Η πρόθεση της κυβέρνησης να επιταχύνει την ιδιωτικοποίηση μέσα στο 2014 της ΛΑΡΚΟ, των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ), και της Ελληνικής Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ), ανακοινώθηκε την προηγούμενη Δευτέρα. Την Τρίτη πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να δρομολογηθεί το κυβερνητικό σχέδιο αρχικά για την εκκαθάριση και στη συνέχεια για την πώλησή τους σε ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους.

Το σχέδιο «αναδιάρθρωσης» των τριών εταιρειών που απασχολούν πάνω από 2.200 εργαζόμενους, προβλέπει, μαζικές απολύσεις εργαζομένων και άμεση εκποίηση της περιουσίας τους. Σύμφωνα με αυτό, η κυβέρνηση, θα προχωρήσει στο διαχωρισμό των εταιρειών σε «καλό» και «κακό» κομμάτι, και αναμένεται στο «καλό» να περάσουν οι εγκαταστάσεις και οι υποδομές τους ώστε να πωληθούν σε ιδιώτες και στο «κακό» κομμάτι τα χρέη και οι υποχρεώσεις τους -περίπου 2 δισ. ευρώ- που θα φορτωθούν για αποπληρωμή στις πλάτες του ελληνικού λαού.

Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ειδικότερα για την περίπτωση των ΕΑΣ και της ΕΛΒΟ, μελετά να τεθεί σε εφαρμογή η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που δίνει το δικαίωμα σε υπουργούς να προχωρήσουν σε συγχωνεύσεις ή κλείσιμο φορέων του Δημοσίου, μια κίνηση που θα οδηγήσει στο πλήρες κλείσιμο των εταιρειών. Αλλο σενάριο που εξετάζει η κυβέρνηση για την περίπτωση των ΕΑΣ - ΕΛΒΟ είναι η συγχώνευσή τους με την ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία ΑΕ) και στη συνέχεια η τμηματική εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων τους, σε συνδυασμό με μαζικές απολύσεις προσωπικού.

Σε κάθε περίπτωση, για τις δύο εταιρείες δρομολογούνται από τους κυβερνώντες «δραστικές λύσεις» που θα ανοίξουν το δρόμο για την παράδοσή τους σε μονοπωλιακούς ομίλους που επιδιώκουν να βάλουν στο χέρι το σύνολο της Αμυντικής Βιομηχανίας της Ελλάδας.

Η όλη εξέλιξη έχει άμεση σχέση με τους σχεδιασμούς της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πριν από λίγες μέρες παρουσίασε έκθεση για την ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια με τον Μπαρόζο να ομολογεί ότι «η ΕΕ δεν μπορεί να έχει τη βαρύτητα που χρειάζεται στον κόσμο χωρίς κοινή αμυντική πολιτική» και να χαρακτηρίζει απειλή για την ανταγωνιστικότητα της αμυντικής βιομηχανίας το συνεχιζόμενο κατακερματισμό των αμυντικών αγορών της Ενωσης.

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή, όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι προθέσεις των κυβερνώντων να οδηγήσουν την εταιρεία στην ιδιωτικοποίηση ή και στο κλείσιμο, με συνέπεια και χωρίς ταλαντεύσεις κατήγγειλε αυτές τις επιλογές και στήριξε κάθε αγωνιστική πρωτοβουλία των εργαζομένων στις συγκεκριμένες εταιρείες.

Ξεκαθάρισε, χωρίς να σπέρνει αυταπάτες στους εργαζομένους, ότι ακόμα και μέσα στον καπιταλισμό, οι κομμουνιστές είναι αντίθετοι στο να ανήκει η αμυντική βιομηχανία σε ιδιώτες καπιταλιστές.

Επισήμανε επίσης ότι κάτω από διαφορετικές προϋποθέσεις και στα πλαίσια μιας ανάπτυξης προς όφελος του λαού, οι συγκεκριμένες εταιρείες τόσο της αμυντικής βιομηχανίας, όσο και επιχειρήσεις όπως είναι η ΛΑΡΚΟ, θα έχουν σημαντική συνεισφορά στην πολιτική ικανοποίησης των αναγκών των εργαζομένων.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να περάσουν τα μέσα παραγωγής στα χέρια των παραγωγών του κοινωνικού πλούτου, των εργαζομένων, που στα πλαίσια μια άλλης ανάπτυξης που στο επίκεντρο της θα έχει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι τα κέρδη των πολυεθνικών, μπορούν να καλύψουν όλες τις βασικές ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων.

