερνήσεις πολλών κρατών τα 75 χρόνια από την απελευθέρωση του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Αουσβιτς. Ηταν 27 Γενάρη του 1945, όταν ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε το κολαστήριο εκατομμυρίων ανθρώπων και απελευθέρωσε τους εναπομείναντες κρατουμένους. Το «ποτέ ξανά», βέβαια, όταν προέρχεται από τους εκπροσώπους της εξουσίας του κεφαλαίου, τους σύγχρονους σφαγείς λαών και τους σύγχρονους εκπροσώπους της βαρβαρότητας, από εκπροσώπους κρατών που εμπλέκονται ενεργά στους δολοφονικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ευθύνονται για τα σημερινά κολαστήρια εκατομμυρίων ανθρώπων, δεν είναι - στην καλύτερη περίπτωση - παρά μια υποκριτική, κενή περιεχομένου «ευχή».

Ολοι αυτοί οι επικεφαλής κρατών, αστοί πολιτικοί παρουσίασαν το Αουσβιτς - και τον ναζισμό συνολικά - σαν μια «παρέκκλιση» στην ιστορία των αστικών δημοκρατιών και του καπιταλισμού, σαν έναν «παραλογισμό της ανθρωπότητας». Ο Ελληνας πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης - που βρέθηκε στις εκδηλώσεις στην Πολωνία - σημείωσε ότι «το μίσος, οι διακρίσεις, η μισαλλοδοξία δεν έχουν θέση στη δημοκρατία μας». Ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή» με πρωτοσέλιδο τίτλο «Το Αουσβιτς δεν έπεσε από τον ουρανό» μιλούν για την «πιο μαύρη σελίδα στην Ιστορία της ανθρωπότητας», για την «ακροδεξιά και τους υμνητές των ναζί», που απειλούν να οδηγήσουν «την παγκόσμια κοινότητα σε καταστροφικά μονοπάτια». Για τον Αλ. Τσίπρα, το περιεχόμενο του «αντιφασιστικού αγώνα» είναι να σταθούμε «απέναντι στον ρατσισμό, στον αντισημιτισμό και το μίσος», απέναντι στις «διακρίσεις».

Η ακροδεξιά, ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία... Πόσο βολικά είναι όλα αυτά τα προφανή, προκειμένου να συσκοτίσουν την ίδια τη φύση του ναζισμού - φασισμού, αλλά και τις αιτίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος - σημειωτέον - ξεκίνησε με το Αουσβιτς, αλλά ολοκληρώθηκε με τις ατομικές βόμβες των «δημοκρατικών» ΗΠΑ σε Χιροσίμα - Ναγκασάκι, εξοντώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους. Οι εδώ και δεκαετίες προσπάθειες των αστικών κυβερνήσεων να αποσυνδεθεί πλήρως ο ναζισμός από τον καπιταλισμό, ως η πιο ακραία, απάνθρωπη και βάρβαρη εκδοχή του, έχουν ενταθεί. Με αποκορύφωμα την απαράδεκτη συσχέτιση ή και ταύτισή του με τον κομμουνισμό ως τα δύο «άκρα» από τα οποία «κινδυνεύουν» τα «δημοκρατικά πολιτεύματα». Μόνο που με το ένα ...από τα δυο άκρα τις αστικές κυβερνήσεις τις συνδέουν πολλά. Και ανά την Ιστορία σε Ευρώπη, ΗΠΑ και αλλού, ο κομμουνισμός ήταν πάντα το «άκρο» που ετίθετο εκτός νόμου, οι κομμουνιστές εκτελούνταν, φυλακίζονταν, εξορίζονταν, ενώ εθνικιστικές - ναζιστικές ομάδες αξιοποιούνταν (και αξιοποιούνται) από τα καπιταλιστικά κράτη στην καταστολή του εργατικού κινήματος, νεοφασιστικά κόμματα συμμετέχουν ακόμη και σε κυβερνήσεις.

Ο ναζισμός - φασισμός και τα στρατόπεδα εξόντωσης, όπως το Αουσβιτς, είναι πράγματι το αποκορύφωμα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Είναι η πιο στυγνή και απάνθρωπη μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, με τα στρατόπεδα εργασίας που λειτουργούσαν στο Αουσβιτς και αλλού. Είναι ο λυσσαλέος ανταγωνισμός των παγκόσμιων μονοπωλιακών ομίλων για ενεργειακούς, εμπορικούς δρόμους και αγορές και η καπιταλιστική κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων που οδήγησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως και η κοινή επιδίωξη όλων των αστικών κυβερνήσεων (δημοκρατικών, εθνικιστικών, «αριστερών») να σβήσουν από το χάρτη το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος, τη Σοβιετική Ενωση. Αυτές οι αστικές κυβερνήσεις καταδίωκαν στις χώρες τους τους κομμουνιστές, οι οποίοι επίσης εστάλησαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, για να μην αναφερθούμε στο ρόλο ή την απραξία πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην παράδοση Εβραίων στους ναζί.

Αλήθεια, γιατί δεν αναφέρουν πουθενά στα αφιερώματά τους πως μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις που και σήμερα τα ονόματά τους φιγουράρουν στα «πρώτα» του γερμανικού κεφαλαίου αξιοποίησαν μαζικά ως δούλους, ως τσάμπα εργατικό δυναμικό τους έγκλειστους των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης;

Τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ιταλία και στην Ισπανία, επιχειρηματικοί κολοσσοί προώθησαν και χρηματοδότησαν τις ναζιστικές - φασιστικές πολιτικές δυνάμεις. Είναι πασίγνωστο πως γερμανικά, αμερικανικά και ευρωπαϊκά μονοπώλια χρηματοδοτούσαν το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Χίτλερ, ενώ η λεγόμενη Δημοκρατία της Βαϊμάρης οδήγησε στη «νόμιμη» ανάληψη της εξουσίας από τους ναζί, που κέρδισαν τις εκλογές τον Μάρτη του 1933. Με το Σύνταγμα της Βαϊμάρης ανέβασαν τον Χίτλερ στην εξουσία οι καπιταλιστές, με την τεράστια βοήθεια της σοσιαλδημοκρατίας.

Η θηριωδία του Αουσβιτς είναι το μνημείο των ιμπεριαλιστικών θηριωδιών, που συνεχίζονται μέχρι σήμερα σε πολλά μέρη του κόσμου με εκατομμύρια θύματα. Το «ποτέ ξανά», που καλούνται να πουν σήμερα οι λαοί και με αφορμή την επέτειο για το Αουσβιτς, συνδέεται με την πάλη κατά της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της οπισθοδρόμησης. Ο σύγχρονος αντιφασιστικός αγώνας είναι επομένως αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό, το σύστημα που γεννά και θρέφει το φασισμό.