Ενα πανόραμα των σχεδιασμών ιμπεριαλιστικών κέντρων και οργανισμών, όπως οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αλλά και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων με άλλα ισχυρά κέντρα, όπως η Ρωσία και η Κίνα, έδωσε ο ναύαρχος ε.α. Τζέιμς Σταυρίδης, πρύτανης, σήμερα, του πανεπιστημίου Φλέτσερ της Βοστόνης και τέως διοικητής των ΝΑΤΟικών Δυνάμεων Ευρώπης, σε διάλεξη που έδωσε χτες στην Αθήνα, με θέμα «Η ασφάλεια στον 21ο αιώνα: Προκλήσεις και ευκαιρίες», στο πλαίσιο εκδήλωσης της Διπλωματικής Ακαδημίας του ΥΠΕΞ.

Τα λεγόμενα του Τζ. Σταυρίδη, μάλιστα, αποκτούν πρόσθετη αξία, καθώς πέρα από τη θητεία του ως ανώτατου αξιωματικού των ΗΠΑ σε καίρια πόστα, το όνομά του βρίσκεται στο επίκεντρο και σήμερα: Από τις πληροφορίες που αναφέρουν ότι «έπαιζε» και για υποψήφιος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, στο πλευρό της Χίλαρι Κλίντον, μέχρι εκτιμήσεις στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ότι μπορεί να αξιοποιηθεί από εκείνην έως και σε υπουργική θέση, σε περίπτωση νίκης της στις αμερικανικές εκλογές.

Σε κάθε περίπτωση, απαριθμώντας, στη χτεσινή διάλεξη, τους «κινδύνους» για την «παγκόσμια ασφάλεια», αναφέρθηκε στο «Ισλαμικό Κράτος», χαρακτηρίζοντάς το «πολύ καλύτερο από άλλες απειλές στην αυτοπροβολή, στη διαφήμιση, στον προσηλυτισμό, στη διεύθυνση επιχειρήσεων, στη συγκέντρωση χρημάτων», ενώ πρόσθεσε ότι «μια σειρά επιθέσεις σε Συρία και Ιράκ ενέπλεξαν βαθύτερα στο χάος τους Τούρκους εταίρους μας».

Αξιοποιώντας, δε, χάρτη του «Ισλαμικού Κράτος», που δείχνει ως μέρος της επικράτειάς του Ελλάδα, Ισπανία και μέρος της Κεντρικής Ευρώπης, τόνισε ότι οι ισλαμιστές «πρέπει να μας απασχολούν ως κίνδυνος».

Για τη διακοπή της ροής χρημάτων προς το «Ισλαμικό Κράτος» (ISIS) πρότεινε στενότερη συνεργασία με τη Ρωσία στον κυβερνοχώρο, καλύτερο συντονισμό των αρμόδιων υπηρεσιών, αλλά και εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα, των διαχειριστών των λεγόμενων «κοινωνικών δικτύων», καθώς μέρος της χρηματοδότησης διακινείται μέσω αυτών. Ακόμα, να επιβάλλονται κυρώσεις όταν κράτη ή οργανισμοί βοηθούν στην τέτοια χρηματοδότηση.

Και συνέχισε για τη Μέση Ανατολή: «Πρέπει να πιέζουμε όλα τα κράτη να δρουν κάτω από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου», το οποίο βέβαια προσαρμόζεται στις ανάγκες των ιμπεριαλιστών.

Παρουσίασε ως «θετικό παράδειγμα» το Ιράν και τη συμφωνία για τα πυρηνικά, προσθέτοντας όμως ότι «η Μέση Ανατολή ταράσσεται ανάμεσα στους σιίτες τους κατευθυνόμενους από το Ιράν και τους σουνίτες τους κατευθυνόμενους από τη Σαουδική Αραβία, και στη μέση βρίσκεται το Ισραήλ, φίλος και σύμμαχος των ΗΠΑ».

Πρόσθεσε: «Κοντά στην Ελλάδα είναι η Συρία, όπου έχουμε πόλεμο και κύματα προσφυγιάς και όλα αυτά στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όπου έχουμε ήδη πολλές συγκρούσεις και εντάσεις με πολλούς εμπλεκόμενους παίκτες. Η Ελλάδα βρίσκεται δηλαδή σε ένα έτσι κι αλλιώς επικίνδυνο περιβάλλον και η κατάσταση στη Συρία εμπλέκει παραπέρα την κατάσταση».

