ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 28 Σεπτέμβρη 2019 - Κυριακή 29 Σεπτέμβρη 2019
Σελ. /40
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Αναντικατάστατο όπλο των εργαζομένων οι συλλογικές διαδικασίες των συνδικάτων

Συνδικαλιστές μιλούν στον «Ριζοσπάστη» για τη σημασία και τη δύναμη της συλλογικής οργάνωσης και δράσης

Από τις Γενικές Συνελεύσεις κατά τη διάρκεια του μεγάλου απεργιακού αγώνα των χαλυβουργών
Από τις Γενικές Συνελεύσεις κατά τη διάρκεια του μεγάλου απεργιακού αγώνα των χαλυβουργών
Χτύπημα στη συλλογική οργάνωση και δράση των εργαζομένων, απροκάλυπτη παρέμβαση στις διαδικασίες και στη λειτουργία των σωματείων επιχειρεί η κυβέρνηση για λογαριασμό της εργοδοσίας, μέσα από ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο και την εξειδίκευσή τους στη συνέχεια με Υπουργικές Αποφάσεις, επιφέροντας νέες ανατροπές στον συνδικαλιστικό νόμο.

Την ίδια στιγμή που Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα δίνουν ηχηρή απεργιακή απάντηση στα αντεργατικά σχέδια, με την απεργία της περασμένης Τρίτης και τη νέα απεργία την προσεχή Τετάρτη, 2 Οκτώβρη, συνδικαλιστές από διαφορετικούς κλάδους και χώρους δουλειάς φωτίζουν με δηλώσεις τους στον «Ριζοσπάστη» τη σημασία και τη δύναμη των συλλογικών διαδικασιών των συνδικάτων, τον τρόπο με τον οποίο αποφασίζονται και οργανώνονται απεργίες και κινητοποιήσεις, κόντρα στα εμπόδια και τις δυσκολίες που συναντούν οι εργαζόμενοι.

Μέσα από τις παρεμβάσεις τους αναδεικνύεται γιατί κυβέρνηση και εργοδοσία επιχειρούν να χτυπήσουν αυτές ακριβώς τις συλλογικές διαδικασίες, να τις αντικαταστήσουν με ηλεκτρονικές ψηφοφορίες απομονωμένων εργαζομένων, ευάλωτων στην προπαγάνδα και τις πιέσεις της εργοδοσίας. Αναδεικνύεται ταυτόχρονα η επιτακτική αναγκαιότητα να υπερασπιστούν οι εργαζόμενοι με κάθε τρόπο αυτό το τόσο σημαντικό όπλο τους.

Οικοδόμοι: Με τους εργαζόμενους στην πρώτη γραμμή της οργάνωσης της πάλης

Οι αγώνες των ναυτεργατών αναπτύσσονται κόντρα στη μόνιμη επιδίωξη των εφοπλιστών να «τελειώνουν» με τη συνδικαλιστική δράση
Οι αγώνες των ναυτεργατών αναπτύσσονται κόντρα στη μόνιμη επιδίωξη των εφοπλιστών να «τελειώνουν» με τη συνδικαλιστική δράση
Το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας δίνει τις απεργιακές μάχες αυτών των ημερών, έχοντας ήδη οργανώσει στάσεις εργασίας και συνελεύσεις σε μια σειρά από εργοτάξια και κάνοντας υπόθεση των εργαζομένων την απάντηση στις αντεργατικές ρυθμίσεις.

«Η νέα επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, στη συλλογική οργάνωση και δράση των εργαζομένων, βρίσκει το Συνδικάτο μας να συνεχίζει τον αγώνα για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων», σημειώνει ο Γραμματέας του Συνδικάτου, Παύλος Αλεξανδράκης.«Η συμμετοχή των οικοδόμων στις συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, στις αποφάσεις για στάσεις εργασίας και απεργίες, είναι ξεκάθαρο μήνυμα σε κυβέρνηση και εργοδοσία: Δεν θα αφήσουμε να περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα!», τονίζει.

