ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 28 Αυγούστου 2018
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλληλεγγύη, οργάνωση και διεκδίκηση

Ο Γιάννης Γιαννόπουλος, μέλος της Επιτροπής Πυρόπληκτων Ραφήνας - Μαραθώνα, ανέφερε στην παρέμβασή του:

«Στις 23 Ιουλίου, όλοι όσοι μένουμε εδώ, άλλαξε δραματικά η ζωή μας. Μέσα σε λίγες ώρες χάσαμε άδικα δικούς μας ανθρώπους και γείτονες, καταστράφηκαν τα σπίτια μας, άλλων εξοχικές και άλλων κύριες κατοικίες με όλο το νοικοκυριό, βγάζοντας πολλές οικογένειες κυριολεκτικά στο δρόμο. Σπίτια που είχαν γίνει με το μόχθο μίας ολόκληρης ζωής. Πολλά από αυτά, μόχθησαν οι πατεράδες μας για να τα φτιάξουν, χωρίς να τα απολαύσουν, για να τα τα ζήσουν τα παιδιά τους, εμείς. Καταστράφηκε το φυσικό περιβάλλον που έδινε ζωή σε εμάς αλλά και στους χιλιάδες επισκέπτες που έρχονταν εδώ από όλη την Αττική. Πολλές μικρές επιχειρήσεις δεν υφίστανται πια, ρίχνοντας στην ανεργία αρκετούς αυτοαπασχολούμενους. Αλλά και πολλοί εργαζόμενοι στις ξενοδοχειακές μονάδες αναγκάζονται σε παραίτηση, μένοντας άνεργοι, αφού τους στέλνουν σε άλλα ξενοδοχεία μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.

Το πρωί εκείνης της Δευτέρας φύγαμε για τη δουλειά και όταν γυρίσαμε, όσοι ήμασταν τυχεροί βρήκαμε όλους τους δικούς μας που είχαμε αφήσει πίσω, παιδιά, συνταξιούχους γονείς. Δεν υπήρχε όμως τίποτα άλλο πια, μόνο τα ρούχα που φοράγαμε.

Προσπαθήσαμε να φτάσουμε στα σπίτια μας, που ήταν κυκλωμένα από τις φλόγες, αλλά ήταν αδύνατο. Πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα δεν πέταγαν, πυροσβεστικά οχήματα δεν κυκλοφορούσαν, τα μέσα ήταν ελάχιστα και όσα υπήρχαν, παρ' όλο τον ηρωισμό των πυροσβεστών, δεν μπορούσαν να φέρουν αποτελέσματα.


Το ξημέρωμα της επομένης μπορέσαμε να πάμε στα σπίτια μας που σιγόκαιγαν.

Από τις πρώτες στιγμές το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου και Ανατολικής Αττικής, τα μέλη του, αφού είχαν ριχτεί στη μάχη της κατάσβεσης, ξεκίνησαν προσπάθεια οργάνωσης της αλληλεγγύης στους πληγέντες. Ζητήσαμε χώρο από το δήμο Μαραθώνα - Ν. Μάκρης για τη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης και ο δήμος απάντησε να τα διαθέσουμε σε αυτούς για να τα διαχειριστούν μόνοι τους. Κάτι τέτοιο δεν το δεχτήκαμε, αφού θεωρούμε το δήμο συνυπεύθυνο για την καταστροφή.

Χώρος βρέθηκε άμεσα, με τη βοήθεια συναδέλφων αυτοαπασχολούμενων. Τα σωματεία από όλη την Αττική έφερναν υλική και έμψυχη βοήθεια. Αρχίσαμε να οργώνουμε τους δρόμους του Ματιού και των άλλων πληγεισών περιοχών. Το στέκι γέμισε ασφυκτικά από είδη πρώτης ανάγκης, λαϊκό εργαζόμενο κόσμο, γνήσια λαϊκή αλληλεγγύη και ελπίδα.

Οσους συναντούσαμε στις εξορμήσεις μας ήταν οργισμένοι, απογοητευμένοι, εξουθενωμένοι, καθένας είχε τη δική του σκληρή ιστορία να μας πει.

Εκεί βρέθηκε η μαγιά για τη δημιουργία της Επιτροπής Πυρόπληκτων. Αρκετός κόσμος ανταποκρίθηκε. Δεν έλειψαν και αυτοί που μας έβλεπαν καχύποπτα, που έβλεπαν την οργάνωσή τους μόνο τοπικά, μακριά από τους εργαζόμενους της περιοχής, ατομικά σε συναντήσεις με κυβερνητικά στελέχη πίσω από κλειστές πόρτες (μόνο κάτοικοι από το Μάτι, μόνο κάτοικοι από τον Νέο Βουτζά κ.ο.κ.).