Εψεξε, δε, τη Ρωσία ότι «στηρίζει τον Ασαντ, οι πράξεις του οποίου είναι εγκλήματα πολέμου» και ότι «κατεύθυνε πολλές στρατιωτικές δυνάμεις της ενάντια στις δυνάμεις που αντιπολιτεύονται τον Ασαντ και όχι ενάντια στο ISIS».

«Νομίζω», πρόσθεσε, «ότι πρέπει να συνεργαστούμε για την απομάκρυνση του Ασαντ και να δούμε για μια λύση στη Συρία που θα επιτρέψει στη Ρωσία να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική ισχύ της εναντίον του ISIS. Ο Ασαντ είναι πρόβλημα στις σχέσεις ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία».

Επίσης: «Συνεχίζεται η σύγκρουση στην Ουκρανία, που παραμένει ζώνη μαχών, μια υπόθεση στρατηγικής σημασίας. Η συνεχιζόμενη ένταση ανάμεσα στη Δύση και τον Πούτιν δεν είναι θετική κατάσταση».

Ακολούθως, ο Τζ. Σταυρίδης ισχυρίστηκε ότι «η πιο μεγάλη απειλή για την ασφάλεια διεθνώς είναι σήμερα η Βόρεια Κορέα, μια χώρα με πυρηνικά που διευθύνεται από έναν ασταθή, άπειρο και με ιατρικά προβλήματα ηγέτη».

Πρόσθεσε ότι «υπάρχει κάποια πιθανότητα για στρατιωτική δραστηριότητα (...) Δεν είμαστε ακόμα εκεί, αλλά μπορεί σε δυο - τρία χρόνια», ισχυριζόμενος ωστόσο ότι αυτό δε θα γίνει από επίθεση των ΗΠΑ, αλλά λόγω του «απρόβλεπτου» ηγέτη της ΛΔ Κορέας.

«Ο δρόμος για την Πιονγιάνγκ περνά από το Πεκίνο και νομίζω ότι θα πιέσουν για να συμμορφωθεί», ανέφερε ο Αμερικανός παράγοντας, επικαλούμενος τη μεγάλη οικονομική ισχύ της Κίνας στη ΛΔ Κορέας.

Ειδικά για τους ανταγωνισμούς στον Ειρηνικό και επιχειρώντας να δικαιολογήσει την εμπλοκή των ΗΠΑ, είπε: «Η πιο πιθανή σύγκρουση στον Ειρηνικό θα ήταν ανάμεσα σε Κίνα και Ιαπωνία. Γι' αυτό είναι αναγκαίο οι ΗΠΑ να συνεχίσουν να εμπλέκονται στον Ειρηνικό. Γιατί αν η Ιαπωνία νιώσει ότι δεν τη στηρίζει κανείς, τότε θα αυξηθεί η πιθανότητα όξυνσης της έντασης».

Εκτίμησε, πάντως, ότι «στην Ασία, εξαιρουμένης της Β. Κορέας, έχουμε τα οικονομικά και διπλωματικά μέσα για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις και να αποφύγουμε την όξυνση της έντασης σε επικίνδυνα επίπεδα».

«Στα Βαλκάνια», πρόσθεσε, «υπάρχουν κακά και καλά νέα. Τα καλά είναι ότι πριν 20 χρόνια η κατάσταση ήταν τρομερή, περίπου σαν τη Συρία σήμερα. Υπήρχε έντονη διαφωνία ακόμα για το ρόλο του ΝΑΤΟ σε πολλά κράτη στην περιοχή. Τα κακά νέα είναι ότι οι εντάσεις συνεχίζονται και θα συνεχιστούν».

Ειδικά για την κατάσταση στην Τουρκία, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, ανέφερε ότι «θα ήταν κακό να υπάρχει τώρα καταπίεση σαν αντίποινα και καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων», ενώ για το αίτημα της κυβέρνησης Ερντογάν για έκδοση του Φ. Γκιουλέν από τις ΗΠΑ στην Τουρκία, ο Τζ. Σταυρίδης είπε ότι οι ΗΠΑ θα ακολουθήσουν τους προβλεπόμενους νόμους και αν η Αγκυρα συγκεντρώσει πειστικά στοιχεία τότε θα τον εκδώσουν.

Σε κάθε περίπτωση τόνισε για την Τουρκία: «Είναι εκπληκτικά σημαντική χώρα, λόγω της ιστορίας της, της θέσης της, της ισχύος της, της οικονομίας της. Και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους κρατήσουμε στη συμμαχία, καθώς αν βγουν δε θα είναι καλό για την ασφάλεια».