Οπως εξηγεί, το Συνδικάτο και οι εργαζόμενοι του κλάδου έχουν αποκτήσει σημαντική πείρα από την πάλη για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, για ανθρώπινα ωράρια, κόντρα στις υπερωρίες και τη δουλειά τα Σαββατοκύριακα, για μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.

«Σε μια σειρά από εργοτάξια, όπως για παράδειγμα αυτό της ανάπλασης του Φαληρικού Ορμου, η υπογραφή Σύμβασης ήταν αποτέλεσμα που έφερε η δραστήρια συμμετοχή των εργαζομένων στις συνελεύσεις, στην περιφρούρηση απεργιακών κινητοποιήσεων, κόντρα σε προσπάθειες εκφοβισμού από εργολάβους», επισημαίνει.

Η επιτυχία των κινητοποιήσεων στο λιμάνι του Πειραιά ήρθε ως αποτέλεσμα της συλλογικής δράσης των εργαζομένων
Η επιτυχία των κινητοποιήσεων στο λιμάνι του Πειραιά ήρθε ως αποτέλεσμα της συλλογικής δράσης των εργαζομένων
Ο Π. Αλεξανδράκης σχολιάζει ακόμα ότι τα σχέδια για φακέλωμα των εργαζομένων και νέα εμπόδια στο δικαίωμά τους στην απεργία συνοδεύουν τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης για τις «επενδύσεις» που δρομολογούνται και τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα της «επένδυσης» στο Ελληνικό. «Οι όροι δουλειάς και αμοιβής των οικοδόμων στα έργα που διαφημίζει η κυβέρνηση θα βρεθούν στο επίκεντρο των αγώνων του επόμενου διαστήματος. Οι αγώνες αυτοί θα δοθούν με τους εργαζόμενους στην πρώτη γραμμή, να παίρνουν το λόγο, να διαμορφώνουν το πλαίσιο των διεκδικήσεών τους, να αποφασίζουν για την οργάνωση της πάλης τους, να υλοποιούν τις αποφάσεις τους, και όχι απομονωμένους και εκτεθειμένους στους εκβιασμούς και τις πιέσεις εργολάβων και μεγαλοκατασκευαστών».

Λιμάνι Πειραιά: Η επιτυχία των κινητοποιήσεων θεμελιώθηκε στον συλλογικό τρόπο δράσης του σωματείου

«Δίνουμε τη μάχη ενάντια στο "αναπτυξιακό" νομοσχέδιο - έκτρωμα που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ σε βάρος των εργαζομένων, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους της. Παλεύουμε ενάντια στις ρυθμίσεις που προωθεί για λογαριασμό των εργοδοτών, μεταξύ αυτών και του κινεζικού μονοπωλίου της COSCO. Αλλωστε έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς με την εργοδοσία, την κυβέρνηση, τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό στο λιμάνι», τονίζει ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος της Ενωσης Εργαζομένων στη Διακίνηση Εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι του Πειραιά (ΕΝΕΔΕΠ).

«Οι μέρες των κινητοποιήσεων ήταν και μέρες Γενικών Συνελεύσεων» στη «Mellon»
«Οι μέρες των κινητοποιήσεων ήταν και μέρες Γενικών Συνελεύσεων» στη «Mellon»
Με βάση την πείρα του σωματείου από τις απεργιακές κινητοποιήσεις που έχει οργανώσει, μεταφέρει τη σημασία που έχουν οι μαζικές διαδικασίες για την οργάνωση της πάλης των εργατών στο λιμάνι του Πειραιά, γενικότερα στον κλάδο, για τον αγώνα ενάντια στην ωμή επέμβαση της εργοδοσίας, που επιδιώκει να θέσει τα συνδικάτα κάτω από τον έλεγχό της.

«Οι απεργιακές μας κινητοποιήσεις βγήκαν από τα δικαστήρια "παράνομες" με διαδικασίες fast track, η μία μετά την άλλη. Παρ' όλα αυτά, οι εργαζόμενοι έδωσαν τις απεργιακές μάχες με επιτυχία, με καθολική συμμετοχή», υπενθυμίζει ο πρόεδρος της Ενωσης.

Η επιτυχία των κινητοποιήσεων ήρθε ως αποτέλεσμα της συλλογικής δράσης και της συμμετοχής όλων των εργαζομένων σε όλες τις διαδικασίες της Ενωσης, από τις συνεδριάσεις και τις συνελεύσεις μέχρι την αντιπαράθεση με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς του αστικού κράτους. «Η μάχη δόθηκε με συχνές Γενικές Συνελεύσεις, με συσκέψεις και συζήτηση με τους εργαζόμενους. Με τον τρόπο αυτό αποφασίστηκαν οι απεργίες και διαμορφώθηκε το πλαίσιο των αιτημάτων μας,για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, την ένταξη στα ΒΑΕ, τη βελτίωση των όρων και των συνθηκών δουλειάς», σημειώνει.

Η «απάντηση» από την πλευρά της εταιρείας περιλαμβάνει και το στήσιμο εργοδοτικών «σωματείων» που επιδιώκουν να λειτουργήσουν ως φερέφωνά της. «Αυτό που δεν κατάφεραν η εργοδοσία και τα τσιράκια της, να χτυπήσουν την αγωνιστική στάση της Ενωσης και τους δεσμούς της με τους εργάτες, προσπαθεί να το φέρει σε πέρας η κυβέρνηση, με το ηλεκτρονικό φακέλωμα, την καταστρατήγηση βασικών συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Ξεπερνούν κάθε όριο όταν προκλητικά και με θράσος επικαλούνται για τα αντιδραστικά μέτρα τη συμμετοχή των εργαζομένων. Τα "σωματεία" που στήνονται με τη βούλα των εργοδοτών μπορεί να θέλουν ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για να "αποφασίζουν" πως δεν χρειάζονται διεκδικήσεις αλλά "εργασιακή ειρήνη". Δεν θα επιτρέψουμε να τους περάσει! Οι δικοί μας αγώνες αποτελούν μονόδρομο για την αναχαίτιση της αντιλαϊκής επίθεσης εργοδοσίας και κυβέρνησης, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργατών», καταλήγει ο πρόεδρος της Ενωσης.

«Mellon»: Αγώνας με τη σφραγίδα της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων

Από τον πρόσφατο 10ήμερο απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στην «Αφοί Βλάχου»
Από τον πρόσφατο 10ήμερο απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στην «Αφοί Βλάχου»
Τον περασμένο Ιούνη οι εργαζόμενοι στην εταιρεία «Mellon Contact Services» έδωσαν έναν πολυήμερο απεργιακό αγώνα, με επίκεντρο το αίτημα για υπογραφή επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης που να καλύπτει όλο το προσωπικό χωρίς εξαίρεση.

Τη σφραγίδα που έβαλε στον αγώνα αυτό η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων υπενθυμίζει η Ειρήνη Μπεκιάρη, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στη «Mellon» και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικών και Συναφών Επιχειρήσεων Αττικής:

«Οι μέρες των κινητοποιήσεων ήταν μέρες Γενικών Συνελεύσεων, συζήτησης και αποφάσεων για την πορεία του αγώνα, συγκεντρώσεων έξω από την επιχείρηση, έξω από το υπουργείο Εργασίας, αντιπαράθεσης με την εργοδοσία. Σε όλα τα παραπάνω οι συνάδελφοι είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Το πλαίσιο των αιτημάτων και διεκδικήσεων διαμορφώθηκε μέσα από τις συνελεύσεις, με τους συναδέλφους να καλούνται όχι απλά και μόνο να ψηφίσουν υπέρ ή κατά των προτάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου, αλλά να παίρνουν το λόγο, να εκφράζουν τη γνώμη τους, να καταθέτουν τις προτάσεις τους. Μέσα από τη διαδικασία αυτή, για παράδειγμα, αναδείχθηκαν αιτήματα όπως η ανάγκη για επέκταση της διάρκειας του διαλείμματος. Η συζήτηση έφερε στο επίκεντρο την εξουθένωση που προκαλούν η δουλειά με το ακουστικό συνεχώς στο αυτί, η διαχείριση 300 τηλεφωνικών κλήσεων μέσα στο 8ωρο κάθε εργαζόμενου, η διαρκής πίεση να πιαστούν οι "στόχοι" της εταιρείας. Παράλληλα, δυναμώσαμε την ενότητά μας κόντρα στην πρακτική της εργοδοσίας να διατηρεί διαφορετικές "ταχύτητες" εργαζομένων».

Με συνελεύσεις στα εργοτάξια προετοίμασαν και την τωρινή απεργία οι οικοδόμοι
Με συνελεύσεις στα εργοτάξια προετοίμασαν και την τωρινή απεργία οι οικοδόμοι
Η πρόεδρος του επιχειρησιακού Σωματείου υπογραμμίζει ιδιαίτερα την ανταπόκριση των εργαζομένων: «Υπήρχαν περιπτώσεις συναδέλφων που ακύρωσαν τις άδειές τους για να είναι παρόντες σε συνελεύσεις και κινητοποιήσεις. Σε άλλες περιπτώσεις εργαζόμενοι έρχονταν μαζί με τα παιδιά τους για να πάρουν μέρος στις διαδικασίες. Ξεπέρασαν στην πράξη εμπόδια και δυσκολίες στα οποία "σκοντάφτει" η συμμετοχή στη συνδικαλιστική δράση. Δεν έκαναν πίσω στις πιέσεις που άσκησε η εργοδοσία. Οι παρεμβάσεις της αντί να δημιουργήσουν φόβο στους εργαζόμενους ενίσχυσαν την αποφασιστικότητά τους. Οι εργαζόμενοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα να κάνουν δική τους υπόθεση τον αγώνα για τα δικαιώματα και τη ζωή τους. Τις σπίθες που μπορεί να ανάψει αυτή η συμμετοχή προσπαθούν να "σβήσουν" κυβέρνηση και εργοδότες...».

«Αφοί Βλάχου»: Μέσα στη μάχη και τις συνελεύσεις έγινε αντιληπτή η ανάγκη συνολικής αντιπαράθεσης

«Οι εργαζόμενοι στο κλάδο του Τύπου - Χάρτου έχουμε πλούσια εμπειρία για την ανάγκη ύπαρξης συνδικάτων που υπερασπίζονται τα σύγχρονα δικαιώματα της εργατικής τάξης, που ανεξάρτητα από τη φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης βάζουν μπροστά τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι τους στόχους των εργοδοτών», σημειώνει ο Θανάσης Φωτόπουλος, πρόεδρος του Συνδικάτου Τύπου και Χάρτου.

Φέρνει το παράδειγμα του 10ήμερου απεργιακού αγώνα στην επιχείρηση «Αφοί Βλάχου» τον περασμένο Ιούλη, ενάντια στην απόλυση εργολαβικού εργαζόμενου, ο οποίος είναι μάλιστα και εκλεγμένος συνδικαλιστής: «Οργανώσαμε τη μάχη μέσα από μαζικές και συχνές συνελεύσεις των εργαζομένων στο εργοστάσιο. Εκεί συζητάγαμε μαζί με τη Σωματειακή Επιτροπή και τους εργάτες τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο αγώνας, την ανάγκη να βγει πέρα και έξω από τα στενά πλαίσια του εργοστασίου και του κλάδου. Με ειδικές ανακοινώσεις απευθυνθήκαμε σε δεκάδες χώρους στην περιοχή και σε όλη την Αττική».

«Με τη ζωντανή συζήτηση στις συνελεύσεις και μέσα από το αίτημα να γυρίσει στη δουλειά ο "εργολαβικός" πρωτοπόρος συνάδελφος», σημειώνει, «οι εργαζόμενοι αντιλήφθηκαν την ανάγκη για ένταση του πολιτικού αγώνα ενάντια στις ελαστικές μορφές εργασίας, ενάντια συνολικά στους αντεργατικούς νόμους. Εγιναν ξεκάθαρα το πραγματικό ταξικό πρόσωπο και οι επιδιώξεις του "καλού" εργοδότη, που τέσσερις φορές τούς έσυρε στα δικαστήρια, έγινε ξεκάθαρος ο ρόλος, ο χαρακτήρας του καπιταλιστικού κράτους και των μηχανισμών του. Ανεξάρτητα από συμβατικές ή ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, όλες οι αποφάσεις των εργαζομένων για απεργία βγήκαν "παράνομες", ακριβώς γιατί οι ανάγκες τους δεν χωράνε στην καπιταλιστική ανάπτυξη».

«Σήμερα είναι ανάγκη να απαντήσουμε στα σχέδια κυβέρνησης - κεφαλαίου με μαζικοποίηση των ταξικών συνδικάτων, ισχυροποίηση της ταξικής γραμμής, ανατροπή του σάπιου και βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος. Σε αυτήν την κατεύθυνση, το Συνδικάτο μας καλεί τους εργαζόμενους του κλάδου να παλέψουμε για να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης», καταλήγει.

Ναυτεργάτες: Μόνιμη επιδίωξη του εφοπλιστικού κεφαλαίου η «ταφόπλακα» στη συνδικαλιστική δράση

«Η απροκάλυπτη παρέμβαση της κυβέρνησης στο χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων, της συνδικαλιστικής οργάνωσης, του απεργιακού αγώνα, είναι επιλογή των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, για τη θωράκιση της καπιταλιστικής οικονομίας και ανάπτυξης», τονίζει ο Θανάσης Ευαγγελάκης, πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ.

Επιβεβαιώνοντας τα παραπάνω, τη βδομάδα που πέρασε οι εφοπλιστές επιστράτευσαν τα δικαστήρια, πετυχαίνοντας να βγάλουν την απεργία των ναυτεργατών «παράνομη». Πήραν όμως απάντηση από την καθολική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία, από την ταξική αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε και την επιτυχία της ίδιας της απεργιακής κινητοποίησης.

«Το εφοπλιστικό κεφάλαιο, με αμύθητα κέρδη από την άγρια εκμετάλλευση των ναυτεργατών, επιδιώκει εδώ και δεκαετίες να βάλει ταφόπλακα στη συνδικαλιστική δράση», σημειώνει ο Θ. Ευαγγελάκης. Πιο αναλυτικά υπενθυμίζει τα εξής: «Τα ναυτεργατικά σωματεία εξαιρέθηκαν από το πεδίο εφαρμογής του συνδικαλιστικού νόμου 1264/1982, στον οποίο προβλεπόταν η ψήφιση ειδικού νόμου για την προσαρμογή της λειτουργίας τους. Ο ειδικός αυτός νόμος ωστόσο δεν ψηφίστηκε ποτέ. Αυτή η επιλογή είναι στο πλαίσιο της αντιναυτεργατικής πολιτικής όλων των αστικών κυβερνήσεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), που υπηρετούν την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Εχουν διαμορφώσει το αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο για τη ναυτιλία (Ν.Δ. 2687/1953, ν. 27/1975, ν. 330/1976 κ.ά.) αλλά και νεότερους νόμους, που αποτελούν τη βάση του λεγόμενου "θαύματος" της ελληνόκτητης ναυτιλίας. Εγκριτικές Πράξεις Νηολόγησης, ελλιπείς οργανικές συνθέσεις, φοροαπαλλαγές κ.ά. είναι μερικά από τα προκλητικά προνόμια για τους εφοπλιστές, που προστατεύονται ακόμα και με το αστικό Σύνταγμα, στο άρθρο 107.