Ειδικότερα, η πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ Α. Παπαρήγα σημείωσε σε σχετική συζήτηση στη Βουλή:

«Οι κυβερνήσεις έκαναν πλήρη προσαρμογή στις γενικές κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και προχώρησαν σε μια προγραμματισμένη φθορά και εγκατάλειψη των εργοστασίων της αμυντικής βιομηχανίας -πέρα από τα Αμυντικά Συστήματα υπάρχει και η ΕΛΒΟ και η ΕΑΒ- που απορρέει κατ' αρχήν από τη γνωστή απόφαση της ΕΕ, η οποία μιλάει για δημιουργία Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας. Δεν είναι αμυντική είναι επιθετική στην ουσία. Ανάμεσα στην άμυνα και στην επίθεση σε συνθήκες του ιμπεριαλισμού και της ανακατανομής των αγορών, δεν υπάρχει σαφής διάκριση. Υπήρχε απόφαση λοιπόν για τη δημιουργία ενιαίας ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, με έδρα μάλιστα τις βόρειες χώρες Γερμανία, Ολλανδία δε θυμάμαι και τρίτη χώρα. Μάλιστα, την Τετάρτη πριν τις Τοπικές και Περιφερειακές εκλογές του 2010 έγινε σύσκεψη στη Θεσσαλονίκη με τους επικεφαλής των αμυντικών βιομηχανιών της Ευρώπης -είτε κρατικών, είτε ιδιωτικών- όπου προσπάθησε ο αρμόδιος επίτροπος της Ευρώπης να περάσει την άποψη αυτή, στην ουσία για κλείσιμο των εργοστασίων. Στις χώρες του Νότου υπήρχαν αντιθέσεις και χάρη στις αντιθέσεις των ευρωπαϊκών κρατών δεν έχει προχωρήσει η ενιαία αμυντική βιομηχανία, η οποία δεν ξέρω αν θα γίνει και ποτέ γιατί αν έχουμε ένα γενικευμένο πόλεμο η Ευρώπη δε θα είναι ενιαία (...) υπάρχει το συγκεκριμένο άρθρο της Συνθήκης 296 της ΕΕ, το οποίο το προωθεί ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Αμυνας, που επιβάλλει την ολοκληρωτική απελευθέρωση της αγοράς των οπλικών συστημάτων, απαγορεύει στα κράτη, στις κυβερνήσεις να χρηματοδοτούν την εγχώρια κατασκευαστική βιομηχανία και απαγορεύει επίσης την κατασκευή υλικού από τέτοιες βιομηχανίες, που έχει σχέση με ειρηνικά μέσα, αμαξώματα κ.λπ. Επομένως, έχουμε να κάνουμε με προγραμματισμένη φθορά και απ' αυτή την άποψη είναι ένα ζήτημα το οποίο συνδέεται με την άμυνα της χώρας, έστω κι αν εμείς δε συμφωνούμε με το αμυντικό δόγμα, αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε να υπάρχει κρατική αμυντική βιομηχανία και αναμφισβήτητα αυτό τον καιρό προωθείται η εκκαθάριση εν ενεργεία, η συρρίκνωση μέχρι και την τελική απάλειψή της».

Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα ΑΕ, δεν είναι άλλη μια κρατική επιχείρηση που βγαίνει στο σφυρί. Πρόκειται για τη μοναδική στη χώρα πολεμική βιομηχανία όπλων και πυρομαχικών στις παραγωγικές εγκαταστάσεις της οποίας εργάζονται 971 εργαζόμενοι διαφόρων ειδικοτήτων. Τα «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα» είναι ένας ενιαίος όμιλος επιχειρήσεων που δημιουργήθηκε το 2004, μετά από τη συνένωση ΠΥΡΚΑΛ και «Ελληνικής Βιομηχανίας Οπλων» (ΕΒΟ) το 2004.