Εξάλλου, ως κινδύνους και προκλήσεις για την «παγκόσμια ασφάλεια» παρουσίασε τη διακίνηση ναρκωτικών και το ρόλο τους στην «υπονόμευση εύθραυστων δημοκρατιών», τις πανδημίες, όπως τους ιούς «Εμπολα» και «Ζίκα», που «σαν επαγγελματίες της ασφάλειας πρέπει να ασχοληθούμε και με αυτές», τις κυβερνοεπιθέσεις, «οι κατευθυνόμενες στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις που είναι πιο ευαίσθητες, είναι μεγάλος κίνδυνος όταν μιλάμε για ασύμμετρες επιθέσεις», και το Brexit, που «είναι επίσης ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπίσετε στην ΕΕ».

Μιλώντας ειδικά για το Προσφυγικό και π.χ. τα τείχη που χτίζουν κράτη - μέλη της ΕΕ, το χρησιμοποίησε ως άλλο ένα πρόσχημα ιμπεριαλιστικής εμπλοκής: «Κάθε κράτος έχει δικαίωμα και υποχρέωση να ελέγχει τα σύνορά του», ανέφερε, «αλλά νομίζω ότι το καλύτερο είναι να αντιμετωπίσουμε τα αίτια. Π.χ. την κατάσταση στη Συρία, ή την Κεντρική Αμερική, να φέρουμε εκεί ειρήνη και οικονομική ανάπτυξη».

Κάλεσε, παράλληλα, σε έλεγχο των προσφυγικών ροών, με χρήση πληροφοριών και βιομετρικών στοιχείων, για τον εντοπισμό τρομοκρατών.

Γενικά, ως απάντηση στους κινδύνους και τις προκλήσεις που απαρίθμησε, έδωσε ένα συνδυασμό «soft power» με «hard power» (μαλακής με σκληρή δύναμη), όπως είπε χαρακτηριστικά.

Καταρχάς, είπε διάφορα «εύηχα», του τύπου «να μάθουμε να ακούμε καλύτερα τον άλλο», «να δώσουμε βάρος στην εκπαίδευση», αλλά και ότι «πρέπει να διατηρήσουμε και να αναδείξουμε τις αξίες μας», καθώς πρόκειται τελικά για ένα «market place», μια «αγορά», όπου «πρέπει να ανταγωνιστούμε τις ιδέες του ISIS ή όποιου άλλου».

«Αλλά δεν μπορούμε να περιοριστούμε μόνο στη soft power. Είναι ώρα και για hard power. Για να αντιμετωπίσουμε το ISIS τη χρειαζόμαστε. Για να αντιμετωπίσουμε τη Βόρεια Κορέα, μπορεί να τη χρειαστούμε!», ανέφερε, προαναγγέλλοντας την ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών επεμβάσεων όπου Γης!

Δεν παρέλειψε να αναφερθεί ειδικά στο ρόλο των ΗΠΑ, λέγοντας ότι «έχουν ισχυρή πολιτική επιρροή, μια οικονομία που, ναι μεν έχει χρέος και έλλειμμα, αλλά συνεχίζει να αναπτύσσεται, έχουμε ένα ισχυρό στρατό, νεαρό πληθυσμό και η μετανάστευση μας βοηθά σε αυτό, συν ενεργειακή επάρκεια. Αλλά έχουμε και εταίρους. Προφανώς οι κυριότεροι εταίροι μας είναι εδώ, στην Ευρώπη και το ΝΑΤΟ, αν και έχουμε ισχυρούς συμμάχους στην Ασία, Ιαπωνία, Ν. Κορέα, Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία κ.ά.

Πιστεύω επίσης ότι πρέπει να ενισχύσουμε τους δεσμούς με την Ινδία, και νομίζω αυτή θα είναι μια στρατηγική εταιρική σχέση που θα επιδιώξουν οι ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια.

Το ΝΑΤΟ θα συνεχίσει να είναι ισχυρός παράγοντας. Η συμμαχία ενάντια στο ISIS είναι μια ισχυρή συμμαχία που θα βοηθήσει στην οικοδόμηση παραπέρα συμμαχιών.

Τέλος, χρειαζόμαστε ισχυρούς στρατούς (...) Να αναπτύξουμε περαιτέρω τις ικανότητές μας στον κυβερνοχώρο. Και θα δούμε περισσότερα drones, περισσότερες Ειδικές Δυνάμεις»...