Είναι κάτι όμως που αφορά όλους μας, ακόμα και όσους δεν κάηκαν και παραλίγο να καούν τις επόμενες μέρες, με τη φωτιά στον Σχινιά. Αυτές οι φωνές ήταν μεμονωμένες και σε αυτό βοήθησε το ότι εμείς, οι πυρόπληκτοι, μαζί με το Εργατικό Κέντρο και τα σωματεία, από την πρώτη στιγμή τρέχαμε σε όλες τις περιοχές να δώσουμε την αλληλεγγύη μας. Δεν ξεχωρίζαμε περιοχές, φυλές, δεν ζητάγαμε χαρτιά που πιστοποιούσαν το μέγεθος της καταστροφής του καθένα, το κριτήριο ήταν μόνο η ανάγκη για επιβίωση, για μια καλύτερη ζωή, η ανάγκη για την οικοδόμηση ενός σύγχρονου οικισμού που θα καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Ο κόσμος μάς είχε δει από την πρώτη στιγμή, ότι παρά τις πληγές μας ήμασταν δίπλα του.

Μέσα σε όλα αυτά ήρθαν και οι κρατικές εξαγγελίες για την ενίσχυση των πληγέντων.

6.200 ευρώ εφάπαξ, 586 και 5.886 από το δήμο εφάπαξ. Σύνολο, 12.700 περίπου.

Ενα μήνα μετά, λίγοι από εμάς έχουμε δει τα 6.200.

Ακόμα, υπήρχαν περιπτώσεις που ενώ έμεναν μόνιμα εδώ, επειδή φιλοξενούνταν στο εξοχικό των συνταξιούχων γονιών τους και δεν το είχαν δηλωμένο ως μόνιμη κατοικία εξαιρούνται από πολλές ενισχύσεις.

Τα ενοίκια μέχρι την Παλλήνη και τον Γέρακα έχουν εκτοξευθεί, οι κανόνες τις αγοράς συνεχίζουν να λειτουργούν, δεν σταματάνε ποτέ και είναι αμείλικτοι.

Σε κάθε περίπτωση, τα βάζεις κάτω και δεν βγαίνουν. Ηλεκτρικές συσκευές, ρουχισμός, ένα όχημα και το ενοίκιο. Αν αναλογιστούμε το χειμώνα που έρχεται, που είναι πιο αυξημένες οι ανάγκες σε ρουχισμό και είδη νοικοκυριού, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο. Οι εξαγγελίες μοιάζουν με ειρωνεία, τα ποσά ακούγονται μεγάλα αλλά δεν φτάνουν παρά στο ελάχιστο.

Η εμπειρία μας από άλλες καταστροφές, όσον αφορά τις εξαγγελίες αποζημιώσεων των σπιτιών, έχουν μείνει στη δημοσιοποίηση των Υπουργικών Αποφάσεων.

Η κυβέρνηση διέδιδε μέσω υπαλλήλων της ότι θα αποζημιωθούμε με 1.000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο σπιτιού έως 150 τετραγωνικά. Βγήκε και η αντίστοιχη Υπουργική Απόφαση, ανάλογες έχουμε δει σε Κω, Μυτιλήνη, Μάνδρα, αλλά δεν έχει υλοποιηθεί τίποτα. Το πώς και κυρίως το πότε δεν έχει δημοσιοποιηθεί. Αντιθέτως, από την πρώτη στιγμή ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός, με την επικουρία πολλών μέσων μαζικής ενημέρωσης, μας λέει αυθαίρετους. Τα σπίτια με τα ελενίτ τα λένε αυθαίρετα και τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες στον αιγιαλό ευκαιρίες ανάπτυξης!

Δεχθήκαμε - με πλάγιο τρόπο - προτάσεις από δημοτικούς άρχοντες, πως για κάποιους, αφού καταλαγιάσουν τα πράγματα, θα υπάρχει μία ειδική μεταχείριση.

Τους απαντάμε πως εμείς από την Επιτροπή Πυρόπληκτων Μαραθώνα - Ραφήνας δεν ξεχωρίζουμε από όλους τους υπόλοιπους και θεωρούμε προσβλητικές και ανάξιές μας τέτοιες προτάσεις.

Να μην τολμήσουν να τις ξανακάνουν, να μην τολμήσουν καν να τις σκεφτούν.

Τώρα που όπως λένε και περιμένουν θα καταλαγιάσουν τα πράγματα και θα σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας, εμείς οι πυρόπληκτοι, όλοι μαζί με αντοχή και επιμονή, θα εντείνουμε τις διεκδικήσεις μας για να ξαναφτιάξουμε τις ζωές μας. Να κάνουμε τον τόπο μας καλύτερο από ό,τι ήταν».


