Οι κωλοτούμπες πάνε σύννεφο. Εφτασε ο Σαμαράς να μιλά για ανατροπή. Εννοεί βέβαια πλήρη ανατροπή των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων. Και εγγυάται στην αστική τάξη ότι θα πορευτεί με σταθερότητα σ' αυτή τη γραμμή.

Το «όλον» ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να εμφανιστεί αναπαλαιωμένο και καλεί σε πανστρατιά σα να μην υπήρξε ποτέ ο μέχρι τώρα κυβερνητικός βίος του.

Στο γενικό κάλεσμα της αστικής τάξης να μην προκύψει «ακυβερνησία» ανταποκρίνονται άμεσα το ένα μετά το άλλο τα κόμματα που στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο, φτάνοντας στο σημείο να γλείφουν σήμερα εκεί που υποτίθεται ότι έφτυναν χτες.

Ολοι αυτοί μαζί προσπαθούν να στήσουν ένα ισχυρό δίχτυ εγκλωβισμού του λαού έτσι που να παραμείνει αδιατάρακτη η αστική εξουσία.

Πέρα από τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης και τους στόχους των κομμάτων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στεριώνουν την εξουσία της, ανεξάρτητα και παράλληλα με την εκλογική διαδικασία, υπάρχει η πραγματικότητα που βιώνει η εργατική τάξη.

Υπάρχει ο νόμος για την παράκαμψη των συμβάσεων, όπλο στα χέρια των καπιταλιστών. Η ανατροπή του σημαίνει σκληρή πάλη μέσα στους χώρους δουλειάς.

Υπάρχει η μείωση των συντάξεων που συνοδεύεται με απαλλαγή των καπιταλιστών από τις εισφορές. Η επανακατάκτησή τους σημαίνει επίσης πάλη μέσα στους χώρους δουλειάς.

Υπάρχει η συρρίκνωση των δημόσιων νοσοκομείων και η προσφορά τους σαν μια υπερκερδοφόρα αγορά στο μεγάλο κεφάλαιο. Η κατάκτηση των αποκλειστικά δημόσιων παροχών υπηρεσιών Υγείας απαιτεί σκληρό λαϊκό αγώνα που θα αποκλείει κάθε δυνατότητα να υπάρχει επιχειρηματική δραστηριότητα σ' αυτό το χώρο.

Ανάλογα, σ' όλα τα ανοιχτά μέτωπα, η πραγματική αντιπαράθεση προβάλλει ανάμεσα στο κεφάλαιο - τα μονοπώλια απ' τη μια και την εργατική τάξη - τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα απ' την άλλη. Γεγονός που αναδεικνύει σε κρίσιμη τη μάχη που ήδη δίνεται τόσο μέσα στους χώρους δουλειάς, όσο και στο εσωτερικό των χωρών για να ανατρέπεται ο συσχετισμός δύναμης σε βάρος του κεφαλαίου, υπέρ των εργατών.

Αυτήν την αναπόφευκτη σύγκρουση προσπαθούν να προλάβουν τα μονοπώλια τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνικό επίπεδο. Κι έξω, δηλώνουν ότι πάνε καλά. Ρυθμίζουν ήδη τις εκκρεμότητες ώστε να μπορεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ) να εφαρμοστεί με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιδράσεις. Υπάρχει κάποια ένδειξη ότι θα αλλάξει αυτός ο κορσές; Οχι. Τι λένε ότι αλλάζει; Συζητάνε την έκδοση ενός ευρωομολόγου, δηλαδή ενός άλλου τύπου δανείου που θα πληρώσουν οι λαοί για να κερδίσουν οι καπιταλιστές, έτσι που να ικανοποιηθεί και το αίτημα όσων ισχυρίζονται ότι το ΕΜΣ πάσχει στην αναπτυξιακή του πλευρά. Πώς θα γίνει αυτό; Με ένα συμπλήρωμα στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Θα μειώσει αυτό σε τίποτα την πίεση στην εργατική τάξη; Οχι. Αντίθετα θα κάνει πιο ισχυρά τα δεσμά που την δένουν καθώς θα βγει ισχυρότερο το κεφάλαιο.

Παρά την ντρίπλα με την οποία επιχειρείται να σβήσουν οι λαϊκές αντιδράσεις, στο εσωτερικό των χωρών έχουν πρόβλημα, καθώς κανένας λαός δε δείχνει διατεθειμένος να πάει σαν πρόβατο στη σφαγή. Γι' αυτό και το κρίσιμο για την αστική τάξη είναι να θωρακίζει και πολιτικά την εξουσία της. Το παζάρι μεταξύ των αστικών δυνάμεων και των δυνάμεων του οπορτουνισμού (του αγωγιάτη της αστικής αντίληψης μέσα στο εργατικό κίνημα) για τα ζητήματα της διακυβέρνησης αφορά ακριβώς σ' αυτό.

