Eurokinissi

Ολος ο καβγάς ήταν για το ρόλο της ΔΕΗ ΑΕ στην πορεία της παραπέρα απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας και της «πράσινης μετάβασης», με τα δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάκαμψης, που προϋποθέτουν νέο υπερμνημόνιο σε βάρος των λαών, αποκρύπτοντας ταυτόχρονα επιμελώς τις αιτίες που τα τιμολόγια του ρεύματος αλλά και στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης εκτινάσσονται στα ύψη. Αλλωστε, το πόσο κοινή είναι η στρατηγική τους φάνηκε και στην πλειοδοσία τους στο ποιος προώθησε λιγότερο ή περισσότερο την αντιλαϊκή πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος, Κ. Σκρέκας, στην αρχή της ομιλίας του υπενθύμισε τις επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική της «απελευθέρωσης», θυμίζοντας ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως κυβέρνηση πέρασε το 17% της ΔΕΗ στο υπερταμείο και αναλόγως έπραξε και για τις άλλες κρατικές επιχειρήσεις Ενέργειας - ΑΔΜΗΕ, ΔΕΣΦΑ κ.λπ. Στη συνέχεια υπεραμύνθηκε της απόφασης της διοίκησης της ΔΕΗ να προχωρήσει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου δίχως τη συμμετοχή του Δημοσίου, ώστε η συμμετοχή του να μειωθεί στο 34%, λέγοντας ότι οι ξένοι επενδυτές που θα αγοράσουν τις μετοχές της «πιστεύουν στο μέλλον της» και παράλληλα θα ενισχύσουν το επενδυτικό της πρόγραμμα, που στρέφεται στις ΑΠΕ και στην αντικατάσταση των λιγνιτικών μονάδων.

Σε ό,τι αφορά τις αυξήσεις στο ρεύμα, αλλά και στο φυσικό αέριο, ο υπουργός επέμεινε στις πρόσφατες κυβερνητικές ανακοινώσεις περί επιδότησης ενός μέρους των αυξήσεων στα τιμολόγια ηλεκτρισμού, σε μια προσπάθεια να καθησυχάσει τα λαϊκά στρώματα, λέγοντας πως το ταμείο που θα χρηματοδοτεί τις αυξήσεις θα λειτουργεί για όσο χρειαστεί... Φυσικά δεν ανέφερε το παραμικρό για τις εξωφρενικές αυξήσεις στη χονδρεμπορική αγορά ηλεκτρισμού και για το «πάρτι» που έχει στηθεί εδώ και πάνω από έναν χρόνο στο χρηματιστήριο Ενέργειας, από τις πρώτες κιόλας μέρες εφαρμογής του λεγόμενου «μοντέλου στόχου» της ΕΕ για τον ηλεκτρισμό.

Επέμεινε και στο «ασύμφορο» κόστος του λιγνίτη, ισχυριζόμενος ότι πλέον η τιμή της μεγαβατώρας που παράγεται από λιγνίτη είναι πολύ πιο ακριβή από την αντίστοιχη που παράγεται από ηλιακή ή αιολική ενέργεια. Για μία ακόμα φορά δηλαδή η κυβέρνηση, όπως και όλοι οι υποστηρικτές της «πράσινης συμφωνίας» της ΕΕ, κάνουν το μαύρο άσπρο, αφού γνωρίζουν ότι το κόστος της παραγωγής Ενέργειας από λιγνίτη έχει αυξηθεί εξαιτίας πολιτικών αποφάσεων για την «πράσινη μετάβαση», που επιβάλλουν νέα χαράτσια στο λαό μέσω και του χρηματιστηρίου ρύπων.

Προς το τέλος της ομιλίας του μπήκε στο «ψητό», αραδιάζοντας τα τεράστια χρηματοδοτικά πακέτα που έρχονται το επόμενο διάστημα για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Συγκεκριμένα, είπε ότι στο πλαίσιο της ενεργειακής εξοικονόμησης και της αναβάθμισης κτιρίων προβλέπεται η παροχή άνω των 3 δισ. ευρώ για συνολικά 600.000 κτίρια, μεταξύ των οποίων άμεσα 450 εκατ. για την ενεργειακή απόδοση των επιχειρήσεων και άλλα 200 εκατ. για την ενεργειακή αναβάθμιση δημοσίων κτιρίων, και επιπλέον 450 εκατ. ευρώ για προγράμματα αποθήκευσης Ενέργειας για τις βιομηχανίες.

Πρόσθεσε ότι το επόμενο διάστημα θα κατατεθεί νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος το οποίο μεταξύ άλλων θα δίνει «κίνητρα» στις βιομηχανίες για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών, με σκοπό την παραγωγή ρεύματος για αυτοκατανάλωση, στο πλαίσιο των συνολικότερων μέτρων μείωσης του κόστους λειτουργίας τους.

Εν τέλει, αυτό που επιβεβαιώθηκε από την ομιλία του Κ. Σκρέκα είναι ότι η κυβέρνηση, την ώρα που ανοίγει τους κρουνούς της χρηματοδότησης για τους ομίλους, μοιράζει πενταροδεκάρες στους εργαζόμενους που χρόνο με τον χρόνο, και όσο προχωρά η «απελευθέρωση» της Ενέργειας προς την τελική μορφή, βουλιάζουν στην ενεργειακή φτώχεια.

