Μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας χαρακτηρίζεται η οικονομία των Φιλιππίνων, μίας χώρας που αναδύεται στον παγκόσμιο χάρτη, ως σύμμαχος των ΗΠΑ, μέλος της Ενωσης Χωρών Νοτιανατολικής Ασίας (ASEAN), ανταγωνιστής της Κίνας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για την περιοχή του Ειρηνικού και δη της Νότιας Κινεζικής Θάλασσας, με έντονη ανάπτυξη στον τομέα της βιομηχανίας και εργατικό δυναμικό 38,1 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η εικόνα της εξαθλίωσης που βιώνει ο λαός της χώρας έρχεται κατά καιρούς στην επικαιρότητα, με αφορμή φυσικές καταστροφές ή όταν μία από τις συχνές πυρκαγιές στις παραγκουπόλεις είναι τόσο μεγάλη ώστε να καταφέρει να τραβήξει το ενδιαφέρον των ΜΜΕ. Την περασμένη Τετάρτη για πολλοστή φορά μέσα στο χρόνο, πυρκαγιά κατέστρεψε 250 παράγκες, αφήνοντας περισσότερους από 1.200 ανθρώπους άστεγους, στο Πασάι Σίτι, στα περίχωρα της Μανίλας.

Στο περιθώριο αυτής της «ταχύτατα αναπτυσσόμενης» οικονομίας των Φιλιππίνων, 22,8 εκατομμύρια άνθρωποι, σε σύνολο 92 εκατομμυρίων, ζουν σε παράγκες, στα διάφορα νησιά της επικράτειας, αποτελώντας το 44% του αστικού πληθυσμού. Παράγκες χωρίς ηλεκτρικό και νερό, με παντελή έλλειψη κανόνων υγιεινής και ασφάλειας, που παραδίδονται στα φυσικά φαινόμενα ή στις πυρκαγιές με το παραμικρό και συνήθως βρίσκονται στις ακτές, κάτω από γέφυρες, σε λόφους, γύρω από ερείπια κτηρίων, που χτίζονται χωρίς άδεια και φυσικά χωρίς καμία πρόβλεψη για αποζημίωση σε περίπτωση κάποιας καταστροφής. Το ποσοστό των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας φτάνει το 27,9% και το 1/3 του λαού ζει με δύο δολάρια τη μέρα.

Την ίδια στιγμή στη χώρα, το πρώτο τετράμηνο του 2013, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, οι Φιλιππίνες παρουσίασαν αύξηση του ΑΕΠ κατά 7,3%, μεγαλύτερο από την Κίνα (7,7%), την Ινδονησία (6%) και την Ταϊλάνδη (5,3%), αποδεικνύοντας ότι η φτώχεια του λαού είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη του κεφαλαίου. Η ανερχόμενη οικονομία των Φιλιππίνων καταλαμβάνει τη 40ή θέση στην παγκόσμια κατάταξη και διατηρεί εμπορικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, την Κίνα, τη Σιγκαπούρη, τη Νότιο Κορέα, την Ολλανδία, το Χονγκ Κογκ, τη Γερμανία, την Ταϊβάν και την Ταϊλάνδη. Θεωρείται πρόσφατα βιομηχανοποιημένη χώρα, με βασική παραγωγή στα προϊόντα φασόν, τομέας ο οποίος φέτος σημείωσε αύξηση 9,7%, ξεπερνώντας τα ποσοστά του 6% που κινήθηκε το 2012.

Η ανάπτυξη του κεφαλαίου στις Φιλιππίνες οφείλεται στο χαμηλό εργατικό κόστος που προσελκύει πολυεθνικές οι οποίες μεταφέρουν τα εργοστάσια τους στη χώρα, για την παραγωγή φασόν σε ηλεκτρονικά προϊόντα, εξοπλισμούς μεταφορών, ρούχα, καθώς και προϊόντα χαλκού, πετρελαϊκά προϊόντα και αγροτικά προϊόντα. Πολυεθνικές αυτοκινητοβιομηχανίες όπως οι «Ford», «Toyota», «Mitsubishi», «Nissan», «Honda», «Kia», «Suzuki», «Isuzu», καθώς και εταιρείες ηλεκτρονικών υπολογιστών, όπως οι «Intel», «Toshiba» έχουν εργοστάσια στις Φιλιππίνες.

Η άναρχη καπιταλιστική ανάπτυξη δεν προωθεί παραγωγή και υποδομές που μπορούν να εξυπηρετήσουν τις σύγχρονες ανάγκες, αλλά μόνο την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Χιλιάδες λαού με την παρουσία του ηγεσίας του κράτους και του ΚΚ Κούβας, τίμησαν την Παρασκευή την 60ή επέτειο από την επίθεση στις 26 Ιούλη του 1953 στους στρατώνες της Μοκνάδα και του Μανουέλ Σέσπεδες στο Σαντιάγκο ντε Κούβα, που αποτέλεσε τη σπίθα για την επανάσταση που ανέτρεψε τον δικτάτορα Φλουχένσιο Μπατίστα την 1η Γενάρη του 1959, για να ανοίξει ο δρόμος για να πάρει το 1961 σοσιαλιστικό χαρακτήρα. Στην εκδήλωση στο Σαντιάγκο ντε Κούβα για τη σημασία της επίθεσης αυτής, που οργάνωσε ο Φιντέλ Κάστρο και οι σύντροφοί, η οποία παρόλο που απέτυχε άνοιξε προοπτική, μίλησε ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Λαϊκής Εξουσίας και πρώτος γραμματέας του ΚΚ Κούβας, Ραούλ Κάστρο, ενώ παραβρέθηκαν εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στην Κούβα για την προσφορά της στους λαούς, οι πρόεδροι της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, της Βολιβίας Εβο Μοράλες, της Νικαράγουας Ντανιέλ Ορτέγκα, της Ουρουγουάης Χοσέ Μουχίκα, επίσης οι πρωθυπουργοί των χωρών της Καραϊβικής, της Ντομινίκης Ρούσβελτ Σκέριτ, του Σαν Βινσέντε και Γκρεναδίνας Ραλφ Γκονσάλβες, της Αντίγκουα και Μπαρμπούντα Μπάλντιν Σπένσερ και της Σάντα Λουτσία Κένι Αντονι και ακόμα ο υπουργός Εξωτερικών του Εκουαδόρ Ρικάρντο Πατίνιο.