ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 28 Απρίλη 2011
Σελ. /28

Του «σπρεντ»

το κάγκελο!

Γερμανικό μοντέλο...

Οπως μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, περίπου 7,5 εκατομμύρια (!) είναι οι Γερμανοί εργαζόμενοι που ζουν με λιγότερα από 400 ευρώ το μήνα!

*

Στο «νοικοκυρεμένο», στο «σοβαρό», στο «πλεονασματικό», στο «αναπτυγμένο» γερμανικό κράτος, ένας πληθυσμός, που αριθμητικά ισοδυναμεί με μια Ελλάδα σχεδόν, λιμοκτονεί!

*

Να, λοιπόν, που οι θεωρίες περί «ανάπτυξης» είναι άνευ σημασίας, αν δεν απαντηθεί το βασικό ερώτημα: «Ανάπτυξη για ποιον»; Προφανώς, η ανάπτυξη του γερμανικού καπιταλισμού δεν αφορά... εξίσου τα γερμανικά μονοπώλια και τους Γερμανούς εργαζόμενους.

*

Το ίδιο ισχύει και με τη θεωρία περί «πολιτικής σταθερότητας». Μια χαρά σταθερότητα γνωρίζει το αστικό πολιτικό οικοδόμημα στη Γερμανία. Το αποτέλεσμα: Οι Γερμανοί εργαζόμενοι, είτε με κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών, είτε με συγκυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών - χριστιανοδημοκρατών, είτε τώρα με κυβέρνηση χριστιανοδημοκρατών, στην ίδια θέση βρίσκονται: Είναι το αναλώσιμο «κάρβουνο», που ρίχνεται στη φωτιά, που θυσιάζεται και λιώνει για να γυρίζει τους τροχούς της «ατμομηχανής της Ευρώπης».

*

Και να σκεφτεί κανείς ότι εκεί δεν έχουν ούτε μνημόνιο, ούτε τρόικα. Που σημαίνει ότι για να πίνουν οι πολυεθνικές το αίμα των εργαζόμενων, δεν χρειάζονται ντε και καλά μνημόνια. Υπάρχουν πολλοί - καπιταλιστικοί - τρόποι...


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Οδύσσεια»

Διαφωνούμε ότι αυτό που συνέβη το Πάσχα στις Εθνικές Οδούς, τόσο κατά το «πήγαινε» όσο και κατά το «έλα», με τις ουρές χιλιομέτρων στα διόδια και τις πολύωρες καθυστερήσεις, ήταν - προς Θεού - προϊόν της αναισχυντίας, της αλητείας και της «εργολαβοκρατίας» των εταιρειών.

Διαφωνούμε ότι το τσουχτερό αντίτιμο για να ανοίξουν οι μπάρες θα πρέπει να εκληφθεί ως «λύτρα» που απαιτούν οι εργολάβοι για να επιτρέψουν στους εποχούμενους να διαβούν είτε τους ανύπαρκτους (!) είτε τους εγκληματικά κακότεχνους δρόμους «τους».

Διαφωνούμε επίσης ότι για το μποτιλιάρισμα ευθύνεται η «άψογη εξυπηρέτηση».

Προτείνουμε να το δούμε διαφορετικά. Και όταν λέμε «διαφορετικά», εννοούμε «κυβερνητικά»:

Για παράδειγμα, το χαράτσι, δεν είναι χαράτσι, αλλά μια «πατριωτική» συμβολή των Ελλήνων για την «ανάπτυξη» της χώρας.

Οσο για το «σημειωτόν», που επέβαλαν οι εργολάβοι σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους ώσπου να περάσουν ένας - ένας από το «γκισέ», ήταν για να έχουν χρόνο ώστε να «απολαύσουν» τη διαδρομή.

Πρόκειται - παρεμπιπτόντως - για διαδρομή η οποία είναι διάσπαρτη από «αξιοθέατα». Ειδικά, μάλιστα, αυτό που συμβαίνει (εδώ και χρόνια) στην Κορίνθου - Πατρών, όπου ο δρόμος (;) είναι σπαρμένος με πινακίδες οι οποίες με πολύ ευγενικό τρόπο σε πληροφορούν ότι οσονούπω θα σκοτωθείς (!), δεν το συναντάει ταξιδιώτης πουθενά αλλού στον κόσμο...

Γι' αυτό σας λέμε, καλή διάθεση να υπάρχει και προπαντός εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και στους φίλους της.