Κροκοδείλια δάκρυα για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ έχυσε από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, ο οποίος αναλώθηκε και σε λεονταρισμούς για ευθύνες που θα αναζητηθούν σε βάθος για το έγκλημα, όπως το χαρακτήρισε, για το οποίο όμως προσπάθησε να εμφανιστεί «αθώος του αίματος». Αλλωστε, όπως έγινε σαφές από όλη την ομιλία του, το «πρόβλημα» για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σε καμία περίπτωση η στρατηγική της «απελευθέρωσης», την οποία με συνέπεια υπηρέτησε και ο ίδιος, ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση, αλλά το πώς αυτή θα υλοποιηθεί καλύτερα. Αυτό είναι άλλωστε το κριτήριο με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει την αντιπαράθεση στο «λιγότερο ή περισσότερο κρατική ΔΕΗ».

Σε αυτήν ακριβώς τη λογική, κατηγόρησε τη ΝΔ για εξυπηρέτηση συμφερόντων «ημετέρων» και, στον αντίποδα, εμφάνισε το κόμμα του σαν αυτό που, αντιστεκόμενο στις πιέσεις των δανειστών, διέσωσε τη ΔΕΗ. «Κρατήσαμε μια ΔΕΗ με κοινωνικό πρόσωπο, χωρίς αυξήσεις ούτε ένα ευρώ και με κοινωνικό τιμολόγιο, κι αυτά τα πετύχαμε δίνοντας μάχη, γιατί το ρεύμα αποτελεί κοινωνικό αγαθό», υποστήριξε, προσπερνώντας το γεγονός ότι και επί των ημερών τους η ενεργειακή φτώχεια μάστιζε τα λαϊκά νοικοκυριά, ενώ οι διακοπές ηλεκτροδότησης γίνονταν η μία μετά την άλλη.

Πρόσθεσε πως «η ΔΕΗ, ιδιαίτερα στις μέρες μας, της κλιματικής κρίσης και της πράσινης μετάβασης, αποτελεί τεράστιο όπλο στα χέρια του κράτους ώστε να μπορέσει να οργανώσει και να σχεδιάσει τα αναγκαία βήματα προς το μέλλον, και γιατί η Ενέργεια είναι κρίσιμος παράγοντας για την πορεία της οικονομίας (...) χαρίζετε περιουσία του λαού, ένα όπλο για την αναπτυξιακή δυναμική οικονομίας». Επιβεβαίωσε δηλαδή ότι πραγματική τους έγνοια είναι να αξιοποιηθεί η ΔΕΗ με τον πιο αποδοτικό τρόπο για τη στήριξη των «πράσινων» μπίζνες, ενός σχεδιασμού στα μέτρα του κεφαλαίου, όπου οι λαϊκές ανάγκες δεν έχουν χώρο.

Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που υλοποιώντας τη στρατηγική της ΕΕ για «απελευθέρωση» της Ενέργειας απέσπασε τον ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ, ιδιωτικοποιώντας τον, αυτός που πέρασε το 34% των μετοχών της ΔΕΗ στο υπερταμείο, αυτός που ψήφισε το 3ο μνημόνιο, όπου προβλεπόταν ότι η ΔΕΗ μέχρι το 2020 πρέπει να έχει μόνο το 50% της αγοράς.

Αλλωστε, βασικό και καθοριστικό κρίκο στην αλυσίδα της «απελευθέρωσης» αποτέλεσε ο νόμος 4425/2016, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ο οποίος εισήγαγε την εγχώρια αγορά ηλεκτρισμού στις απαιτήσεις του «μοντέλου στόχου» της ΕΕ (target model), δηλαδή του ενιαίου μοντέλου χονδρεμπορικής αγοράς που εφαρμόζεται στις χώρες της ΕΕ. Επί της ουσίας επρόκειτο για την περαιτέρω εμπορευματοποίηση του αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα και με τις επιταγές της ΕΕ, όπως περιγράφονται στην Οδηγία 2009/72/ΕΚ.

Είναι λοιπόν εμπαιγμός να καβγαδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ σήμερα για τις εξελίξεις στον τομέα της Ενέργειας όταν και οι δύο είναι υπέρμαχοι της «πράσινης ανάπτυξης», που διαμορφώνει το ενεργειακό μείγμα με κριτήριο τα κέρδη των μονοπωλίων και όχι βέβαια τις ανάγκες του λαού για φτηνή Ενέργεια, για καλή ποιότητα ζωής και καθαρό περιβάλλον.

Οταν υπερασπίζονται και οι δύο τη στρατηγική της «απελευθέρωσης», που σημαίνει διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας των ενεργειακών ομίλων, σε βάρος των εργαζομένων στη ΔΕΗ και του λαού, ο οποίος μαστίζεται ολοένα και περισσότερο από την ενεργειακή φτώχεια, όπως γίνεται τώρα με τον σχεδιασμό της ΝΔ, σε συνέχεια όσων προώθησε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια.