ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 28 Σεπτέμβρη 2005
Σελ. /40
ΠΑΙΔΕΙΑ
«Σχέδιο Δράσης» για την παράδοση της εκπαίδευσης στο κεφάλαιο

Σε έφορο έδαφος πέφτουν οι απαιτήσεις των μεγαλοβιομηχάνων, αφού η στρατηγική της Λισαβόνας, την οποία επικαλούνται στο σχετικό τους έγγραφο προς την υπουργό Παιδείας, αποτελεί τον μπούσουλα για την κυβερνητική πολιτική και στο χώρο της εκπαίδευσης. Ανάμεσα στα εκατοντάδες ευρωενωσιακά έγγραφα που περιγράφουν με ιδιαίτερη λεπτομέρεια τον εφιάλτη της πλήρους σύνδεσης της εκπαίδευσης με τις κερδοσκοπικές ανάγκες του κεφαλαίου, είναι το «Σχέδιο Δράσης» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη στρατηγική της Λισαβόνας, με τις κατευθυντήριες γραμμές του οποίου τα κράτη - μέλη, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, θα καταθέσουν σύντομα τα λεγόμενα «Εθνικά Σχέδια Δράσης».

Στο κεφάλαιο «Ανάπτυξη των επενδύσεων σε ανθρώπινο κεφάλαιο, μέσα από τη βελτίωση της εκπαίδευσης και της κατάρτισης», η Κομισιόν, εκφράζοντας τον πυρήνα των απαιτήσεων του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, σημειώνει εισαγωγικά: «Οι εκπαιδευτικές προσπάθειες στην ΕΕ πρέπει να διασφαλίζουν ότι στην αγορά εργασίας θα υπάρχει επάρκεια δεξιοτήτων (skills) και ότι θα παράγεται καινούρια γνώση εναρμονισμένη με την οικονομία». Ποια οικονομία; Μα φυσικά την καπιταλιστική, που λειτουργεί με μοναδικό νόμο το κέρδος του κεφαλαίου!

Η Κομισιόν θέτει και το χρονοδιάγραμμα, βάσει του οποίου τα κράτη - μέλη θα πρέπει άμεσα να εναρμονίσουν τη νομοθεσία τους με τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις: Μέχρι το τέλος του 2005 να έχει ενσωματωθεί η οδηγία για την αναγνώριση των «επαγγελματικών ικανοτήτων» (ποσώς ενδιαφέρει σε ποιο φορέα, ιδιωτικό ή μη, αποκτήθηκαν αυτές οι ικανότητες, στο βαθμό που προσφέρουν ευέλικτο εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις). Μέχρι το 2006 θα πρέπει να έχει οριστικοποιηθεί και το «ευρωπαϊκό σύστημα πιστοποίησης προσόντων». Εδώ χωράνε μόνο οι επιχειρηματίες, που αποκτούν το δικαίωμα και να δραστηριοποιηθούν άμεσα στην εκπαίδευση, ιδρύοντας ιδιωτικά πανεπιστήμια ή παραρτήματά τους, αλλά και να μπουν βαθιά στα κατ' όνομα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα για να δώσουν τα επιχειρηματικά τους φώτα.

Μέχρι το τέλος του 2005 θα πρέπει, επίσης, να έχει προχωρήσει και το ζήτημα της διά βίου μάθησης, το οποίο, ως επί το πλείστον διευρύνει το χώρο δράσης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αφού δομείται στη βάση της διά βίου ανανέωσης των δεξιοτήτων μέσω της επανακατάρτισης, προκειμένου η εργατική δύναμη να παραμένει εύχρηστη και εκμεταλλεύσιμη μέχρι τα βαθιά γεράματα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