Αλλωστε τι σόι «Οδύσσεια» θα ήταν αυτή που μας υποσχέθηκε ο Παπανδρέου, αν οι εργολάβοι δεν φρόντιζαν να κάνουν το «ταξίδι» όσο γίνεται πιο «περιπετειώδες» και «μακρύτερο»...

Σαμαράς - Αλογοσκούφης

Eurokinissi

Σαμαράς - Αλογοσκούφης
Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου

Eurokinissi

Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου

Να ήταν «καλή» η απογραφή της ΝΔ ή μήπως ήταν «κακή»; Κι αν ήταν «κακή» (ή «καλή») εκείνη η απογραφή, τι να είναι η απογραφή του ΠΑΣΟΚ;

Μέγα το ερώτημα, βαθιά η περισυλλογή και αλάνθαστος ο τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν οι εργαζόμενοι την τόσο σοβαρή συζήτηση που διεξάγεται, δεδομένης μιας βασικής «λεπτομέρειας» που - όπως υποψιαζόμαστε - διέπει το βασικό άξονα σκέψης όλων των πρωταγωνιστών αυτής της ιλαρής γαλαζοπράσινης ιστορίας:

Μας έχουν (απο)γραμμένους. Κανονικά!

1789 Η «ανταρσία του Μπάουντι». Το πλήρωμα του πλοίου «Μπάουντι» στασιάζει και πετάει τον καπετάνιο Ουίλιαμ Μπλέικ στη μέση του ωκεανού, πάνω σε μια σχεδία. Ο σκληρός Μπλέικ διασχίζει 3.500 μίλια και φτάνει σώος στο Τιμόρ, στις 14 του Ιούνη.

1814 Ο Ναπολέων Βοναπάρτης περιορίζεται στο νησί Ελβα ως «αιχμάλωτος της Ευρώπης».

1821 Στη σύσκεψη της Καρύταινας οι οπλαρχηγοί εκλέγουν τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη αρχιστράτηγο του Αγώνα.

1900 Γεννήθηκε ο Μορίς Τορέζ, ηγετική μορφή του γαλλικού και διεθνούς εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος και ΓΓ του ΓΚΚ από το 1930 έως το 1964.

1944 Η μάχη στο «Κάστρο του Υμηττού». Μια από τις πιο λαμπρές σελίδες του αγώνα του λαού της Αθήνας κατά των κατακτητών και των συνεργατών τους. Τρεις ΕΠΟΝίτες του ΕΛΑΣ της Αθήνας, ο διμοιρίτης Δημήτρης Αυγέρης και οι μαχητές Κώστας Φολτόπουλος και Θάνος Κιοκμενίδης αντιμετώπισαν 7 ολόκληρες ώρες με τα ατομικά τους όπλα, σ' ένα σπιτάκι του Υμηττού, 200 χιτλερικούς και ταγματασφαλίτες και αφού τους προξένησαν μεγάλες απώλειες έπεσαν και οι τρεις στο πεδίο της τιμής.

1945 Ο Μπενίτο Μουσολίνι εκτελείται από παρτιζάνους.

1969 Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Κάρολος Ντε Γκολ, παραιτείται μετά την απόρριψη με δημοψήφισμα των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων που πρότεινε.

«Καλός και εξαιρετικός συνεργάτης» για τις ΗΠΑ ο Καντάφι, «ιδιαίτερα καλός» ο Σύρος Πρόεδρος Μπασάρ αλ-Ασαντ.

Πρόκειται για δηλώσεις που έκανε ο Hayden, ο πρώην επικεφαλής της CIA από το 2006 ως το 2009.

Προφανώς, λοιπόν, τώρα που οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι φίλοι τους βομβαρδίζουν και εξάγουν «δημοκρατία» στη Μέση Ανατολή, κάτι άλλο «παίζεται», κάτι άλλο τους έχει παρακινήσει και όχι - φυσικά - η «απέχθειά» τους προς τους - μόλις πρόσφατα - «εξαιρετικούς συνεργάτες» τους...

«Σε καλό κλίμα» διαβεβαίωσαν Παπακωνσταντίνου - Μπιρμπίλη ότι διεξήχθη χτες η μεταξύ τους συνάντηση με αντικείμενο τη ΔΕΗ.

Μας δημιουργούνται επομένως βάσιμες υποψίες - και επειδή ακριβώς «ήτανε καλό το κλίμα» - ότι τη ΔΕΗ... «την έφαγε ο γάιδαρος».



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