Στην ΠΝΟ και σε ναυτεργατικά σωματεία, διατηρούν στα καταστατικά τους το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο του νόμου 330/1976 και άλλων νόμων από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Η προκλητικότητα των εφοπλιστών καταγράφεται και με τη μη ανανέωση των ΣΣΕ στα ποντοπόρα καράβια από το 2010, ενώ με τον ν. 4262/2014 επί κυβέρνησης ΝΔ προβλέπονται συμβάσεις εργασίας τις οποίες μπορούν να διαμορφώσουν "Ενώσεις Προσώπων" των εταιρειών, δυσμενέστερες από τις ΣΣΕ».

Οι ναυτεργάτες, με τις ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στα σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και ΠΕΕΜΑΓΕΝ, αναπτύσσουν τη δράση και τους απεργιακούς αγώνες «μέσα σε σκληρές συνθήκες, κόντρα στους εφοπλιστές, στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του αστικού κράτους και στο καθεστώς του εργατοπατερισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα, που νοθεύει και αλλοιώνει την πραγματική ναυτεργατική θέληση και δημιουργεί ψεύτικους συσχετισμούς δυνάμεων».

«Συνεχίζουμε τον αγώνα για να μην περάσει το πολυνομοσχέδιο - έκτρωμα που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ για να βάλει ταφόπλακα σε ΣΣΕ και συνδικαλιστικά δικαιώματα», καταλήγει ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ.

Το «σχολείο» της απεργίας των χαλυβουργών

Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα της συλλογικής οργάνωσης μιας σκληρής και πολύμηνης απεργιακής μάχης αποτελεί η εννιάμηνη απεργία των εργαζομένων στην «Ελληνική Χαλυβουργία».

Από τον Οκτώβρη του 2011, όταν ξεκίνησε η απεργία ενάντια στις απολύσεις και την εκ περιτροπής εργασία, μέχρι τη λήξη της, τον Ιούλη του 2012, πραγματοποιήθηκαν 20 Γενικές Συνελεύσεις. Οι ίδιοι οι απεργοί, μέσα από τακτικές συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου τους, μέσα από συχνές και μαζικές συνελεύσεις, συζητούσαν συλλογικά για την εξέλιξη του αγώνα τους, εξέταζαν όλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες που προέκυπταν, απαντούσαν στη δράση του ταξικού αντιπάλου, αποφάσιζαν το κάθε βήμα τους. Δίπλα στις συνελεύσεις, κατά τους μήνες της απεργίας έγιναν δεκάδες συσκέψεις με τη συμμετοχή των γυναικών, των οικογενειών των απεργών, φτιάχτηκαν επιτροπές που ανέλαβαν καθήκοντα, κατέγραψαν ανάγκες, προσπάθησαν να δώσουν λύσεις σε προβλήματα, οργάνωσαν πρωτοβουλίες. Ο κατάλογος είναι μεγάλος: Συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια, πολιτιστικές εκδηλώσεις στο χώρο του εργοστασίου, εκδηλώσεις για τα παιδιά των απεργών, γιορτές τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά, το Πάσχα, είναι μερικές μόνο από τις ιδέες που γεννήθηκαν και υλοποιήθηκαν, προκαλώντας την αλληλεγγύη και τη στήριξη χιλιάδων εργαζομένων, ανέργων, μαθητών.

Ο απολογισμός της απεργίας, που μόνο ενδεικτικά μπορεί να αποτυπωθεί σε ένα κείμενο λίγων εκατοντάδων λέξεων, αποδεικνύει πως ο πλούτος των πρωτοβουλιών και των δράσεων, αλλά και του κύματος αλληλεγγύης που προκάλεσαν, γεννιέται μέσα από τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων. Τη συμμετοχή που δεν περιορίζεται ούτε εξαντλείται σε μια ψήφο υπέρ ή κατά μιας πρότασης. Γι' αυτό εξάλλου και οι Γενικές Συνελεύσεις βρέθηκαν στο στόχαστρο της εργοδοσίας και των ανθρώπων της, χαρακτηρίστηκαν «πανηγύρι» και «θέατρο», αμφισβητήθηκε η νομιμότητά τους, έγινε προσπάθεια να μειωθεί το κύρος τους.


Ευ. Χ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