Η παραγωγική δυναμικότητα της ΕΑΣ, δηλαδή αυτό που μπορεί να παραχθεί από τα μέσα παραγωγής που διαθέτει, στηρίζεται στη λειτουργία πέντε εργοστασιακών συγκροτημάτων, μηχανουργείων, ερευνητικών γραφείων κ.ά., που βρίσκονται σε Αίγιο, Ηπειρο, Λαύριο, Μάνδρα Αττικής, Ελευσίνα, Κύμη, Υμηττό και ένα εργοστάσιο στην πρωτεύουσα της Αρμενίας Εριβάν, όπου η εταιρεία δραστηριοποιείται μέσω της θυγατρικής της «LT-PYRKAL».

Οι εργαζόμενοι στα ΕΑΣ, ασχολούνται με την κατασκευή και συναρμολόγηση όπλων, συστήματα αντιαρματικών, οπλικά και πυραυλικά συστήματα, πυρομαχικά μικρού και μεσαίου διαμετρήματος, πυρομαχικά πυροβολικού. Επίσης, η εταιρεία δραστηριοποιείται στην κατασκευή εμπορικών εκρηκτικών, φυσιγγίων, μεταλλικών κατασκευών, λεβήτων. Επίσης, έχει συνάψει μια σειρά από συνεργασίες με ξένους ομίλους για την κατασκευή οπλικών συστημάτων.

Οι δραστηριότητες της ΕΑΣ περνάνε μέσα από δύο κύρια τομείς λειτουργίας, τον Αμυντικό τομέα και τον τομέα των Εμπορικών Δραστηριοτήτων, ενώ ταυτόχρονα έχει τρεις θυγατρικές εταιρείες. Αυτές είναι:

-- Η «Μεταλλουργική Βιομηχανία Ηπείρου», η οποία κατασκευάζει είδη από χαλκό και κράματα χαλκού, όπως δίσκους, φύλλα και ταινίες χαλκού για το ελεύθερο εμπόριο, ποτηράκια (κυάθια) για βολίδες και κάλυκες πυρομαχικών, αλλά και κέρματα νομισμάτων διαφόρων τύπων.

-- Η «Ηλεκτρομηχανική Κύμης», που παράγει προϊόντα για ατομική προστασία, όπως αλεξίσφαιρα γιλέκα, στολές NBC, αλεξίσφαιρες ασπίδες και κράνη καθώς και στολές διαφόρων τύπων.

-- Η «LT-PYRKAL cjsc», που δραστηριοποιείται στην κατασκευή κρυστάλλων Laser και εξαρτημάτων για συστήματα Laser.

Τα ΕΑΣ, δεν είναι όμως μόνο μια εταιρεία παραγωγής οπλικών συστημάτων. Αποτελούνται από μια σειρά εργοστασιακές εγκαταστάσεις, από εργοστάσια που μπορούν να προσαρμόσουν την παραγωγή τους για να εξυπηρετήσουν διάφορους κλάδους της βιομηχανικής παραγωγής, διαθέτουν τεχνογνωσία για την προώθηση τεχνικών και κατασκευαστικών έργων. Τα ΕΑΣ συμμετείχαν στην κατασκευή μεγάλων έργων της ΔΕΗ. Παρήγαγαν, μελετούσαν και κατασκεύαζαν όλον τον εξοπλισμό των ορυχείων. Εφτιαξαν τη βυθιζόμενη γέφυρα στον Ισθμό της Κορίνθου. Παρήγαγαν ταινιοδρόμους, αποθέτες, εκσκαφείς, μειωτήρες κλπ. Διέθεταν τεχνογνωσία για μελέτη και κατασκευή ανεμογεννητριών. Διαθέτουν την τεχνογνωσία κάτω από ορισμένες συνθήκες να κατασκευάσουν ιατρικά μηχανήματα, τμήμα μεταλλικών κατασκευών, που θα μπορούσε να κατασκευάζει ακόμα και γέφυρες και άλλα έργα υποδομή.

Αυτό που αποδεικνύεται περίτρανα και στην περίπτωση των ΕΑΣ, με βάση τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες που έχει η συγκεκριμένη μονάδα, είναι ότι θα μπορούσαν στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης που θα έβαζε στο περιθώριο τα μονοπώλια και την εξουσία τους, να συμβάλουν τόσο στην αμυντική θωράκιση της χώρας, όσο και στην ικανοποίηση άλλων λαϊκών αναγκών, αφού έχουν τεχνολογική δυνατότητα και την υψηλή εξειδίκευση του προσωπικού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή πλήθος υποδομών.