Το ΚΚΕ έχει ήδη κάνει καθαρό ότι από αυτό το παζάρι δε θα προκύψει τίποτα καλό για όσα ήδη η αστική τάξη έχει αφαιρέσει από τους εργάτες. Η ανατροπή αυτής της πραγματικότητας είναι υπόθεση της πάλης των ίδιων των εργατών. Η συζήτηση για τα διάφορα μοντέλα της καπιταλιστικής ανάπτυξης προσπαθεί να κοιμίσει την εργατική τάξη και ενόψει εκλογών να αποσπάσει την έγκριση - συναίνεσή της για τη συνέχιση της εφαρμογής αυτής της πολιτικής με μνημονιακό ή αντιμνημονιακό μανδύα.

Γι' αυτό το ΚΚΕ επέμενε και επιμένει ότι οι ταξικοί αγώνες πρέπει να οργανώνονται ολοένα και πιο εντατικοί από σήμερα κιόλας ώστε να μην πάρουν ανάσα οι καπιταλιστές.

Το γεγονός ότι η φετινή Πρωτομαγιά, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, γιορτάζεται έξω από τη «Χαλυβουργία» είναι σήμανση και εφαρμογή στην πράξη του όλοι για έναν κι ένας για όλους. Η μάχη κρίνεται εκεί, στους χώρους δουλειάς.

Για το δυνάμωμα αυτής της μάχης το ΚΚΕ ζητά την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενίσχυση και των εκλογικών του ποσοστών.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Αμεσες προτάσεις του ΚΚΕ για την ανακούφιση της νεολαίας

ΕΘΝΟΣ: Ξυπνάει από το λήθαργο η Ευρώπη

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Εκτακτη Σύνοδος για την ανάπτυξη

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Οι Βρυξέλλες δίνουν χάρη στις χώρες του Μνημονίου

Ο ΛΟΓΟΣ: Η τρόικα στην Αθήνα για νέα μέτρα

Η ΝΙΚΗ: Στροφή στις αριστερές ρίζες κάνει ο Βενιζέλος

ΤΑ ΝΕΑ: Φλερτ Τσίπρα με Παπαρήγα και ...Καμμένο

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: «Θα τ' αλλάξουμε όλα»

Η ΑΥΓΗ: Αυτοί διαιρούν, εμείς ενώνουμε

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Αποκατάσταση των ειδικών μισθολογίων

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Απολογία «καίει» Τσοχατζόπουλο

Στις 7 του Μάη όλα τα προβλήματα θα είναι παρόντα. Λίγες μέρες μετά η ΕΕ, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα ζητήσουν απ' όποια κυβέρνηση αναδειχτεί, να πάρει χειρότερα μέτρα.

Οσοι υπόσχονται ότι θα διαπραγματευτούν σε επίπεδο κορυφών και θα εφαρμόσουν πολιτική ανακούφισης του ελληνικού λαού, τον κοροϊδεύουν, είναι απολύτως υπεύθυνοι απέναντί του. Ο λαός δεν πρέπει να ελπίζει σε αυτούς που του λένε ότι χωρίς την ΕΕ δεν μπορούμε να ζήσουμε. Χωρίς σύγκρουση με την ΕΕ ο λαός δεν έχει μέλλον, ανεξάρτητα πότε θα ωριμάσει η αποδέσμευση για να γίνει πραγματικότητα.

Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να μεταλλαχθεί και να μπει μέσα σε αυτή τη λογική αντί κάποιου κέρδους ή για την αποφυγή οποιασδήποτε ζημιάς. Γιατί ξέρει ότι ακόμη και αν προσωρινά έρθει, που σίγουρα δε θα έρθει, κάποια ανακούφιση, στην πορεία η κατάσταση θα εξελιχθεί ακόμη χειρότερη από τη σημερινή για το λαό. Και τότε η απογοήτευση θα ωθήσει σε πισωγύρισμα και του κινήματος. Να γιατί λέμε τώρα μην ξαναγυρίσετε σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, μην εγκλωβιστείτε σε «αντιμνημονιακές» κυβερνητικές αυταπάτες, στις 7 Μάη ο αντιλαϊκός πόλεμος θα ενταθεί. Πανίσχυρο ΚΚΕ για ακόμη πιο ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα, αυτό θα τους τρομοκρατήσει, θα δώσει ανάταση, αισιοδοξία στο λαό.

(το σχόλιο στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)