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΛΑΧΟΣ
Παλεύουμε μαζί με το λαό κόντρα στην πολιτική κυβερνήσεων και ΕΕ

Στην παρέμβασή του ο πυροσβέστης Δημήτρης Βλάχος, μέλος της «Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης Πυροσβεστών» και του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος, σημείωσε:

«Εκ μέρους της "Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης Πυροσβεστών" εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας και δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε όλους αυτούς που δέχτηκαν τις συνέπειες από τη φονική πυρκαγιά. Δηλώνουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι σε όλες τις πυρκαγιές που συμβαίνουν στη χώρα μας θα δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την προστασία της ζωής, των υποδομών και του δασικού πλούτου. Είμαστε στο πλευρό όλων αυτών που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα, αυτών που είδαν την περιουσία τους να γίνεται στάχτη.

Αγωνιζόμαστε στο πλάι του λαού μας ενάντια στις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, αλλά και των προηγούμενων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που υλοποιείται με τη διατήρηση όλων των αντιδασικών νόμων.

Για μια ακόμη φορά, σ' αυτήν την πυρκαγιά ήρθαμε αντιμέτωποι με την πλήρη απουσία έργων και υποδομών αντιπυρικής προστασίας. Δεν υπάρχει ολοκληρωμένος χωροταξικός σχεδιασμός στην Αττική, όπως και σε πολλές περιοχές της χώρας. Δεν υπάρχουν σε όλη τη χώρα αντιπυρικές ζώνες. Είναι ελλιπής η συντήρηση των δασικών δρόμων, παρόλο που είναι άκρως απαραίτητοι. Είναι λειψό το δίκτυο υδροδότησης για την πλήρωση των πυροσβεστικών οχημάτων, δεν υπάρχουν ασφαλείς δίοδοι διαφυγής για να μπορέσουν να απομακρυνθούν οι συμπολίτες μας και να διαφύγουν τον κίνδυνο.

Πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ έχουν περικοπεί από την κρατική χρηματοδότηση του Πυροσβεστικού Σώματος τα τελευταία εννέα χρόνια. Το προσωπικό στο σύνολό του, μόνιμοι πενταετείς και συμβασιούχοι, είναι μειωμένο κατά 1.200 περίπου άτομα, σε σχέση με το 2009. Ενας μεγάλος αριθμός των οχημάτων μας είναι ακατάλληλος λόγω παλαιότητας ή είναι παροπλισμένος λόγω βλαβών και ακατάλληλων ελαστικών, εξαιτίας της έλλειψης κονδυλίων. Ο ατομικός και λοιπός εξοπλισμός σε καμία περίπτωση δεν καλύπτουν τις ανάγκες της δουλειάς μας. Μέσα ατομικής προστασίας για τους κινδύνους από τις πυρκαγιές έχουν να μας χορηγηθούν χρόνια. Οι πυροσβέστες αναγκάζονται και πληρώνουν οι ίδιοι από τη τσέπη τους, για να αγοράσουν ορισμένα μέσα προστασίας και να προστατευτούν από τους κινδύνους που έχει το επάγγελμά μας. Εργαζόμαστε συνεχόμενα 30, 40 και 50 ώρες για να σβήσουν οι πυρκαγιές. Παρ' όλα αυτά, όλες οι κυβερνήσεις, και η σημερινή, αρνούνται να εντάξουν το επάγγελμά μας στα Βαρέα - Επικίνδυνα και Ανθυγιεινά.

Κουβέντα δεν γίνεται για τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων των εμπλεκόμενων υπηρεσιών, τη μονιμοποίηση όλων των πενταετών και εποχικών πυροσβεστών. Αντιθέτως, προωθούν αρμοδιότητες πρόληψης και καταστολής των πυρκαγιών σε δήμους, Περιφέρειες και ιδιώτες, για να απαλλάξουν το κράτος από τη χρηματοδότηση και να επιβαρύνουν οικονομικά το λαό με νέους δημοτικούς φόρους, με ανταποδοτικά τέλη και χαράτσια.

Την ίδια στιγμή, ενεργοποιήθηκαν μηχανισμοί κατασυκοφάντησης των πυροσβεστών, για να συγκαλύψουν τις πολιτικές ευθύνες που έχουν όλες οι κυβερνήσεις.

Αυτό αποτελεί προσβολή και σε βάρος των δεκάδων νεκρών και των εκατοντάδων τραυματιών και σακατεμένων συναδέλφων μας.

Συνεχίζουμε τον αγώνα μας. Μαζί με τον αγωνιζόμενο λαό, θα παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις, κόντρα στην πολιτική των αντιλαϊκών κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για την ενίσχυση της πυρασφάλειας και δασοπροστασίας. Για τα δίκαια αιτήματα και την ικανοποίησή τους για τους πυρόπληκτους. Για να εκπληρώσουμε και εμείς οι πυροσβέστες πλήρως το ρόλο και την αποστολή μας, που είναι η προστασία της ζωής, της περιουσίας του λαού και του φυσικού πλούτου της χώρας μας».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